Πως μπορεί ένας νέος άνθρωπος να μη
νιώσει κάποιου είδους «πίεση» ότι του ασκείται σχετικά με τα «πρέπει»
και τα «μη», καθώς ακούμε πολύ συχνά για τα λεγόμενα «απωθημένα» που
μένουν σε έναν νέο άνθρωπο και να καταλάβει γιατί κάποια πράγματα είναι
ωφέλιμα και κάποια όχι, και ότι ο συμβιβασμός στα ανθρώπινα (δηλ. στις
κοσμικές απολαύσεις) κάποια στιγμή γυρνάει «μπούμερανγκ» στη ψυχή του.
Χωρίζουμε την ερώτηση σε δύο μέρη:
α) Πώς μπορεί ένας νέος άνθρωπος
να μη νιώσει κάποιου είδους «πίεση» ότι του ασκείται σχετικά με τα
«πρέπει» και τα «μη»; Καθώς ακούμε πολύ συχνά για τα λεγόμενα
«απωθημένα» που μένουν σε έναν νέο άνθρωπο…
Όταν κάποιος μιλά για τα «πρέπει» και τα «μη» της Χριστιανικής ζωής, αναφέρεται συνήθως στις εντολές του Θεού. Οι εντολές είναι όσα ζητάει από εμάς ο Θεός, το θέλημά Του δηλαδή, και μάς παραδίδονται με τη σφραγίδα του Αγ. Πνεύματος μέσα στην Αγία Γραφή, αλλά και μέσα από την Ιερά Παράδοση και τους Ιερούς Κανόνες που θέσπισαν οι Πατέρες της Εκκλησίας μας.
Οι οδηγίες αυτές δεν είναι κανονισμοί που έχουν σκοπό να δυσκολέψουν τη ζωή μας, αλλά οδοδείκτες που έχουν σκοπό να την προφυλάξουν από κακοτοπιές και πυξίδα που δείχνει το σωστό προσανατολισμό. Οι εντολές του Θεού είναι ο δρόμος για την ευτυχία μας.
Για να καταλάβουμε, όμως, το νόημα αυτό των εντολών του Θεού και να προσπαθούμε με χαρά, χρειάζεται να είναι ελεύθερη και συνειδητή η απόφαση να αγωνιστούμε για την τήρησή τους. Αν ο αγώνας μας για την τήρησή τους δεν γίνεται με ελευθερία, πολύ εύκολα θα κουραστούμε, θα αγανακτήσουμε ή ακόμη και θα αποκτήσουμε απωθημένα.
Στον ελεύθερο και συνειδητό αγώνα, θα μας βοηθήσει πολύ η συζήτηση με τον πνευματικό και η αναφορά σ’ αυτόν των δυσκολιών που έχουμε στον πνευματικό αγώνα, καθώς και της τυχόν πίεσης την οποία βιώνουμε. Ο πνευματικός θα καταλάβει πού ακριβώς οφείλεται η πίεση που νιώθουμε και θα μας καθοδηγήσει ώστε να απελευθερωθούμε από αυτήν.
Θα μας βοηθήσει, επίσης, η μελέτη της αγάπης του Θεού, όπως αυτή φανερώνεται στα Ευαγγέλια, αλλά και στην προσωπική μας ζωή. Μαθαίνοντας όσα έκανε και κάνει ο Θεός για όλους εμάς, θα καταλαβαίνουμε σιγά-σιγά ότι ο Θεός μάς έδωσε αυτές τις εντολές από άπειρη αγάπη, για το αιώνιο συμφέρον μας. Έτσι, θα συγκινείται η ψυχή μας και θα διαπιστώσουμε τελικά ότι αξίζει για έναν τέτοιο Θεό να κάνουμε οποιαδήποτε θυσία.
β) Και πώς μπορεί
να καταλάβει γιατί κάποια πράγματα είναι ωφέλιμα και κάποια όχι, και
ότι ο συμβιβασμός στα ανθρώπινα κάποια στιγμή γυρνάει «μπούμερανγκ» στη
ψυχή του;
Είναι βέβαιο ότι στην Αγία Γραφή καταγράφεται ο αλάνθαστος λόγος του Θεού, που δεν μεταβάλλεται ανάλογα με τις εποχές. Πολλές φορές, όμως, η ψυχή του ανθρώπου, και κυρίως η εφηβική ψυχή, δυσκολεύεται να αντιληφθεί ότι το θέλημα του Θεού είναι το μόνο ωφέλιμο. Οι χαρές του κόσμου φαίνονται πολύ ανώτερες από τη ζωή κοντά στον Χριστό και ο άνθρωπος δυσκολεύεται να πάρει την απόφαση να ζήσει κατά το θέλημα του Θεού.Σ’ αυτή την περίπτωση, ο άνθρωπος καλείται να ταπεινωθεί και να παραδεχτεί ότι δεν μπορεί μόνος του να κρίνει σωστά, ειδικά όταν βρίσκεται σε νεανική ηλικία. Πρέπει τότε, να εμπιστευθεί το λόγο και το βίωμα των πνευματικών ανθρώπων που έζησαν πολλά και κατάλαβαν ότι μακριά από το Θεό δεν υπάρχει τίποτα αληθινό.Πολύ θα μας βοηθήσει σ’ αυτό η μελέτη των βίων των Αγίων, ειδικά των Αγίων που μετά από πολλές δοκιμές, έντονα βιώματα και κοσμικές χαρές στη ζωή τους, τα απαρνήθηκαν όλα και δόθηκαν στον Θεό (Άγιος Αυγουστίνος, Άγιος Πορφύριος ο μίμος, Αγία Υπομονή, Αγία Αικατερίνη, Οσία Μαρία η Αιγυπτία, …)Ας ξεκινήσουμε να ζούμε συνειδητά κοντά στο Θεό. Μόλις περάσει το πρώτο διάστημα του αγώνα, όπου η δυσκολία είναι έντονη, τότε θα συνειδητοποιήσουμε ότι η ελευθερία και η χαρά που υπάρχει κοντά στον Θεό δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτε άλλο.Αλλά και η δόξα που περιμένει στον ουρανό όσους αγωνιστούν να τηρήσουν το λόγο του Θεού είναι ασύλληπτη και αυτό φαίνεται, επίσης, από τους βίους των Αγίων. Όταν η Αγία Ευφημία συνάντησε τον Άγιο Παΐσιο στο Άγιο Όρος, του είπε: «Αν ήξερα πόση δόξα έχουν οι Άγιοι στον Ουρανό, θα ήθελα να περάσω ακόμη μεγαλύτερα μαρτύρια.
