Θέλουμε εμείς να γίνουμε καλοί κι επειδή δεν μπορούμε, το απαιτούμε απ’ τους άλλους!

Ἁγίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου

Νά μήν ἀποθαρρυνόμαστε, οὔτε νά βιαζόμαστε, οὔτε νά κρίνομε ἀπό πράγματα ἐπιφανειακά κι ἐξωτερικά. Ἄν, γιά παράδειγμα, βλέπετε μία γυναίκα γυμνή ἤ ἄσεμνα ντυμένη, νά μή μένετε στό ἐξωτερικό, ἀλλά νά μπαίνετε στό βάθος στήν ψυχή της. 

Ἴσως εἶναι πολύ καλή ψυχή κι ἔχει ὑπαρξιακές ἀναζητήσεις, πού τίς ἐκδηλώνει μέ τήν ἔξαλλη ἐμφάνιση. 

Ἔχει μέσα τῆς δυναμισμό, ἔχει τή δύναμη τῆς προβολῆς, θέλει νά ἑλκύσει τά βλέμματα τῶν ἄλλων. Ἀπό ἄγνοια, ὅμως, ἔχει διαστρέψει τά πράγματα. Σκεφθεῖτε αὐτή νά γνωρίσει τόν Χριστό.

Θά πιστέψει, κι ὅλη αὐτή τήν ὁρμή θά τή στρέψει στόν Χριστό. Θά κάνει τό πᾶν, γιά νά ἑλκύσει τήν χάρι τοῦ Θεοῦ. Θά γίνει ἁγία. Εἶναι ἕνα εἶδος προβολῆς τοῦ ἑαυτοῦ μας νά ἐπιμένουμε νά γίνουν οἱ ἄλλοι καλοί. 

Στήν πραγματικότητα, θέλομε ἐμεῖς νά γίνομε καλοί κι ἐπειδή δέν μποροῦμε, τό ἀπαιτοῦμε ἀπ’ τούς ἄλλους κι ἐπιμένομε σ’ αὐτό. Κι ἐνῶ ὅλα διορθώνονται μέ τήν προσευχή, ἐμεῖς πολλές φορές στενοχωρούμεθα κι ἀγανακτοῦμε καί κατακρίνομε. 

Πολλές φορές μέ τήν ἀγωνία μας καί τούς φόβους μας καί τήν ἄσχημη ψυχική μας κατάσταση, χωρίς νά τό θέλουμε καί χωρίς νά τό καταλαβαίνομε, κάνομε κακό στόν ἄλλο ἔστω κι ἄν τόν ἀγαπᾶμε πάρα πολύ, ὅπως παραδείγματος χάριν, ἡ μάνα τό παιδί της. 

Ἡ μάνα μεταδιδει στό παιδί ὅλο τό ἄγχος της γιά τή ζωή του, γιά τήν ὑγεία του, γιά τήν πρόοδό του, ἔστω κι ἄν δέν τοῦ μιλάει, ἔστω κι ἄν δέν ἐκδηλώνει αὐτό πού ἔχει μέσα της. Αὐτή ἡ ἀγάπη, ἡ φυσική ἀγάπη δηλαδή μπορεῖ νά βλάψει. Δέν συμβαίνει ὅμως τό ἴδιο μέ τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, πού συνδυάζεται μέ τήν προσευχή καί μέ τήν ἁγιότητα τοῦ βίου. Ἡ ἀγάπη αὐτή κανει ἅγιο τόν ἄνθρωπο, τόν εἰρηνεύει, διότι ἀγάπη εἶναι ὁ Θεός. 

Ἡ ἀγάπη νά εἶναι μόνον ἐν Χριστῷ. Γιά νά ὠφελήσεις τούς ἄλλους, πρέπει νά ζεῖς μέσα στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ἀλλιῶς δέν μπορεῖς νά ὠφελήσεις τόν συνάνθρωπό σου. 

Δέν πρέπει νά βιάζεις τόν ἄλλο. Θά ἔλθει ἡ ὥρα του, θά ἔλθει ἡ στιγμή, ἀρκεῖ νά προσεύχεσαι γι’ αὐτόν. Μέ τή σιωπή, τήν ἀνοχή καί κυρίως μέ τήν προσευχή ὠφελοῦμε τόν ἄλλον μυστικά. Η χάρις τοῦ Θεοῦ καθαρίζει τόν ὁρίζοντα τοῦ νοῦ του καί τόν βεβαιώνει γιά τήν ἀγάπη Του. 

Ἐδῶ εἶναι τό λεπτό σημεῖο. Ἅμα δεχθεῖ ὅτι ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη, τότε ἕνα ἄπλετο φῶς θά ἔλθει πάνω του, πού δέν τό ἔχει δεῖ ποτέ. Θά βρεῖ ἔτσι τή σωτηρία. 

Νά εἴμαστε ζηλωταί. Ζηλωτής εἶναι ἐκεῖνος πού ἀγαπάει ὁλόψυχα τόν Χριστό καί στό ὄνομά Του διακονεῖ τόν ἄνθρωπο. 

Ἀγάπη στόν Θεό καί στούς ἀνθρώπους» αὐτό εἶναι ζευγάρι, δέν χωρίζει. Πάθος, πόθος, δάκρυα, μέ κατάνυξη, ὄχι σκόπιμα. Ὅλα ἀπό καρδιά! 

Ὁ φανατισμός δέν ἔχει σχέση μέ τόν Χριστό. Νά εἶσαι χριστιανός ἀληθινός. Τότε κανένα δέν θά παρεξηγεῖς, ἀλλά «ἡ ἀγάπη σου πάντα θά στέγει». Καί στόν ἀλλόθρησκο, χριστιανός. Δηλαδή νά τόν τιμάεις ἄσχετα μέ τή θρησκεία του μέ ἕναν εὐγενικό τρόπο. 

Μπορεῖς νά περιποιηθεῖς ἕναν ὀθωμανό, ὅταν ἔχει ἀνάγκη, νά τοῦ μιλήσεις, ν’ ἀναστραφεῖς μαζί του. Νά ὑπάρχει σεβασμός τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἄλλου. 

Ὅπως ὁ Χριστός «ἵσταται ἐπί τήν θύραν καί κρούει», χωρίς νά τήν παραβιάζει, ἀλλά περιμένει τήν ψυχή μόνη της κι ἐλεύθερα νά Τόν δεχθεῖ, ἔτσι κι ἐμεῖς νά στεκόμαστε μπροστά στήν κάθε ψυχή. 

Στήν ἱεραποστολική προσπάθεια νά ὑπάρχει λεπτός τρόπος, ὥστε οἱ ψυχές νά δέχονται ὅ,τι προσφέρομε, λόγια, βιβλία, χωρίς ν’ ἀντιδροῦν. Καί κάτι ἀκόμη. Λίγα λόγια. Τά λόγια ἠχοῦν στ’ αὐτιά καί ἐκνευρίζουν πολλές φορές. 

Ἡ προσευχή καί ἡ ζωή ἔχουν ἀπήχηση. 

Ἡ ζωή συγκινεῖ, ἀναγεννᾶ καί ἀλλοιώνει, ἐνῶ τά λόγια μένουν ἄκαρπα. Ἡ καλύτερη ἱεραποστολή γίνεται μέ τό καλό μας παράδειγμα, τήν ἀγάπη μας, τήν πραότητά μας. 

Στίς συζητήσεις λίγα λόγια γιά τή θρησκεία καί θά νικήσετε. Ἀφῆστε ἐκεῖνον ποῦ ἔχει ἄλλη γνώμη νά ξεσπάσει, νά πεῖ, νά πεῖ, …; Νά αἰσθανθεῖ ὅτι ἔχει νά κάνει μ’ ἕναν ἤρεμο ἄνθρωπο. 

Νά ἐπιδράσετε μέ τήν καλοσύνη σας καί τήν προσευχή σας κι ἔπειτα τοῦ μιλᾶτε λίγο. Δέν κάνετε τίποτα, ἄν τά πεῖτε ἔντονα, ἄν τοῦ πεῖτε, παραδείγματος χάριν, «εἶπες ψέματα!». …; Τί νά κάνετε; Ν’ ἀδιαφορεῖτε ἐξωτερικά, ἀλλά νά προσεύχεσθε μέσα σας. Νά εἶστε ἕτοιμοι, καταρτισμένοι, μέ παρρησία, ἀλλά καί μέ ἁγιότητα, πραότητα, προσευχή. Γιά νά κάνετε αὐτό ὅμως πρέπει νά γίνετε ἅγιοι. 

Ἡ ἀγάπη πρός τόν Χριστό δέν ἔχει ὅρια τό ἴδιο καί ἡ ἀγάπη πρός τόν πλησίον. Νά ἐκτείνετε παντοῦ, στά πέρατα τῆς γής. Παντοῦ σέ ὅλους τους ἀνθρώπους. 

Ἡ ἀγάπη εἶναι πάνω ἀπ’ ὅλα. 

Ἅγιος Πορφύριος

Πηγή