ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΩΝ & ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ

τοῦ Ἰωάννου Μηλιώνη, ἐκπαιδευτικοῦ, μέλους τῆς Π.Ε.Γ.

Ἄς ἀρχίσουμε μὲ μία τυπικὴ διοργάνωση τοῦ παραπάνω σωματείου, ποὺ ὁ πλήρης τίτλος του εἶναι: «Κίνηση Φιλοσοφικῶν καὶ Μεταφυσικῶν Ὁμάδων γιὰ Ἐλεύθερη Πνευματικὴ Ἔκφρα­ση».

«Πρόσκληση[1]: Ἡ Κίνηση Φιλοσοφικῶν καὶ Μεταφυσικῶν Ὁμά­δων σᾶς προσκαλεῖ νὰ συμμετάσχετε στὸ 13^ο Πανελλήνιο Συμπόσιο τὴν Κυριακὴ 27 Ἰανουαρίου 2008, στὸ Πνευματικὸ Κέντρο Ρουμελιωτῶν, Σίνα καὶ Δαφνομήλη, ἀπὸ 11:00 ἕως 17:00, μὲ θέμα: «Τὸ Μυστήριο τῆς Ζωῆς καὶ τοῦ Θανάτου».

Οἱ εἰσηγήσεις καὶ τοποθετήσεις θὰ γίνουν ἀπὸ ἐκπροσώπους τῶν ὁμάδων τῆς Κίνησης καὶ ἀπὸ τοὺς ἐπίτιμους προσκεκλημένους της καὶ θὰ ἐπακολουθήσει συζήτηση μὲ τὸ ἀκροατήριο.

Ἐπίτιμοι Προσκεκλημένοι: α) οἱ καθηγητὲς Ἀστροφυσικῆς, Μάνος Δανέζης καὶ Στράτος Θεοδοσίου, Θέμα: «Θάνατος στὸ Μικρο-Μακρόκοσμο - Ἡ Πλάνη τῶν Αἰσθήσεων», β) ὁ πρόεδρος τοῦ Συλλόγου Ἀρχαιόφιλων Ἑλλάδος, Παναγιώτης Μαρίνης, Θέμα: «Ἡ Ζωὴ καὶ ὁ Θάνατος κατὰ τὴν Ἑλληνικὴ Παράδοση».

Στὸ Συνέδριο συμμετέχει τὸ Esoterica μὲ τὸ Θέμα: «Μία Ζωή, πολλὲς Πραγματικότητες». Εἴσοδος: 10 € - Φοιτητικὸ 5 €.

Οἱ Ὁμάδες ποὺ συμμετέχουν στὴν «Κίνηση...»: Ἁρμονική Ζωή, Ἐπιστήμη τῆς Πνευματικότητας, Esoterica, Θεοσοφικό Κίνημα, Iskcon, Κέντρο Μεταφυσικῆς Ἐνημέρωσης, Κολέγιο Μεταφυσι­κῶν Ἐπιστήμων, Ὁμάδα Αὐτογνωσίας, Ὁμάδα Βεδικῶν Μελε­τῶν, Ὁμακοεῖο Ἀθηνῶν, Σχολὴ Χρυσοῦ Ροδόσταυρου, Τάγμα Κρίνου & Ἀετοῦ».

Ἀλλά, τί εἶναι ἡ «Κίνηση Φιλοσοφικῶν καὶ Μεταφυσικῶν Ὁμάδων γιὰ Ἐλεύθερη Πνευματικὴ Ἔκφραση»; Ποιοὶ οἱ σκοποί της καὶ ποιοὶ εἶναι ὅλοι αὐτοὶ ποὺ συμμετέχουν καὶ τὴν ἀποτελοῦν; Ἄς ἀναλύσουμε λοιπὸν τὰ πράγματα γιὰ τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες ποὺ δὲν εἶναι ὅλοι ἴσως ἐξοικειωμένοι μὲ τὸ ἀποκρυφιστικὸ σκηνικὸ στὴ χώρα μας.

Ἡ «Πρόσκληση» προφανῶς ἀφορᾶ μία ἐτήσια διοργάνωση τῶν μελῶν τῆς «Κίνησης...» ποὺ ἀπ' ὅ,τι πληροφορούμεθα συστήθηκε τὸ 1995[2].

Ἀνάμεσα στοὺς λόγους ποὺ ἀναγράφονται στὴν διακήρυξη τῆς σύστασης τῆς «Κίνησης...» διαβάζουμε τὴν αἰτία τῆς δημιουργίας της: «Ἡ ἀνάγκη νὰ ὑπάρξει ὀρθὴ πληροφόρηση ἔγινε ἀφορμὴ ἀπὸ τὸν Δεκέμβριο τοῦ 1995, ἀντιπρόσωποι ἀπὸ 25 μέχρι σήμερα τέτοιες ὁμάδες νὰ συνασπιστοῦν μὲ τὴν ὀνομασία "Κίνηση Φιλοσοφικῶν καὶ Μεταφυσικῶν Ὁμάδων γιὰ τὴν Ἐλεύθερη Πνευματικὴ Ἔκφραση". Ἄμεσοι στόχοι ἡ ἀνταλλαγὴ ἀπόψεων καὶ ἡ ὀργάνωση πρὸς τὸ τέλος τοῦ 1996 ἑνὸς ἀνοικτοῦ Συμποσίου, σὲ κεντρικὴ αἴθουσα διαλέξεων τῆς Ἀθήνας, μὲ θέμα: "Πνευματικὴ Ἀναζήτηση στὸ Κατώφλι τῆς Τρίτης Χιλιετίας". Τὸ Συνέδριο αὐτό, καθὼς καὶ ἄλλες ἐκδηλώσεις ποὺ προγραμματίζονται νὰ προηγηθοῦν καὶ νὰ ἀκολουθήσουν, στοχεύουν νὰ καταστήσου γνωστὴ τὴν ὕπαρξη καὶ τὸ ἔργο τῶν φιλοσοφικῶν καὶ μεταφυσικῶν ὁμάδων, πέρα ἀπὸ κάθε σκόπιμη ἢ μὴ διαστρέβλωση»[3].

Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ἡ «Κίνηση...» -βασικοὶ συντελεστὲς τῆς ὁποίας ἦταν οἱ κ.κ. Γαβριήλ Σιμονέτος, Ρόμπερτ Νατζέμυ κ.ἄ.- ὑπῆρξε ἡ «ἀπάντηση» στὰ Πορίσματα τῆς Ζ' Πανορθόδοξης Συνδιάσκεψης Ἐντεταλμένων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καὶ Ἱερῶν Μητροπόλεων γιὰ θέματα αἱρέσεων καὶ Παραθρησκείας, ποὺ πραγματοποιήθηκε στὴν Ἁλίαρτο τῆς Βοιωτίας ἀπὸ 20 έως 26 Σεπτεμβρίου 1995[4].

Στὴν Πανορθόδοξη αὐτή Συνδιάσκεψη, ποὺ τελοῦσε ὑπὸ τὴν προεδρία τοῦ τότε Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Θηβῶν καὶ Λεβαδείας κ. Ἱερωνύμου καί νῦν Ἀρχιεπιστόπου -ἀλλὰ «καρδι­ὰ» τῆς ὁποίας ὑπῆρξε ὁ μακαριστὸς π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπου­λος-, καταρτίστηκε καὶ ὁ κατάλογος τῶν 422 ἐξωχριστιανικῶν καὶ παραθρησκευτικῶν ὁμάδων, ποὺ χαρακτηρίστηκαν ὡς «Ὁμάδες Ἀσυμβίβαστες μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη», ὁ ὁποῖος καὶ ἐγκρίθηκε ὁμόφωνα σὲ εἰδικὴ συνεδρία.

Ἄν καὶ γιὰ τὶς 422 αὐτὲς ὀργανώσεις -ἐκ τῶν ἑκατοντάδων ποὺ λυμαίνονται τὴν χώρα μας καὶ τὶς συνειδήσεις βαπτισμένων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν χωρὶς νὰ δηλώνουν ἐξ ἀρχῆς τοὺς σκοποὺς καὶ τὶς προθέσεις τους- ὑπῆρχε στὴν ἐγκύκλιο τῆς Πανορθόδοξης Συνδιάσκεψης εἰδικὴ μνεία ὅτι ἡ συμπερίληψη στὸν κατάλογο «δὲν ὑποδηλώνει κανέναν συσχετισμὸ τῶν ὁμάδων αὐτῶν, ποὺ εἶναι μεταξὺ τους, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, ἐντελῶς ἄσχετες. Δὲν ἐκφράζει οὐδεμία κοινωνικὴ ἢ ἄλλη μείωση τῶν μελῶν τους. Δὲν ὑποδηλώνει μισαλλοδοξία ἢ διακρίσεις. Ἀντίθε­τα, ἀποτελεῖ καρπὸ ποιμαντικῆς φροντίδας γιὰ κάθε πολίτη, ὁ ὁποῖος θὰ θελήσει νὰ ἐνταχθεῖ σὲ μιὰ ἀπὸ τὶς ὁμάδες αὐτές, ὥστε ἡ ἐπιλογή του νὰ εἶναι συνειδητὴ καὶ ἐλεύθερη», κάποια ἀπὸ τὰ πιὸ δραστήρια μέλη τοῦ ἀποκρυφιστικοῦ χώρου θεώρησαν ὅτι «ὄφειλαν μία ἀπάντηση στὴν ἐγκύκλιο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου» καὶ προχώρησαν στὸν συνασπισμὸ καὶ τὴν σύσταση τῆς «Κίνησης Φιλοσοφικῶν καὶ Μεταφυσικῶν Ὁμάδων γιὰ τὴν Ἐλεύθερη Πνευματικὴ Ἔκφραση», ἀποδεικνύοντας ἔτσι ὅτι λανθασμένα ἡ Ἐκκλησία θεωροῦσε ὅτι οἱ ἀποκρυφιστικὲς ὁμάδες δὲν συνδέονται μεταξὺ τους καὶ ὅτι ἡ ἔνταξή τους σὲ ἕναν κατάλογο «δὲν ὑποδηλώνει ... συσχετισμὸ τῶν ὁμάδων αὐτῶν, ποὺ εἶναι μεταξὺ τους, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, ἐντελῶς ἄσχετες».

Ἐπὶ προσθέτως, οἱ προεξάρχοντες τῆς «Κίνησης...» ἔσπευσαν νὰ δηλώσουν σὲ μεταγενέστερη ἐγκύκλιό τους ὅτι: «Σὲ μιὰ δεδομένη χρονικὴ στιγμή, ποὺ ἡ κάθε ἀτομικὴ ἔκφραση ὄντας ἔξω ἀπὸ τὰ ὅρια τῆς ἐθνικῆς θρησκείας κινδύνευε νὰ κατηγορηθεῖ ἀθεϊσμός, αἵρεση καὶ σατανισμός, καὶ ὁ φόβος τοῦ κυνηγητοῦ καὶ τῆς λασπολογίας ἀπὸ φανατισμένες θρησκευτικὲς ὁμάδες εἶχε σχεδὸν καταλάβει τὴν κοινωνία μας -στὴν Ἀθήνα του 1995- ἔγινε μιὰ ἐπανάσταση. Συνέβη μιὰ ἀλλαγὴ στὸν καθιερωμένο θρησκευτικὸ τρόπο ἔκφρασης τῆς κοινωνίας μας. Κάποιοι τόλμησαν νὰ προασπίσουν τὸ ἀναφαίρετο δικαίωμα τῆς ἐλεύθερης πνευματικῆς ἔκφρασης. Καὶ αὐτοὶ εἶναι ποὺ σχημάτισαν τὴν Κίνηση τῶν Πνευματικῶν καὶ Μεταφυσικῶν Ὁμάδων γιὰ τὴν Ἐλεύ­θερη Πνευματικὴ Ἔκφραση»[5].

Βέβαια, πουθενὰ δὲν ἀναφέρθηκε ἡ «Κίνηση...» στὸ ὅτι ποτὲ ὁ ἀποκρυφισμὸς δὲν παρουσίασε ἐξ ἀρχῆς τὸ πραγματικό του πρόσωπο, ἀλλὰ παρουσιάστηκε μὲ διάφορα προσωπεῖα· ὡς φιλοσοφία, τέχνη, ἀθλητισμός, «ὑγιεινὴ διαβίωση», «θεραπεία»... πουθενὰ δὲν ἀνέφερε ὅτι ἡ «αὐτογνωσία» ποὺ ἐπαγγέλλεται ἀποτελεῖ τὴν «αὐτογνωσία» τοῦ «ἔσεσθε ὡς θεοὶ»... πουθενὰ δὲν ἀνέφερε ἡ «Κίνηση...» ὅτι ἡ μετενσάρκωση, ποὺ πρεσβεύει εἶναι ἀσυμβίβαστη μὲ τὴν Ἀνάσταση τῆς Ἐκκλησίας ἢ ὅτι ὁ διαλογισμὸς ποὺ ἐφαρμόζει εἶναι τὸ ἀντίθετο τῆς Προσευ­χῆς. Ἀντιθέτως, πάντα ὅλες οἱ ὁμάδες αὐτές -εἴτε αὐτοχαρα­κτηρίζονται ὡς πνευματικές, φιλοσοφικὲς ἢ μεταφυσικές- πρόβαλλαν ὅτι ὅλα εἶναι τὸ ἴδιο, ὅτι μόνο αὐτὲς κατέχουν τὴν «πραγματική Γνώση», ὅτι ἀποτελοῦν κάτι σὰν «Πνευματικὸ Πανεπιστήμιο» ἐνῶ ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἀντίστοιχα, τὸ «νηπιαγω­γεῖο» τῆς πνευματικότητας.

Πόσο μετρᾶ γιὰ τοὺς ἀποκρυφιστές τό ὅτι ἡ Ἐκκλησία δηλώνει στὴν ἐγκύκλιό της ὅτι ὁ κατάλογος τῶν 422 ὁμάδων «Ἀπο­δεικνύει, ἀκόμη, τὴν ἀγάπη καὶ τὴν στοργὴ τῶν ποιμένων τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ συνῆλθαν στὴν Ἁλίαρτο, πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἐντάχθηκαν σ' αὐτὲς τὶς ὁμάδες, χωρὶς νὰ ἔχουν τὴν πρόθεση νὰ ἐγκαταλείψουν ἢ νὰ νοθεύσουν τὸ περιεχόμενο τῆς πίστεώς τους καὶ τὸ Ὀρθόδοξο φρόνημά τους. Ἐὰν οἱ νεοφανείς αἱρέσεις καὶ παραθρησκευτικές ὁμάδες ἀπεκάλυ­πταν τὸ ἀληθινό τους πρόσωπο καὶ δὲν ἐμφανίζονταν μὲ ποικίλα προσωπεῖα καὶ μὲ τὸν ἰσχυρισμὸ ὅτι συμβιβάζονται ἀπόλυ­τα μὲ τὴν Ὀρθόδοξη πίστη, ἡ ὅλη αὐτὴ ἐρευνητικὴ ἐργασία θὰ ἦταν περιττή»;

Πέραν ἀπὸ τὴν ἔνταξη τῶν 25 ὁμάδων στὴν «Κίνηση...» ἄλλες ἐκ τῶν 422 ἐπέλεξαν ἄλλους τρόπους ἀντίδρασης· κάποιες ἀνέ­στειλαν δῆθεν τὶς ἐργασίες τους, ἐνῶ ἄλλες ἄλλαξαν τὸν τίτλο τοὺς: π.χ. Τάκις Ἀλεξίου -ἀπὸ «Ἐπιτροπὴ Ρούμι Ἑλλάδος» σὲ «ΠΑΝ.Ι.ΦΕ»-, Θεοφάνης Μπούκας -ἀπὸ «Ψυχοδυναμική» καὶ «Κέντρο Προγραμματισμοῦ Ζωῆς» τὸ 1994 σὲ «Ἀριστεία Α.Ε.».

Ἀλλὰ θὰ ἐπανέλθουμε μὲ περισσότερες λεπτομέρειες.

Ὁλοκληρώνοντας τόν σχολιασμό θά θέλαμε νά ὑ­πο­γραμ­μί­σου­με ὅτι δέν στοχεύουμε στήν προσβολή ἤ στήν ἀπομείωση τῆς τιμῆς καί τῆς ὑπολήψεως ὅσων ἀναφέρονται ἢ καὶ περιλαμβάνονται στὶς τάξεις τῆς «Κίνησης Φιλοσοφικῶν καὶ Μετα­φυσικῶν Ὁμάδων» κ.ἄ. Θά θέλαμε ὅμως νά προστατεύσουμε τό κοινό, δηλώνοντας ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν βοηθᾶται «νά γνωρίσει τον ἑαυτό του» μέ τίς πρακτικές τοῦ ἀ­πο­κρυ­φι­σμοῦ. Βοηθᾶται καί σώζεται μόνο μέσα στή μία ποίμνη, τήν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, τήν Ἐκκλησία.

---

[1] http://www.esoterica.gr/prom_camp/kinisi_omadwn/kinisi_lifedeath.htm

[2] http://www.esoterica.gr/guests/kinisi_filosofikwn_omadwn/kinisi_omadwn.htm

[3] http://kinisi95.blogspot.com/

[4] http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/commitees/heresies/omades_outchrist.html

[5] http://www.esoterica.gr/guests/kinisi_filosofikwn_omadwn/kinisi_omadwn.htm