ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Ἑβρ. γ΄ 1-4
1 Ὅθεν, ἀδελφοὶ ἅγιοι, κλήσεως ἐπουρανίου μέτοχοι, κατανοήσατε τὸν ἀπόστολον καὶ ἀρχιερέα τῆς ὁμολογίας ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, 2 πιστὸν ὄντα τῷ ποιήσαντι αὐτόν, ὡς καὶ Μωϋσῆς ἐν ὅλῳ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ. 3 πλείονος γὰρ δόξης οὗτος παρὰ Μωϋσῆν ἠξίωται, καθ᾿ ὅσον πλείονα τιμὴν ἔχει τοῦ οἴκου ὁ κατασκευάσας αὐτόν. 4 πᾶς γὰρ οἶκος κατασκευάζεται ὑπό τινος, ὁ δὲ τὰ πάντα κατασκευάσας Θεός.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Μτθ. ις΄ 13-19
13 Ἐλθὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ μέρη Καισαρείας τῆς Φιλίππου ἠρώτα τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ λέγων· τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου; 14 οἱ δὲ εἶπον· οἱ μὲν Ἰωάννην τὸν βαπτιστήν, ἄλλοι δὲ Ἠλίαν, ἕτεροι δὲ Ἱερεμίαν ἢ ἕνα τῶν προφητῶν. 15 λέγει αὐτοῖς· ὑμεῖς δὲ τίνα με λέγεται εἶναι; 16 ἀποκριθεὶς δὲ Σίμων Πέτρος εἶπε· σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος. 17 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· μακάριος εἶ, Σίμων Βαριωνᾶ, ὅτι σάρξ καὶ αἷμα οὐκ ἀπεκάλυψέ σοι, ἀλλ᾿ ὁ πατήρ μου ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. 18 κἀγὼ δέ σοι λέγω ὅτι σὺ εἶ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τὴν ἐκκλησίαν, καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς. 19 καὶ δώσω σοι τὰς κλεῖς τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, καὶ ὃ ἐὰν δήσῃς ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς, καὶ ὃ ἐὰν λύσῃς ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΘΕΟΣ Ο ΙΒΗΡΙΤΗΣ
Στίς 13 Σεπτεμβρίου ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ ἁγίου Ἱεροθέου τοῦ Ἰβηρίτη. Γεννήθηκε τό 1686 σέ ἕνα χωριό τῆς Καλαμάτας ἀπό εὐλαβεῖς καί εὔπορους γονεῖς. Σέ ἠλικία ἑπτά ἐτῶν ξεκίνησε νά μαθαίνει γράμματα καί πολύ σύντομα φάνηκε ὅτι ἦταν προικισμένος μέ ἰδιαίτερη εὐφυΐα. Δέν ἐνδιαφερόταν γιά παιχνίδια καί ἀταξίες, σύντομα δέ ἔμαθε ἑλληνικά καί λατινικά. Οἱ γονεῖς του θέλησαν νά τόν νυμφεύσουν, ἐκεῖνος ὅμως ἐπιθυμοῦσε τήν παρθενία. Ἐπέλεξαν μία κοπέλλα γιά τόν υἱό τους, κατά θεία οἰκονομία ὅμως πρίν τόν γάμο κοιμήθηκαν καί οἱ δύο γονεῖς. Ὁ ὅσιος γιά νά ἀποφύγει τόν γάμο, ἐγκατέλειψε τήν ἰδιαίτερή του πατρίδα, πῆγε στή Ζάκυνθο καί μετά στό Ἅγιον Ὄρος. Συγκατοίκησε μέ ἕναν ἐρημίτη καί ποθῶντας τήν σωτηρία τῆς ψυχής του, ἐπεθύμησε νά μαρτυρήσει γιά τόν Χριστό. Παρακάλεσε τόν Κύριο νά τοῦ φανερώσει, ἐάν εἶναι θέλημά Του νά πραγματοποιηθεῖ ἡ ἐπιθυμία του αὐτή, ἔβλεπε ὅμως ὅτι ὁ Θεός δέν εὐδοκοῦσε στήν ἐκπλήρωσή της. Μέ λύπη συνέχισε τίς σπουδές του σέ διάφορα μέρη, ἀκόμα καί στή Βενετία. Ἔπειτα ἐπέστρεψε στό Ἅγιον Ὄρος, στή μονή Ἰβήρων, ὅπου μεταχειρίσθηκε ἄκρα νηστεία, ἀγρυπνία καί ἄλλους ὑπεράνθρπους ἀγῶνες. Ἦταν πολύ ἐλεήμων· κάποτε πῆγε στήν Σκόπελο καί παρέμεινε ἐπί ὀκτώ ἔτη, γιά νά μεταδώσει στούς κατοίκους τήν θύραθεν ἀλλά καί τήν κατά Θεόν γνώση. Ἀξιώθηκε τῆς οὐράνιας θεωρίας καί θέλοντας νά ἀσκηθεῖ ἀκόμη περισσότερο, πῆγε μέ ἕναν συνασκητή σέ κάποιο ἐρημονήσι, τόπο κατάλληλο γιά ἐξορία. Μετά ἀπό κάποιο διάστημα ἀσθένησε ἐπί λίγες ἡμέρες καί τέλος ἐκοιμήθη εἰρηνικά. Τά ἅγια λείψανά του δέν ἔπαυσαν νά θαυματουργοῦν. Μέ τήν ὁσία καί ἀγγελική βιοτή του τίμησε τό γένος τῶν ὀρθοδόξων, τό μοναστῆρι του καί ἐν τέλει τόν ἴδιο τόν Κύριό μας.
Μεγαλυνάριον
Τὸν ἐν τοῖς Ὁσίοις καὶ Ἀσκηταῖς, νέον θεοφόρον, Ἱερόθεον τὸν σοφόν, ὕμνοις ἐγκωμίων, τιμήσωμεν ἐνθέως, ὡς γνήσιον Κυρίου, ἡμῶν δὲ πρόμαχον.
