24. Μέ τί εἴδους Νόμους ἔζησε ὁ πρῶτος ἄνθρωπος στόν παράδεισο;
Οἱ ἱεροί νόμοι μέ τούς ὁποίους ἔζησε καί κυβερνήθηκε ὁ ἄνθρωπος στόν παράδεισο εἶναι οἱ ἑπόμενοι:
1. ῾Ο νόμος τῆς ἐργασίας μέ τόν νοῦ καί μέ τά χέρια. ῾Ο 'Αδάμ ἔδωσε ὀνόματα σ' ὅλα τά δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ, ἐργαζόταν καί ἐφύλαττε κατά τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ τόν Παράδεισο.
2. ῾Ο νόμος τῆς κυριαρχίας ἐπάνω στή φύσι, στήν γῆ μέ ὅλα τά πλάσματα καί δημιουργήματά της, ὅπως εἶναι γραμμένο: «πληρώσατε τήν γῆν καί κατακυριεύσατε αὐτῆςὅ.καί πάσης τῆς γῆς» (Γεν. 1,28).
3. ῾Ο νόμος τῆς αὐξήσεως, τῆς προόδου, τῆς ἐπιτυχίας καί τῆς δράσεως, πού ἦταν δύο εἰδῶν: Πρῶτα ὁ πολλαπλασιασμός τῶν ἀνθρώπων σύμφωνα μέ τά λόγια «αὐξάνεσθε καί πληθύνεσθεὅ.Γενέσ. 1,28, καί δεύτερον τῆς πνευματικῆς τελειοποιήσεως μέ τήν βοήθεια τοῦ νοῦ, τῆς γλώσσης, τῶν ἀρετῶν καί τῆς ἡθικῆς ζωῆς, διότι διαφορετικά δέν θά μποροῦσε νά ἐξασφαλίσῃ τήν κυριαρχία του στήν φύσι καί στά ζῶα τῆς γῆς. (Γεν. 1,28-30, 2,15 καί 19,20).
4. ῾Ο νόμος τῆς ἀθωότητος, τῆς σωματικῆς καθαρότητος, τῆς ψυχικῆς ἁγνότητος, καθ' ὅσον ὁ 'Αδάμ καί ἡ Εὔα «ἦσαν καί καί οἱ δύο γυμνοί καί οὐκ ἠσχύνοντο» (Γεν. 2,25). ῾Η φύσις των ἦτο σάν τῶν μικρῶν παιδιῶν, τῶν ἀρνίων καί τῶν περιστερῶν.
5. ῾Ο νόμος τῆς ἐλευθερίας τῆς θελήσεως, καθ' ὅσον οἱ Πρωτόπλαστοι εἶχαν ἐλεύθερη τήν θέλησί τους νά τρώγουν ἀπό τούς καρπούς ὅλων τῶν δένδρων τοῦ παραδείσου, καί μόνον ἀπό τό δένδρο τῆς γνώσεως τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ δέν εἶχον ἐντολή νά τρώγουν. (Γεν. 1,29-30 καί 2,16-17).
6. ῾Ο νόμος τῆς ὑπακοῆς στόν Θεό, ὁ νόμος τῆς συνειδήσεως (Γεν. 3,7-11), τῆς γνώσεως, τῆς ἀγάπης καί τῆς τιμῆς πρός τόν Θεόν (θρησκεία), πού ἦσαν συνέπεια τῆς δημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Θεό καί τοῦ διορισμοῦ του ὡς κυριάρχου σ' ὅλη τήν πλάσι καί ὑποτεταγμένου στίς ἐντολές, στά ἔργα καί στήν ὑπακοή πρός Αὐτόν.
ΔΡ. + ΑΝΔΡΕΟΥ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΡΑΝΤ ΚΑΙ ΧΟΥΝΕΝΤΟΑΡΑΣ 1957, ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ, ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΤΗΧΗΣΙΣ, Μετάφρασις ὑπό Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, ῾Ιερά Μονή ῾Οσίου Γρηγορίου, ῞Αγιον ῎Ορος 1995
