Οι εικόνες του συνωστισμού εκατοντάδων
ανθρώπων γύρω από το νέο σιντριβάνι της Ομόνοιας, μπόρεσαν να φωτίσουν
(για άλλη μία φορά) το μέγεθος της παρωδίας που αντιμετωπίζουμε, στην
εποχή του κορονοϊού.
Πόσο ειρωνικό πραγματικά, η πλατεία Ομονοίας να γίνεται ουσιαστικά ένα σύμβολο διχόνοιας…
Διχόνοια μεταξύ του «περιούσιου λαού» των «Αρίστων», που όταν προωθεί κομματικά συμφέροντα, τα μέτρα προστασίας κατά του ιού πηγαίνουν περίπατο και όλων εμάς των πολιτών «β’ κατηγορίας» που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε ένα καθεστώς υποκινούμενης τρομοκρατίας, ποινικών διώξεων και προστίμων.
Διχόνοια… διχασμός μεταξύ κοινής λογικής και παραλόγου.
Διαχωρισμός μεταξύ περιπτώσεων κατά τις οποίες ο ιός «είναι ακόμα εδώ, ανάμεσα μας» και περιπτώσεων που θα έλεγε κανείς ότι βρέχει αντισηπτικό από τους ουρανούς…
Διχασμός ανάμεσα στις φωνές της αλήθειας και τις προσταγές της παραπληροφόρησης.
Αυτή η αδιάντροπη προσβολή του λαϊκού αισθήματος δεν είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί στην πανδημιοκρατική Ελλάδα. Κάθε άλλο…
Στις ίδιες σκέψεις οδηγηθήκαμε και όταν είδαμε τον κύριο Τσιόδρα και τον κύριο Χαρδαλιά να συνωστίζονται μέσα στο μπουλούκι δεκάδων Ρομά. Όμως, τα ίδια συμπεράσματα βγάλαμε και μετά την ιλαροτραγική περιοδεία της Πρωτοψάλτη, αλλά και ύστερα από τη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα.
Διερωτάται κανείς, τι νόημα έχουν όλα αυτά τα υπέρογκα ποσά που ξοδεύονται για διαφημιστικές καμπάνιες και έχουν στόχο να αποτρέψουν τον κόσμο από το να συνωστίζεται σε δημόσιους χώρους;
Ποιος ο λόγος να παρακολουθούμε όλη αυτήν την τόσο κουραστική τηλεπαρέλαση «αστέρων», ενώ οι ίδιοι οι πολιτικοί ταγοί – για να προωθήσουν τις καριέρες τους – γράφουν συνεχώς τα περιοριστικά μέτρα στα παλαιότερα των υποδημάτων τους;
Δυστυχώς όμως στην παρούσα κατάσταση, το να συνωστιστείς για να λατρέψεις ένα σιντριβάνι και τον περιχαρή δημιουργό του, είναι απολύτως θεμιτό και δεν διώκεται. Ίσως μάλλον και να επαινείται.
Αλλά το να σπεύσεις σε έναν ιερό Ναό – τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας – για να λατρέψεις και να δοξολογήσεις τον Δημιουργό των πάντων, σύμφωνα με το κατεστημένο ήταν πράξη παράνομη, ανεύθυνη, που έθετε σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία…
Aσφαλώς τα λουκέτα στους ναούς, οι διώξεις σε ιερείς, οι συλλήψεις, τα sms, η άσκηση τρομακτικής αστυνομικής βίας στους πολίτες σε πλατείες που «έτυχε» να μην κάνει φιέστα κάποιος ματαιόδοξος πολιτικός, οι επίσημες και δημόσιες προσβολές απέναντι στο ιερό μυστήριο της Θείας Κοινωνίας, είναι γεγονότα που δεν θα ξεχαστούν και δεν ΠΡΕΠΕΙ να ξεχαστούν.
Αφού άνοιξαν πρώτα κομμωτήρια, υποθηκοφυλακεία, υπερκαταστήματα, καταστήματα ρούχων και υποδημάτων, χρωματοπωλεία, στούντιο μανικιούρ – πεντικιούρ – γιατί όλα αυτά φαίνεται πως είναι πιο σημαντικά από τους ιερούς ναούς και την Ορθοδοξία – έφτασε και η ώρα που οι κυβερνώντες μας «έκαναν τη χάρη», να σπεύσουμε και πάλι στις εκκλησίες…
Και πως; Με ελεγχόμενη είσοδο, αυστηρές συστάσεις, όριο ατόμων εντός του ναού, υποχρεωτικούς εξαερισμούς του χώρου ανά τακτά χρονικά διαστήματα, συχνές απολυμάνσεις και «πυκνά μαύρα σύννεφα» να αιωρούνται απειλητικά πάνω από την τέλεση του Μυστήριου των Μυστηρίων.
Σαν να μην έφτανε ο εμπαιγμός που υφιστάμεθα από αυτήν την κυβερνητική διαχείριση δύο ταχυτήτων με άλλα μέτρα και άλλα σταθμά κατά περίπτωση, ξαφνικά κατέφθασαν και έγκυρα δημοσιεύματα που αναφέρουν πως ο Πρωθυπουργός κάλεσε τον πάπα Φραγκίσκο, στην Ελλάδα για να παρευρεθεί στον εορτασμό των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση.
Μάλιστα του πρότεινε και να επισκεφθεί πόλεις «που βρίσκονται στο επίκεντρο των πρώτων χρόνων του Χριστιανισμού, ακολουθώντας τα βήματα του Αποστόλου Παύλου» (!).
Ο κύριος Μητσοτάκης φαίνεται πως βαδίζει στα ίδια χνάρια με την κυρία Αγγελοπούλου, όσον αφορά την αποδόμηση και τη συστηματική νόθευση του αληθινού ιδεολογικού υπόβαθρου το οποίο γέννησε και ανέθρεψε το ηρωικό έπος του 1821.
Ποια ακριβώς σχέση μπορεί να έχει ο πάπας, με τα ιδανικά των αγώνων του 1821; Πότε ακριβώς βοήθησαν οι παπικοί τους Έλληνες, για να απαλλαχθούν από τον Τουρκικό ζυγό;
Ποια ήταν η θέση του Παπισμού για τους υποδουλωμένους Έλληνες; Ποια ήταν η θέση του για τον διωγμό της Μικράς Ασίας αλλά και όλων των εθνικών καταστροφών που υπέστη η Ελλάδα;
Τι ακριβώς θα τιμηθεί στην επερχόμενη επέτειο, η Ελλάδα και η Ορθοδοξία ή ο Παπισμός;
Τι δουλειά έχει ο αρχιαιρεσιάρχης πάπας, να κάνει «πνευματική» περιοδεία στην Ορθόδοξη Ελλάδα, παρουσιάζοντας μάλιστα τον εαυτό του σαν έναν νέο «Απόστολο Παύλο»;
Ποια είναι η θέση της Εκκλησίας της Ελλάδος, για το ενδεχόμενο μιας τέτοιας περιοδείας; Είναι σύμφωνη με κάτι τέτοιο;
Ο Πρωθυπουργός ήρθε σε συνεννόηση με τους ταγούς της επίσημης (βάσει του Συντάγματος) θρησκείας της χώρας του γι αυτό το θέμα ή το αποφάσισε χωρίς να δώσει λογαριασμό σε κανέναν, ως συνήθως;
Τον ενδιαφέρει καθόλου αν τα εκατομμύρια των χριστιανών πολιτών της χώρας που κυβερνά, είναι καθέτως αντίθετοι απέναντι σε τέτοιες περιοδείες παναιρετικών ηγετών;
Θυμούνται άραγε τι γνώμη είχαν για τους παπικούς οι μεγάλες προσωπικότητες του 21; Έχουν υπόψιν τους για παράδειγμα, ποια γνώμη είχε ο ένδοξος Στρατηγός Μακρυγιάννης; Άραγε θα τον τιμήσουν στην επέτειο, θα επικαλεστούν τους λόγους του μπροστά στον πάπα; Ή μήπως θα φροντίσουν να «βαφτίσουν» δικτάτορα και τον Μακρυγιάννη;
Ο Στρατηγός λοιπόν έγραφε:
«Φραγκεμένους μας θέλουν τα τσογλάνια του τρισκατάρατου του Πάπα. Μην αφήσετε, Άγιοί μου αυτά τα γκιντί πουλημένα κριγιάτα της τυραγνίας να μασκαρέψουν και να αφανίσουν τους Έλληνες, κάνοντας περισσότερα κακά από αυτά που καταδέχθηκεν ο Τούρκος ως τίμιος εχθρός μας».
Πόσο ειρωνικό πραγματικά, η πλατεία Ομονοίας να γίνεται ουσιαστικά ένα σύμβολο διχόνοιας…
Διχόνοια μεταξύ του «περιούσιου λαού» των «Αρίστων», που όταν προωθεί κομματικά συμφέροντα, τα μέτρα προστασίας κατά του ιού πηγαίνουν περίπατο και όλων εμάς των πολιτών «β’ κατηγορίας» που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε ένα καθεστώς υποκινούμενης τρομοκρατίας, ποινικών διώξεων και προστίμων.
Διχόνοια… διχασμός μεταξύ κοινής λογικής και παραλόγου.
Διαχωρισμός μεταξύ περιπτώσεων κατά τις οποίες ο ιός «είναι ακόμα εδώ, ανάμεσα μας» και περιπτώσεων που θα έλεγε κανείς ότι βρέχει αντισηπτικό από τους ουρανούς…
Διχασμός ανάμεσα στις φωνές της αλήθειας και τις προσταγές της παραπληροφόρησης.
Αυτή η αδιάντροπη προσβολή του λαϊκού αισθήματος δεν είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί στην πανδημιοκρατική Ελλάδα. Κάθε άλλο…
Στις ίδιες σκέψεις οδηγηθήκαμε και όταν είδαμε τον κύριο Τσιόδρα και τον κύριο Χαρδαλιά να συνωστίζονται μέσα στο μπουλούκι δεκάδων Ρομά. Όμως, τα ίδια συμπεράσματα βγάλαμε και μετά την ιλαροτραγική περιοδεία της Πρωτοψάλτη, αλλά και ύστερα από τη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα.
Διερωτάται κανείς, τι νόημα έχουν όλα αυτά τα υπέρογκα ποσά που ξοδεύονται για διαφημιστικές καμπάνιες και έχουν στόχο να αποτρέψουν τον κόσμο από το να συνωστίζεται σε δημόσιους χώρους;
Ποιος ο λόγος να παρακολουθούμε όλη αυτήν την τόσο κουραστική τηλεπαρέλαση «αστέρων», ενώ οι ίδιοι οι πολιτικοί ταγοί – για να προωθήσουν τις καριέρες τους – γράφουν συνεχώς τα περιοριστικά μέτρα στα παλαιότερα των υποδημάτων τους;
Δυστυχώς όμως στην παρούσα κατάσταση, το να συνωστιστείς για να λατρέψεις ένα σιντριβάνι και τον περιχαρή δημιουργό του, είναι απολύτως θεμιτό και δεν διώκεται. Ίσως μάλλον και να επαινείται.
Αλλά το να σπεύσεις σε έναν ιερό Ναό – τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας – για να λατρέψεις και να δοξολογήσεις τον Δημιουργό των πάντων, σύμφωνα με το κατεστημένο ήταν πράξη παράνομη, ανεύθυνη, που έθετε σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία…
Aσφαλώς τα λουκέτα στους ναούς, οι διώξεις σε ιερείς, οι συλλήψεις, τα sms, η άσκηση τρομακτικής αστυνομικής βίας στους πολίτες σε πλατείες που «έτυχε» να μην κάνει φιέστα κάποιος ματαιόδοξος πολιτικός, οι επίσημες και δημόσιες προσβολές απέναντι στο ιερό μυστήριο της Θείας Κοινωνίας, είναι γεγονότα που δεν θα ξεχαστούν και δεν ΠΡΕΠΕΙ να ξεχαστούν.
Αφού άνοιξαν πρώτα κομμωτήρια, υποθηκοφυλακεία, υπερκαταστήματα, καταστήματα ρούχων και υποδημάτων, χρωματοπωλεία, στούντιο μανικιούρ – πεντικιούρ – γιατί όλα αυτά φαίνεται πως είναι πιο σημαντικά από τους ιερούς ναούς και την Ορθοδοξία – έφτασε και η ώρα που οι κυβερνώντες μας «έκαναν τη χάρη», να σπεύσουμε και πάλι στις εκκλησίες…
Και πως; Με ελεγχόμενη είσοδο, αυστηρές συστάσεις, όριο ατόμων εντός του ναού, υποχρεωτικούς εξαερισμούς του χώρου ανά τακτά χρονικά διαστήματα, συχνές απολυμάνσεις και «πυκνά μαύρα σύννεφα» να αιωρούνται απειλητικά πάνω από την τέλεση του Μυστήριου των Μυστηρίων.
Σαν να μην έφτανε ο εμπαιγμός που υφιστάμεθα από αυτήν την κυβερνητική διαχείριση δύο ταχυτήτων με άλλα μέτρα και άλλα σταθμά κατά περίπτωση, ξαφνικά κατέφθασαν και έγκυρα δημοσιεύματα που αναφέρουν πως ο Πρωθυπουργός κάλεσε τον πάπα Φραγκίσκο, στην Ελλάδα για να παρευρεθεί στον εορτασμό των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση.
Μάλιστα του πρότεινε και να επισκεφθεί πόλεις «που βρίσκονται στο επίκεντρο των πρώτων χρόνων του Χριστιανισμού, ακολουθώντας τα βήματα του Αποστόλου Παύλου» (!).
Ο κύριος Μητσοτάκης φαίνεται πως βαδίζει στα ίδια χνάρια με την κυρία Αγγελοπούλου, όσον αφορά την αποδόμηση και τη συστηματική νόθευση του αληθινού ιδεολογικού υπόβαθρου το οποίο γέννησε και ανέθρεψε το ηρωικό έπος του 1821.
Ποια ακριβώς σχέση μπορεί να έχει ο πάπας, με τα ιδανικά των αγώνων του 1821; Πότε ακριβώς βοήθησαν οι παπικοί τους Έλληνες, για να απαλλαχθούν από τον Τουρκικό ζυγό;
Ποια ήταν η θέση του Παπισμού για τους υποδουλωμένους Έλληνες; Ποια ήταν η θέση του για τον διωγμό της Μικράς Ασίας αλλά και όλων των εθνικών καταστροφών που υπέστη η Ελλάδα;
Τι ακριβώς θα τιμηθεί στην επερχόμενη επέτειο, η Ελλάδα και η Ορθοδοξία ή ο Παπισμός;
Τι δουλειά έχει ο αρχιαιρεσιάρχης πάπας, να κάνει «πνευματική» περιοδεία στην Ορθόδοξη Ελλάδα, παρουσιάζοντας μάλιστα τον εαυτό του σαν έναν νέο «Απόστολο Παύλο»;
Ποια είναι η θέση της Εκκλησίας της Ελλάδος, για το ενδεχόμενο μιας τέτοιας περιοδείας; Είναι σύμφωνη με κάτι τέτοιο;
Ο Πρωθυπουργός ήρθε σε συνεννόηση με τους ταγούς της επίσημης (βάσει του Συντάγματος) θρησκείας της χώρας του γι αυτό το θέμα ή το αποφάσισε χωρίς να δώσει λογαριασμό σε κανέναν, ως συνήθως;
Τον ενδιαφέρει καθόλου αν τα εκατομμύρια των χριστιανών πολιτών της χώρας που κυβερνά, είναι καθέτως αντίθετοι απέναντι σε τέτοιες περιοδείες παναιρετικών ηγετών;
Θυμούνται άραγε τι γνώμη είχαν για τους παπικούς οι μεγάλες προσωπικότητες του 21; Έχουν υπόψιν τους για παράδειγμα, ποια γνώμη είχε ο ένδοξος Στρατηγός Μακρυγιάννης; Άραγε θα τον τιμήσουν στην επέτειο, θα επικαλεστούν τους λόγους του μπροστά στον πάπα; Ή μήπως θα φροντίσουν να «βαφτίσουν» δικτάτορα και τον Μακρυγιάννη;
Ο Στρατηγός λοιπόν έγραφε:
«Φραγκεμένους μας θέλουν τα τσογλάνια του τρισκατάρατου του Πάπα. Μην αφήσετε, Άγιοί μου αυτά τα γκιντί πουλημένα κριγιάτα της τυραγνίας να μασκαρέψουν και να αφανίσουν τους Έλληνες, κάνοντας περισσότερα κακά από αυτά που καταδέχθηκεν ο Τούρκος ως τίμιος εχθρός μας».
