Άλλη
μία πικρή είδηση η αυτοκτονία του 60χρονου στην Κάρπαθο επειδή τον
κορόιδευε μέρος της τοπικής κοινωνίας, μετά από διαρροή βίντεο όπου
συμμετείχε ο γιος του σε σεξουαλική ομοφυλοφιλική πράξη.
Δεν θέλω να πω το αυτονόητο για την εγκληματική ενέργεια αυτού που
διέρρευσε το βίντεο και ούτε για το τραγικό λάθος του ανθρώπου ν’
απελπιστεί. Ο Θεός ν’ αναπαύσει την ψυχή του και να παρηγορήσει τους
δικούς του ανθρώπους. Και αυτά που θα πω, δεν αλλάζουν, με το αν η πράξη
στο βίντεο, ήταν αγοριού ομοφυλοφιλική ή ήταν κοριτσιού ετεροφυλοφιλική.
Και δεν αλλάζουν αν η πράξη για την οποία υπέστη χλευασμό ο πατέρας
εμπεριείχε βίντεο ή όχι.
Ούτε έχει σημασία κάθε φορά, ποιο θα είναι το εκάστοτε γεγονός που θα
χλευάζεται ο κάθε γονιός και ο κάθε άνθρωπος. Εκτός από το δένδρο να
βλέπουμε και το δάσος. Το γεγονός για το οποίο μπορεί, καλώς ή κακώς, να
ντρέπεται ένας γονέας μπορεί να είναι το οτιδήποτε. Για να το κάνω πιο
χοντρό. Μπορεί κάποιος να είναι πατέρας κλέφτη ή να είναι πατέρας ληστή.
Μπορεί να είναι πατέρας ή μητέρα δολοφόνου. Μπορεί να είναι πατέρας η
μητέρα οποιουδήποτε φυλακισμένου. Μπορεί το παιδί να έχει κάνει κάτι που
να μην είναι κακό και η κοινωνία να το θεωρεί κακό ή μπορεί να έχει
κάνει όντως κάτι πάρα πολύ κακό. Όλα τα σενάρια μπορεί να παίζουν…
Όταν πεθάνουμε ο μισάνθρωπος διάβολος το πρώτο πράγμα που θα κάνει είναι να προσπαθήσει να φανερώσει τα λάθη μας, να φανερώσει τις αμαρτίες μας.
Ο Άγγελος του Χριστού το πρώτο πράγμα που θα κάνει είναι να προσπαθήσει να μας υπερασπιστεί! Ακόμα και σε αυτήν τη ζωή οι Άγιοι άνθρωποι που αγωνίζονται δεν κάνουν κατάκριση και προσπαθούν να σκεπάσουν την αμαρτία του αδερφού τους, για να τον προστατεύσουν!
Αυτοί, όμως, που ενεργούν διαβολικά, κουτσομπολεύουν, κατακρίνουν και θέλουν να φανερώνουν τα πάντα. Μεγάλο λάθος η κατάκριση. Άλλο πράγμα η κρίση κι άλλο πράγμα η κατάκριση και μερικές φορές τα όρια είναι δυσδιάκριτα. Μόνο σε δύο περιπτώσεις επιτρέπεται ν’ αναφέρουμε τα λάθη του άλλου. Η πρώτη περίπτωση είναι για να πάμε να τον βοηθήσουμε. "Ρε παιδιά αυτός ο αδελφός μας έχει αυτό το πρόβλημα, τι μπορούμε να κάνουμε για να τον βοηθήσουμε;" Και η άλλη είναι για να προστατεύσουμε τους άλλους αδελφούς μας. "κοίτα να δεις, αυτόν να τον προσέχεις μη σε παρασύρει, είναι επικίνδυνος…"
Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση αν δεν θέλουμε, είτε να προστατεύσουμε, είτε να βοηθήσουμε δεν έχει νόημα να μιλάμε. Κι αν το κάνουμε, τότε δεν είναι από πραγματικό ενδιαφέρον, είναι από εγωισμό κι έπαρση και το πράττουμε για να νιώθουμε εμείς ανώτεροι. Τη στιγμή που το λέμε, ένα πελώριο εγώ φωνάζει μέσα μας. "ΕΓΩ δεν θα το έκανα αυτό, ΕΓΩ δεν θα το έκανα το άλλο…" Έτσι και σηκώσει λίγο Τη Χάρη Του Ο Θεός, καλύτερα να μη μάθουμε τι είμαστε ικανοί να κάνουμε…
Ειδικά σε μικρές τοπικές κοινωνίες τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Φανταστείτε έναν άνθρωπο να τον κουτσομπολεύουν και να τον κατακρίνουν σ’ ένα νησί τον χειμώνα. Εμείς που είμαστε στις πόλεις αν δεν μας αρέσει ένα καφενείο πάμε στο άλλο. Μας βρωμάει ένας δρόμος πάμε από άλλον. Στο νησί, ειδικά τον χειμώνα, το καφενείο, το μπακάλικο, τα λίγα στενάκια είναι όλος ο κόσμος αυτών των ανθρώπων. Και φανταστείτε έναν άνθρωπο που έχει το οποιοδήποτε βάσανο μέσα στο σπίτι του και πάει μία βόλτα να ξεσκάσει, να ξεκουράσει την ψυχή του.. Πόσοι από μας έχουμε νιώσει την ανάγκη, όταν μας συμβαίνει κάτι, να βγούμε έξω για λίγο να ξεσκάσουμε; Φανταστείτε αυτόν τον άνθρωπο στην Κάρπαθο να βγαίνει έξω από το σπίτι του κι αντί να βρει έναν άλλον άνθρωπο, μία άλλη Εικόνα Θεού να ξεκουράσει τα μάτια του, να βρίσκει εικόνες του διαβόλου που τον κοροϊδεύουν. Ενώ ήταν σκασμένος έβγαινε έξω για να ξεσκάσει κι έσκαγε ακόμα περισσότερο. Και καλά, αυτοί δεν ήθελαν να τον παρηγορήσουν, να του σηκώσουν λίγο τον σταυρό του, τουλάχιστον να μην τον κορόιδευαν. Ας μην του βάρυναν τον πόνο του... Είναι ηθικοί αυτουργοί για το κακό που έγινε.
Με το που μας λέει κάποιος κάτι για κάποιον, αν δεν μας το είπε για να πάμε να βοηθήσουμε ή να μας προστατεύσει και το κάνει για κουτσομπολιό πρέπει να τον επιπλήττουμε και να του την κόβουμε μαχαίρι. Του λέμε να μην το πει πουθενά αλλού και το ξεχνάμε ότι μας το είπε. Γιατί αν κι εμείς το πούμε σ’ άλλον δεν ξέρουμε πόσο και πού θα ταξιδέψει και σε πιο σκληρό ¨καφενείο¨ θα φτάσει. Και αν γίνει οτιδήποτε κακό τότε είμαστε κι εμείς ηθικοί συναυτουργοί.
Το κουτσομπολιό, η κατάκριση είναι ιός. Όταν φύγει από το στόμα μας, δεν μπορούμε να ελέγξουμε τη διασπορά του… Να προσέχουμε το στόμα μας να είναι καθαρό, να κάνει καλό στον κόσμο.
Να προσέχουμε το στόμα μας, από εκεί θα βγει η ψυχή μας…
