27 Φεβρουαρίου: Μνήμη του οσίου Γέροντος Εφραίμ Κατουνακιώτη
Μαρτυρίες του οσίου πατρός Εφραίμ Κατουνακιώτη για τη Θεία Λειτουργία
Είπε ο Γέροντας: «Είναι αδύνατον ο ιερέας, όταν επιμελείται τη συνείδησή του, να μην έχει προσθήκη της Θείας Χάριτος σε κάθε Θεία Λειτουργία». Ο ίδιος λειτουργούσε καθημερινά για δεκαετίες. Έλεγε:
«Μόλις τελειώσει η Θεία Λειτουργία, αρχίζει μέσα μου η προετοιμασία για τη Θεία Λειτουργία της επόμενης μέρας». Έχοντας ο ίδιος την αίσθηση της παρουσίας της Θείας Χάριτος μέσα στην ψυχή του, ως απαραίτητη προϋπόθεση για να λειτουργήσει, προσπαθούσε να μην “λυπήσει” τη Χάρη του Θεού σε κάτι. «Μια φορά είδα ότι υπεστάλη η Χάρη μέσα μου. Ωχ! είπα. Κάτι έκανα και λύπησα το Θεό και τώρα πώς θα λειτουργήσω; Άρχισα να ανακρίνω τους λογισμούς που είχα από το πρωί. Ένας, δύο, τρεις, τέσσερις. Ωπ! Τον βρήκα τον “κλέφτη”. Αυτός ο λογισμός λύπησε τον Θεό. Άρχισε μέσα μου ένας διάλογος: Χριστέ μου, ευλόγησον. Χριστέ μου συγχώρεσέ με. Σοί που συγχώρεσες όλους τους αμαρτωλούς. Τον ληστή, την πόρνη, τον άσωτο. Εσύ που συγχώρεσες τον Απόστολο Πέτρο που Σε αρνήθηκε. Συγχώρεσε και εμένα. Έλεος! Δεν υπάρχει έλεος για μένα;! είπα με ραγισμένη την καρδιά. Αμέσως ήρθε η Χάρη του Θεού. Έτσι είχα την “άδεια” να λειτουργήσω». «Εκτός από την τήρηση του νου, απαραίτητη προϋπόθεση για τη διατήρηση της Θείας Χάριτος μέσα μας είναι ο σωματικός κόπος και η προσοχή μας ώστε να μην λυπήσουμε κάποια ψυχή. Μια φορά, κατέβηκα στο λιμάνι, στα Καρούλια, να πάρω το “ταχυδρομείο”. Ζούσε ακόμα ο γέροντας μου ο πατήρ Νικηφόρος ο οποίος τότε ήταν άρρωστος. Μέσα στο καραβάκι εκείνης της εποχής είδα το γιατρό, τον πάτερ Αθανάσιο τον Λαυριώτη. Πήδηξα μέσα στο καράβι και άρχισα να του μιλάω και να ζητάω τις συμβουλές του για τον ασθενή γέροντά μου. Ο βαρκάρης έλυσε το σκοινί της βάρκας και άρχισε να κάνει μανούβρα γιατί πήγαινε για τη Δάφνη. Τότε του λέω: Καπετάνιε, εγώ δεν ταξιδεύω. Ευλόγησον, (συγγνώμη, δηλαδή), ρωτούσα το γιατρό για το γέροντά μου. Αυτός “έξω φρενών” αφού με έβρισε, γύρισε πίσω με νεύρα και πήδηξα έξω κακήν κακώς. Όταν γύρισα στο κελί, σκεπτόμουν: Σκανδάλισα τον άνθρωπο με αποτέλεσμα να με βρίσει. Εγώ φταίω! Τώρα πώς θα λειτουργήσω; Αναγκάστηκα να κατεβώ το μεσημέρι κάνοντας πάλι την ίδια κοπιώδη διαδρομή μέχρι το μουράγιο. Γυρίζοντας το καραβάκι, μόλις έδεσε, πήδηξα πάνω και είπα στον καπετάνιο: Συγχώρεσέ με, που το πρωί σε σκανδάλισα. Τότε αυτός μου απαντάει: Άντε μωρέ παπά! Ακόμα το θυμάσαι απ’ το πρωί; Συγχωρεμένος να είσαι! Έτσι επέστρεψα στο κελί μου, για να μπορέσω να λειτουργήσω χωρίς έλεγχο στη συνείδησή μου».
«Όσο πρέπει να προσέχουμε ώστε να μην λυπήσουμε κάποια ψυχή, άλλο τόσο ωφέλιμο είναι να αναπαύουμε τον άλλο. Για κάθε άνθρωπο που αναπαύουμε, ένα κεράκι ανεβαίνει μπροστά στην Αγία Τριάδα. Για σας τους γιατρούς είναι εύκολη η σωτηρία γιατί σας δίνεται η ευκαιρία να αναπαύσετε πολλούς ανθρώπους. Αυτό βέβαια συμβαίνει και σε κάθε διακόνημα που επέτρεψε η πρόνοια του Θεού για κάθε άνθρωπο».
Έλεγε ο Γέροντας: «Την ώρα της Θείας Λειτουργίας, την ώρα του καθαγιασμού των Τιμίων Δώρων ο ιερέας έχει αίσθηση της Θείας Χάριτος η οποία του φανερώνει πολλά μυστήρια και δίνει λύση σε δύσκολες καταστάσεις. Μια φορά ήρθε μια αντιπροσωπία από το μοναστήρι της Λαύρας και μου είπε: Γέροντα, η σύναξη των πατέρων σε ψήφισε ηγούμενο. Πρέπει να έρθεις στο μοναστήρι να αναλάβεις τα νέα σου καθήκοντα. Τους λέω: Γέροντες, άκουσα την απόφασή σας. Να δούμε όμως και ποια είναι η γνώμη του Θεού. Στην επόμενη Θεία Λειτουργία παρακάλεσα να με πληροφορήσει ποιο είναι το θέλημά Του. Όταν έκανα την Μεγάλη Είσοδο, τα Τίμια Δώρα ήταν τόσο βαριά, σχεδόν ασήκωτα. Όταν σκέφτηκα ότι μάλλον ο Θεός δεν το θέλει, ακαριαίως τα Τίμια Δώρα έγιναν σαν πούπουλα ελαφρά. Είπα στους αντιπροσώπους μετά: Ευχαριστώ, αλλά δεν είναι ευλογημένο να αφήσω το κελί μου και να έρθω στο μοναστήρι ως ηγούμενος». Και χαμογελώντας, μου λέει: «Ξέρεις παιδί μου, τι εστί Λαύρα; Η Λαύρα είναι λαύρα!» (φωτιά και λαύρα). Θέλοντας να μου πει ότι είναι αδύνατο σε έναν ησυχαστή, να αναλάβει ηγουμενικά καθήκοντα, πνευματικά και διοικητικά.
Ας έχουμε τις άγιες ευχές του Γέροντα Εφραίμ.
Ας έχουμε τις άγιες ευχές του Γέροντα Εφραίμ.
