Τρίτη 20 Ιουλίου 2021

Ἐρωτήματα περί τῶν ἁγιοκατατάξεων

Πρὸς τὴν ἐφημερίδα Ὀρθόδοξος Τύπος:

Κύριε Διευθυντά, τῶν ἀγωνιζομένων ὀρθοδόξων πιστῶν, τὸν τελευταῖο καιρό, παρουσιάζονται πολλὲς «ἁγιοκατατάξεις», σύγχρονων πνευματικῶν μορφῶν, τῆς Ἐκκλησίας. Γιὰ τὸ θέμα αὐτό, ἀκούγονται κάποια σχόλια:

1) Οἱ ἄνθρωποι, τόσο τοῦ Οἰκ. Πατριαρχείου, ὅσο καὶ τῆς Ἑλλάδος, οἱ ὁποῖοι τοὺς προτείνουν, στηρίζονται σὲ κάποιες σκοπιμότητες καὶ εἶναι ἄσχετοι, μὲ τὴν ζωή καὶ τὴν προσωπικότητα, τῶν νέων ἁγίων.

2) Πολλοὶ προτεινόμενοι, ὅπως ὁ π. Γερβάσιος τῆς Πάτρας, ὁ π. Φιλόθεος Ζερβάκος, ὁ π. Ἱερώνυμος τῆς Αἴγινας, παραμένουν στὸ περιθώριο, ἐπειδὴ «ἔκριναν» τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ τὸν Παπισμό.

3) Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς προτεινόμενους, εἶναι «ἄγνωστοι», στὸν πιστὸ λαὸ καὶ στὴν συνείδησή του. Ἐνῷ γιὰ ἄλλους, ὑπάρχουν καὶ «ἐνστάσεις» (κυκλοφοροῦν βιβλία), ἂν εἶχαν πράγματι, ὀρθόδοξο πνεῦμα. Ἀκόμη νὰ θυμηθοῦμε, καὶ τὶς «ἐνστάσεις», γιὰ τὴν σχέση του μὲ τὴν Μασονία, τοῦ Χρυσοστόμου Σμύρνης.

4) Δυστυχῶς, καὶ οἱ ἁγιοκατατάξεις ἔγιναν ἐμπορεύσιμο «εἶδος», μὲ βιβλία, ἀκολουθίες, ἀνέγερση Ναῶν, προσκυνήματα…κλπ. Ἆραγε, ὁ σημερινὸς «ἐκσυγχρονισμὸς» τῆς Ἱ. Μ. Ὁσίου Δαυίδ θὰ ἦταν «ἀρεστός», στὸν Ἅγιο γέροντα Ἰάκωβο;

5) Τέλος, μόνο οἱ μοναχοί μᾶς ἐνδιαφέρουν; Τί γίνεται ὅμως, μὲ τοὺς «Ἀσκητὲς στὸν κόσμο», δηλαδή, τοὺς ἀνθρώπους τῆς Ἱεραποστολῆς, καὶ τοὺς ἀγωνιστὲς κληρικούς, ὅπως ὁ π. Ἰωὴλ Γιαννακόπουλος, ὁ π. Γερβάσιος τῆς Πάτρας καὶ ὁ φλογερὸς π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης τῆς Φλώρινας;

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχει μυριάδες Ἁγίους· τούς νέους Ἁγίους, τοὺς τιμᾶ ὁ οὐρανὸς καὶ δὲν μποροῦν νὰ ἀποτελέσουν εἶδος σκοπιμότητας καὶ ἐμπορίου. Καλὸ θὰ εἶναι, τόσο τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ὅσο καὶ ἡ Ἱ. Σύνοδος τῆς Ἑλλάδος, νὰ ἀσχοληθοῦν, μὲ τὰ πραγματικὰ προβλήματα, τῆς Ἐκκλησίας.

Νεκτάριος Φυτιλάκης

Σημ. «Ο.Τ.»: Μᾶς λυπεῖ τὸ γεγονὸς ὅτι συμβαίνουν τόσα εἰς τὴν Ἐκκλησίαν μας καὶ παραδοσιακαὶ Ἱ. Μοναὶ ὄχι μόνον, δὲν λαμβάνουν θέσιν ἀλλὰ δέχονται τὰ «πυρὰ»τῶν πιστῶν, διότι εἴτε διὰ τῆς σιωπῆς εἴτε διὰ τῆς ἀποδοχῆς ἐπιδοκιμάζουν τὰς αὐθαιρεσίας τοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως καὶ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

Ποῦ εἶναι τὸ ἀνδρεῖον φρόνημα τοῦ Ἁγ. Ὄρους;