Ἁγίου Νικοδήμου - Εὐθυμίου Ζιγαβηνοῦ
Ἑρμηνεία εἰς τούς Ρν΄ Ψαλμούς
«ἐὰν μὴ ἐπιστραφῆτε, τὴν ῥομφαίαν αὐτοῦ στιλβώσει, τὸ τόξον αὐτοῦ ἐνέτεινε καὶ ἡτοίμασεν αὐτό» (Ψαλμός 7, 13)
Ἐπειδή
ὁ Δαβίδ, ὡς Προφήτης, γνώριζε πώς ὅλα τά ἔθνη πρόκειται νά κρατήσουν
τούς Ψαλμούς του στά χέρια τους, μέ αὐτήν τήν ἀφορμή, μαζί μέ μερικές
ἀπό τίς δικές του συμβουλές καί προτροπές, συνενώνει στούς Ψαλμούς
παρόμοιες διδασκαλίες καί ἀπό ἄλλους λαούς. Γί΄ αὐτό καί ἀπευθύνεται σέ
ὅλους γενικά τους ἀνθρώπους: ἄν, ἐσεῖς ἄνθρωποι, δέν ἐπιστρέψετε στόν
ἴσιο δρόμο τῆς ἀρετῆς, ἀπό τόν ὁποῖο ξεφύγατε καί προσηλωθήκατε στά γήινα πράγματα, νά ξέρετε πώς δέν πρόκειται νά γλιτώσετε ἀπό τήν τιμωρία τοῦ Θεοῦ καί τήν κόλαση.
Ρομφαία,
λοιπόν καί μάχαιρα εἶναι ὁ πικρός θάνατος τῶν ἁμαρτωλῶν, τόξο δέ ὁ
ταχύτατος θάνατος αὐτῶν. Τό δέ γυάλισμα καί τό ἀκόνισμα τοῦ μαχαιριοῦ
καί τό τέντωμα τοῦ τοξαριοῦ εἶναι ἡ προετοιμασία τῆς τιμωρίας καί ἡ
μακροθυμία πού δείχνει πρός ὥρας ὁ Θεός. Τέλος δέ, ἑτοιμασία τοῦ τόξου
εἶναι ἡ ὥρα πού ἔρχεται γιά νά δημιουργηθεῖ ἡ πληγή καί ἡ ὁποία γίνεται
μέ τό ρίξιμο τῆς σαΐτας.
Κατά δέ τόν Χρυσόστομο
ἑρμηνεύεται καί ἀλλιῶς. Ἀκόνισμα μέν τοῦ μαχαιριοῦ εἶναι ἡ ταχύτατη
τιμωρία, τέντωμα τοῦ τόξου εἶναι τό πλησίασμα τῆς τιμωρίας, ἑτοιμασία δέ
τοῦ τόξου το νά χτυπήσει ὁπωσδήποτε τούς ἁμαρτωλούς, ἐκτός καί ἄν
μετανοήσουν καί ἀλλάξουν ζωή.
Ἕνας ἄλλος ἑρμηνευτής
(δέν ἀναφέρει ποιός) λέει: «Τό μήνυμα τοῦ στίχου αὐτοῦ εἶναι ἔνδειξη
φιλανθρωπίας, διότι δέν τούς ἀπείλησε μέ τήν ρομφαία ἁπλῶς ἐπειδή ἔκαναν
πονηρά πράγματα ἀλλά, ἄν δέν θελήσουν νά μετανοήσουν καί νά ἐπιστρέψουν
στόν Θεό, σηκώνει κάτ΄ ἐπάνω τους τήν γυμνή μάχαιρα. Καί δέν σέ χτυπᾶ
γιά κάποιο χρονικό διάστημα, ἀλλά τήν γυαλίζει μόνο, ὥστε ἀφοῦ δεῖς τήν
λάμψη της ἐσύ ὁ ἁμαρτάνων, νά μήν προφτάσεις νά κολαστεῖς. Δέν κόβει,
ἀλλά φοβίζει, ἔτσι ὥστε ὁ φόβος νά σέ ξεσηκώσει καί νά ἔλθεις στήν
μετάνοια».
Ὁ δέ Θεολόγος Γρηγόριος:
«Γυαλίζει μέν τήν μάχαιρα, ἀναβάλλει δέ τό χτύπημα΄ τεντώνει τό τόξο
του καί τό ἑτοιμάζει, ἀλλά τό συγκρατεῖ μέ τήν βία. Καί αὐτός λοιπόν
εἶναι ὁ νόμος μέ τόν ὁποῖο κρίνει ὁ Θεός. Δηλαδή, ἤ νά σώσει τόν ἄνθρωπο
διά τῆς μετανοίας ἤ νά τόν κολάσει μέ τόν δικαιότερο τρόπο».
Ἀπόδοση στήν Νεοελληνική - Ἐπιμέλεια:
Σάββας Ἠλιάδης - ΑΜΑΣΕΥΣ
