Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2021

Ο ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

18 Ἰανουαρίου

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Ἑβρ. ιγ΄ 7-16

     7 Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν, οἵτινες ἐλάλησαν ὑμῖν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ὧν ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τὴν πίστιν. 8 Ἰησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας. 9 διδαχαῖς ποικίλαις καὶ ξέναις μὴ παραφέρεσθε· καλὸν γὰρ χάριτι βεβαιοῦσθαι τὴν καρδίαν, οὐ βρώμασιν, ἐν οἷς οὐκ ὠφελήθησαν οἱ περιπατήσαντες. 10 ἔχομεν θυσιαστήριον ἐξ οὗ φαγεῖν οὐκ ἔχουσιν ἐξουσίαν οἱ τῇ σκηνῇ λατρεύοντες· 11 ὧν γὰρ εἰσφέρεται ζῴων τὸ αἷμα περὶ ἁμαρτίας εἰς τὰ Ἅγια διὰ τοῦ ἀρχιερέως, τούτων τὰ σώματα κατακαίεται ἔξω τῆς παρεμβολῆς· 12 διὸ καὶ Ἰησοῦς, ἵνα ἁγιάσῃ διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος τὸν λαόν, ἔξω τῆς πύλης ἔπαθε. 13 τοίνυν ἐξερχώμεθα πρὸς αὐτὸν ἔξω τῆς παρεμβολῆς τὸν ὀνειδισμὸν αὐτοῦ φέροντες· 14 οὐ γὰρ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν. 15 δι᾿ αὐτοῦ οὖν ἀναφέρωμεν θυσίαν αἰνέσεως διὰ παντὸς τῷ Θεῷ, τοῦτ᾿ ἔστι καρπὸν χειλέων ὁμολογούντων τῷ ὀνόματι αὐτοῦ. 16 τῆς δὲ εὐποιΐας καὶ κοινωνίας μὴ ἐπιλανθάνεσθε· τοιαύταις γὰρ θυσίαις εὐαρεστεῖται ὁ Θεός.

 

 ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Ἰω. γ΄ 22-23

     14 Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου. οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη· 15 οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον, ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν λυχνίαν, καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ. 16 οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς. 17 Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας· οὐκ ἦλθον καταλῦσαι, ἀλλὰ πληρῶσαι. 18 ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται. 19 ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν.

 

 ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Ο ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

     Στίς 18 Ἰανουαρίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τὴν μνήμη τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου, ὁ ὁποῖος ἔζησε τὴν ἐποχὴ τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου καὶ ὑπῆρξε ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους θεολόγους καὶ ἐκκλησιαστικοὺς ἡγέτες τῆς Ἐκκλησίας. Γεννήθηκε στὴν Ἀλεξάνδρεια καὶ εἶχε σπουδαία θεολογικὴ καὶ φιλοσοφικὴ κατάρτιση. Σὲ νεαρὴ ἡλικία πῆγε στὴν ἔρημο καὶ μαθήτευσε κοντὰ στοὺς ἀσκητὲς καὶ μάλιστα κοντὰ στὸν ἅγιο Ἀντώνιο. Κατόπιν ἐπέστρεψε στὴν Ἀλεξάνδρεια, ὅπου ἀφιερώθηκε στὴν ὑπηρεσία τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος ἔλαβε μέρος στὴν Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο τὸ 325 μ.Χ στὴν Νίκαια ὡς διάκονος καὶ ὡς ἀντιπρόσωπος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας Ἀλεξάνδρου καί κατήσχυνε τὸν δυσσεβῆ Ἄρειο. Τὸ 328 μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Ἀλεξάνδρου, σὲ ἡλικία 33 χρονῶν ἐξελέγη Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλεξανδρείας παρὰ τὴν ἔντονη ἀντίδραση τῶν αἱρετικῶν. Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος ἀρχιράτευσε συνολικὰ 45 ἔτη ἀπὸ τὰ ὁποῖα τὰ 16 τὰ πέρασε στὴν ἐξορία. Ἐξορίστηκε πέντε φορὲς μετὰ ἀπὸ ραδιουργίες καὶ ψεύτικες κατηγορίες, ποὺ τοῦ ἀπηύθυναν οἱ αἱρετικοὶ μὲ τὴν συνεργία τῶν ἀρειανοφρόνων αὐτοκρατόρων. Τὸ 335 ἐξορίστηκε ἀπὸ τὸν γιὸ τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου, Κωνσταντῖνο στὰ Τρέβηρα τῆς Γαλλίας, τὸ 340 ἐξορίστηκε ἀπὸ τὸν Κωνστάντιο στὴ Ρώμη, τὸ 356 ἀπὸ τὸν Κωνστάντιο στὴν ἔρημο, τὸ 362 ἀπὸ τὸν Ἰουλιανό, ὅπου παρέμεινε κοντὰ στοὺς μοναχούς τῆς Θηβαΐδας καὶ τέλος τό 365 ἐξορίστηκε γιὰ μερικοὺς μῆνες ἀπὸ τὸν Οὐάλεντα. Ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος, παρὰ τὶς συνεχεῖς διώξεις, ὅλη αὐτὴν τὴν χρονικὴ περίοδο ὑπῆρξε ὁ ἡγέτης τῆς Ἐκκλησίας ὀργανώνοντας ἱεραποστολές, ὅπως στὴν Αἰθιοπία, ὅπου ἔστειλε τὸν Φρουμέντιο, συγγράφοντας σπουδαῖες θεολογικὲς γραμματεῖες, μὲ τὶς ὁποῖες ἀντιμετώπισε τοὺς αἱρετικοὺς καὶ διετύπωσε τὰ δόγματα τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ μέχρι τότε ἦσαν βίωμα μὲν τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ ἀδιατύπωτο, εἰδικὰ τὸ τριαδολογικό, γιὰ νὰ ἔλθουν ἀργότερα οἱ Καππαδόκες Πατέρες νὰ ὁλοκληρώσουν τὴν λεπτομερῆ καταγραφὴ τῶν δογμάτων τῆς Πίστεως μὰ καὶ νὰ τὰ διασφαλίσουν ἀπὸ τὶς προσβολὲς τῶν αἱρετικῶν.

Ἀπολυτίκιον

Ἒργοις λάμψαντες, Ὀρθοδοξίας, πᾶσαν σβέσαντες κακοδοξίαν, νικηταί τροπαιοφόροι γεγόνατε· τῇ εὐσεβείᾳ τά πάντα πλουτίσαντες, τήν Ἐκκλησίαν μεγάλως κοσμήσαντες, ἀξίως εὕρατε Χριστόν τόν Θεόν, δωρούμενον πᾶσι τό μέγα ἔλεος.