Ἕνα κάθε μήνα.
Ἀγαπητοί μου ἐνορίτες,
Βρισκόμαστε στά μέσα τοῦ φθινοπώρου καί ὁ
φιλάνθρωπος Θεός μᾶς προσφέρει ἁπλόχερα ἕνα τεράστιο πλῆθος καρπῶν σέ
ποικιλία καί πρό παντός σέ ποσότητα.
Εἶναι ἡ ἐποχή τῆς συγκομιδῆς, τῆς
συλλογῆς τῶν καρπῶν, τούς ὁποίους θά χρησιμοποιήσουμε γιά τήν τροφή μας ἤ
θά τούς ἀποθηκεύσουμε.
Ἀπό τόν χειμώνα ἀκόμη ξεκίνησαν οἱ
γεωργοί τίς ἐργασίες τους, καί τώρα ἔρχονται νά ἀπολαύσουν τούς κόπους
τους. Καί εἶναι πολλές οἱ ἐργασίες καί ποικίλες. Καί εἶναι πολλή ἡ
κούραση καί ὁ ἀγώνας καί οἱ προσπάθειες καί οἱ ἀγωνίες. Ἀπό τήν πρώτη
στιγμή, τῆς προετοιμασίας τοῦ ἀγροῦ μέχρι καί τή συλλογή τῶν καρπῶν
εἶναι ἕνας διαρκής ἀγώνας. Κι ἔρχεται στή συνέχεια ὁ Θεός καί ἀμείβει
τόν κόπο μας πολλαπλάσια. Ὁ καιρός τῆς συγκομιδῆς εἶναι καιρός εὐχαριστίας πρός τόν Θεό. Λίγους σπόρους φυτεύουμε στή γῆ, καί ὁ Θεός μᾶς προσφέρει τριάντα φορές περισσότερα, καί ἑξήντα καί ἑκατό.
Ἀπό τήν ἀρχή τῆς ἀνθρωπότητας ἐπί τῆς γῆς, οἱ ἄνθρωποι αἰσθάνονταν τήν ἀνάγκη νά εὐχαριστήσουν τόν Θεό γιά ὅλα ὅσα τούς δίνει. Αὐτό τό βλέπουμε σέ ὅλους τούς λαούς καί σέ ὅλες τίς ἐποχές. Στήν Ἁγία Γραφή βλέπουμε τόν Κάϊν καί τόν Ἄβελ νά προσφέρουν θυσίες εὐχαριστίας πρός τόν Θεό ἀπό τήν πρώτη στιγμή.
Ἀντιλαμβάνονται ὅτι ὅλα ὅσα ὑπάρχουν γύρω τους δέν εἶναι δικά τους, δέν
τά δημιούργησαν αὐτοί, ὅμως τά χρησιμοποιοῦν γιά τήν ἐπιβίωσή τους.
Τούς ἔχουν μιλήσει οἱ γονεῖς τους, ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὔα, ὅτι ὁ Θεός εἶναι ὁ
δημιουργός τῶν πάντων καί ὅτι ἐκεῖνος εἶναι πού παρέχει τά πάντα στούς
ἀνθρώπους. Καί ὅλοι τους αἰσθάνονται μία εὐγνωμοσύνη πρός τόν Θεό. Ἔρχονται νά τόν εὐχαριστήσουν,
κάνοντας θυσίες πρός Αὐτόν, δηλαδή καταστρέφουν, σπαταλοῦν ἕνα μέρος
ἀπό ὅλα αὐτά πού τούς προσφέρει ὁ Θεός, κυρίως καίγοντάς το. Δέν τά
χρησιμοποιοῦν ὅλα γιά τόν ἑαυτό τους. Ἕνα μέρος ἀπό ὅλους τούς καρπούς
τό προσφέρουν στόν Θεό, ὑπό τήν μορφή τῆς ἀπώλειας.
Ἡ Ἐκκλησία μας κατά τή Θεία Λειτουργία
λατρεύει τόν Ἅγιο Τριαδικό Θεό, προσφέροντας τήν ὑπέρτατη θυσία, πού
εἶναι ἡ θυσία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπάνω στόν Σταυρό. Σέ ἕνα σημεῖο λέγει ὁ
ἱερέας, «τά σά ἐκ τῶν σῶν σοί προσφέρομεν».
Τά δικά σου (Θεέ), ἀπό τά δικά σου, τά προσφέρουμε σέ Σένα. Καί ὑψώνει
τά Τίμια Δώρα, τό ψωμί καί τό κρασί. Ὁ Θεός, στή συνέχεια, τά παίρνει,
τά εὐλογεῖ καί μᾶς τά ξαναδίνει πίσω ἁγιασμένα, μεταβλημένα. Τοῦ προσφέρουμε ψωμί καί κρασί, καί μᾶς ἀντιπροσφέρει τό ἀναστημένο θεωμένο Σῶμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Μεγαλειῶδες!!! Ἡ πράξη αὐτή τῆς Ἐκκλησίας ὀνομάζεται Θεία Εὐχαριστία δηλαδή ἕνα εὐχαριστῶ στόν Θεό, τό μεγαλύτερο εὐχαριστῶ!
Ὁλόκληρη ἡ Ἁγία Γραφή βρίθει ἀπό περιστατικά ἀνθρώπων πού εὐχαριστοῦν τόν Θεό, καί ἀπό προτροπές τῶν ἁγίων συγγραφέων γιά νά εὐχαριστοῦμε τόν Θεό. Στόν ὕμνο τοῦ «πολλοῦ ὄχλου», τόν ὁποῖο κανείς δέν μποροῦσε νά μετρήσει, πού βρίσκεται στό βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως, λέγονται αὐτοί οἱ λόγοι: «Ἡ εὐλογία, καί ἡ δόξα, καί ἡ σοφία, καί ἡ εὐχαριστία, καί ἡ τιμή, καί ἡ δύναμις, καί ἡ ἰσχύς τῷ Θεῶ ἡμῶν εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν». Ὅλα αὐτά, καθώς καί ἡ εὐχαριστία, ἀνήκουν στόν Θεό. Βλέπουμε ὅλους τούς ἀνθρώπους, ἀπό εὐγνωμοσύνη νά ἔρχονται νά εὐχαριστήσουν τόν Θεό. Ὁ «πολύς ὄχλος» εἶναι ὅλοι οἱ πιστοί, ὅλων τῶν αἰώνων, πού θά σωθοῦν.
Ἄν θά θέλαμε νά δοῦμε, γιά ποιά πράγματα θά ἔπρεπε νά εὐχαριστοῦμε τόν Θεό, θά χρειαζόταν καί πολύς χρόνος καί πολύς χῶρος γιά νά τά γράψουμε. Μέ μία φράση, ὅμως, θά μπορούσαμε νά ποῦμε ὅτι, γιά ὅλα πρέπει νά εὐχαριστοῦμε τόν Θεό. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στήν πρός Θεσσαλονικεῖς ἐπιστολή του μᾶς προτρέπει τά ἑξῆς: «Πάντοτε χαίρετε, ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε, ἐν παντί εὐχαριστεῖτε, τοῦτο γάρ θέλημα Θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ εἰς ὑμᾶς».
Α΄ Θεσσ. Ε΄ (16-18). Γιά καθετί νά εὐχαριστεῖτε τόν Θεό, διότι ὅλα ὅσα
σᾶς συμβαίνουν εἶναι ἐπειδή τό θέλει ὁ Θεός, εἶναι ἀπό τό ἅγιο θέλημα
τοῦ Θεοῦ καί εἶναι ὅ, τι καλύτερο γιά ἐσᾶς.
Νά εὐχαριστοῦμε, λοιπόν, τόν Θεό, πού μᾶς ἔδωσε τή ζωή, νά ζοῦμε, νά ὑπάρχουμε ὡς ἄνθρωποι.
Νά τόν εὐχαριστοῦμε, γιά τό σῶμα καί τήν ψυχή, γιά τά σωματικά καί ψυχικά χαρίσματα.
Νά τόν εὐχαριστοῦμε, γιά ὅλα ὅσα μᾶς δίνει, γιά νά ζήσουμε.
Νά τόν εὐχαριστοῦμε, γιά ὅλα ὅσα πετυχαίνουμε, γιά ὅλα ὅσα μᾶς συμβαίνουν.
Νά τόν εὐχαριστοῦμε, γιά ὅλα ὅσα θέλει καί ὅσα ἐπιτρέπει νά μᾶς συμβοῦν, ἐπειδή καί ὅσα θέλει καί ὅσα ἐπιτρέπει εἶναι ἅγια καί ἀγαθά, εἶναι πρός τό συμφέρον μας. Ὁ Θεός εἶναι ἅγιος, εἶναι πανάγαθος, εἶναι φιλάνθρωπος, εἶναι πάνσοφος, θέλει «ὅλοι νά σωθοῦμε» καί νά βρεθοῦμε μαζί Του στή Βασιλεία Του. Εἶναι
ἀδύνατον νά θέλει ἤ νά ἐπιτρέπει κάτι κακό, κάτι πού δέν εἶναι γιά τό
συμφέρον μας, ἐπειδή εἶναι πανάγαθος καί φιλάνθρωπος.
Ὅλα αὐτά πού συνήθως τά ὀνομάζουμε κακά, στήν πραγματικότητα δέν εἶναι κακά. Τό μόνο κακό μέσα στόν κόσμο εἶναι ἡ ἁμαρτία, ἡ ἄρνηση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ, ἡ ἀποστασία ἀπό τόν Θεό.
Καταχρηστικῶς λέγονται κακά. Εἶναι ἀποτελέσματα τῆς κακίας ἀλλά ἐφόσον
τά ἐπιτρέπει ὁ Θεός, εἶναι πάντοτε χρήσιμα γιά τή σωτηρία μας.
Νά τόν εὐχαριστοῦμε, ἐπίσης, πάρα πολύ, γιά τή μεγαλύτερη εὐεργεσία πού μᾶς προσφέρει, ἡ ὁποία εἶναι ἡ ἀκρόαση τοῦ θείου Λόγου Του. Ἴσως δέν ἔχουμε ἀντιληφθεῖ πόσο μεγάλο πράγμα εἶναι ἡ ἔλλειψη καί ἡ ἀπουσία τοῦ ἀληθινοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ.
Αὐτό τό ἀντιλαμβάνονται ὅσοι τόν στερήθηκαν, ἐνῶ τόν ἄκουγαν, καί ὅσοι
τόν πρωτοάκουσαν, ἐνῶ προηγουμένως δέν τόν γνώριζαν. Εἶναι ἡ μεγαλύτερη
δυστυχία!
Ἀρχή τῆς νέας κατηχητικῆς χρονιᾶς, ἀγαπητοί μου ἐνορίτες, ὁ Ἅγιος Τριαδικός Θεός μας, εὐδοκεῖ ἀκόμη νά ἀκούγεται ὁ Λόγος του στόν τόπο μας, μέ σκοπό νά σώζονται οἱ ἄνθρωποι.
Στήν ἐνορία μας θά γίνονται καί φέτος τά μαθήματα γιά τήν κατήχηση ὅλων
τῶν πιστῶν, ὅλων τῶν βαθμίδων καί ἡλικιῶν, ἀπό τά μικρά παιδιά πού
πηγαίνουν στό Νηπιαγωγεῖο μέχρι καί τούς ἡλικιωμένους. Μπορεῖτε νά
ἐνημερώνεστε ἀπό τό πρόγραμμα κατηχήσεως πού τύπωσε ἡ Ἐνορίας μας καθώς
καί στούς πίνακες ἀνακοινώσεων, ἀκόμη καί στήν ἰστοσελίδα τῆς ἐνορίας (siatistaagiosnikolaos.gr).
Νά δοξάζουμε, λοιπόν, τόν Ἅγιο Θεό μας,
νά τόν εὐχαριστοῦμε γιά τό κατηχητικό ἔργο τῆς Ἐνορίας μας,
νά εἴμαστε τακτικοί στήν προσέλευση, χωρίς ἀδικαιολόγητες ἀπουσίες, καί
νά ἔχουμε πολύ ἐνδιαφέρον καί ἐπιθυμία νά ἀκοῦμε τόν Λόγο τοῦ Θεοῦ, ὥστε νά τρεφόμαστε πνευματικά καί νά γνωρίζουμε τόν Θεό μας ὅλο καί περισσότερο.
Μέ κάθε εὐχή καί εὐλογία
καί πολλές εὐχαριστίες πρός τόν Θεό.
