Σᾶς εἶπα βεβαίως ὅτι δέν ἔχουν στοιχεῖα πού νά μοιάζη ὅτι τά παίρνουν ἀπ’ ἔξω· ἔχουν ὅμως. Τί εἶναι αὐτά πού ἔχουν; Ἐπί παραδείγματι, λέγει ὁ αἱρετικός ὁ Ἀντιτριαδιστής –ποιός εἶναι αὐτός; αὐτός δηλαδή πού δέν δέχεται ὅτι ὁ Θεός εἶναι Τριαδικός– λέγει στηριζόμενος στόν Ἀριστοτέλη:
«Ἐάν ἔχω τρεῖς ὑποστάσεις, τότε ἔχω τρεῖς οὐσίες.» –δέν θά σᾶς κουράσω· μόνο μιά φράσι θά πῶ καί θά τελειώσω. «Ἐάν ἔχω τρεῖς ὑποστάσεις, τρία πρόσωπα, τότε ἔχω τρεῖς οὐσίες. Ὅπως ὅταν ἔχω τρεῖς ἀνθρώπους, τρία πρόσωπα, ἔχω τρεῖς οὐσίες · ὁ καθένας ἔχει τή δική του τήν οὐσία. Δέν μπορῶ λοιπόν νά καταλάβω πῶς εἶναι δυνατόν νά ἔχω μία οὐσία, καί νά ἔχω τρεῖς ὑποστάσεις, τρία πρόσωπα. Συμπέρασμα: Δέν πρέπει λοιπόν ὁ Θεός νά εἶναι τριαδικός · πρέπει συνεπῶς νά εἶναι ἕνα πρόσωπο.». Γιά νά δικαιολογήσουν ὅμως τά τρία πρόσωπα, τότε πλάθουν ὅ,τι θέλει, ἀγαπητοί μου, τό ἀρρωστημένο τους μυαλό! Ὅπως, ἐπί παραδείγματι, οἱ Μοναρχιανοί, οἱ ὁποῖοι λέγουν ὅτι στήν Παλαιά Διαθήκη ὁ Θεός ἐμφανίζεται ὡς Πατήρ, στήν Καινή ἐμφανίζεται ὡς Υἱός καί εἰς τήν Ἐκκλησία ἐμφανίζεται ὡς Πνεῦμα Ἅγιον! ὅτι εἶναι ἕνα μόνο πρόσωπο, ἀλλά ἀλλάζει ρόλον. Ἀλλάζει ρόλον! Καί ἄλλα πολλά βλάσφημα καί φοβερά.
«Ἐάν ἔχω τρεῖς ὑποστάσεις, τότε ἔχω τρεῖς οὐσίες.» –δέν θά σᾶς κουράσω· μόνο μιά φράσι θά πῶ καί θά τελειώσω. «Ἐάν ἔχω τρεῖς ὑποστάσεις, τρία πρόσωπα, τότε ἔχω τρεῖς οὐσίες. Ὅπως ὅταν ἔχω τρεῖς ἀνθρώπους, τρία πρόσωπα, ἔχω τρεῖς οὐσίες · ὁ καθένας ἔχει τή δική του τήν οὐσία. Δέν μπορῶ λοιπόν νά καταλάβω πῶς εἶναι δυνατόν νά ἔχω μία οὐσία, καί νά ἔχω τρεῖς ὑποστάσεις, τρία πρόσωπα. Συμπέρασμα: Δέν πρέπει λοιπόν ὁ Θεός νά εἶναι τριαδικός · πρέπει συνεπῶς νά εἶναι ἕνα πρόσωπο.». Γιά νά δικαιολογήσουν ὅμως τά τρία πρόσωπα, τότε πλάθουν ὅ,τι θέλει, ἀγαπητοί μου, τό ἀρρωστημένο τους μυαλό! Ὅπως, ἐπί παραδείγματι, οἱ Μοναρχιανοί, οἱ ὁποῖοι λέγουν ὅτι στήν Παλαιά Διαθήκη ὁ Θεός ἐμφανίζεται ὡς Πατήρ, στήν Καινή ἐμφανίζεται ὡς Υἱός καί εἰς τήν Ἐκκλησία ἐμφανίζεται ὡς Πνεῦμα Ἅγιον! ὅτι εἶναι ἕνα μόνο πρόσωπο, ἀλλά ἀλλάζει ρόλον. Ἀλλάζει ρόλον! Καί ἄλλα πολλά βλάσφημα καί φοβερά.
Στό βάθος ξέρετε ἀπό ποῦ ξεκινάει ἡ ὅλη αὐτή ἱστορία; ξεκινάει ἀπό τόν Ὀρθολογισμόν, ἀπό τήν Φιλοσοφία. Γι’ αὐτό σᾶς εἶπα ὅτι μοιάζει νά εἶναι ἐνδογενεῖς αὐτές οἱ αἱρέσεις, ἀλλ’ ὅμως παίρνουν καί ἀπ’ ἔξω στοιχεῖα.
Πατήρ Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος
