τοῦ Ἰωάννου Μηλιώνη,
ἐκπαιδευτικοῦ, μέλους τῆς Π.Ε.Γ.
Ὑπεύθυνη γιὰ ἕναν τίτλο σὰν τὸν ἀνωτέρω ὑπῆρξε ἡ ἀφισέτα ποὺ μᾶς
ἔστειλε ἀπὸ τὴ Νέα Ζηλανδία, συνεργάτης -ναί, ἔχουμε συνεργάτες ἀκόμη καὶ στοὺς
ἀντίποδες- σχετικὴ μὲ τὴν διάβρωση τοῦ παιδικοῦ πληθυσμοῦ διεθνῶς -ἀλλὰ καὶ στὴ
χώρα μας, λέμε ἐμεῖς- ἀπὸ τὴν «κατάρα» αὐτὴ ποὺ ἀκούει στὸ ὄνομα Γιόγκα (Yoga) καὶ γιὰ τὴν ἀκρίβεια παιδικὴ γιόγκα ἢ γιόγκα γιὰ παιδιὰ (Kids Yoga ἢ Yoga for Kids).
Ἡ ἀφισέτα ἦταν σὲ διαστάσεις Α4, ὄρθιο σχῆμα, σὲ μαῦρο φόντο, μὲ
δύο ὁριζόντιες ἔγχρωμες εἰκόνες, τὴ μία κάτω ἀπὸ τὴν ἄλλη διαχωριζόμενες ἀπὸ
μία μαύρη φαρδιὰ λωρίδα ὅπου μὲ λευκὰ γράμματα ὑπῆρχαν οἱ λέξεις «children's
mass kidnapping» (μαζικὴ ἀπαγωγὴ παιδιῶν).
Ἡ εἰκόνα πάνω ἀπὸ τὴ λωρίδα ἦταν ἕνας ζωγραφικὸς πίνακας, ποὺ παρίστανε
Ὀθωμανοὺς στρατιῶτες νὰ σέρνουν διὰ τῆς βίας μικρὰ Ἑλληνόπουλα, ἐνῶ σὲ πρῶτο
πλάνο σπάραζαν οἱ μανάδες τους. Ὁ τίτλος τῆς εἰκόνας αὐτῆς, μὲ λευκὰ γράμματα
σὲ μαῦρο φόντο ἦταν «in old days…» (στὸ
παρελθόν...). Ἡ εἰκόνα κάτω ἀπὸ τὴ λωρίδα ἦταν μιὰ ἔγχρωμη φωτογραφία μὲ
τέσσερα μικρὰ παιδιά, καθισμένα σὲ στάση λωτοῦ καὶ μὲ μάτια κλειστὰ νὰ κάνουν διαλογισμὸ στὰ πλαίσια πρακτικῆς γιόγκα. Κι ἐδῶ ὑπῆρχε
λεζάντα, ὅπως καὶ στὴν ἐπάνω εἰκόνα: «…today» (...σήμερα).
Ὁ ὑπαινιγμὸς ἦταν περισσότερο ἀπὸ προφανής: Ἐπρόκειτο γιὰ τὸ «παιδομάζωμα», ὅπου ἐπὶ Τουρκοκρατίας ἐπραγματοποιεῖτο
μὲ τὸν τρόπο ποὺ ὅλοι γνωρίζουμε, μὲ κατάληξη τὰ Ἑλληνόπουλα, ποὺ εἶχαν ἁρπαγεῖ
νὰ ἐκπαιδεύονται ὡς Γενίτσαροι καί νὰ καθίστανται τελικὰ χειρότεροι ἀπὸ τοὺς
Τούρκους στὴ συμπεριφορά τους πρὸς τοὺς ὑπόδουλους Ἕλληνες ἀπὸ ὅπου εἶχαν
προέλθει. Ἡ ἀπὸ κάτω εἰκόνα παρέπεμπε σέ μὴ
ἐνημερωμένους γονεῖς ἢ γονεῖς ποὺ
δοκίμασαν ἐπιφανειακὰ τὴ γιόγκα καὶ παραδίδουν σήμερα οἰκειοθελῶς τὰ παιδάκια τους, ποὺ κάποια ἀπὸ αὐτὰ
θὰ δελεαστοῦν -οἱ χῶροι, δυστυχῶς, ποὺ διαφημίζουν γιόγκα γιὰ παιδιά,
προβάλλονται ὡς «ζεστοὶ» καὶ «ἀγαπητικοὶ»- καὶ θὰ θελήσουν νὰ ἀκολουθήσουν, ἴσως καὶ ἐπαγγελματικὰ τὴν ἐκπαίδευση ἄλλων στὴ γιόγκα καὶ τὶς ἐπακόλουθες
νεοεποχίτικες πρακτικές.
Εἶναι πολὺ χαρακτηριστικὲς οἱ παραπάνω περιπτώσεις, καθὼς καὶ
κάποιες ποὺ ἤδη ἀναφέραμε στὸ παρελθόν: π.χ. τὴν περίπτωση τῆς Λήδας-Εἰρήνης
Σεϊτανίδη (Λήδας Σάνταλα)[1],
πού ἀπὸ 12 ἐτῶν μέσω τοῦ θείου της, θεοσοφιστὴ Κώστα Στεφανίδη, μυήθηκε στὸν ἀποκρυφισμὸ καὶ στὴ γιόγκα,
ἀλλὰ καὶ τῆς δασκάλας τῆς γιόγκα Σεβαστῆς-Ἄννας Κωνσταντοπούλου, ποὺ διατηρεῖ
στὴν Ἁγία Παρασκευὴ τὴ Σχολὴ Γιόγκα «Νοῦς
Σῶμα Πνεῦμα Γιόγκα»[2] (Nous
Soma Pneuma Yoga) πού σὲ συνέντευξή της ἀναφέρει ὅτι «Ἀσχολήθηκα γιὰ πρώτη φορὰ μὲ τὴ γιόγκα ... σὲ ἡλικία 9 χρόνων»[3].
Καὶ προσωπικά, πιστεύω, ὅτι δὲν
ὑπάρχει Ἕλληνας «δάσκαλος» γιόγκα ἢ ἀποκρυφιστὴς καὶ νεοεποχίτης γενικότερα,
ποὺ νὰ μὴν εὐθύνονται οἱ ἐπιλογές του ὡς ἐνήλικος, στὴν ὅποια ἐπιρροὴ ἢ
καθοδήγηση τυχὸν εἶχε ὡς παιδὶ πάνω στὰ
θέματα αὐτά.
Ἀλλὰ, ἄς ἐπανέλθουμε στὸν σχολιασμὸ τοῦ βασικοῦ ἐρεθίσματος
τοῦ ἐν λόγω ἄρθρου, ποὺ ἀφορᾶ στὴν ἀφισέτα ποὺ ἡ συνεργάτης ἀπὸ τὴ Νέα Ζηλανδία
μᾶς ἔστειλε.
Ἡ ἀφισέτα ἦταν καλαίσθητη καὶ ἐντυπωσιακὴ καὶ πιστεύω ἔστελνε
μήνυμα σαφὲς στὸν καλοπροαίρετο θεατή· εἶχε ὅμως ἕνα μειονέκτημα... ἦταν
ξενόγλωσση!
Μετὰ ἀπὸ σύντομη συνεννόηση, οἱ συνεργάτες ἀποφασίσαμε ὅτι μία
ξενόγλωσση ἀνάρτηση δὲν θὰ ἦταν ἀποτελεσματικὴ στὸ ἑλληνικὸ διαδικτυακὸ κοινό,
ἔτσι προσπαθήσαμε ἀνεπιτυχῶς νὰ τὴν μεταγλωττίσουμε, ἐνῶ παράλληλα
ἀπευθυνθήκαμε στὴν ἀποστολέα ρωτώντας, ποῦ τὴν εἶχε βρεῖ, γιὰ νὰ λάβουμε τὴν
ἀπάντηση ὅτι τὴν εἶχε φιλοτεχνήσει ἡ ἴδια. Ἡ ἑπόμενη βέβαια κίνηση, ὅπως
καταλαβαίνετε ἦταν ἡ παράκληση νὰ τὴν ἐξελληνίσει καὶ νὰ μᾶς τὴν ξαναστείλει.
Ἡ ὅλη «ἐπιχείρηση» δὲν ἦταν καθόλου ἁπλῆ, ἔστω καὶ διαδικτυακά, καθώς, γιὰ ὅσους ἀπὸ ἐσᾶς δὲν ὑπολογίσατε ὅτι μὲ τὴν Νέα Ζηλανδία ἔχουμε 11 ὧρες διαφορὰ -ὅταν ἐμεῖς στὴν Ἀθήνα ἔχουμε π.χ. 3,00΄ τὸ μεσημέρι ἐκεῖνοι στὸ Οὐέλινγκτον (Wellington) ἔχουν 2,00΄ τὸ βράδυ τῆς ἑπομένης γιὰ ἐμᾶς ἡμέρας- γιὰ νὰ μὴν ἀναφέρουμε ὅτι ἐνῶ ἐμεῖς ἔχουμε π.χ. Δεκέμβριο, ἐκεῖ ἔχουν Ἰούνιο καὶ κάνουν μπάνια...
Παρὰ ταῦτα, λάβαμε κάποτε τὴν ἀφισέτα μεταγλωττισμένη. Ἡ αἰσθητική
της δὲν ἄλλαξε, οἱ δύο εἰκόνες παρέμειναν στίς ἴδιες θέσεις· τὸ κείμενο μάλιστα
βελτιώθηκε καθὼς τὴ θέση τοῦ «children's mass kidnapping» κατέλαβε ἡ λέξη «παιδομάζωμα» μὲ πολὺ μεγαλύτερα
γράμματα καὶ τὴ φράση «in old days…» ἀντικατέστησε ἡ λέξη «παλιά...», ἐνῶ ἀντὶ τῆς λέξης «…today» μπῆκε ἡ λέξη «...σήμερα».
Ἡ ἀφισέτα ἦταν ὁλοκληρωμένη καὶ στὰ χέρια μας. Τώρα ἄρχιζε ἕνα
ἄλλο, ἐπίπονο ἔργο. Ἔπρεπε νὰ σταλεῖ
«παντοῦ»!
Ἡ «ἐπιχείρηση» ἄρχισε· ἡ εἰκόνα μοιράστηκε μεταξύ τῶν συνεργατῶν
κι ἄρχισαν οἱ ἀναρτήσεις στὶς σελίδες τῶν «φίλων» καὶ στὶς σελίδες τῶν «φίλων τῶν
φίλων», ποὺ εὐτυχῶς εἶναι ἀρκετοὶ -μόνο στὴ σελίδα μας: «Οἱ Φίλοι τῆς Πανελλήνιας Ἕνωσης Γονέων (Π.Ε.Γ.)[4]» ὑπάρχουν καταγεγραμμένα 1.180 μέλη-
κι ἐλπίζουμε νὰ εἶναι ὅλοι τους σὲ θέση νὰ κατανοήσουν πόσο ἀναγκαία εἶναι αὐτὴ
ἡ εἰρηνικὴ «σταυροφορία» γιὰ τὴν ἀφύπνιση τῶν συνειδήσεων τῶν γονέων
ἀρχικά, πολλοὶ ἐκ τῶν ὁποίων δὲν ἔχουν κατανοήσει σὲ τί «χέρια» παραδίδουν τὰ
παιδιά τους.
Εἶναι χαρακτηριστικό τό
παράδειγμα μέλους τῆς σελίδας μας ποὺ ἐνεγράφη πρόσφατα καὶ ἔκανε τὴν παρακάτω
ἀνάρτηση: «Ὑπάρχουν πολλὰ παιδιὰ (ἢ καὶ
ἐνήλικες) στὴν Ἑλλάδα πού ἀλλαξοπίστησαν κι ἔγιναν Ἰνδουιστὲς λόγω τῆς γιόγκα;
Πολὺ ἀμφιβάλω. Σὲ κάθε περίπτωση ἡ ἀναλογία μὲ τὸ παιδομάζωμά μοῦ φαίνεται πολὺ
τραβηγμένη. Ὅσο γιὰ τὴ γιόγκα, προσωπικὰ ἔχω βρεθεῖ σὲ 1-2 τέτοια τμήματα καὶ μοῦ
φάνηκε ἐξαιρετικὰ βαρετὴ σὲ σημεῖο ποὺ δὲν ἦταν κἄν ἱκανὴ νὰ μὲ δελεάσει νὰ ξανάπαω,
πολλῶ δὲ μᾶλλον νὰ γίνω Ἰνδουιστής».
Καὶ στὸν ὁποῖο μεταξὺ
ἄλλων ἀπαντήσαμε: «Εἶστε ἀπὸ τοὺς
τυχερούς, ἀδελφέ, ποὺ βρήκατε τὴν γιόγκα "ἐξαιρετικὰ βαρετὴ σὲ σημεῖο ποὺ δὲν
ἦταν κἄν ἱκανὴ νὰ σᾶς δελεάσει νὰ ξαναπᾶτε"... ὅμως, πιστέψτε μας,
γνωρίζουμε ἑκατοντάδες δασκάλες γιόγκα, πού ξεκίνησαν τήν γιόγκα ὡς μικρά
παιδιά».
Ἡ παραπάνω ἀνάρτηση,
πιστεύω, ἀποτελεῖ τὸ κλασικὸ παράδειγμα τοῦ καλοπροαίρετου μέσου νεοέλληνα, νέου
πατέρα καὶ νέου συζύγου ποὺ ἔχει ἀποκτήσει τὴν «πληροφόρησή» του σχετικὰ μὲ τὴ
γιόγκα ἀπὸ τὴν ἀθρόα διαφήμιση, ἀπὸ τὶς χιλιάδες ἀσκούμενους ποὺ λόγω
παραπληροφόρησης ἢ καὶ μόδας σπεύδουν νὰ δηλώσουν ὅτι τὸ παραθρησκευτικό,
νεοεποχίτικο αὐτὸ εἶδος ἀνατολίτικης πρακτικῆς ἀποτελεῖ εἶδος γυμναστικῆς ποὺ
βοηθᾶ στὸ στρὲς καὶ στὸ ἄγχος, λὲς καὶ οἱ προηγούμενες γενιὲς ποὺ πέρασαν
πολέμους καὶ προσφυγιὲς δὲν εἶχαν τρόπους νὰ περιορίσουν καὶ νὰ θεραπεύσουν τὸ
στρὲς καὶ τὸ ἄγχος· ἢ γιὰ νὰ εἴμαστε πιὸ ἀντικειμενικοί: Εἶχαν ἄραγε
χρόνο ἢ ἐνδιαφέρον στὶς τόσες δυσκολίες τῆς ζωῆς τους νὰ σκεφθοῦν περὶ στρὲς
καὶ ἄγχους;
Κλείνοντας τὸ κατὰ τὰ ἄλλα
βαρετὸ αὐτὸ ἄρθρο, ποὺ μᾶλλον δὲν θὰ «ἐκόμισε γλαύκα εἰς Ἀθήνας», θὰ θέλαμε νὰ ἐνθαρρύνουμε
καθένα ἀπὸ τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες -εἰδικά τους ἀσχολούμενους μὲ τὸ
διαδίκτυο- νὰ ἐπικοινωνήσουν μαζί μας στὸ τηλέφωνο τῆς Π.Ε.Γ.: 210 6396665 ἢ
στὸ email: nickmarvel@gmail.com ὥστε νὰ τοὺς ἀποστείλουμε τὸ σχέδιο τοῦ «παιδομαζώματος».
Ἄς μὴν ξεχνοῦμε ὅτι μιὰ
ἀνάρτηση δική μας μπορεῖ νὰ σώσει τὴν ζωὴ καὶ εἰδικὰ τὴν ψυχὴ ἑνὸς παιδιοῦ·
ἑνὸς παιδιοῦ ποὺ ἀποτελεῖ τὸ μέλλον μας· τῆς Πίστης μας, τῆς Πατρίδας μας, τῆς
Φυλῆς μας.
Κι ἀκόμη, ἄς μὴν ξεχνᾶμε
τὴ ρήση Ἐκείνου, ποὺ τόσο πολὺ ἐνδιαφέρθηκε γιὰ τὴν ἐλπίδα τοῦ Κόσμου· τὰ
παιδιά: «Ἄφετε τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθεῖν πρός με, τῶν γὰρ
τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. ιθ' 14).
Ὀλοκληρώνοντας τόν σχολιασμό θά θέλαμε νά ὑπογραμμίσουμε
ὅτι δέν στοχεύουμε στήν προσβολή ἤ στήν ἀπομείωση τῆς τιμῆς καί τῆς ὑπολήψεως κανενός
ἐκ τῶν ἀναφερομένων στό παρόν ἄρθρο. Θά θέλαμε ὅμως νά προστατεύσουμε τό κοινό,
ἀπό τό ψυχοφθόρο δηλητήριο, τῆς γιόγκα δηλώνοντας ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν βοηθᾶται οὔτε
νά χαλαρώσει, οὔτε νά γυμναστεῖ, πολλῶ μάλλον «νά γνωρίσει τον ἑαυτό του» ἤ «νά
ἀφυπνίσει τήν συνείδησή του» μέ τίς πρακτικές τοῦ ἀποκρυφισμοῦ καί τῆς γιόγκα.
Βοηθᾶται καί σώζεται μόνο μέσα στή μία ποίμνη, τήν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, τήν Ἐκκλησία.
[1]
Βλ. Ὀρθόδοξος Τύπος, φ. 14 Φεβρ. 2020, «Μιὰ φορά, μιὰ ἠθοποιὸς κι ἕνας τραγουδιστῆς».
