Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ο ΧΟΖΕΒΙΤΗΣ

8 Ἰανουαρίου

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Ρωμ. ς΄ 3-11

     3 ἤ ἀγνοεῖτε ὅτι ὅσοι ἐβαπτίσθημεν εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν εἰς τὸν θάνατον αὐτοῦ ἐβαπτίσθημεν; 4 συνετάφημεν οὖν αὐτῷ διὰ τοῦ βαπτίσματος εἰς τὸν θάνατον, ἵνα ὥσπερ ἠγέρθη Χριστὸς ἐκ νεκρῶν διὰ τῆς δόξης τοῦ πατρός, οὕτω καὶ ἡμεῖς ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν. 5 εἰ γὰρ σύμφυτοι γεγόναμεν τῷ ὁμοιώματι τοῦ θανάτου αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ τῆς ἀναστάσεως ἐσόμεθα, 6 τοῦτο γινώσκοντες, ὅτι ὁ παλαιὸς ἡμῶν ἄνθρωπος συνεσταυρώθη ἵνα καταργηθῇ τὸ σῶμα τῆς ἁμαρτίας, τοῦ μηκέτι δουλεύειν ἡμᾶς τῇ ἁμαρτίᾳ· 7 ὁ γὰρ ἀποθανὼν δεδικαίωται ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας. 8 εἰ δὲ ἀπεθάνομεν σὺν Χριστῷ, πιστεύομεν ὅτι καὶ συζήσομεν αὐτῷ, 9 εἰδότες ὅτι Χριστὸς ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν οὐκέτι ἀποθνήσκει, θάνατος αὐτοῦ οὐκέτι κυριεύει. 10 ὃ γὰρ ἀπέθανε, τῇ ἁμαρτίᾳ ἀπέθανεν ἐφάπαξ, ὅ δὲ ζῇ, ζῇ τῷ Θεῷ. 11 οὕτω καὶ ὑμεῖς λογίζεσθε ἑαυτοὺς νεκροὺς μὲν εἶναι τῇ ἁμαρτίᾳ, ζῶντας δὲ τῷ Θεῷ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.

 

 ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Ἰω. γ΄ 22-23

     22 Μετὰ ταῦτα ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὴν Ἰουδαίαν γῆν, καὶ ἐκεῖ διέτριβε μετ᾿ αὐτῶν καὶ ἐβάπτιζεν. 23 ἦν δὲ καὶ Ἰωάννης βαπτίζων ἐν Αἰνὼν ἐγγὺς τοῦ Σαλείμ, ὅτι ὕδατα πολλὰ ἦν ἐκεῖ, καὶ παρεγίνοντο καὶ ἐβαπτίζοντο.

 

 ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ο ΧΟΖΕΒΙΤΗΣ

     Στίς 8 Ἰανουαρίου ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τήν μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Γεωργίου τοῦ Χοζεβίτου. Ὁ ἅγιος Γεώργιος καταγόταν ἀπό τήν Κύπρο, σέ νεαρά ἡλικία ἀναχώρησε κρυφά ἀπό τήν πατρίδα του, τούς συγγενεῖς του καί τίς κοσμικές ὑποχρεώσεις καί πῆγε νά προσκυνήση στά Ἱεροσόλυμα τόν ζωοδόχο τάφο τοῦ Κυρίου μας καί ὅλα τά πανάγια προσκυνήματα τῶν Ἁγίων Τόπων. Κατόπιν πῆγε στήν μονή τοῦ Χοζεβᾶ, ὅπου ἐκάρη μοναχός. Ὁ ἀοίδιμος Γεώργιος τόσο πολύ ὑπερέβαλε στούς ἀσκητικούς ἀγῶνες, ὥστε ἔγινε τύπος καί ὑπογραμμός σέ ὅλους τούς συμμοναστές του καί τούς παρακινοῦσε μέ τό παράδειγμά του νά τόν μιμοῦνται στόν ζῆλο καί στούς ὑπερφυσικούς ἀγῶνες. Ἔτσι ὁ Κύριος τόν ἀξίωσε νά θαυματουργῆ μέ τήν προσευχή του καί ἔγινε δοχεῖο τοῦ ἁγίου Πνεύματος καί ἔμψυχη εἰκόνα κάθε ἀρετῆς. Ὁ μακάριος Γεώργιος προεῖδε σέ ὅραμα τήν ἅλωση τῶν Ἱεροσολύμων ἀπό τούς Πέρσες καί ἀφοῦ ἔζησε τίς σφαγές, τήν αἰχμαλωσία τῶν μοναχῶν καί τήν ἐρήμωση τῶν μοναστηριῶν, τέλος παρέδωσε τό πνεῦμα του στόν Θεό, πού τόσο ἀγάπησε.
Τὸ ἀπολυτίκιο τοῦ Ὁσίου ἀναφέρει:
«Γεωργήσας τόν λόγον Πάτερ τῆς χάριτος, δικαιοσύνης ἐδρέψω καρποφορίαν λαμπράν, ὡς τήν ἔνθεον ζωήν αἱρετισάμενος· ὅθεν τῆς δόξης κοινωνός, ἀνεδείχθης τοῦ Χριστοῦ, Γεώργιε θεοφόρε. Ὧ καί πρεσβεύεις ἀπαύστως, ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν».