ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Γαλ. γ΄ 8-12
8 Προϊδοῦσα δὲ ἡ γραφὴ ὅτι ἐκ πίστεως δικαιοῖ τὰ ἔθνη ὁ Θεός, προευηγγελίσατο τῷ Ἀβραὰμ ὅτι ἐνευλογηθήσονται ἐν σοὶ πάντα τὰ ἔθνη. 9 ὥστε οἱ ἐκ πίστεως εὐλογοῦνται σὺν τῷ πιστῷ Ἀβραάμ. 10 Ὅσοι γὰρ ἐξ ἔργων νόμου εἰσίν, ὑπὸ κατάραν εἰσί· γέγραπται γάρ· ἐπικατάρατος πᾶς ὃς οὐκ ἐμμένει ἐν πᾶσι τοῖς γεγραμμένοις ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου τοῦ ποιῆσαι αὐτά· 11 ὅτι δὲ ἐν νόμῳ οὐδεὶς δικαιοῦται παρὰ τῷ Θεῷ, δῆλον· ὅτι ὁ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται. 12 ὁ δὲ νόμος οὐκ ἔστιν ἐκ πίστεως, ἀλλ᾿ ὁ ποιήσας αὐτὰ ἄνθρωπος ζήσεται ἐν αὐτοῖς.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Λκ. ιγ΄ 19-29
Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ 19 ὁμοία ἐστὶ κόκκῳ σινάπεως, ὃν λαβὼν ἄνθρωπος ἔβαλεν εἰς κῆπον ἑαυτοῦ· καὶ ηὔξησε καὶ ἐγένετο εἰς δένδρον μέγα, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατεσκήνωσεν ἐν τοῖς κλάδοις αὐτοῦ. 20 Πάλιν εἶπε· τίνι ὁμοιώσω τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ; 21 ὁμοία ἐστὶ ζύμῃ, ἣν λαβοῦσα γυνὴ ἔκρυψεν εἰς ἀλεύρου σάτα τρία, ἕως οὗ ἐζυμώθη ὅλον. 22 Καὶ διεπορεύετο κατὰ πόλεις καὶ κώμας διδάσκων καὶ πορείαν ποιούμενος εἰς Ἱερουσαλήμ. 23 εἶπε δέ τις αὐτῷ· Κύριε, εἰ ὀλίγοι οἱ σῳζόμενοι; ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς· 24 ἀγωνίζεσθε εἰσελθεῖν διὰ τῆς στενῆς πύλης· ὅτι πολλοί, λέγω ὑμῖν, ζητήσουσιν εἰσελθεῖν καὶ οὐκ ἰσχύσουσιν. 25 ἀφ᾿ οὗ ἂν ἐγερθῇ ὁ οἰκοδεσπότης καὶ ἀποκλείσῃ τὴν θύραν, καὶ ἄρξησθε ἔξω ἑστάναι καὶ κρούειν τὴν θύραν λέγοντες· Κύριε Κύριε, ἄνοιξον ἡμῖν· καὶ ἀποκριθεὶς ἐρεῖ ὑμῖν, οὐκ οἶδα ὑμᾶς πόθεν ἐστέ. 26 τότε ἄρξεσθε λέγειν· ἐφάγομεν ἐνώπιόν σου καὶ ἐπίομεν, καὶ ἐν ταῖς πλατείαις ἡμῶν ἐδίδαξας· 27 καὶ ἐρεῖ· λέγω ὑμῖν, οὐκ οἶδα ὑμᾶς πόθεν ἐστέ· ἀπόστητε ἀπ᾿ ἐμοῦ πάντες οἱ ἐργάται τῆς ἀδικίας. 28 ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων, ὅταν ὄψησθε Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ καὶ πάντας τοὺς προφήτας ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Θεοῦ, ὑμᾶς δὲ ἐκβαλλομένους ἔξω, 29 καὶ ἥξουσιν ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ δυσμῶν καὶ ἀπὸ βοῤῥᾶ καὶ νότου, καὶ ἀνακλιθήσονται ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Θεοῦ.
Ο ΟΣΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛ Ο ΣΥΓΚΕΛΛΟΣ
Στίς 18 Δεκεμβρίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ ὁσίου Μιχαήλ τοῦ Συγκέλλου καί ὁμολογητοῦ, τοῦ ἐν εἰρήνῃ τελειωθέντος. Ὁ ὅσιος Μιχαήλ καταγόταν ἀπό τά Ἱεροσόλυμα καί ἦταν γόνος εὐσεβῶν γονέων. Ἀπέκτησε δέ σπουδαία μόρφωση κοσμική ἀλλά καί ἐκκλησιαστική. Ὅταν κοιμήθηκε ὁ πατέρας του, ἡ μητέρα του μαζί μέ τίς ἀδελφές του πῆγαν σέ μοναστήρι, ἀλλά καί ὁ ἅγιος Μιχαήλ ἀκολούθησε τήν μοναχική ζωή καί μάλιστα προχώρησε πολύ στήν ἀρετή καί χειροτονήθηκε ἱερέας. Ἀργότερα προχειρίσθηκε Σύγκελλος στήν Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων. Κατόπιν πῆγε σέ ἕνα σπήλαιο, γιά νά ἀσκητεύση μαζί μέ τούς ἁγίους Θεόδωρο καί Θεοφάνη τούς γραπτούς. Οἱ τρεῖς ἅγιοι ἦταν πολύ μορφωμένοι, γι’ αὐτό ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων τούς ἔστελνε γιά ὑποθέσεις τῆς Ἐκκλησίας. Κάποτε μάλιστα τούς ἔστειλε στήν Κωνσταντινούπολη, γιά νά ἐλέγξουν τόν εἰκονομάχο βασιλέα Λέοντα τόν Ἀρμένιο καί τόν Πατριάρχη Θεόδοτο. Γιά τόν λόγο αὐτό οἱ μέν Θεόδωρος καί Θεοφάνης ἐξορίσθηκαν ὁ δέ Μιχαήλ μέ τόν ἀδελφό του Ἰώβ φυλακίσθηκαν καί ἀργότερα ἐξορίσθηκαν ἀπό τόν Μιχαήλ τόν Τραυλό, ὅμως παρά τίς πολλές κακουχίες καί τούς βασανισμούς ὁ ὅσιος Μιχαήλ ἔμεινε ἑδραῖος στήν πίστη. Ὅταν τό 842 βασιλεῖς ἔγιναν ἡ Θεοδώρα καί ὁ υἱός της, πού πραγματοποίησαν τήν ἀναστήλωση τῶν εἰκόνων, ὁ ὅσιος Μιχαήλ ἀνακλήθηκε ἀπό τήν ἐξορία καί προχειρίσθηκε ξανά Σύγκελλος, ἀφοῦ ἀρνήθηκε νά γίνη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Ἔτσι πέρασε θεάρεστα τό ὑπόλοιπο τῆς ζωῆς του καί ἀφοῦ ἔφθασε ὀγδόντα πέντε χρονῶν κοιμήθηκε ἐν εἰρήνῃ καί ἔλαβε τόν στέφανο τῆς ὁμολογίας.
