τοῦ Ἰωάννου Μηλιώνη, ἐκπαιδευτικοῦ, μέλους τῆς Π.Ε.Γ.
Γιά ὀγδόη συνεχῆ ἑβδομάδα ἀσχολούμεθα μέ τήν συντονισμένη προσπάθεια τῆς Σαηεντολογίας (τότε «Κέντρο Ἐφηρμοσμένης Φιλοσοφίας Ἑλλάδος», ΚΕΦΕ, 1983-1996) καί τῶν ἐγχωρίων «συμμάχων» της, ἐναντίον τῆς ποιμαντικῆς τῆς Ἐκκλησίας μας -κατά τήν περίοδο 1995-2005- καί εἰδικά κατά τοῦ τότε Γραμματέως τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τῶν Αἱρέσεων, π. Ἀντωνίου Ἀλεβιζοπούλου.
Συντονιστής τῆς ἐπίθεσης αὐτῆς ὑπῆρξε ὁ Τάκης Ἀλεξίου γιά τόν ὁποῖο ὁ π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος γράφει σχετικά στό βιβλίο του «Νεοφανεῖς Αἱρέσεις, Καταστροφικές Λατρεῖες, στό φῶς τῆς Ὀρθοδοξίας» (σσ. 50-65) κι ἀπό τό ὁποῖο παραθέτουμε ἀποσπάσματα: «Στή δεκαετία τοῦ 1980, ὁ Τάκις Ἀλεξίου διαδίδει τίς ἰδέες τοῦ Jalaleddin Rumi. Τό 1986 ἵδρυσε στήν Ἁγία Παρασκευή Ἀττικῆς τήν «Ἑλληνική Ἐπιτροπή Ρούμι» (1990: Εὐρωπαϊκή Ἐπιτροπή Ρούμι», 1992: «Παγκόσμια Ἐπιτροπή Ρούμι»). Τό 1993 ἵδρυσε τήν «Πανελλήνια Ἱστορική καί Φιλοσοφική Ἑταιρία»...
»Ὁ ἴδιος ὁ Ἀλεξίου ἰσχυρίζεται ὅτι ἔχει 12.000 μέλη μέ 18 γραφεῖα στό ἐσωτερικό καί παραρτήματα στήν Κύπρο, Αἴγυπτο, Συρία, Εὐρώπη, Ρωσία, Οὐκρανία, Ἀμπχαζία, Οὐζμπεκιστάν, Ἀμερική καί Αὐστραλία. Ὅμως δέν φαίνεται νά διαθέτει ὀργανωμένο γραφεῖο, οὔτε καί στό ὑποτιθέμενο κέντρο τῆς ὀργάνωσης, δηλαδή στήν Ἀθήνα. Διαθέτει μόνο μία ταχυδρομική θυρίδα, ἕνα τηλέφωνο πού εἶναι συνδεδεμένο καί μέ φάξ καί ἕνα τραπεζιτικό λογαριασμό.
»Ὁ Τάκις Ἀλεξίου κηρύττει, πρός τά ἔξω τήν ἀνεκτικότητα καί ὑποστηρίζει τήν «οἰκουμενική - ἑνωτική ἀντίληψη» (ἄρθρο 2,6 τοῦ Καταστατικοῦ τῆς ΠΑΝ.Ι.Φ.Ε). Πρόκειται γιά ἀπόλυτη ἀπαίτηση, ἀκόμη καί στό χῶρο τῆς πολιτικῆς. Ὁ ἴδιος ὁ Ἀλεξίου, στό βιβλίο τῆς «Ζωντανῆς Διδασκαλίας» του γράφει:
«Ἡ τετάρτη αὐτή δύναμη πού σύντομα θά ἐκφραστεῖ, κατ' ἀρχήν στόν ἑλληνικό χῶρο, θ’ ἀκολουθήσει ἕνα Οἰκουμενικό Δρόμο ἔξω ἀπό τό "κλασσικό" πολιτικό τρίπτυχο, δεξιά - κέντρο - ἀριστερά καί μπορεῖ νά πάρει ἀπρόσμενες διαστάσεις. Ὑπογραμμίζω κατ' ἀρχήν, γιατί εἶναι βέβαιο πώς θά ἀκολουθήσουν κι ἄλλες χῶρες. Ὁ τέταρτος λοιπόν αὐτός δρόμος εἶναι μία πανελλήνια Ἑνωτική Κίνηση πού ἀπευθύνεται σέ κάθε Ἕλληνα πολίτη, πέρα ἀπό φυλή, θρήσκευμα, τάξη καί φύλο, μέ ὁδηγό της τόν Ὅρκο τοῦ Μεγαλέξανδρου καί τό Σύνταγμα τοῦ Ρήγα Φεραίου καί μέ κύριο στόχο τήν ἐφαρμογή τῶν ἀρχῶν τῆς ἰσονομίας καί ἰσοπολιτείας ὅλων τῶν πολιτῶν αὐτῆς τῆς χώρας, στά πλαίσια ἑνός ἐλεύθερου διαλόγου, βασισμένου σέ στοιχεῖα καί ὄχι προκαταλήψεις κι ἀρνητικά συναισθήματα. Γιατί ἔτσι μόνο μπορεῖ νά οἰκοδομηθεῖ μία πραγματική δημοκρατία ἀπό τήν ὁποία ἔχουμε νά ὠφεληθοῦμε ὅλοι μας».
»Αὐτός ὁ «τέταρτος δρόμος», πού θά ἑνώσει ὅλες τίς πολιτικές κατευθύνσεις, σέ μία «πραγματική δημοκρατία», εἶναι ὁ δρόμος τῶν Σούφι, ὅπως τήν διακήρυξε ὁ Jalaleddin Rumi καί ὅπως τόν ἐκπροσωπεῖ ὁ «Δάσκαλος» Τάκις Ἀλεξίου, πού βιάζει τήν ἱστορία καί ἰσχυρίζεται πώς ἡ πολιτική ἰδεολογία του ἀποτελεῖ τή συνέχεια τῆς διακηρύξεως τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου καί τοῦ Ρήγα Φεραίου!
»Ὁ Ἀλεξίου διακηρύσσει, ὅτι τά «κλαδιά πού ἔχουν ρημάξει τήν Ἑλλάδα» καί γι' αὐτό τό λόγο πρέπει νά κοποῦν, ἐπειδή εἶναι «ἄγρια», εἶναι «ὅλοι αὐτοί οἱ ἐγκλωβισμοί στά σωβινιστικά ἐθνικιστικά καί θρησκευτικά τους πρότυπα, ἱστορικοί, καθηγητές, πολιτικοί καί ὅποιοι ἄλλοι. Αὐτός ὁ ἐγκλωβισμός», συνεχίζει ὁ Ἀλεξίου, «ὀφείλεται στόν σύγχρονο πολιτισμό καί σέ μία γεμάτη προκαταλήψεις, ἐθνικισμό καί θρησκευτικό σωβινισμό παιδεία, πού προέρχεται ἀπ’ αὐτόν. Ὅμως», καταλήγει, «Ἡ Νέα Ἐποχή γεννιέται γιά ὅλο τόν κόσμο μέσα ἀπό τίς κακουχίες μίας τεχνοκρατουμένης Ἀνθρωπότητας» (βιβλίο 7, σ. 17).
»Ὁ «Οἰκουμενικός Πολιτισμός» μπορεῖ κατά τόν Ἀλεξίου νά «ξαναγεννηθεῖ» στή Θράκη, στή Μακεδονία, στήν Ἤπειρο καί στά νησιά τοῦ Ἀνατολικοῦ Αἰγαίου, γιά νά ἐπεκταθεῖ βαθμιαία σ' ὅλο τόν κόσμο. Γι' αὐτό καί ἡ Ἑλλάδα πρέπει νά ἀλλάξει τήν ἐξωτερική της πολιτική ἔναντι τῶν μουσουλμάνων[1]. Ὁ Ἀλεξίου κηρύττει μία «Εἰρηνική Οἰκουμενική Ἐπανάσταση» μέ πρῶτο βῆμα τήν ἀνεξαρτητοποίηση τοῦ Κράτους ἀπό τήν Ἐκκλησία. Στή συνέχεια περιγράφει τό πολιτικό του μανιφέστο καί προτείνει ἀλλαγές στή σύνθεση τῶν ὑπουργείων στή νέα κυβέρνηση, μέ «ἀκρογωνιαίους λίθους» 4 ὑπουργεῖα... πάνω στούς ὁποίους θά οἰκοδομηθεῖ ἡ «Νέα Ἀνθρώπινη καί Οἰκουμενική Πολιτική» (βιβλίο 7, σσ. 18-19).
»Ἡ ἐπικράτηση αὐτῆς τῆς πολιτικῆς προϋποθέτει βέβαια τήν ἐπικράτηση τῆς ἰδεολογίας τοῦ Ρούμι, σύμφωνα μέ τήν ὁποία «οἱ θρησκεῖες εἶναι μορφές καί ὁ Θεός εἶναι ἡ Οὐσία. Γι' αὐτό καί οἱ νέοι κάθε ἐποχῆς», προσθέτει ὁ Ἀλεξίου, «καλοῦνται ν’ ἀναζητήσουν τήν Οὐσία, τήν Ἀλήθεια, μέ ὅποιον τρόπο ἐκεῖνοι πιστεύουν» (βιβλίο 7, σ. 22). Πρέπει νά ὑπογραμμίσουμε πώς ἐδῶ δέν ἀναφέρεται πώς οἱ νέοι πρέπει νά ἀναζητήσουν τήν ἀλήθεια τῆς δικῆς τους ἐπιλογῆς, ἀλλά τόν τρόπο πού ἐκεῖνοι πιστεύουν, καί ὁ ὁποῖος σύμφωνα μέ τήν «Οἰκουμενική Ἀντίληψη» τοῦ Ἀλεξίου, ὁδηγεῖ στήν ἴδια ἀλήθεια. Ἡ ἰδεολογία δηλαδή τῆς κίνησης καί τό περιεχόμενό της εἶναι δεσμευτικό γιά ὅλους. Ὁ καθένας μπορεῖ νά διαλέξει τόν δικό του τρόπο πού θά τόν ὁδηγήσει στήν «Οἰκουμενική Ἀντίληψη». Ὅποιος ὅμως διαφοροποιεῖται ὡς πρός τήν «Οὐσία», αὐτός πλέον εἶναι φανατικός, μισαλλόδοξος, εἶναι «ἄγριο κλαδί», πού πρέπει νά «κλαδευτεῖ»: Αὐτή ἡ «Ἑνωτική Κίνηση», λέγει ὁ Ἀλεξίου, ἱδρύεται τό 1993 στήν Ἑλλάδα καί καλεῖ σέ συστράτευση «κάθε Εἰρηνιστή, Δημοκράτη καί Ἀνθρωπιστή» (βιβλίο Β' σ. 24).
»Κατά τόν Ἀλεξίου, στήν Ἐκκλησία ἐπιτρέπεται μόνο νά δέχεται ἐπιθέσεις καί νά τίθεται σέ ἀμφισβήτηση τό λυτρωτικό της μήνυμα. Τοῦτο γιατί τά «ἀγρία κλαδιά» πρέπει «νά κλαδευτοῦν»! Γι' αὐτό καί ἡ ἄμυνα τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ ἀπολογητική της διακονία, χαρακτηρίζεται ἀπό τόν Ἀλεξίου «μισαλλοδοξία» καί «ρατσισμός»! Αὐτή ἡ ἀνατριχιαστική μορφή ναζισμοῦ ἐκφράζεται κατά τόν πιό ἀποκαλυπτικό τρόπο στό ἀκόλουθο ἔγγραφο τοῦ Τάκι Ἀλεξίου:
Παραθέτουμε μέρος ἐγγράφου, πού συνέταξε ὁ Ἀλεξίου καί ὑπό τόν τίτλο «Πανελλήνια Ἱστορική καί Φιλοσοφική Ἑταιρεία» ἀπέστειλε, μέ ἡμερομηνία 13.2.1995, πρός «πάσα κατεύθυνση» καί εἰδικά πρός τούς: Ὑπουργούς Παιδείας καί Δημοσίας Τάξεως, κ.κ. Γιῶργο Παπανδρέου καί Στέλιο Παπαθεμελή καί μέ κοινοποίηση πρός: Γεν. Γραμματέα τοῦ ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Ἄκη Τσοχατζόπουλο, Πρόεδρο τῆς Ν.Δ. κ. Μιλτιάδη Ἔβερτ, Γεν. Γραμματέα τοῦ Κ.Κ.Ε. κ. Ἀλέκα Παπαρήγα, Πρόεδρο τῆς Πολιτικῆς Ἄνοιξης κ. Ἀντώνη Σαμαρά, Πρόεδρο τοῦ Συνασπισμοῦ κ. Νίκο Κωνσταντόπουλο, Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν κ. Σεραφείμ.
Κι ἀκόμη πρός: Δήμαρχο Ἁγίας Παρασκευῆς κ. Σταῦρο Κώτση καί Δ.Σ., Δήμαρχο Ἀθηναίων κ. Δημήτρη Ἀβραμόπουλο καί Δ.Σ., Διευθυντή Ἕνωσης Δήμων καί Κοινοτήτων Ἀττικῆς κ. Γεώργιο Σφουντούρη, Δήμαρχο Πειραιᾶ κ. Στέλιο Λογοθέτη καί Δ.Σ.
Τό θέμα: ΣΤΑΜΑΤΕΙΣΤΕ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΤΩΡΑ
Καί τό κείμενο: Μετά κι' ἀπό τίς ἀνατριχιαστικές ἀποκαλύψεις[2] σχετικά μέ τόν πατέρα Ἀντ. Ἀλεβιζόπουλο καί τίς ἐπικίνδυνες γιά τόν τόπο μας δραστηριότητές του στήν Ὑπηρεσία Αἱρέσεων, στήν Ὑπηρεσία Ἐνημέρωσης, Διαλόγου καί Πολιτισμοῦ καί στήν «Π.Ε.Γ. γιά τήν προστασία τοῦ Ὀρθοδόξου Πολιτισμοῦ, τῆς Οἰκογενείας καί τοῦ Ἀτόμου», ἀξιώνουμε ἀπό τήν Ἑλληνική Πολιτεία καί εἰδικότερα ἀπό τό Ὑπουργεῖο Παιδείας καί τό Ὑπουργεῖο Δημοσίας Τάξεως, καθώς καί ἀπό κάθε ἄλλη Κρατική Ὑπηρεσία, τήν ἄμεση διακοπή κάθε συνεργασίας καί ἐπιχορήγησης...»
Κι αὐτό εἶναι τό πρῶτο μέρος τοῦ ἐγγράφου. Ἡ συνέχεια στό ἑπόμενο...
Τὰ περιεχόμενα τοῦ ἐν λόγῳ ἄρθρου ἐκφράζουν θέσεις ἐκκλησιαστικὲς καὶ ἀντιαιρετικές καὶ δὲν ἔχουν τὴν πρόθεση νὰ προσβάλουν τὴν τιμὴ καὶ τὴν ὑπόληψη κανενός, τὶς ὁποῖες δηλώνουμε ὅτι σεβόμεθα δεόντως.
