Ὅπως ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι παρατηροῦμε τὰ «σημεῖα τῶν καιρῶν», τὸ αὐτὸ κάνουν καὶ οἱ Ἑβραῖοι. Ἐκεῖ, ποὺ διαφέρουμε εἶναι ἡ ἑρμηνεία τους. Ἐμεῖς μὲν τὰ ἑρμηνεύουμε ὑπὸ τὸ πρῖσμα τῆς Παλαιᾶς καὶ Καινῆς Διαθήκης καὶ τῆς Πατερικῆς διδασκαλίας, οἱ δὲ Ἑβραῖοι, ἀρνούμενοι νὰ ἀποδεχθοῦν τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ ὡς Κύριο (Γιαχβέ) καὶ Μεσσία τους, παρερμηνεύοντας τὰ σημεῖα αὐτὰ πιστεύουν ὅτι προμηνύουν τὸν σύντομο ἐρχομὸ τοῦ Μεσσία τους.
Ἐπὶ 20 αἰῶνες τώρα δὲν παραδέχονται ὅτι ὅλες οἱ μεσσιακὲς προφητεῖες τῶν θεοπνεύστων Προφητῶν τῆς Π.Δ. ἔχουν ἤδη ἐκπληρωθῆ στὸ πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἑπομένως ὁ Μεσσίας ποὺ ἀναμένουν δὲν θὰ εἶναι ἀληθής, ἀλλὰ ψευδὴς καὶ ὡς τοιοῦτος δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι σωτὴρ τοῦ κόσμου, ἀλλὰ θὰ ἔχῃ καὶ ὁ ἴδιος (κυρίως αὐτός) ἀνάγκη σωτηρίας! Ἔτσι, τὰ ἴδια σημεῖα, ἐνῷ γιὰ τοὺς χριστιανοὺς εἶναι προδρομικὰ τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ τῆς Β’ παρουσίας τοῦ Χριστοῦ, οἱ Ἑβραῖοι τὰ θεωροῦν ὡς προειδοποιητικὰ τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ Μεσσία τους καὶ προετοιμάζονται πυρετωδῶς γιὰ τὴν ὑποδοχή του! Στὸ πλαίσιο δὲ αὐτῆς τῆς προετοιμασίας τὰ τελευταῖα ἔτη παρατηρεῖται αὐξημένο ἐνδιαφέρον στὴν Ἱερουσαλὴμ γιὰ τὴν ἀνοικοδόμηση τοῦ Ναοῦ τοῦ Σολομῶντος, τὴν κατασκευὴ πολύτιμων λατρευτικῶν σκευῶν, κ.ἄ. Μεταξὺ τῶν ἄλλων, ἰδιαίτερο ζῆλο δείχνουν γιὰ τὸ ἄνοιγμα τῆς κλεισμένης ἀπὸ τὸν Μεσαίωνα Χρυσῆς Πύλης (Golden Gate). Πρόκειται γιὰ τὴν μόνη ἀνατολικὴ πύλη ἐπὶ τοῦ Ὄρους τοῦ Ναοῦ (Temple Mount) καὶ μία ἀπὸ τὶς δύο μόνο πύλες τῆς Παλαιᾶς πόλεως τῆς Ἱερουσαλήμ, ποὺ προσέφεραν πρόσβαση στὴν Ἁγία Πόλη. Ἀλλὰ ἂς δοῦμε τὴν προφητεία περὶ τῆς μυστηριώδους αὐτῆς πύλης, διὰ τῆς ὁποίας (κατὰ τοὺς Ἑβραίους) θὰ εἰσέλθῃ ὁ Μεσσίας στὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ κατόπιν θὰ παραμείνῃ παντοτινὰ κλειστή.
«Καὶ ἐπέστρεψέ με κατὰ τὴν ὁδὸν τῆς πύλης τῶν ἁγίων τῆς ἐξωτέρας τῆς βλεπούσης κατὰ ἀνατολάς, καὶ αὕτη ἦν κεκλεισμένη. καὶ εἶπε Κύριος πρός με· ἡ πύλη αὕτη κεκλεισμένη ἔσται, οὐκ ἀνοιχθήσεται, καὶ οὐδεὶς μὴ διέλθῃ δι’ αὐτῆς, ὅτι Κύριος ὁ Θεὸς ᾿Ισραὴλ εἰσελεύσεται δι’ αὐτῆς, καὶ ἔσται κεκλεισμένη» (Ἰεζ. 44:1-2).
Κατὰ τοὺς Πατέρες ὅμως τῆς Ἐκκλησίας ἡ ἑρμηνεία τῆς προφητείας εἶναι ἐντελῶς διαφορετική, διότι φωτισθέντες ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα διέκριναν πίσω ἀπὸ τὶς λέξεις τῆς προφητείας ἕνα κρυφό, ἀλλὰ θαυμαστὸ συμβολισμό, ὁ ὁποῖος φανερώθηκε πλήρως μὲ τὴν γέννηση τοῦ Χριστοῦ!
Γράφει σχετικὰ ὁ ἀείμνηστος θεολόγος καὶ σύγχρονος χαρισματικὸς ἑρμηνευτὴς τῆς Γραφῆς Νικόλαος Σωτηρόπουλος: «Τὸ νόημα τοῦ ὡραιοτάτου τούτου συμβολικοῦ λόγου εἶνε σαφές: Ἀπὸ τὴν πύλη, ποὺ πέρασε ὁ ἴδιος ὁ Θεός, δὲν ἐπιτρέπεται νὰ περάσῃ ἄνθρωπος. Καὶ ὁ Θεὸς πέρασε χωρὶς νὰ τὴν ἀνοίξῃ, πέρασε θαυματουργικῶς. Ἡ πύλη παραμένει κλεισμένη. Ἡ Θεοτόκος παραμένει παρθένος, εἶνε ἀειπάρθενος». Αὐτὴ δὲ ἡ ἑρμηνεία ἀποτελεῖ ἕνα ἀπὸ τὰ βασικὰ ἐπιχειρήματα τῆς Ὀρθοδοξίας ὑπὲρ τῆς ἀειπαρθενίας τῆς Παναγίας μας, ἡ ὁποία ἦταν παρθένος πρό, κατὰ καὶ μετὰ τὸν τόκο της. Ἂς τὸ σκεφθοῦν χιλιαστές, προτεστάντες καὶ ἑβραῖοι. Δὲν τὰ γνωρίζει αὐτὰ ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ποὺ δήλωσε πρόσφατα ὅτι ὑπάρχει «κοινὴ βιβλικὴ κατανόηση ραββινικῆς καὶ πατερικῆς παραδόσεως»; Χάσμα μέγα ἐστήρικται μεταξὺ τῶν δύο παραδόσεων, τὸ ὁποῖο θὰ γεφυρωθῇ μόνον ἐὰν ὁ Ἰσραὴλ πιστεύσῃ στὸν Ἰησοῦ Χριστό. Καὶ ὅταν γίνῃ αὐτὸ χριστιανοὶ καὶ ἑβραῖοι θὰ συνεορτάζουμε τὰ Χριστούγεννα τὴν διέλευση τοῦ Μεσσία καὶ Θεοῦ διὰ τῆς κεκλεισμένης πύλης στὸν κόσμο, γιὰ νὰ σώσῃ αὐτόν.
