Δεύτερη διαφορά είναι το αλάθητο.
Το εθέσπισε η Α΄ σύνοδος του Βατικανού το 1870, εδώ και 110 χρόνια. Τί θα πει το αλάθητο;
Ο Πάπας, λέει αυτό το παπικό δόγμα, όταν ομιλεί από καθέδρας ως αρχηγός και διδάσκαλος της Εκκλησίας δεν κάνει ποτέ λάθος, δεν είναι δυνατόν να κάνει ποτέ λάθος, είναι αλάθητος, άσφαλτος, όπως είναι έξω η άσφαλτος στον δρόμο, δεν κάνει σφάλμα αυτός. Αυτό είναι το αλάθητο.
Στηρίζεται αυτό μέσα στην Αγία Γραφή;
Η Αγία Γραφή λέει ότι οι Προφήτες και οι Απόστολοι ως θεόπνευστοι, αυτοί μόνον ήσαν αλάθητοι στη διδασκαλία. Όλα όσα λένε οι Προφήτες είναι αλάθητες διδασκαλίες. Και όλα όσα λένε οι Απόστολοι, συγγραφείς της Καινής Διαθήκης είναι αλάθητη διδασκαλία.
Μετά τους Προφήτας και τους Αποστόλους πού υπάρχει αλάθητο; Το λέει ο Απόστολος Παύλος γράφοντας προς Τιμόθεο. Το αλάθητο υπάρχει στην Εκκλησία. Η Εκκλησία είναι ο «στύλος και το εδραίωμα της αληθείας».
Στην καθολική συνείδηση της Εκκλησίας, στο αισθητήριο το θρησκευτικό του πιστού κλήρου και λαού, εκεί υπάρχει αλάθητο.
Στα άτομα δεν υπάρχει, ένα άτομο μπορεί να πλανηθεί και Πατήρ της Εκκλησίας να είναι δεν ενσαρκώνει το πλήρωμα της Εκκλησίας, μπορεί να κάνει μερικά λάθη στη διδασκαλία, όπως έκανε ο Γρηγόριος ο Νύσσης, όπως έκανε ο ιερός Αυγουστίνος στη Δύση. Δεν είχαν όμως πρόθεση να κάνουν λάθη και δεν είναι αιρετικοί.
Λοιπόν, το αλάθητο υπάρχει στην Εκκλησία και εκφράζεται με Αγίας Τοπικάς και Οικουμενικάς Συνόδους.
Έχουν γίνει Σύνοδοι… Μόνο ο δικός μας ο Σεραφείμ έχει κάνει τόσας συνόδους. Αναγνωρίστηκαν όλες αι σύνοδοι της Εκκλησίας ως αλάθητες; Όχι! 7 Οικουμενικές και ορισμένες Τοπικές. Αυτές ανεγνώρισε η συνείδηση της Εκκλησίας, η συνείδηση του πιστού κλήρου και λαού.
Άμα πει ο κλήρος και ο λαός «Σωστές είναι οι αποφάσεις αυτής της Συνόδου», στέκει η Σύνοδος.
Άμα πει ο κλήρος και ο λαός «Αυτά είναι απαράδεκτα», πέφτει η Σύνοδος.
Ακούσατε για καμιά σύνοδο του Σεραφείμ, να πει ο ευσεβής λαός ότι είναι αλάθητος, αγία Τοπική Σύνοδος; Όχι!