Εἶναι γνωστό στόν κάθε πιστό καί εὐσεβῆ χριστιανό ὅτι «ὁ Θεός εἶναι Ἀγάπη», ὅπως χαρακτηριστικά, πρίν δύο χιλιετηρίδες βροντοφώναξε καί κατέγραψε ὁ ἅγιος Ἀπόστολος καί εὐαγγελιστής Ἰωάννης.
Ὁ Ἅγιος Τριαδικός Θεός, λοιπόν, ὁ ὁποῖος εἶναι Ἀγάπη, ἀπό ἀγάπη δημιουργεῖ τά σύμπαντα καί μέ τούς τέλειους νόμους τά συντηρεῖ. Ἀπό ἀγάπη ἔπλασε τόν ἄνθρωπο γιά νά μετέχει τῆς μακαριότητάς του. Ἀπό ἀγάπη ἔγινε ἄνθρωπος γιά νά τόν σώσει ἀπό τήν πτώση του. Ἀπό ἀγάπη τοῦ χαρίζει τόν ἑαυτό του, τοῦ προσφέρει τήν αἰώνια καί μακάρια Βασιλεία του.
Ἕνα ἀκόμη δεῖγμα τῆς ἄπειρης ἀγάπης Του εἶναι καί τό γεγονός ὅτι μποροῦμε νά ἀκοῦμε καί νά μελετοῦμε τόν Λόγο Του, στίς μέρες μας καί στόν τόπο μας.
Εἶναι ὅμως ἄξιο πόνου πολλοῦ καί λύπης μεγίστης τό ἄλλο γεγονός ὅτι, σέ
πάρα πολλά μέρη τῆς γῆς, σήμερα, δέν ἀκούγεται ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ. Οἱ
λόγοι εἶναι πολλοί. Πιθανόν νά μήν ἔφθασαν ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ σ’ ἐκεῖνα
τά μέρη, γιά νά τόν κηρύξουν. Πιθανόν νά ἀκούσθηκε ὁ Λόγος Του ἀλλά οἱ
ἄνθρωποι ἐκεῖ νά ἀδιαφόρησαν ἤ νά μήν τόν ἀποδέχθηκαν ἤ νά ἀντιστάθηκαν
στόν Λόγο τοῦ Θεοῦ, καί ὁ Θεός ἤρεμα καί ταπεινά νά «ἀποσύρθηκε», καί νά
ἐπικρατεῖ «λιμός λόγου Θεοῦ», ὅπως ἀναφέρει ὁ προφήτης Ἀμώς. (Η΄ 11) «Ἰδού
ἡμέραι ἔρχονται, λέγει Κύριος, καί ἐξαποστελῶ λιμόν ἐπί τήν γῆν, οὐ
λιμόν ἄρτων οὐδέ δίψαν ὕδατος, ἀλλά λιμόν τοῦ ἀκοῦσαι τόν λόγον Κυρίου»!
Νά, λέγει ὁ Κύριος, θά ἔλθουν ἡμέρες, κατά τίς ὁποῖες οἱ
ἄνθρωποι δέν θά θέλουν νά ἀκούσουν τόν Λόγο μου, καί τότε θά στείλω
πείνα. Ὄχι πείνα ἀπό ἔλλειψη ψωμιοῦ ἤ ἔλλειψη νεροῦ ἀλλά πείνα λόγω
ἐλλείψεως ἀκροάσεως Λόγου Θεοῦ. Δέν θά ὑπάρχουν ἄνθρωποι νά κηρύττουν τό
Λόγο τοῦ Κυρίου!
Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ὅμως, θέλει καί ἐκεῖ,
καί παντοῦ, νά ἀκούγεται ὁ Λόγος Του, ἀλλά οἱ ἄνθρωποι, οἱ ὑποχείριοι
τοῦ διαβόλου, ἀντιστέκονται. Ὁ ἄρχοντας τοῦ σκότους δέν ἐπιθυμεῖ νά
ἀκούγεται ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ἐπειδή τοῦ διαλύει τό σκοτεινό βασίλειό του,
καί γι’ αὐτό βάζει ποικίλα ἐμπόδια. Ὅπου ἀκούγεται ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ,
ὁ τόπος λάμπει καί ἐξαφανίζονται τά σκοτάδια, οἱ ἄνθρωποι φωτίζονται,
ἀπομακρύνεται ἡ σύγχυση, φυγαδεύονται οἱ δαίμονες, φεύγει ἡ καταστροφή
καί ὁ θάνατος.
Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι Φῶς καί Ζωή! Ὅ, τι εἶναι ἔξω ἀπό τόν Λόγο τοῦ Θεοῦ εἶναι σκοτάδι καί πλάνη, ἀκαταστασία καί νέκρωση. Οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖ εἶναι «πλανῶντες καί πλανώμενοι», (Β΄ Τιμ. Γ΄ 14) ὅπως λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Ζοῦν μία σύγχυση καί μία ἀσυνεννοησία, ζοῦν κάθε «ἀκαταστασία καί πᾶν φαῦλον πράγμα»,
(Ἰακ. Γ΄ 16) ὅπως γράφει ὁ Ἀπόστολος Ἰάκωβος ὁ ἀδελφόθεος. Ἕνα βλέμμα
στήν κατάσταση τῆς σύγχρονης κοινωνίας μας θά μᾶς πείσει. Ἤδη φαίνεται
καθαρά ἡ ἀπουσία τῆς ἄκτιστης ἐνέργειας τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ.
Ὅσοι, ὅμως, θέλουν νά ζοῦν μέσα στό φῶς τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ, «ἔρχονται πρός τό φῶς» (Ἰωάνν. Γ΄ 21), ἀγαποῦν τόν Λόγο τοῦ Θεοῦ, θέλουν νά τόν ἀκοῦν, εὐφραίνονται σ’ Αὐτόν καί εἶναι «μακάριοι», ὅπως σημειώνει ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης στό βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως. (Α΄ 3) «Μακάριος ὁ ἀναγινώσκων καί οἱ ἀκούοντες τούς λόγους τῆς προφητείας καί τηροῦντες τά ἐν αὐτῆ γεγραμμένα, ὁ γάρ καιρός ἐγγύς»!
Ἡ ἀγάπη τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ, ἀγαπητοί μου, μᾶς χαρίζει, γιά ἀκόμη μία χρονιά, τό μεγάλο καί πολύτιμο αὐτό δῶρο: Νά ἀκούγεται ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ στόν τόπο μας, στήν ἐνορία μας, μέσα στό σπίτι μας. Εἶναι μέγιστη αὐτή ἡ εὐλογία! Δέν ὑπάρχει κάτι πιό μεγάλο, κάτι πολυτιμώτερο ἀπ’ αὐτήν.
Ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, ἀγαπητοί μου, εἶναι ἔξυπνος, εἶναι πραγματικά σοφός.
Διαμορφώνει τό χωράφι τῆς ψυχῆς του ἔτσι, ὥστε νά εἶναι ἕτοιμο γιά τήν
σπορά τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ. Νά πέσει ὁ Σπόρος – Λόγος τοῦ Θεοῦ στήν καρδιά
του καί νά ἀποδώσει καρπό πολύ, πνευματική σοδειά πολλή. Ὁ ἄνθρωπος τοῦ
Θεοῦ ἀγαπᾶ τόν Λόγο Του, Τόν κλείνει μέσα στήν καρδιά του, ὅπως ἡ
ὀργωμένη γῆ τούς διαφόρους σπόρους, καί ἀποδίδει ἀνάλογο πνευματικό
καρπό. Καρποφορεῖ τόν καρπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὁ ὁποῖος εἶναι «χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πραότης, ἐγκράτεια»! (Γαλ. Ε΄ 22) Καρποφορεῖ πλῆθος ἀρετῶν.
Χωρίς τήν ἀκρόαση τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀδύνατη ἡ ἐν Χριστῷ ζωή, εἶναι ἀδύνατη ἡ ἐπίτευξη τοῦ σκοποῦ τῆς ζωῆς μας. Κατά τή θεία Λειτουργία ζητᾶμε ἀπό τόν Θεό «νά μᾶς χορηγήσει ἐν τῷ νῦν αἰώνι τήν ἐπίγνωσιν τῆς ἀληθείας Του καί ἐν τῷ μέλλοντι νά μᾶς χαρίσει ζωήν αἰώνιον».
Ὁ Θεός Πατήρ, κατά τή Μεταμόρφωση τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ εἶπε: «Οὗτος ἐστίν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, αὐτοῦ ἀκούετε». (Λουκ. Θ΄ 35)
Ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἔδωσε ἐντολή στούς μαθητές του, λίγο πρίν ἀναληφθεῖ λέγοντας, «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη … διδάσκοντες αὐτούς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν». (Ματθ. ΚΗ΄ 19-20)
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος κηρύττει διαρκῶς καί ἐντέλλεται στόν Τιμόθεο νά κηρύττει καί αὐτός «εὐκαίρως ἀκαίρως… ἐν πάση μακροθυμία καί διδαχή».
(Β΄ Τίμ. Δ΄ 2) Ἐπίσης ἐφιστᾶ τήν προσοχή στούς πιστούς νά μήν ἀμελοῦν
τόν ἐκκλησιασμό καί τήν ἀκρόαση τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ. (Ἑβρ. Ι΄ 25)
Ἡ Ἐκκλησία, τέλος, διά τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων ἐντέλλεται στούς Ἐπισκόπους καί τούς Ἱερεῖς νά διδάσκουν «καθημερινά, καί κυρίως τίς Κυριακές» στόν πιστό λαό τήν εὐσέβεια καί τά ἔνθεα ἔργα.
Ἄς φανοῦμε, λοιπόν, ἔξυπνοι καί σοφοί, ἐκμεταλλευόμενοι τήν πολύτιμη εὐκαιρία τῆς ἀκροάσεως τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ στήν ἐνορία μας. Ὁ μέγας Ἀπόστολος Παῦλος γράφει πρός τούς πιστούς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἐφέσου, ἀλλά καί πρός ἐμᾶς σήμερα: «Προσέχετε
πῶς συμπεριφέρεσθε. Μή συμπεριφέρεσθε ὡς ἄσοφοι ἀλλά ὡς σοφοί. Νά
ἐπωφελεῖσθε κάθε εὐκαιρία πνευματική, διότι οἱ ἡμέρες, ἕνεκα τοῦ κακοῦ
πού ἐπικρατεῖ, εἶναι πονηρές. Προσέχετε νά μή γίνεσθε ἀνόητοι ἀλλά νά
γνωρίζετε καί νά κατανοεῖτε ποιό εἶναι τό θέλημα τοῦ Κυρίου. Μή ζεῖτε
ἄσωτα, ἀλλά νά γεμίζετε τόν ἑαυτό σας μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα». (Ἐφεσ. Ε΄ 15-18) Αὐτό τό «νά γνωρίζετε καί νά κατανοεῖτε ποιό εἶναι τό θέλημα τοῦ Κυρίου» εἶναι διαχρονικό καί ἀφορᾶ σέ ὅλους μας.
Ἄν κάποιοι, γιά διαφόρους λόγους,
ἀδιαφόρησαν καί ἀμέλησαν νά τροφοδοτοῦν τήν ψυχή τους μέ τήν ἀκρόαση καί
μελέτη τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ, νά ἀναλογισθοῦν τά μεγάλα κέρδη καί τήν
ἀνυπολόγιστη ὠφέλεια πού μποροῦν νά ἀπολάβουν. Τά κέρδη εἶναι μέγιστα
καί αἰώνια. Ἄς μή συνεχίσουμε νά συμπεριφερόμαστε ἄσοφα καί ἀνόητα.
Μέ ἐν Χριστῶ πατρικό ἐνδιαφέρον
ὥστε νά φθάσουμε στήν ἐπίγνωση τοῦ θελήματος του Θεοῦ
ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Λ. Βασιλείου
