ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΣΑΤΑΝΙΣΤΗ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΝ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΦΛΥΑΡΟ ΣΑΤΑΝΙΣΤΗ
Τα σχόλια είναι από τον Στέφανο.
(ΜΕ ΕΝΤΟΝΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΙΣΤΗ)
” Όταν έχεις να κάνεις με ανθρώπους (σαν και εσάς), οι οποίοι θεωρούν ό,τι έχουν όλες τις λύσεις έτοιμες και για οιοδήποτε πνευματικό θέμα τους δοθεί, ΚΑΙ ό,τι το σύστημα το οποίο πιστεύουν λύνει όλα τα προβλήματα που υπάρχουν, και ό,τι ουδέποτε πρόκειται να υπάρξει κάτι καλύτερο ή κάτι διαφορετικό έστω – ισοδύναμης αξίας σε σχέση με το δικό τους πνευματικό σύστημα -, ΚΑΙ στην γενικότερη περίπτωση, όταν θεωρούν ό,τι ήδη γνωρίζουν τα πάντα και για όλες τις θρησκευτικές αναζητήσεις (ακόμα και αυτές που θα υπάρξουν στο μέλλον), ΚΑΙ κυρίως, όταν είναι έτοιμοι να … κατακεραυνώσουν ακόμα και τον χριστιανό “αδελφό” συνομιλιτή τους, επειδή αποτόλμησε να ξεφύγει από την επίσημη γραμμή της πατρολογίας 2 χιλιοστά, 5 δέκατα του χιλιοστού και 50 άγκστρομ, τότε άστο καλύτερα, δεν έχει και νόημα στην τελική.”
Θα μπορούσα να διακρίνω ένα κρυφό θαυμασμό για μας, μέσα στην τόσο φλύαρη περιγραφή, αλλά αν το έκανα δεν θα πρεπε να απαντήσω. Θα προτιμήσω να εκλάβω όλη την παραπάνω πρόταση-παράγραφο ως χλευασμό. Ο λόγος που ασχολούμαι είναι γιατί αναγνωρίζω την πρόκληση να λύσω τον γόρδιο δεσμό της σκέψης σου μπας και βγει κανένα νόημα, ίσως συλλέξω και κανένα στοιχείο, που, ποιος ξέρει, μπορεί να μου φανεί χρήσιμο στο μέλλον.
Αν και πιθανολογώ ότι ήδη γνωρίζεις την σατυρική χρήση της παραμορφωμένης παρουσίασης, δεν θα είναι άσκοπο να διορθώσω της εικόνα του Χριστιανού, που έχεις κατά νου.
Θα το θέλαμε και μεις να έχουμε την λύση για κάθε πνευματικό θέμα. Αυτό δυστυχώς είναι προνόμιο μιας μερίδας αυτοαποκαλούμενων “Χριστιανών”, ξέρεις, από αυτούς που αποκλίνουν 2 χιλιοστά, 5 δέκατα του χιλιοστού και 50 αγκστρομ (για μένα η απόκλισή τους είναι αρκετά παρσέκ παραπάνω). Εμείς δεν έχουμε την φώτιση ή την δυνατότητα να εξηγήσουμε απλά αγιογραφικά χωρία. Γι’ αυτό κι εμπιστευόμαστε αυτούς που το έκαναν για μας με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.
Οι ίδιοι αναγνώρισαν και εξέθεσαν και τα όρια του πνευματικού χώρου στον οποίο θα πρέπει να κινούμαστε. Εκτός αυτού του χώρου ο κίνδυνος της πλάνης είναι υπαρκτός και άμεσος. Αν τώρα η πλάνη ήταν μια κατάσταση νόησης χωρίς προεκτάσεις στην επιδίωξη του σκοπού της σωτηρίας, θα γελούσαμε απλώς μαζί της για να μην πω ότι θα παίζαμε κιόλας, με ιδιαίτερη αυταρέσκεια.
Επειδή, όμως, πλάνη και απώλεια είναι κάτι σαν σιαμαία, καθόμαστε στα αυγά μας και προσευχόμαστε να μη μας βρει. Συνεπώς, δεν επιδιδόμαστε σε θρησκευτικές αναζητήσεις, όχι γιατί γνωρίζουμε τα πάντα, όπως υποθέτεις, αλλά διότι φοβόμαστε την αδυναμία της ανθρώπινης φύσης, της επιρρεπούς στην υπερηφάνεια που μας καθιστά μαριονέτες του άρχοντα της απάτης.
Δεν κατακεραυνώνουμε τον “αδελφό” αλλά την “αδελφική” διδασκαλία, ώστε να έχουμε τα μάτια μας ανοικτά και να προσέχουμε από αυτούς που με “αδελφική” αγάπη ζητάν να κλέψουν την ψυχή μας.
Τώρα, αυτά περί ισοδυναμίας κλπ των πνευματικών συστημάτων πες τα αλλού διότι εμείς δεν θεωρούμε το έργο της σωτηρίας ούτε σύστημα, ούτε θρησκεία. Και στην τελική τι πιστεύεις ότι είναι ισοδύναμο με την αλήθεια;
“Συν το γεγονός, πως για να γίνει κατανοητό το φαινόμενο του μοντέρνου σατανισμού (και όχι νεοσατανισμού, όπως λανθασμένα αναφέρεται ο όρος), θα απαιτείτο η μελέτη εσφραγισμένων στοιχείων του λεγομένου μυστηρίου της κατ’ εσάς σωτηρίας, οπότε μάλλον ματαιοπονώ αν θεωρώ ό,τι πρόκειται να υπάρξει έστω και η ελάχιστη “έγερση” του νου, ώστε να σκεφτείτε: “βρε αδερφέ, μήπως και δεν το έχουμε καταλάβει τόσο καλά το συγκεκριμένο σύστημα, όσο νομίζουμε”; Συν το γεγονός, πως αμέσως θα διεγερθούν τα ορθόδοξα και ορθοπρεπή αντανακλαστικά σας, “μα, πως αυτός ο … αντίχριστος κατάφερε και ‘έσπασε’ τον κώδικα, εσφραγισμένου χριστιανικού μυστηρίου, όχι αυτό είναι αδύνατον, κλπ.”.”
Εντάξει, αν για σένα έχει διαφορά το “μοντέρνος σατανισμός” από το “νεοσατανισμός” … έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ούτε νέος είναι ούτε μοντέρνος. Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.
Όπως γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι στην πραγματικότητα ποτέ δεν εξέλιπε. Ο σατανισμός δεν είναι μια λατρεία που μας προέκυψε ξαφνικά και από το πουθενά. Μπορεί καθ’ όλη την διάρκεια του Μεσαίωνα να κρύβονταν σε ανήλιαγες στοές, αλλά δεν πιστεύουμε ότι είχε εξαφανιστεί, ούτε ότι αναγεννήθηκε από τις στάχτες του. Εξήλθε από την αφάνεια, πρώτα με την μορφή της αθεΐας και όταν του επιτράπηκε, έβγαλε το προσωπείο του κι έδειξε το πρόσωπό του καθαρά. Το θέμα είναι ποιοι το βλέπουν. Πάντως, εμείς δεν είμαστε από αυτούς που ξεγελιούνται. Δεν νομίζουμε ότι σπάσαμε καμιά σφραγίδα, δεν φτάσαμε σε καμιά γνώση, κι ούτε θέλουμε.
Όσα μας είναι απαραίτητα να ξέρουμε, μας έχουν αποκαλυφθεί:
Αποκ. κεφ. 20.1-3 :Και είδον άγγελον καταβαίνοντα εκ του ουρανού, έχοντα την κλειν της αβύσσου, και άλυσιν μεγάλην επί την χείρα αυτού.
Και εκράτησε τον δράκοντα, τον όφιν τον αρχαίον, ος εστι Διάβολος και ο Σατανάς ο πλανών την οικουμένην, και έδησεν αυτόν χίλια έτη, και έβαλεν αυτόν εις την άβυσσον, και έκλεισε και εσφράγισε επάνω αυτού, ινα μη πλανά έτι τα έθνη, άχρι τελεσθή τα χίλια έτη. μετά ταύτα δει αυτόν λυθήναι μικρόν χρόνον.
7-8: Και όταν τελεσθή τα χίλια έτη, λυθήσεται ο Σατανάς εκ της φυλακής αυτού, και εξελεύσεται πλανήσαι τα έθνη τα εν ταις τέσσαρσι γωνίαις της γης,
Πραγματικά, πιστεύεις ότι εσύ έσπασες την σφραγίδα;;
Δηλαδή πόσο κορόιδο πιάστηκες;;
Συγγνώμη, αλλά το ξεκάρδισμα μου αυτή την στιγμή είναι αυθόρμητο, αντανακλαστικό, ορθόδοξο και ορθοπρεπές!!
“α) Ο μοντέρνος σατανισμός είναι αθεϊστικός και όχι νεο-εποχήτικος, όπως έχετε την εντύπωση λανθασμένα. Οι όποιες τελετές γίνονται, έχουν σκοπό να αποδομήσουν την έννοια θρησκευτική σύναξη και κατάνυξη και όχι να αποδώσουν τιμές σε έναν άλλον “Θεό”, όπως εσείς θεωρείτε.”
Αν είναι “αθεϊστικός ή νεο-εποχίτικος ή ό,τι άλλο, είναι θέμα προσωπικού γούστου. Θα σου πει ο,τιδήποτε σου κάνει κλικ, αρκεί να το πιστέψεις. Θα στο θέσω αλλιώς. Είναι σατανισμός σε συσκευασίες δώρου. Διαλέγεις τι χρώμα σ’ αρέσει και παίρνεις. Το θέμα είναι τι βρίσκεται μέσα στη συσκευασία. Εμείς δεν θα πάρουμε.
Εξ ορισμού οι τελετές συνιστούν την θρησκευτική σύναξη. Εξ ορισμού πάλι αποδίδουν τιμές ή συμβαίνουν στο όνομα κάποιου θεού ή δαίμονα, όπως θες πες το. Το “κάνω τελετή για ν’ αποδομήσω τη θρησκευτική σύναξη” απλά δεν υπάρχει. Καλά σε δεκάχρονα νομίζεις ότι μιλάς; Επειδή την έφαγες εσύ νομίζεις θα την φάμε κι εμείς;
Αν δεν συμβαίνουν τα παραπάνω, τότε δεν μιλάμε για τελετές αλλά για happening. Στην δική σας περίπτωση έχουν μόνο έναν σκοπό. Να σας αφαιρέσουν την σφραγίδα της δωρεάς του Αγίου Πνεύματος (αν είστε βαπτισμένοι). Και βέβαια, να παραδώσετε το αυτεξούσιο σας στον να-‘μουνα-θεός-για-λίγο. Μήπως αυτός εννοείς λέγοντας αποδόμηση;
“β) Στην περίπτωση που δεχθούμε ότι υπάρχει η οντότητα που θεωρείτε εσείς ως Θεό, ο Διάβολος, κλπ. ο σατανισμός είναι κατ’ ουσίαν ένα δαιμονικό instrument (εργαλείο – όργανο, όπως θέλετε πείτε το), το οποίο έχει σκοπό να προκαλέσει δολιοφθορά,…κλπ.” (είναι πολλά δεν υπάρχει λόγος να πιάνω χώρο αντιγράφοντάς τα όλα).”
Μια ερώτηση. Εσείς τι ακριβώς πιστεύεις, ότι υπάρχει ή ότι δεν υπάρχει;
Αν πιστεύεις ότι δεν υπάρχει, τότε θα πρέπει να πιστεύεις ότι δεν υπάρχει και διάβολος, Αποκάλυψη, 666 και όλα τα συμπαραμαρτυρούμενα, οπότε για ποιο λόγο ταλαιπωρείς τον εαυτό σου; Για κάτι που δεν πιστεύεις ότι υπάρχει; Και ποιος ο λόγος να είσαι σατανιστής; Εκτός και αν περνάς μια φάση καθυστερημένης εφηβείας, αν άργησες, αλλά τελικά αποφάσισες να κάνεις τώρα την επανάστασή σου, οπότε απευθύνεσαι σε λάθος ανθρώπους. Αυτά είναι θέματα ψυχιατρικής.
Αν πάλι πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός και όλα τα άλλα, τότε εκτός από λανθασμένη άποψη γι’ αυτόν έχεις λανθασμένη άποψη και για τις ανθρώπινες δυνατότητες. Βέβαια, αυτή ήταν πάντα η κρυφή ελπίδα του Διαβόλου, ότι αν καταφέρει να παρασύρει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους στη δική του απώλεια, τότε ίσως ο Θεός τον λυπηθεί, για χάρη τους. Οπότε δεν θα χρειαστεί να ζητήσει συγγνώμη.
Υπό αυτή την έννοια ο σατανισμός είναι δαιμονικό instrument, για την καταστροφή του δομικού υπόβαθρου της γεένης, δηλαδή της απόφασης του Θεού να μη συγχωρέσει όσους δεν θέλουν να συγχωρεθούν, και να μη πάρει κοντά του, όσους θέλουν να είναι μακριά του.
Πραγματικά πιστεύεις ότι μπορεί να πετύχει κάτι τέτοιο; Να σου θέσω αλλιώς την ερώτηση. Πραγματικά πιστεύεις ότι μπορείς να καταργήσεις το θάνατο, με την συμμετοχή σου σε κάποιο δαιμονικό σχεδιασμό;
Ίσως να σε καναν να πιστεύεις ότι μπορείς να το αποφύγεις. Απ’ ότι ξέρω στα βαμπίρια έτσι λένε. Αλλά πες μου γνώρισες κάποιον να ξέφυγε; Ακόμη κι εμείς που ελπίζουμε στην αιώνια ζωή, γνωρίζουμε ότι θα πεθάνουμε και προσδοκούμε ανάσταση νεκρών.
Ακόμη κι αν δεν ζούμε σε αποκαλυπτικούς χρόνους, η προσωπική αποκάλυψη του καθενός είναι ο θάνατος και η παρουσία του ενώπιον του Κυρίου. Αν λοιπόν, δεν βρήκες εσύ ή οποιοσδήποτε άλλος τον τρόπο να γλιτώσει από τον θάνατο και την κρίση, μην ελπίζεις να επιτύχεις τους επιδιωκόμενους στόχους που θέτεις. Αυτά είναι αναπόφευκτα.
Για τον εσχατολογικό χαρακτήρα της εκκλησίας, το μόνο που έχω να πω είναι ότι πάλι μας μπέρδεψες με τους “αδελφούς”. Για μας η Εκκλησία έχει πρωτίστως σωτηριολογικό χαρακτήρα. Αλλά όπως είπες κι εσύ αυτό είναι μεγάλο θέμα και χρειάζεται επίγνωση.
“Εν πάσει περιπτώσει. Εκτός από την 666 (που είναι και μάπα δομή εδώ που τα λέμε), υπάρχουν οι 889, 526, 566, 646, 9985, 531 κλπ. οι οποίες είναι πολύ τραχύτερες και σκληρότερες από την “δύσμοιρον” 666, “
Έλα, όμως που κι εσύ αυτήν την “παραφιλολογία” για την Αποκάλυψη και το 666 ακολουθείς! Μόνο που αντί “να παρασυρθεί η δική σου πλευρά” και να γίνεις “έτοιμο θύμα και εύκολος στόχος στα λεγόμενα χριστιανικά πνευματικά εργαλεία”, παρασύρθηκες και έγινες θύμα των μη χριστιανικών εργαλείων. Έκανες την επιλογή σου, χωρίς να καταφέρεις ν’ αποφύγεις αυτό που προσπαθούσες. Έγραψα κι αλλού, ουδετερότητα δεν υπάρχει. Αρκεί να μην έχεις την λάθος εντύπωση ότι έκανες την έξυπνη κίνηση.
“Το να μπορείς να σέβεσαι την ανθρώπινη ύπαρξη και την κάθε ύπαρξη και συγχρόνως να τρέφεις απύθμενο μίσος, για όσους πραγματικά τους αξίζει το απύθμενο αυτό μίσος” κλπ.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αντίφαση στα όσα έγραψες, από αυτήν. Αυτός που μισεί δεν σέβεται την ανθρώπινη ύπαρξη. Διότι, αν την ανθρώπινη ύπαρξη, που είναι μια γενική έννοια, την σεβόσουν, τότε θα σεβόσουν και τα επιμέρους συστατικά της δηλαδή τα ανθρώπινα πρόσωπα.
Εξάλλου ο διάβολος ανθρωποκτόνος ήταν από την αρχή. Και ποτέ δεν του ‘κατσε καλά, ότι στην τελική ο άνθρωπος μπορεί να βρεθεί σε καλύτερη θέση απέναντι στον Θεό από τον ίδιο. Το μίσος του είναι καθολικό. Γι’ αυτόν όλοι οι άνθρωποι το αξίζουν.
Το ερώτημα τώρα είναι πως μπορεί ο άνθρωπος να μισεί τον εαυτό του; Αυτό συμβαίνει από έλλειψη αυτογνωσίας. Αν γνώριζε ότι και αυτός είναι δούλος και χρεωφειλέτης θα προσπαθούσε να μην μισεί κανένα.
Δεν είναι εύκολο. Μπορείς να γκρεμίσεις το αυτοείδωλό σου; Και πριν από αυτό, το θες; Αλλά όταν ο άνθρωπος νομίζει ότι μπορεί να συνδυάσει καλοσύνη και πάθος για εκδίκηση και κακία, τότε ξεγελά τον εαυτό του, και θεοποιεί τα πάθη του. Οπότε δίπλα στο αυτοείδωλο-Δία, καθίζει και όλο το υπόλοιπο πάνθεο των παθών του.
Αυτά περί συνδυασμού καλοσύνης και κακίας, τα βρίσκω πολύ υποκριτικά. Στην καθημερινή ζωή τα συναντούμε ως “πατάω τον αποκάτω και γλύφω τον από πάνω”. Και για να τα χεις και καλά με την συνείδησή σου, προσθέτεις “το αξίζουν”. Αναρωτιέμαι! Γιατί χρειάζεσαι δικαιολογίες; Σ’ αυτό οι “εθνικοθρησκευτικοί” είναι πιο ντόμπροι. Δεν κάνουν διακρίσεις. Τους μισούν όλους!
Κανείς δεν υποστηρίζει ότι οι Χριστιανοί δεν έχουν πάθη. Αλλά κάνουν αγώνα ν’ απαλλαγούν από αυτά. Κανείς δεν υποστηρίζει ότι οι Χριστιανοί δεν μισούν δεν εκδικούνται κλπ. Αλλά είμαστε οι μόνοι που αναγνωρίζουμε ότι φταίμε και ζητάμε συγγνώμη. Αυτό είναι το δύσκολο, και όχι τα άλλα που γράφεις. Πάσα ομοιότητα οφείλεται στην κοινή ανθρώπινη φύση και το τρεπτό αυτής. Δεν προσπαθούμε να σας αντιγράψουμε. Μας βγαίνει από μόνο του.
” Εάν εσείς, έστω αυτός που λέτε εσείς “Κύριο” δηλώνει μέσω του αποστόλου Ιωάννου, ό,τι ο λεγόμενος αντίχριστος θα έλθει μέσω ή αν θες καλύτερα βάσει της 666 και θα … χάσει, δεν θα ήταν λογικό για εμένα τον σατανιστή, να ψάξω εάν υπάρχει κάποια δυνατότητα να χρησιμοποιήσω κάτι άλλο, πλην της 666, που θα μου επέτρεπε ενδεχομένως να κερδίσω και τον πόλεμο;”
Κατ’ αρχάς αυτό είναι δική σου διατύπωση. Στον απόστολο Ιωάννη αποκαλύφθηκε, ότι το 666 είναι ο αριθμός του ονόματος του θηρίου˙ “ώδε η σοφία εστίν. ο έχων νουν ψηφισάτω τον αριθμόν του θηρίου˙ αριθμός γαρ ανθρώπου εστί˙ και ο αριθμός αυτού χξς.” (Αποκ 13.18) ούτε “μέσω” ούτε “βάσει”. Το σίγουρο είναι ότι κάποια στιγμή θα έρθει. Αν δεν θες να έρθει στην εποχή που ζεις, τότε το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι ν’ αλλάξεις γραμμή πλεύσης, και να μην τον προσκαλείς. Όσο για τον πόλεμο, εσύ μπορεί να έχεις ότι ιδέα θες για τον εαυτό σου και να νομίζεις ότι είσαι θεός, αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική και διακριτή από την φαντασία. Εσύ κι εγώ δεν μπορούμε να τον κερδίσουμε αυτόν τον πόλεμο. Είμαστε πολύ μικροί.
Όσα νούμερα κι αν αλλάξεις δεν γίνεται τίποτα. Και πτυχίο στα μαθηματικά να χεις πάλι δεν θα τα καταφέρεις. Ξέρεις γιατί; Διότι η ανθρώπινη νόηση δεν τα φτάνει. Αλλά και ο σατανάς himself δεν γνωρίζει κάτι παραπάνω να σου πει. Και νομίζει ότι αν γεμίσει τον κόσμο 666, θα τους κάνει όλους δικούς του. Δικοί του θα γίνουν όσοι δεχθούν το χάραγμα, κι εσύ ήδη το δέχθηκες. Οπότε μη μας κάνεις και τον αγωνιστή.
Αυτόν τον πόλεμο τον έχει κερδίσει ο Κύριος για μας.
Σατανιστής και ανθρωπιστής συγχρόνως; Μήπως είσαι αιρετικός στην ίδια τη “θρησκεία” σου. Ο ίδιος ο La Vey δεν είπε ότι ο σατανιστής δεν μπορεί να είναι ανθρωπιστής, διότι ο πρώτος αναγνωρίζει υποτιθέμενη ανάγκη του ανθρώπου για δόγματα και τελετές, ενώ ο δεύτερος όχι; Εκτός κι αν έπαιζες με τα κεριά χθες βράδυ και μου ‘ρθες σήμερα αδιάβαστος.
Αν κοιτάξουμε λίγο το προφίλ του La Vey τι θα βρούμε; Άλλον έναν Εβραίο που προσπαθεί να γεμίσει το μυαλό του κόσμου ανοησίες. Κι ύστερα φταίμε εμείς που είναι όλοι ίδιοι;
Και στο κάτω-κάτω σε τι διαφέρει ουσιαστικά η “θρησκεία” του La Vey από τον παραδοσιακό σατανισμό; Στο ότι δεν σφάζει γάτες; Ε και; Δεν έχει τελετές κατάρας για ανθρώπου με αναπαραστάσεις ανθρωποθυσίας; Εντάξει αν θες να το πεις voodoo, πες το. Εγώ θα το πω σατανισμό light. Για στομάχια που δεν αντέχουν πολύ splatter.
Στο ότι την παρουσιάζει ως φιλοσοφία; Μα και όλα τα νεοποχίτικα κινήματα ως φιλοσοφικά παρουσιάζονται. Είναι όλα ίδια για έναν απλό απλούστατο λόγο. Είναι όλα ψεύτικα.
Στην αλήθεια αν προσθέσεις ή αφαιρέσεις κάτι γίνεται ψέμα. Γι αυτό και μεις δεν είμαστε ίδιοι με τους αυτοαποκαλούμενους “αδελφούς”. Εμείς δεν προσθέσαμε ούτε αφαιρέσαμε κάτι στα όσα παραλάβαμε.
Αντίθετα, το ψέμα όσο και να το διαστρέψεις ή το στολίσεις, πάλι ψέμα θα ‘ναι. Γι’ αυτό και είστε όλοι ίδιοι, με όποιο όνομα και αν παρουσιάζεστε.
Όσο και αν στίβω το μυαλό μου αδυνατώ ν’ αντιληφθώ το πως συνδέεται η φιλοσοφία των 7 chakras με την επτάφωτη λυχνία κλπ. Αντίθετα μπορώ να σου πω πως συνδέεται με το φλυτζάνι του καφέ, τα Ταρώ και την κρυστάλινη σφαίρα. Όλα αυτά αλλοιώνουν τον ψυχισμό του ανθρώπου και τον καθιστούν υποχείριο τσαρλατάνων, αλλά στον ίδιο τον Χριστιανισμό δεν έχουν καμιά επίπτωση. Ο άνθρωπος την πληρώνει στο τέλος.
Αν τώρα ο άνθρωπος που έπεσε σε αυτές τις παγίδες δύσκολα επανέρχεται στον Χριστιανισμό, αυτό δεν συμβαίνει διότι δεν υπάρχει νουθεσία. Νουθεσία υπήρξε από την πρώτη στιγμή που ο Χριστιανισμός συνάντησε τις εθνικές θρησκείες, είναι το ίδιο το ευαγγελικό κήρυγμα.
Αλλά να τι γίνεται σ’ αυτές τις περιπτώσεις.
“Όταν δε το ακάθαρτον πνεύμα εξέλθη από του ανθρώπου, διέρχεται δι’ ανύδρων τόπον ζητούν ανάπαυσιν, και ουχ ευρίσκει. τότε λέγει, εις τον οίκον μου επιστρέψω όθεν εξήλθον. και ελθών ευρίσκει σχολάζοντα και σεσαρωμένον και κεκοσμημένον. τότε πορεύεται και παραλαμβάνει μεθ’ εαυτού επτά έτερα πνεύματα πονηρότερα εαυτού, και εισελθόντα κατοικεί εκεί, και γίνεται τα έσχατα του ανθρώπου εκείνου χείρονα των πρώτων. ούτως έσται και τη γενεά τη πονηρά ταύτη” (Ματθ. 12.43-45)
Μπορείς αν θες να υποθέσεις ότι τα επτά έτερα πνεύματα είναι τα 7 chakras. Δεν έχω αντίρρηση, δαιμονικές διδασκαλίες είναι κι αυτά. Αλλά ανέκαθεν υπήρξαν και υπάρχουν και θα υπάρχουν φωτισμένοι γέροντες που βοήθησαν και βοηθούν και θα βοηθούν να επιστρέψει αυτός που πλανήθηκε και θέλει. Διότι αν δεν θέλει ούτε ο Θεός δεν ενεργεί.
Αιτία μάλιστα της αλλοίωσης του ανθρώπου, είναι σ’ αυτές τις περιπτώσεις και η φιληδονία και η τρυφηλότητα. Διότι το πνεύμα βρήκε τον οίκο “σχολάζοντα”. Και δια της τρυφηλότητας και της φιληδονίας εισέρχεται κάθε δαιμονική διδασκαλία στους open-minded. Αν ήταν νουνεχείς και σώφρωνες και σ’ ετοιμότητα δεν θα εισέχονταν.
Σ’ αυτά ο συμβολισμός του 7 δεν παίζει κανένα ρόλο. Περιπτώσεις μετάνοιας έχουμε αμέτρητες ως παραδείγματα.
Υ.Γ. Μην καταπιέζεις τον εαυτό σου. Εκφράσου ελεύθερα. Το ξέρουμε ότι μας μισείς.
“Θα δώσω μία ευκαιρία σε σοβαρή συζήτηση, σε λίγες ημέρες γιατί θέλει λίγο δουλίτσα. Πάντως εάν νομίζεις, ότι φλυαρώ, it’s up to you.”
Μάλλον οι διαχειριστές της ιστοσελίδας σου δίνουν ευκαιρία για σοβαρή συζήτηση. Απ’ ότι βλέπω στο δικό σας το φόρουμ ψωνίσατε στις εκπτώσεις πτώματα για να φαίνεστε αρκετοί. Ούτε για όργιο δεν συμπληρώνετε κ ήρθες εδώ μπας και φανείς κάποιος. Ούτε ο πρώτος είσαι ούτε ο τελευταίος. Έχε υπόψη σου, όμως ότι οι προηγούμενοι έφυγαν κλαίγοντας.
“Αφού λοιπόν θεωρείς ότι δεν μπορεί να συνυπάρξει αγάπη με μίσος. ΟΚ. Τότε, όλοι όσοι πολέμησαν υπέρ βωμών και εστιών και προφανώς δεν νομίζω ότι αγαπούσαν τον εχθρό που σκοτώνανε, πως το κάνανε; Δηλαδή ο άλλος σκότωνε, επειδή αγαπούσε; Να μην παρανοούμε … και κάτι ακόμα, όταν αποκόβεις και διασπάς ένα κείμενο, από την ολότητά του, τότε μπορείς να πεις ότι θέλεις. Τα ίδια παράπονα έχετε και εσείς από μερίδα ημών, ότι απομονώνουμε τμήματα των γραφών … και τα κάνουμε ότι θέλουμε, γιατί λοιπόν και εσύ κάνεις τα ίδια στα κείμενά μου; Εν πάσει περιπτώσει …”
Αυτή η αναγωγή σε ένδοξα μοντέλα δεν πρόκειται να σε δικαιώσει. Ο ηρωισμός δεν είναι αποτέλεσμα αγάπης ή μίσους, τουλάχιστον όπως τα εννοείς εσύ. Ο ηρωισμός χρειάζεται άλλα χαρακτηριστικά. Πρωτίστως ανδρεία που είναι απότοκη του αγωνιστικού φρονήματος. Και βέβαια αυτά τα δύο δεν περιμένουν κάποιο ιστορικό έπος για να εκδηλωθούν, αλλά εφαρμόζονται στην καθημερινή ζωή όσων προσπαθούν. Δεύτερον χρειάζεται θυσία, και μάντεψε τίνος αποτέλεσμα είναι η θυσία. Πάντως όχι του μίσους.
Οπότε το ερώτημά σου για το “πως το κάνανε”, δεν θα απαντηθεί από τις προϋποθέσεις που θέτεις. Για να βρεις την απάντηση σκέψου ότι οι ήρωες δεν πήγαιναν στο πόλεμο για να σκοτώσουν. Τα υπόλοιπα σ’ αφήνω να τα φιλοσοφήσεις. Σημείωσε, σε παρακαλώ την έντονη δυσαρέσκειά μου για την χρήση του παραδείγματος προς στήριξη των θέσεών σου. Τρίζουν πια τα κόκκαλα των προγόνων μας για την κακοποίηση των κατορθωμάτων τους από τους αδόκιμους κάθε ιδεολογικού ρεύματος. Υπερ πίστεως και πατρίδος πολέμησαν οι άνθρωποι.
Όσο για τα κείμενά σου, τι περιμένεις; Δεν πρόκειται να σου δοθεί άδεια να κάνεις διακηρύξεις ή προπαγάνδα εδώ. Γι’αυτό και δεν θα παρουσιαστούν ολόκληρα. Αν δεν σ’ αρέσει μην ματαιοπονείς.
“Θα δεχθώ ότι υπάρχει όρεξη για σοβαρή συζήτηση και θα κοιτάξω να το αξιοποιήσω κατάλληλα … αν και πλέον υποψιάζομαι γιατί δεν γίνομαι κατανοητός. Η δική μου κοσμοθέαση (πλήρης) έχει λόγου χάρη 50+ σημεία, η δική σου μπορεί να απλοποιηθεί σε 20+ σημεία, προσπαθείς με το απλοποιημένο μοντέλο να προσεγγίσεις το πολύπλοκο και εδώ χάνουμε το σημείο αναφοράς.”
Όρεξη υπάρχει, σοβαρή συζήτηση δεν βλέπω. Τέλος πάντων αφού μπήκαμε στον χορό θα χορέψουμε.
Η δική σου κοσμοθέαση έχει ένα μόνο σημείο. Φιληδονία και τρυφηλότητα. Μπορείς να την καλύψεις με όσες περισσότερες αποκριάτικες μεταμφιέσεις επιτρέπονται, αλλά στα 50+ σημεία που αναφέρεις αν ενώσεις τις τελείες θα δεις την εικόνα. Για μας είναι ξεκάθαρη. Εσύ είσαι μπερδεμένος. Κοίτα καλύτερα και στον πυρήνα του όλου συστήματος θα βρεις μηδενισμό. Θα επανέλθω σ’ αυτό.
Η δική μας κοσμοθέαση είναι ακόμα πιο απλή.
“Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εν όλη τη καρδία σου και εν όλη τη ψυχή σου και εν όλη τη διανοία σου. Αύτη εστί πρώτη και μεγάλη εντολή. δευτέρα δε ομοία αυτή, αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν (Ματθ. 22.37-39)
Αυτά ειναι τα σημεία αναφοράς και των δυο μας, εκ διαμέτρου αντίθετα. Η απλούστευση βοηθά να μην χάνουμε προσανατολισμό. Η πολυπλοκότητα, την οποία θες να προωθήσεις, είναι κατασκεύασμα με σκοπό να μπερδέψει. Πως λέμε “εδώ παπάς, εκεί παπάς, που ‘ν’ ο παπάς”; Κάτι τέτοιο.
“Υ.Γ.: Δηλαδή κατ’ εσάς οι λεγόμενοι πατέρες της εκκλησίας (σας) δεν έκαναν λάθη; Άσε που όντως τα πράγματα από τότε έχουν αλλάξει πολύ. Και μπορώ αυτό να σου το αποδείξω με συγκεκριμένα επιχειρήματα.”
Οι Πατέρες της Εκκλησίας, όταν μιλούσαν μα τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, δεν έκαναν λάθη. Όταν μιλούσαν ανθρωπίνως, μπορεί και να έσφαλαν. Αλλά για τα θεολογικά ζητήματα δεν μιλούσαν ανθρωπίνως. Όσοι επεξεργάσθηκαν θεολογικά ζητήματα, με ανθρώπινες νοητικές μεθόδους, έπεσαν σε σφάλματα. Για να διακρίνουμε την διαφορά έχουμε έναν βασικό γνώμονα. Την συμφωνία των Πατέρων. Γι’ αυτό και όποιον αποκλίνει από την συμφωνία τον υποψιαζόμαστε.
Τα πράγματα έχουν αλλάξει και αλλάζουν συνεχώς. Και τι μ’ αυτό; Εκτός κι αν εννοείς οτι πρέπει ν’ αλλάζει και ο λόγος του Θεού κάθε φορά, που είναι αστείο και μόνο στην διατύπωση. Θα περιμένω τα επιχειρήματα για να δω τι ακριβώς θες να πεις.
“Υ.Γ.2: Για να κριτικάρεις κάποιον, θα πρέπει να κατανοήσεις και το περιβάλλον εις το οποίο λειτούργησε. Άρα για να κατανοήσω τον χριστιανισμό, θα πρέπει να κατανοήσω και το περιβάλλον της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, και για να κατανοήσετε τον Anton LaVey, θα πρέπει να κατανοήσετε το περιβάλλον της Αμερικής του 1960, με το “μισό κιλό” ευαγγελιστές, καθολικούς, κλπ. Τότε κάποια “δυσνόητα” γίνονται προφανή.”
Η λέξη “κριτικάρω” δεν συνδέεται νοηματικά με την παράγραφο που ακολουθεί (ανακολουθία). Θα υποθέσω ότι πρέπει ν’ αντικατασταθεί με την “κατανοώ” που χρησιμοποιείται παρακάτω. Η ιστορικοφιλολογική μέθοδος εφαρμόζεται σε περιπτώσεις που ένα φαινόμενο μπορεί να εντοπιστεί ή περιορίζεται συγκεκριμένα, χρονικά και τοπικά.
Ο Χριστιανισμός δεν είναι κάτι τέτοιο. Έχει βάθος χρόνου και εξαπλώθηκε αγκαλιάζοντας πολλούς λαούς ανά την υφήλιο. Να διευκρινήσω ότι αναφέρομαι μόνο στην Ορθοδοξία. Δεν συμπεριλαμβάνω τις αιρετικές ομάδες.
Και ο σατανισμός ομοίως, δεν είναι φαινόμενο τοπικά και χρονικά περιορισμένο. Να διευκρινήσω ότι συμπεριλαμβάνω κάθε είδους δαιμονική διδασκαλία.
Αλλά μια κι εσύ διαχωρίζεις το φαινόμενο La Vey, ας το δούμε μεμωνομένα. Ο La Vey είναι ο ξεκάθαρος εκφραστής του μηδενισμού (επανήλθα, όπως υποσχέθηκα), στην πιο εξελιγμένη του μορφή (την δεκαετία του 60 στην Αμερική, όπως ανέφερες). Αυτό μπορεί εύκολα να το αντιληφθεί κανείς, αν μετρήσει έστω και μόνο τις επιδράσεις που δέχθηκε, ακόμη κι αν δεν προχωρήσει στην μελέτη της διδασκαλίας του. Υποθέτω ξέρεις για ποιους πρόκειται, οπότε δεν αναλύω παραπάνω και προχωρώ.
Μάλλον θες να μας πεις ότι η διδασκαλία του είναι μια αντίδραση στους “μισόκιλους” ευαγγελιστές και άλλους. Δεν θα διαφωνήσω σ’ αυτό, αλλά στο “προφανής” που αναφέρεις. Διότι προφανής δεν είναι η περίπτωση La Vey, αλλά η περίπτωση του π. Σεραφείμ Ρόουζ. Ο δεύτερος ξεκίνησε την δική του αναζήτηση την ίδια εποχή στην ίδια χώρα, κι αφού μελέτησε τα ιδεολογικά ρεύματα, τα οποία αναπτύσσονταν εκείνο τον καιρό στην Αμερική, και συμμετείχε σε κάποια από αυτά, κατέληξε στην Ορθοδοξία.
Ποια είναι η διαφορά στις δύο περιπτώσεις; Ότι ο ένας αναζητούσε την αλήθεια, ενώ ο άλλος αντιδρούσε (εδώ να σου θυμίσω τα περί καθυστερημένης εφηβείας που ανέφερα σε κάποιο προηγούμενο). Δυστυχώς, είναι ιδίωμα της αντίδρασης η τυφλότητα, διότι αντιδρώντας, αρνείσαι κάποια ψέμματα, αντιδράς και στην αλήθεια. Και αυτό στην μια περίπτωση. Υπάρχει και μια δεύτερη χειρότερη, η αντίδραση να είναι κατευθυνόμενη, και με συγκεκριμενη σκοπιμότητα, όπως και η περίπτωση του La Vey. Όσο καλή πρόθεση και να ‘χω, δεν μπορώ να δεχθώ ότι αστόχησε. Ήταν αρκούντως οξυδερκής για να ξέρει τι κάνει. Συνεπώς αποδίδουμε την δράση του στην κακή του πρόθεση, και όχι σε κάποια “προφανή” ή “ευλογοφανή” αντίδραση.
Προφανής και ευλογοφανής άρνηση της πλάνης των αιρετικών (ευαγγελιστών, καθολικών κτλ) είναι η αποδοχή της αλήθειας, δηλαδή της Ορθοδοξίας. Όχι ο σατανισμός.
“Μπράβο παίδες, χρησιμότατοι. Έτσι, πάνω στην βρωμεράν, την κύναιδον, την 666, να μην μείνει ούτε ένας της βλάστης της όρθιος.” κτλ.
Σιγά-σιγά θα μας πεις ότι το baphomet αναστέλει την λειτουργία της κανονιστικής 666 και θα σου απαντήσω:
“οι δε Φαρισαίοι ακούσαντες είπον΄ ούτος ουκ εκβάλλει τα δαιμόνια ειμή εν τω Βεελζεβούλ, άρχοντι των δαιμονίων. ειδώς δέ ο Ιησούς τας ενθυμήσεις αυτών είπεν αυτοι΄ πάσα βασιλεία μερισθείσα καθ’ εαυτήν ρημούται, και πάσα πόλις ή οικεία μερισθείσα καθ’ εαυτήν ου σταθήσεται. καί ει ο σατανάς τον σατανάν εκβάλλει, εφ’ εαυτόν εμερίσθη΄ πως ουν σταθήσεται η βσιλεία αυτού;” (Ματθ. 12.25-26)
Το πιασες; Είναι παλιό το κόλπο. (όχι το δικό σου, εσύ πιάστηκες κορόιδο και το πίστεψες).
“Αλλά θέλεις να σας πω κάτι στην τελική. Υπάρχουν ενέργειες μερικών – μερικών της δικής μου πλευράς κατάπτυστες και καταδικαστέες” κτλ.
Γιατί τους κατηγορείς; Δεν ξέρεις ότι “ο συνεπής σατανιστής βασίζεται περισσότερο εις την διάνοιαν εαυτού, παρά προς τους όποιους κανόνες”;
“Μην τα βλέπετε, όλα, ότι ένας σατανιστής απλά έπεσε θύμα των ηδονών, κλπ. Αυτά είναι μπούρδες. Το 95%+ για άλλους λόγους ουσιαστικά καταλήγει στην αριστερή ατραπό”.
Δεν το βλέπουμε εμείς έτσι. Ή τουλάχιστον αναγκαστικά έτσι. Ο La Vey επιμένει σ’ αυτό:
“Satanism encourages its followers to indulge in their natural desires. Only by doing so can you be a completely satisfied person with no frustrations wich can be harmful to yourself and others around you. Therefore, the simplified description of the satanic belief is: INDULGENCE INSTEAD OF ABSTINENCE”
Σου θυμίζει κάτι; Σωστά το κατάλαβες, είναι η αρχή του κεφαλαίου INTULGENCE… NOT COMPULSION, ξέρεις ποιανού βιβλίου, ποιας βίβλου.
Ας το δουν τώρα και κάτι δικοί μας, οι οποίοι επαναλαμβάνοντας τα παραπάνω λόγια, δεν καταλαβαίνουν τι παπαγαλίζουν, κι ας ελέγξουν κι ας διακρίνουν τους προβατόσχημους μέσα στην Εκκλησία, κι ας έχουν βάψει το μαλλί.
Θα συμφωνήσω μαζί σου στο ότι υπάρχουν κι άλλοι λόγοι που οδηγούν κάποιους στην αριστερή οδό. Ο σατανάς πείραξε τον Κύριο (και πειράζει όλους μας) με τους τρεις πειρασμούς, την φιληδονία, την φιλαργυρία και την φιλοδοξία.
Σε σας, άλλοι επιλέγουν να πουλήσουν την ψυχή τους για την ικανοποίηση της φιληδονίας, άλλοι για την ικανοποίηση της φιλαργυρίας και άλλοι για την ικανοποίηση της φιλοδοξίας.
Από τις τρεις κατηγορίες, η πρώτη είναι κάτι σαν τον φτωχό συγγενή, και η μόνη που φαίνεται. Οι άλλες κατηγορίες είναι αρκούντως πονηρές και κρύβονται βάζοντας την πρώτη μπροστά. Έτσι περνάει απαρατήρητο αυτό που οι ίδιοι έκαναν, και είναι απαραίτητο, διότι ζουν ανάμεσά μας. Μπορεί να είναι το αφεντικό μας ή ο πολιτευτής μας. Με αντιλαμβάνεσαι;
Εν ολίγοις, η πρώτη κατηγορία εκτός από φτωχός είναι και δακτυλοδεικτούμενος συγγενής, αυτοί που τελικά ξεμπροστιάζονται, την στιγμή που οι άλλοι νέμονται την μερίδα του λέοντος. Στην ουσία δηλαδή, όλοι θύματα έπεσαν, αλλά αυτούς που έπεσαν θύμα των ηδονών βλέπουμε. Τους άλλους όχι.
Υ. Γ. «Μη φοβού το μικρόν ποίμνιον. ότι ευδόκησεν ο πατήρ υμών δούναι υμίν την βασιλείαν» (Λκ. 12, 32).
«Λέγω σοι ότι συ ει Πέτρος και επί ταύτη τη πέτρα οικοδομήσω μου την Εκκλησίαν και πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής» (Ματθ. ιστ΄ 18).
