ΣΗΜΕΙΟ ΚΑΙ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ

 

Μάρτυρες του Ιεχωβά - Χιλιαστές

 Άννας Μπουρδάκου

    Η εταιρεία «Σκοπιά» εκδίδει κάθε νέο έτος ένα βιβλιάριο σαν ημερολόγιο, στο οποίο αναλύει κάθε ημέρα ένα εδάφιο από την αγία Γραφή, όπως εκείνη θέλει.

Διαβάζομε από το: «Βιβλίο του έτους 2009», 6-9-09, «ποίο θα είναι το σημείο της παρουσίας σου; Ματθ. 24, 3». Ακολουθεί η ανάλυση: «Ανόμοια με τους απίστους, οι μαθητές του Ιησού όχι μόνο θα έβλεπαν το σημείο της παρουσίας του αλλά και θα κατανοούσαν τη σημασία του. Θα “μάθαιναν” από τα χαρακτηριστι­κά εκείνου του σημείου και θα ήξεραν, την αληθινή του σημασία. Θα αντιλαμβάνονταν πλήρως ότι “εκείνος πλησιάζει είναι στην πόρτα” (Ματθαίος 24-32, 33). Ενώ αληθεύει ότι τόσο οι άπιστοι Ιουδαίοι όσο και οι πιστοί χρισμένοι Χριστιανοί είδαν μια περιορι­σμένη εκπλήρωση των λόγων του Ιησού τον πρώτο αιώνα, μόνο οι χρισμένοι ακόλουθοι του εκείνο τον καιρό θα μπορούσαν να μά­θουν από αυτά τα γεγονότα θα μπορούσαν να κατανοήσουν την αληθινή σημασία των όσων έβλεπαν. Η σύγχρονη τάξη του Ιωάννη επίσης έχει κατανοήσει την αληθινή σημα­σία του σημείου. Ως τάξει, αυτοί οι χρισμένοι αποτελούν τη σύγχρονη γενιά της σημερινής εποχής η οποία δεν θα παρέλθει “μέχρι να συμβούν όλα αυτά” (Ματθαίος 24-34). Αυτό υποδηλώνει ότι μερικοί χρισμένοι αδελφοί του Χριστού θα είναι ζωντανοί στη γη όταν αρχίσει η προειπωμένη μεγάλη θλίψη».

 Όλες οι ερμηνείες δίδονται από τον «πι­στό και φρόνιμο δούλο», τον γνωστό «αγω­γό και πιστό οικονόμο του Θεού». Πάντοτε μέσω των διαφόρων εντύπων της εταιρείας ο «δούλος» αποκλειστικά έδινε την «τρο­φή» η οποία για το συγκεκριμένο θέμα πάντοτε είχε την έννοια του επείγοντος, -έρχεται ο Αρμαγεδδώνας, το τέλος του κόσμου είναι πλησίον. Όμως είναι γνωστό ότι ο «δούλος» είχε προφητεύσει χρονολο­γίες που απεδείχθησαν ψευδείς.

 Στις 17-10-09 τίθεται πάλι το ερώτημα: «Ποίο το σημείο της παρουσίας σου και της τελικής περιόδου του συστήματος πραγ­μάτων;». Ερμηνεύει η «Σκοπιά»: «Πριν από σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια, κατά τη διάρ­κεια μιας ιδιωτικής συζήτησης με τον Κύριό τους στο όρος των Ελαιών, τέσσερις απόστο­λοι του Ιησού έθεσαν την παραπάνω ερώ­τηση. Σε εκείνη την ερώτηση οι απόστολοι χρησιμοποίησαν δύο πολύ ενδιαφέρουσες εκφράσεις “η παρουσία σου και η τελική περίοδος τον συστήματος πραγμάτων”. Σε τι αναφέρονται αυτές οι εκφράσεις; Ο όρος “τελική περίοδος του συστήματος πραγμά­των” αναφέρεται στην περίοδο χρόνου που προηγείται του τέλους αυτού του συστή­ματος και περιλαμβάνει αυτό το τέλος. Η παρουσία του Χριστού άρχισε όταν ο Ιησούς ενθρονίστηκε ως Βασιλιάς στον ουρανό το 1914 και συνεχίζεται συμπεριλαμβάνοντας “τη μεγάλη θλίψη” κατά την οποία αυτός θα έρθει για να καταστρέψει τους πονηρούς (Ματθαίος 24-21). Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το χρονικό διάστημα που αποτελεί την τελική περίοδο του συστήματος πραγμά­των αντιστοιχεί στο χρονικό διάστημα που αποκαλείται παρουσία του Χριστού, δηλαδή είναι παράλληλο με αυτό».

 Η άγια Γραφή κηρύττει διαφορετικά από την εταιρεία, στην ερώτηση των μαθη­τών Του: «τι το σημείο της παρουσίας Σου και της συντέλειας του αιώνος;» (Ματθαί­ος ΚΔ, 3) και όχι όπως διδάσκει η εταιρεία που συνεχώς αναφέρει: «το τέλος του συ­στήματος πραγμάτων». Ο Ιησούς απαντά «Βλέπετε μη σας πλανήσει κανείς, θα ακούσετε πολέμους, αλλά δεν είναι ακόμη το τέλος. . . Αυτά όλα είναι αρχή ωδίνων. Θα σας παραδώσουν εις θλίψη. . . Διότι τότε θέλει είσθαι θλίψη μεγάλη. . . Θα εγερθούν ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήτες, μην τους πιστεύσετε». Και καταλήγει με τα εδάφια 29-31: «Ευθύς δε μετά την θλίψη των ημερών εκείνων ο ήλιος θέλει σκοτισθεί και η σελήνη δεν θέλει δώσει το φέγ­γος αυτής και οι αστέρες θέλουσι πέσει εκ του ουρανού και αι δυνάμεις των ουρανών θέλουσι σαλευθεί. Και τότε θέλει φανεί το σημείον του Υιού του άνθρωπου εν τω ουρανώ, και τότε θέλουσι θρηνήσει πάσαι αι φυλαί της γης και θέλουσιν ιδεί τον Υιό του άνθρωπου ερχόμενο μετά δυνάμεως και δόξης πολλής».

 Όταν λοιπόν θα τελειώσει η μεγάλη θλίψη θα γίνουν κοσμογονικά γεγονότα και τότε θα φανεί «το σημείο του Υιού του ανθρώπου». Η Δευτέρα παρουσία του Ιη­σού Χριστού λοιπόν δεν προηγείται της «μεγάλης θλίψης» αλλά έπεται, «ευθύς με­τά την θλίψη των ημερών εκείνων» απαντά ο Ιησούς Χριστός.

 Συνεχίζοντας τη μελέτη των κειμένων της εταιρείας, διαβάζομε ότι η παρουσία του Ιησού Χριστού, έγινε το 1914 αοράτως στους ουρανούς με το να στρέψει την προ­σοχή Του στη γη. Αυτό το διαβάζομε και στο βιβλίο της εταιρείας:

«Μπορείτε να ζείτε στον παράδεισο στη γη», σελ. 147: «Η επιστροφή του Χριστού δεν σημαίνει μία κατά γράμμα επιστροφή στη γη. Μάλλον σημαίνει ότι αυτός αναλαμβά­νει τη Βασιλική εξουσία γι’ αυτή τη γη και στρέφει την προσοχή του προς αυτήν. Δεν χρειάζεται να αφήσει τον ουράνιο θρόνο του και να έρθει κατά γράμμα πάνω σ’ αυτή την γη για να το κάνει αυτό. Όπως είδαμε σε προηγούμενο κεφάλαιο, οι Βιβλικές απο­δείξεις δείχνουν ότι το έτος 1914 μ. Χ. ήλθε ο καιρός του Θεού για να επιστρέψει ο Χρι­στός και να αρχίσει να κυβερνάει».

 Άραγε από που περιμένουν να επιστρέ­ψει ο Χριστός, που ήταν; Αφού είναι πάντο­τε μαζί μας αοράτως, τι εννοεί η εταιρεία ότι το 1914 «έστρεψε ο Ιησούς Χριστός την προσοχή Του στη γη»; Η ανθρωπότητα ήταν χωρίς πνευματική βασιλεία, σε πλή­ρη εγκατάλειψη; Ούτε το Άγιο Πνεύμα εστάλη στην Εκκλησία του Ιησού Χριστού για να την οδηγεί «εις πάσαν την αλήθειαν», όπως υποσχέθηκε ο Ιησούς στους μαθητές Του; Όσα υποσχέθηκε ο Ιησούς είναι ψέματα; Ποια είναι λοιπόν η αλήθεια; Τα ψεύδη που κηρύττει η «Σκοπιά», όπως όταν κάνει λόγο για τρεις παρουσίες του Ιησού Χριστού; Που τα ανακάλυψε αυτά;

 Η αγία Γραφή κηρύττει δύο παρουσίες του Χριστού: η πρώτη όταν γεννήθηκε κα­τά σάρκα εν χρόνω ως Θεάνθρωπος, για την σωτηρία του κόσμου και η Δευτέρα, η μεγάλη και επιφανής, κατά την οποία θα κρίνει ζώντες και νεκρούς.

 «Σκοπιά» 2005, 15-1-05, σελ. 20, γράφει: «Ο πιστός και φρόνιμος δούλος παροτρύ­νει τακτικά το λαό τον Θεού να παραμένει πνευματικά άγρυπνος και να διατηρεί τη διανοητική τον διαύγεια. Ίσως μερικοί θεω­ρούν δυσνόητες ορισμένες πληροφορίες τις οποίες έχει δημοσιεύσει ο πιστός και φρό­νιμος δούλος. Αν οποιοδήποτε από αυτά τα πράγματα, έχει συμβεί σε εσάς σας παρο­τρύνουμε να μελετήσετε το Λόγο του Θεού με ανανεωμένο ζήλο και να προσευχηθείτε ένθερμα στον Ιεχωβά, ώστε να αποκτήσετε ξανά μια ισχυρή στενή σχέση μαζί του».

 Εδώ ο «δούλος» μεταθέτει την δική του ευθύνη, για τις κακοδοξίες που διδάσκει, στους οπαδούς του συνιστώντας μελέτη για να επανέλθουν στη καλεί σχέση με τον Ιεχωβά. Άλλωστε, παρατηρείται στα τελευταία τεύχη της εταιρείας μία μεθό­δευση στην υπακοή προς το «Κυβερνών Σώμα» και κάποια απόσταση από τον «δούλο».

 Αυτό καταφαίνεται από τα ακό­λουθα κείμενα:

«Σκοπιά», 15-6-09, σελ. 21: «Είναι ζωτικό να γνωρίζουμε όλοι μας τον αγωγό που χρη­σιμοποιείται για τη διανομή πνευματικής τροφής».

Σελ. 22: «Ποιος είχε την κύρια ευθύνη για την παροχή πνευματικής τροφής Πρ. ΣΤ, 6-7. Άρα την κύρια ευθύνη για το έργο πα­ροχής πνευματικής τροφής το επωμίζονταν οι απόστολοι. Αργότερα ανατέθηκαν και σε άλλους βαρυσήμαντες ευθύνες. Και εκείνοι έγιναν απόστολοι παρότι δεν συμπεριλαμ­βάνονταν στους αρχικούς 12. Ο διορισμός τους βεβαιώθηκε από το κυβερνών σώμα στην Ιερουσαλήμ. Συμμετείχαν όμως όλοι οι χρισμένοι με το πνεύμα Χριστιανοί στην επίβλεψη του έργου κηρύγματος και στην προετοιμασία της πνευματικής τροφής; Όχι. Ο απόστολος Παύλος μας λέει “μήπως όλοι είναι απόστολοι; Μήπως όλοι είναι προφή­τες; Μήπως όλοι είναι διδάσκαλοι; Μήπως όλοι εκτελούν δυναμικά έργα;” Παρότι όλοι οι γεννημένοι από το πνεύμα Χριστιανοί ασχολούνται με το έργο κηρύγματος μόνο ένας πολύ περιορισμένος αριθμός -μόλις οκτώ άνδρες- χρησιμοποιήθηκαν για να γρά­φουν τα 27 βιβλία των Χριστιανικών Ελληνι­κών Γραφών».

 Όλοι λοιπόν οι «χρισμένοι» δεν μπο­ρούν να έχουν λόγο στη διακυβέρνηση της εταιρείας. Αυτή η ευθύνη ανήκει μόνο στο «Κυβερνών Σώμα».

 Τα ίδια επαναλαμβάνονται και στην σελ. 24: «Παρόμοια ένας περιορισμένος αριθμός χρισμένων ανδρών έχουν σήμερα την ευθύνη να εκπροσωπούν την τάξη του δούλου. Αποτελούν το Κυβερνών Σώμα των μαρτύρων του Ιεχωβά. Αυτοί οι χρισμένοι με το πνεύμα άνδρες επιβλέπουν το έργο της Βασιλείας και το πρόγραμμα παροχής πνευματικής τροφής. Όπως και τον πρώτο αιώνα όμως το Κυβερνών Σώμα δεν συμβου­λεύεται κάθε μέλος της τάξης του δούλου ατομικά προτού πάρει αποφάσεις. Πως πρέ­πει να επηρεάζουν τα προαναφερθέντα το διαρκά αυξανόμενο μεγάλο πλήθος. . . Ως μέρος των υπαρχόντων του Βασιλιά, χαίρον­ται να συνεργάζονται πλήρως με τις διευθε­τήσεις του Κυβερνώντος Σώματος το οποίο εκπροσωπεί τον “πιστό και φρόνιμο δούλο”. Τα μέλη του μεγάλου πλήθους εκτιμούν την πνευματική τροφή που παράγεται υπό την κατεύθυνση του Κυβερνώντος Σώματος».

 Όσοι ανήκουν στην τάξη του «δούλου» «χαίρονται» για ο,τι κάνει το «Κυβερνών Σώμα» και συνεργάζονται μαζί του εν υπακοή και δέχονται απλώς την «πνευμα­τική τροφή» που εκείνο τους προσφέρει.

«Σκοπιά», 15-8-09, σελ. 23: «Συμμετέχουν στην παροχή πνευματικής τροφής όλοι οι χρισμένοι στη γη; Όχι. Όλοι όσοι είναι χρι­σμένοι με το πνεύμα του Θεού ανήκουν στην τάξη του πιστού και φρόνιμου δούλου, αλλά εκείνοι που αποτελούν το Κυβερνών Σώμα επιβλέπουν την παροχή πνευματικής τρο­φής».

Είναι πασιφανής ο περιορισμός των αρ­μοδιοτήτων του «δούλου».

Η εξουσία επί των οπαδών και ο έλεγ­χος όλων των δραστηριοτήτων της εται­ρείας κατευθύνονται πλέον από μία μικρή ομάδα, η οποία δεν υπερβαίνει τα 20 άτομα και τα οποία, σημειωτέον, είναι πάρα πολύ προχωρημένα σε ηλικία. Μερικοί από αυ­τούς έχουν περάσει τα 100 χρόνια. Ας ανα­λογιστούν οι αδελφοί μας «μάρτυρες του Ιεχωβά» τίνος δούλος είναι το «Κυβερνών Σώμα» και από ποιό κατευθύνεται;

Από το περιοδικό ΔΙΑΛΟΓΟΣ