ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Πρξ. κα΄ 8-14
8 Tῇ δὲ ἐπαύριον ἐξελθόντες ἤλθομεν εἰς Καισάρειαν, καὶ εἰσελθόντες εἰς τὸν οἶκον Φιλίππου τοῦ εὐαγγελιστοῦ, ὄντος ἐκ τῶν ἑπτά, ἐμείναμεν παρ᾿ αὐτῷ. 9 τούτῳ δὲ ἦσαν θυγατέρες παρθένοι τέσσαρες προφητεύουσαι. 10 ἐπιμενόντων δὲ ἡμῶν ἡμέρας πλείους κατῆλθέ τις ἀπὸ τῆς Ἰουδαίας προφήτης ὀνόματι Ἄγαβος, 11 καὶ ἐλθὼν πρὸς ἡμᾶς καὶ ἄρας τὴν ζώνην τοῦ Παύλου, δήσας τε αὐτοῦ τοὺς πόδας καὶ τὰς χεῖρας εἶπε· τάδε λέγει τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον· τὸν ἄνδρα οὗ ἐστιν ἡ ζώνη αὕτη, οὕτω δήσουσιν εἰς Ἱερουσαλὴμ οἱ Ἰουδαῖοι καὶ παραδώσουσιν εἰς χεῖρας ἐθνῶν. 12 ὡς δὲ ἠκούσαμεν ταῦτα, παρεκαλοῦμεν ἡμεῖς τε καὶ οἱ ἐντόπιοι τοῦ μὴ ἀναβαίνειν αὐτὸν εἰς Ἱερουσαλήμ. 13 ἀπεκρίθη τε ὁ Παῦλος· τί ποιεῖτε κλαίοντες καὶ συνθρύπτοντές μου τὴν καρδίαν; ἐγὼ γὰρ οὐ μόνον δεθῆναι, ἀλλὰ καὶ ἀποθανεῖν εἰς Ἱερουσαλὴμ ἑτοίμως ἔχω ὑπὲρ τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ. 14 μὴ πειθομένου δὲ αὐτοῦ ἡσυχάσαμεν εἰπόντες· τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου γινέσθω.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Λκ. δ΄ 22-30
22 Καὶ πάντες ἐμαρτύρουν αὐτῷ καὶ ἐθαύμαζον ἐπὶ τοῖς λόγοις τῆς χάριτος τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ ἔλεγον· οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς Ἰωσήφ; 23 καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· πάντως ἐρεῖτέ μοι τὴν παραβολὴν ταύτην· ἰατρέ, θεράπευσον σεαυτόν· ὅσα ἠκούσαμεν γενόμενα ἐν τῇ Καπερναούμ, ποίησον καὶ ὧδε ἐν τῇ πατρίδι σου. 24 εἶπε δέ· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς προφήτης δεκτός ἐστιν ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ. 25 ἐπ᾿ ἀληθείας δὲ λέγω ὑμῖν πολλαὶ χῆραι ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις Ἠλιοὺ ἐν τῷ Ἰσραήλ, ὅτε ἐκλείσθη ὁ οὐρανὸς ἐπὶ ἔτη τρία καὶ μῆνας ἕξ, ὡς ἐγένετο λιμὸς μέγας ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν, 26 καὶ πρὸς οὐδεμίαν αὐτῶν ἐπέμφθη Ἠλίας εἰ μὴ εἰς Σάρεπτα τῆς Σιδωνίας πρὸς γυναῖκα χήραν. 27 καὶ πολλοὶ λεπροὶ ἦσαν ἐπὶ Ἐλισαίου τοῦ προφήτου ἐν τῷ Ἰσραήλ, καὶ οὐδεὶς αὐτῶν ἐκαθαρίσθη εἰ μὴ Νεεμὰν ὁ Σύρος. 28 καὶ ἐπλήσθησαν πάντες θυμοῦ ἐν τῇ συναγωγῇ ἀκούοντες ταῦτα, 29 καὶ ἀναστάντες ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω τῆς πόλεως καὶ ἤγαγον αὐτὸν ἕως ὀφρύος τοῦ ὄρους, ἐφ᾿ οὗ ἡ πόλις αὐτῶν ᾠκοδόμητο, εἰς τὸ κατακρημνίσαι αὐτόν. 30 αὐτὸς δὲ διελθὼν διὰ μέσου αὐτῶν ἐπορεύετο.
ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΗΦΩΝ Ο ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ
Στίς 14 Ἰουνίου ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Νήφωνος τοῦ Καυσοκαλυβίτου. Ὁ ἅγιος Νήφων γεννήθηκε στούς σημερινούς Ἁγίους Σαράντα τῆς Βορείου Ἠπείρου καί ἦταν γόνος εὐλαβοῦς καί πνευματικοῦ ἱερέως. Σέ μικρή ἡλικία τόν προσέλαβε ὁ θεῖος του στήν Μονή Ἁγίου Νικολάου τοῦ Μεσοποτάμου, γιά νά μάθη γράμματα. Ἐκεῖ λόγῳ τῆς ἐπιδεξιότητας καί τῆς εὐφυίας του κατόρθωσε σέ μικρό χρονικό διάστημα νά διαβάζη καί νά γράφη, κατόπιν ἔγινε μοναχός, ἀναγνώστης καί ἱερέας. Κοντά δέ σέ ἕνα ἀναχωρητή σιναΐτη γέροντα ὁ ὅσιος Νήφων γνώρισε τήν ἡσυχαστική ζωή καί προόδευσε πολύ στήν ἀρετή καί ἰδιαίτερα στήν προσευχή. Ἐπειδή τόν τράβηξε ἡ φήμη τοῦ Ἁγίου Ὄρους, πῆγε στήν περιοχή τοῦ ἁγίου Βασιλείου τῆς Μεγίστης Λαύρας καί μετά στήν περιοχή ποὺ ἔζησε ὁ ὅσιος Πέτρος ὁ Ἀθωνίτης, ὅπου διακόνησε τόν φημισμένο ἀσκητή Θεόγνωστο, καὶ ἐπιδόθηκε σέ νέους ἀσκητικούς ἀγῶνες. Ὅταν ἡ ἀρετή καί οἱ ἀγῶνες του ἔγιναν γνωστές στόν ἡγούμενο τῆς Λαύρας αὐτός τοῦ ἀνέθεσε λειτουργικά καθήκοντα πρός τούς ἐξαρτημένους πατέρες τῆς Μονῆς. Μετά ἀπό τρία χρόνια ἡ ἀγάπη του γιά τόν ἐρημικό βίο τόν ὁδήγησε στά Βουλευτήρια καί ἀργότερα κατέφυγε ὡς ὑποτακτικός στόν ὅσιο Μάξιμο τόν Καυσοκαλυβίτη, στόν ὁποῖο παρέμεινε γιά πολλά χρόνια. Τέλος, μετά ἀπό ὑπόδειξη τοῦ ὁσίου Μαξίμου, ἐγκαταστάθηκε σέ ἕνα σπήλαιο ἀπέναντι ἀπό τήν νησίδα τοῦ ἁγίου Χριστοφόρου μαζί μέ δύο πατριῶτες του μοναχούς, ὅπου ἔκτισε κελλί καί παρέμεινε μέχρι τήν κοίμησή του. Ἡ παράδοση ἀναφέρει ὅτι ὅταν πλησίαζε τό τέλος τοῦ ὁσίου Μαξίμου ὁ ἅγιος Νήφων, προγνωρίζοντάς το, εἶπε στούς μαθητές του: «Ἄς μεταβοῦμε στόν Μάξιμο νά τόν δοῦμε, διότι δέν θά τόν ξαναδοῦμε πλέον στήν παροῦσα ζωή…».
Ἀπολυτίκιον
(Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.)
Τῆς Ἠπείρου τὸν γόνον καὶ τοῦ Ἄθωνος ὄρπηκα, καὶ τῶν ἱερέων τὴν δόξαν, τὸν θεόληπτον Νήφωνα, τιμήσωμεν ἐν ὕμνοις ἱεροὶς ἀσκήσει γὰρ ὅσιων ἀρετῶν, οὐρανίων χαρισμάτων ἀξιωθεῖς, λαμπρύνει τοὺς κραυγάζοντας δόξα τῷ δεδωκότι σοὶ ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐκπληρούντι διὰ σου, πάντων τὰ αἰτήματα.
Μεγαλυνάριον
Νήψει ἀνενδότῳ ἀεὶ τρυφῶν, τῆς αΰλου δόξης, ἐχρημάτισας θεωρός· ἧς νῦν ἀπολαύων, ὦ Νήφων θεοφόρε, προλήψεων ματαίων, ῥῦσαί με δέομαι.
