Απογοητευμένος
από την ηθική και πνευματική κατάσταση της κοινωνίας όπως την
διεζωγράφισε κάποιος ιεροκήρυκας, ένας νέος ζήτησε τη γνώμη του π.
Επιφανίου Θεοδωροπούλου. Ο Γέροντας του είπε:
– Άκουσε,
παιδί μου. Πολλοί ξεκινούν από λανθασμένη βάση: Πώς συμβαίνουν αυτά,
αφού ζούμε σ’ ένα Χριστιανικό Κράτος; Ενώ πρέπει να θεωρούμε ότι εμείς
οι σημερινοί Χριστιανοί ζούμε σ’ ένα κράτος ειδωλολατρικό, αθεϊστικό,
μασονικό κλπ. και να είμαστε ευχαριστημένου που ακόμη δεν μας έχουν
πετροβολήσει και δεν μας έχουν σταυρώσει. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια.
– Γέροντα, τι να ψηφίσουμε στις εκλογές;
– «Ουκ
έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν» (Εβρ.
13:14). «Ημών το πολίτευμα εν ουρανοίς υπάρχει» (Φιλιπ. 3:20). Επειδή,
όμως, είμαστε πολίτες και αυτής της γης, αυτής της χώρας, όταν έλθει η
ώρα να πάμε στις κάλπες, δεν θα είμεθα προσκολλημένοι σε καταστάσεις και
σε κόμματα ή σε πρόσωπα. Κανένα κόμμα δεν μας εκφράζει. Κάθε φορά,
λοιπόν, θα σκεπτόμεθα ποιο είναι ολιγότερο κακό για την χώρα μας. Κατά
περιστάσεις. Άλλοτε μπορεί να είναι το ένα, άλλοτε μπορεί να είναι το
άλλο. Θα ψηφίζουμε με αρχή «το μη χείρον, βέλτιστον».
Αλλοίμονο
στον Χριστιανό που θα ειπεί, «εμένα με εκφράζει το τάδε ή το τάδε
κόμμα». Αυτός πολύ απέχει από του να είναι ένας συνειδητός Χριστιανός.
Κανένα κόμμα δεν εκφράζει τον Χριστιανό. Και βλέπετε ότι σε μερικά
πράγματα είναι όλα τα κόμματα, από την άκρα Δεξιά μέχρι την άκρα
Αριστερά, σύμφωνα. Στις αμβλώσεις, στην αποποινικοποίηση της μοιχείας,
στην καταστροφή της γλώσσας, στο αυτόματο διαζύγιο και σε άλλα
αντιχριστιανικά νομοθετήματα.
– Γέροντα, πιστεύετε ότι ήταν ιδανική η μορφή της κοινωνίας τότε που δεν ήταν αναπτυγμένη η τεχνολογία;
– Όχι!
Δεν είπα ότι ήταν άλλοτε ιδανική κοινωνία. Οι άνθρωποι όμως ήταν
ευτυχέστεροι. Ιδανική κοινωνία δεν υπήρξε, ούτε θα υπάρξει ποτέ στη γη.
Ιδανική κοινωνία υπάρχει εκεί πάνω, στον ουρανό, που είναι και το
πολίτευμα ημών· στην αληθινή πόλη, «ης τεχνίτης και δημιουργός ο Θεός»
(Εβρ. 11:10). Στη γη αυτή έτσι θα ζήσουμε, με αθλιότητες και με
ταλαιπωρίες, και με αγριότητες καμιά φορά.
– Γέροντα, γιατί τον Χριστιανό δεν τον γεμίζει η «χαρά» του κόσμου;
– Είναι
απλό. Αυτά τα οποία τέρπουν τους άλλους ανθρώπους, για τους πιστούς
είναι σκύβαλα. Ο Χριστός αλλάζει τα «γούστα». Ο αναγεννημένος άνθρωπος
έχει άλλη χαρά. Δεν τον τραβούν, δεν τον τέρπουν αυτά. Κι αν κάποτε
κάνει κάτι, το κάνει επειδή παρασύρεται, όχι διότι τον γεμίζει. Γι’ αυτό
βλέπετε ανθρώπους, που θεωρούσαν αδιανόητο να ζουν χωρίς να ικανοποιούν
τα πάθη τους, κυρίως τα σαρκικά, όταν μετανόησαν έλεγαν: «Μα ζούσα
αυτήν την γουρουνίσια ζωή; Και ήμουν ευχαριστημένος; Δεν καταλάβαινα ότι
κυλιόμουν μέσα στον βούρκο;» Τότε συνειδητοποιούν την προηγούμενη
κατάστασή τους. Τώρα αναγεννήθηκαν και ο Χριστός τούς άλλαξε τις
προτιμήσεις. Τους άλλαξε τις διαθέσεις. Τους άλλαξε τα κριτήρια. «Τα
αρχαία παρήλθεν, ιδού γέγονε καινά τα πάντα» (Β’ Κορ. 5:17). Γι’ αυτό
μιλάμε περί αναγεννήσεως. Γι’ αυτό και η μετάνοια λέγεται και
αναγέννηση. Και το βάπτισμα «λουτρόν παλιγγενεσίας» (Τιτ. 3:5)
Οι αγρυπνίες, οι προσευχές κλπ., αυτά μας γεμίζουν. Αυτές είναι οι δικές μας «διασκεδάσεις».
Από
το βιβλίο: Αρχιμ. Εφραίμ Χαλή, Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΑΣ Π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ
Ι. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ. Εκδόσεις “Ορθόδοξος Κυψέλη”, Θεσσαλονίκη.
