«Ἀλλοίμονο σὲ σᾶς ποὺ εἶστε τώρα χορτασμένοι ἀπὸ ὑλικὲς τροφὲς καὶ ἀπολαύσεις».
(Λουκ. στ΄25)
Ἡ πολυφαγία καὶ ἡ ὑπερβολικὴ ἐπιβάρυνση τῆς κοιλιᾶς εἶναι ἄξια κατάρας κατὰ τὸ λόγο τοῦ Κυρίου. Αὐτὴ ἡ πολυφαγία κάνει καὶ τὸ σῶμα δυσκίνητο καὶ ἐπιρρεπὲς στὸν ὕπνο καὶ εὐπρόσβλητο ἀπὸ ἀσθένειες. Δὲν πρέπει, λοιπόν, νὰ θέλουμε ὡς σκοπὸ τοῦ φαγητοῦ τὴν ἀπόλαυση, ἀλλὰ τὴν ἀνάγκη νὰ ζήσουμε, ἀποφεύγοντας τὴν ἀσωτία τῆς ἡδονῆς.
Μεγάλου Βασιλείου
Παρασκευὴ 28 Μαρτίου
«Χαῖρε, ἀκτὶς νοητοῦ Ἡλίου» (Ἀκαθ. ὕμν. Φ1α΄)
Ἡ
Ἐκκλησία μας, ἀγαπητοί μου, ἡ Ἐκκλησία ἡ Ὀρθόδοξος ἔχει θησαυροὺς
ἀνεκτιμήτους. Εἶνε τὰ ἅγια βιβλία ποὺ κρατοῦν οἱ ψάλτες μας· εἶνε τὰ
τροπάρια, τὰ ἀπολυτίκια, οἱ καταβασίες, τὰ ὑπέροχα αὐτὰ ποιήματα.
Ἐφέτος, ἡ «Ἑβδομάδα Γάμου» θὰ πραγματοποιηθῆ μεταξὺ 11 καὶ 18 Φεβρουαρίου. Ἡ σειρὰ ἐκδηλώσεων ἤρχισε πρὶν ἀπὸ δύο δεκαετίας εἰς τὸ Ἡνωμένον Βασίλειον καὶ διοργανώνεται εἰς τὴν Οὑγγαρίαν διὰ 17ην φοράν. Τὸ 2011, τὸ ποσοστὸν γάμων εἰς τὴν Οὑγγαρίαν ἦτο χαμηλότερον ἀπὸ τὸν μέσον ὅρον τῆς ΕΕ, ἀλλὰ τὸ 2015 ἦταν ὑψηλότερον καὶ ἀπὸ τὸ 2018 εὑρίσκεται εἰς τὴν πρώτην θέσιν τῆς κατατάξεως τῆς ΕΕ. Τὸ σύστημα στηρίξεως τῆς οἰκογενειακῆς πολιτικῆς διαδραματίζει σημαντικὸν ρόλον εἰς αὐτό. Τὰ στοχευμένα κυβερνητικὰ μέτρα ἔχουν κάνει τὸν γάμον δημοφιλῆ καὶ πάλιν, εἰς ἀντίθεσιν μὲ τάς τάσεις εἰς τὴν Δυτικὴν Εὐρώπην, ὅπου τὸ νὰ εἶσαι μόνος εἶναι ὁ κανών. Αὐτὸ ἔχει καὶ ἀνάλογον ἀντίκτυπον εἰς τάς γεννήσεις παιδιῶν. Ἐνῶ τὸ 2011 ἀντεστοίχουν εἰς ἑκάστην γυναῖκα εἰς τὴν Οὑγγαρίαν 1,23 παιδιά, πολὺ κάτω ἀπὸ τὸν μέσον εὐρωπαϊκὸν ὅρον τῶν 1,57 παιδιῶν, ἐξεπέρασεν αὐτὸν τὸ 2018 καὶ ἔφθασε τὸ 2021 εἰς τὸ 1,61. Τὸ 2022 εὑρέθη εἰς τὴν ἕκτην θέσιν εἰς τὴν ΕΕ. Ἐφόσον ὅμως ἀπαιτεῖται διὰ τὴν διατήρησιν τοῦ πληθυσμοῦ ἑνὸς λαοῦ τὸ ποσοστὸν τῶν 2,1 γεννήσεων ἀνὰ γυναῖκα, ἡ Οὑγγαρία ἔχει ἀκόμα δρόμον ἐμπρός της. Ὡς γνωστόν, ἡ χώρα αὐτὴ δὲν ἐπενδύει καθόλου εἰς τὴν μετανάστευσιν, ὅπως πολλαί εὐρωπαϊκαί χῶραι μὲ ἐπίπτωσιν τὴν ἀντίστοιχον αὔξησιν τῆς ἐγκληματικότητος. Ἀντιθέτως, παρότι ἔχει καταδικασθῆ ἀπὸ τὴν ΕΕ διὰ τὴν μεταναστευτικήν της πολιτικὴν μὲ 200 ἑκατομμύρια Εὐρὼ πρόστιμον καὶ 1 δισεκατομμύριον Εὐρὼ μείωσιν ἐπιδοτήσεων ἀπὸ τὰ ταμεῖα τῆς ΕΕ, θέλει νὰ ἀντιμετωπίση τὰ πολλὰ κοινωνικὰ προβλήματα, τά ὁποῖα προκύπτουν ἀπὸ τὴν ὑπερβολικήν γήρανσιν τοῦ πληθυσμοῦ μὲ τὴν αὔξησιν τῶν γεννήσεων.
Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΕ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2076
Δ΄ Στάσις τῶν Χαιρετισμῶν
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
Ἆσμα, ἀγαπητοί μου, ᾆσμα δηλαδὴ τραγούδι, ποὺ ἔψαλαν οἱ πρόγονοί μας, οἱ Χριστιανοὶ τοῦ Βυζαντίου, εἶνε ὁ Ἀκάθιστος ὕμνος. Περιλαμβάνει ἑκατὸν σαραντατέσσερα (144) «Χαῖρε», μὲ τὰ ὁποῖα ἐπαναλαμβάνει τὸν χαιρετισμὸ ποὺ εἶπε ὁ ἀρχάγγελος Γαβριὴλ πρὸς τὴν Θεοτόκο «Χαῖρε, κεχαριτωμένη· ὁ Κύριος μετὰ σοῦ…» (Λουκ. 1,28).
… και το νέο κτύπημα του συνταγματικού πυλωρού μας Νίκου Αλιβιζάτου
Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
Ὁ στρατηγὸς Μακρυγιάννης, καλοί μου φίλοι, στὰ ἀπομνημονεύματά του μιλάει γιὰ τὸ «τζιβαερικό». Ἆραγε τί εἶναι αὐτὸ τὸ «τζιβαερικὸ» ἀκριβῶς;
Εἶναι τὸ πολύτιμο, τὸ ἀγαπημένο, τὸ πιὸ ἀκριβὸ καὶ ἱερὸ καὶ τὸ πιὸ σημαντικὸ πρᾶγμα τοῦ βίου μας. Προέρχεται ἀπ’ τὴ λέξη «τζιβαέρι», ποὺ ἔλεγαν τὸν καιρὸ τῆς Τουρκοκρατίας καὶ χαρακτήριζαν τὰ χρυσαφικὰ καὶ τὰ πολύτιμα κοσμήματα καὶ γενικὰ κάθε πολύτιμο στὴ ζωή. Στὴν ἀνώτατη ἔννοιά του, εἶναι τὸ ἀντίστοιχο τῆς φράσης «τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια».
Θυμάμαι – διηγείται ο Αρχιεπίσκοπος Σιναίου κ. Δαμιανός – που μου έλεγε ο άγιος Πορφύριος, όταν ήρθε στο Σινά:
Αυτή η απόφαση έχει ήδη προκαλέσει κριτική στην βρετανική κοινωνία, όπου την αποκάλεσαν «απαράδεκτη».
Στα δημοτικά σχολεία της Μεγάλης Βρετανίας άρχισαν να απορρίπτουν τον παραδοσιακό εορτασμό του Πάσχα, εξηγώντας ότι αυτό οφείλεται στην επιθυμία να σεβαστούν τη θρησκευτική ποικιλία των μαθητών.
“Βοήθει μου τη απιστία”.
ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Ο ΟΣΙΟΣ ΗΣΥΧΙΟΣ Ο ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΗΣ
Στίς 28 Μαρτίου ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τήν μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Ἡσυχίου τοῦ Ἱεροσολυμίτου. Ἔζησε στά χρόνια τοῦ Θεοδοσίου τοῦ Νέου καί ἔλαμψε μέ τούς λόγους τῆς διδασκαλίας του. Ἕνα ἀπό τά πολλά συγγράμματά του συμπεριελήφθηκε στήν Φιλοκαλία χάρις στήν χρησιμότητά του καί στούς ἀρχαρίους γιά τή νήψη καί τήν προσοχή τοῦ νοός καί τή φυλακή τῆς καρδίας. Ἐκοιμήθη τό 433.
Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΒ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2662
Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου
Τρίτη 25 Μαρτίου 2025
Ὁμιλία τοῦ Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
Ἡ Δόξα δεξιὰ συντροφεύει τὸν ἄντρα, ποὺ τρέχει μὲ κόπους τῆς Φήμης τοὺς δύσβατους τόπους, καὶ ὁ Φθόνος τοῦ στέκει ζερβά, μὲ μάτια, μὲ χείλη πικρά. |
«Νά ἀγαπᾶς τὸν πλησίον σου σὰν τὸν ἑαυτό σου».
(Ματθ. κβ΄33, Μάρκ. ιβ΄31)
Ὅταν προσεύχεσαι πρὸς τὸν Κύριο μὲ τὴν καρδιά σου ἐξ ἴσου ὑπὲρ τοῦ ἑαυτοῦ σου καὶ ὑπέρ κάθε ἀνθρώπου, γνωστοῦ καὶ ἀγνώστου, ἐχθροῦ καὶ φίλου, λυπήσαντος καὶ μὴ λυπήσαντος, τότε γνώριζε ὅτι ἀγάπησες ἀπὸ ψυχὴ τὸν πλησίον.
Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ
Σταυροπροσκυνήσεως 23.3.2025
Στό Μαῦρο βουνό τῆς Καστοριᾶς, ὁμάδα προσκυνητῶν ἀπό Πτολεμαΐδα.
Γραμμένο ἀπό την Ἀνδρονίκη Π. Καπλάνογλου
Με φυτώρια δικά τους & δουλεια στο γεωπονικό κατάστημά 50 ἐτῶν
«Μέσον διϊππεύοντες σήμερον, ημερών της εγκρατείας, τη δυνάμει του Σταυρού, τον εν τούτω υψωθέντα, μέσον γης ως κραταιόν Σωτήρα και Θεόν δοξολογήσωμεν…»!
Φτάσαμε, με τη Χάρη του Χριστού μας, στο μέσον των ημερών της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Βρισκόμαστε μεσοπέλαγα. Οι ημέρες που διανύσαμε προξένησαν κόπο, αλλά και πνευματική εμπειρία. Βιώσαμε πτώσεις, αλλά και αναστάσεις. Γνωρίσαμε μερικές από τις σκοτεινές γωνίες της καρδιάς μας, αλλά είδαμε και το Φώς της αγάπης του Χριστού. Ατενίζουμε στο μέσο στου Ναού τον Σταυρό του Κυρίου, αλλά στο βάθος του χρόνου διακρίνονται οι ανταύγειες του αναστάσιμου Φωτός!
Πολλές φορές ακούμε να γίνεται λόγος, τόσο για θανάσιμα, όσο και για συγγνωστά αμαρτήματα, και είναι αλήθεια ότι λίγοι από εμάς γνωρίζουμε να κάνουμε την διάκριση αυτή.
Επειδή, λοιπόν, η διάκριση της αμαρτίας είναι απαραίτητη για κάθε άνθρωπο, θα αναφέρουμε λίγα πράγματα για τα δύο αυτά αμαρτήματα, θανάσιμα και συγγνωστά, για να γνωρίζουμε πού βαδίζουμε. Διότι πολλοί από εμάς υποπίπτουμε σε θανάσιμα αμαρτήματα και λέμε, α, δεν είναι τίποτε αυτό! Και το αντίθετο, υποπίπτουμε σε συγγνωστά και νομίζουμε ότι έχουμε αμαρτήσει θανάσιμα και απελπιζόμαστε.
Ένας λαός με κοντή μνήμη. Το έγκλημα των Τεμπών, πριν δύο έτη.
(άρθρο-Ένας λαός με κοντή μνήμη) Βλέποντας κανείς τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις της εικοστής ογδόης του Φεβρουαρίου, που αφορούσαν το έγκλημα των Τεμπών φαντάζεται ίσως ότι η θέληση όλου αυτού του λαού θα οδηγήσει σε απόδοση δικαιοσύνης και τιμωρία των ενόχων. Δεν μπορεί παρά ένα τέτοιο μεγάλο πλήθος με τόσο πάθος να πιέσει προς την κατεύθυνση αυτή. Είμαι σίγουρος όμως ότι παρακολουθώντας τις εκδηλώσεις του λαού, εκείνοι οι οποίοι θέλουν να κρύψουν τους πραγματικούς ενόχους θα σκέπτονται: «Καλά θα τους περάσει σε λίγο θα το ξεχάσουν». Και πολύ φοβάμαι ότι έχουν δίκιο.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΖΗΤΩ ΤΟ 1821—-ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΖΟΜΑΣΤΕ
Τα Δημοτικά Συμβούλια, τα Σωματεία και Οργανώσεις των Δήμων και Κοινοτήτων της Επαρχίας Κερύνειας, τίμησαν χθές την 25 Μαρτίου του 1821 με συμμετοχή στην παρέλαση που έγινε στη Λευκωσία. Συγχαρητήρια οφείλονται σε όλους τους συμμετέχοντες, με την ευχή η συνεργασία και ο συντονισμός ενεργειών όλων, μέσα και από τη νεοσύστατη Συντονιστική Επιτροπή όλων, να ενεργοποιηθεί και κλιμακωθεί η προσπάθεια αποτροπής της θυματοποίησης και Τουρκοποίησης τόσο της Επαρχίας της Κερύνειας μας καθώς και όλων των κατεχόμενων εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας με επιστροφή και επανεγκατάσταση όλων μας πίσω στις πατρογονικές μας εστίες, τα σπίτια και τις περιουσίες μας. Ηταν ξεκάθαρα τα μηνύματα μας χθές. «ΘΑ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ, Ο ΔΙΩΓΜΈΝΟΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ», ήταν το σύνθημα που ακουόταν στον αέρα της Λευκωσίας και, «ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΕΚΤΗΜΕΝΟ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ: ΚΑΙ Η ΚΕΡΥΝΕΙΑ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΑΦΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΤΟΥΣ ΝΟΜΙΜΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ» ήταν το μήνυμα που έγραφε στο πανό που προπορευόταν του αγήματος των Κερυνειωτών.
Συνθήματα της ΣΜΥΝ: Όποιος τιμωρήσει αυτά τα παιδιά, ας μετακομίσει μια ώρα αρχύτερα στην Τουρκία να υπηρετεί τον «εφέντη» του
Κάτω τα χέρια από το μέλλον της Ελλάδας! - Έπαθαν αλλεργία με τον πατριωτικό ενθουσιασμό της ΣΜΥΝ, οι τουρκόφιλοι και οι υμνητές των pride
Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης
Όλοι οι τουρκόφιλοι, οι τουρκόψυχοι και οι πεμπτοφαλαγγίτες που δρουν στη χώρα μας, έβγαλαν… αφρούς με το υβριστικό σύνθημα για την Τουρκία που φέρεται να φώναξαν στην παρέλαση οι σπουδαστές της ΣΜΥΝ, της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού.
.JPG)
Ὅποιος στίς ἡμέρες μας θά σωθεῖ ἀπό τά σαρκικά ἁμαρτήματα –καλό εἶναι νά μήν πέσει ποτέ ἤ, ἄν ἔπεσε, νά μετανοήσει– αὐτός θά εἶναι μακάριος. Οἱ πατέρες μιλοῦν γιά τήν ἐποχή μας, τίς ἔσχατες αὐτές ἡμέρες, πού θά γίνει τοῦτο, ἐκεῖνο, καί θά εἶναι πολύ δύσκολα τά πράγματα.
Σήμερα ἡ ἁμαρτία δέν ἔρχεται μέ τό ξίφος, μέ τή φωτιά, ὁπότε κάποια στιγμή σέ βοηθάει ἡ χάρη, καί γίνεσαι παλικάρι καί μαρτυρεῖς καί σώζεσαι, ἁγιάζεσαι. Δέν εἶναι ἁπλῶς ὅτι ἀγωνίζεσαι μερικές ὧρες ἤ ἡμέρες καί τά παίζεις ὅλα γιά ὅλα, ὅπως συνέβαινε μέ τούς μάρτυρες. Χρειάζεται νά ἀγωνίζεσαι μιά ζωή· καί δέν ξέρουμε πόσο θά ζήσει ὁ καθένας.
Ποίημα τοῦ πατρὸς Μαξίμου Καραβὰ γιὰ ὅλους αὐτοὺς ποὺ λυσσομανούν ἐναντίον τῆς Πίστης μας
Γιατί;
Ἀφοῦ ὁ Χριστὸς κι ὁ Νόμος Του, εἶν᾽ ἕνα «παραμύθι»,
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού
Οι γυναίκες Μάρτυρες της αρχαίας Εκκλησίας, υπήρξαν το ίδιο ηρωικές με τους άνδρες. Επέδειξαν στους άδικους διώκτες τους ένα άλλο ήθος, πρωτόγνωρο για τον αρχαίο προχριστιανικό κόσμο, τον ηρωισμό, την ομολογία της πίστης στο Χριστό και την ανεξικακία προς τους τυράννους τους. Μία από αυτές τις γενναίες Μάρτυρες υπήρξε και η αγία Ματρώνα της Θεσσαλονίκης, η οποία αποτελεί το καύχημα της συμπρωτεύουσας.
Έζησε στα δύσκολα, μα ηρωικά, χρόνια των πρωτοχριστιανικών διωγμών. Όταν η ψυχορραγούσα εφιαλτική ειδωλολατρία, ευρισκόμενη σε άμυνα κατά του εύρωστου Χριστιανισμού και την πρωτοφανή ορμητική διάδοση της νέας πίστεως, είχε εγείρει τους γνωστούς μας μεγάλους διωγμούς, με στόχο την εξαφάνιση των Χριστιανών. Δε γνωρίζουμε τον ακριβή χρόνο που έζησε. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, όπου ο απόστολος Παύλος είχε ιδρύσει, περί το 50 μ. Χ. ισχυρή Εκκλησία, μεταξύ των πολυπληθών Ιουδαίων της πόλεως και πολλών ειδωλολατρών. Προφανώς η Ματρώνα υπήρξε ευγενής γόνος ένθερμων Χριστιανών, ένθερμη πιστή του Χριστού και η ίδια επίλεκτο μέλος της Εκκλησίας των Θεσσαλονικέων.
Θεοφάνης Μαλκίδης
1. Η απουσία
Παρά το γεγονός ότι η συμβολή στην εθνική παλιγγενεσία, των Θρακών, των Ποντίων και των Μικρασιατών, όπως και των Κυπρίων, των Μακεδόνων, και άλλων συνιστωσών του Ελληνισμού, ήταν εξίσου σημαντική, εντούτοις, πολλοί λόγοι περιθωριοποίησαν αυτήν την παράμετρο. Στην ουσία, πλην εξαιρέσεων, δεν έχει, μέχρι σήμερα, αξιολογηθεί η προσφορά των Ελλήνων της Ανατολής στον αγώνα του 1821.
«"Πῶς θὰ μοῦ συμβῇ τοῦτο ἀφοῦ δὲν γνωρίζω ἄνδρα;"
"Πνεῦμα Ἅγιο θὰ ἔλθῃ σ΄ ἐσὲ καὶ δύναμη Ὑψίστου θὰ σὲ ἐπισκιάσῃ"».
(Λουκ. α΄34-35)
Ὁ ἀρχάγγελος εὐαγγελίσθηκε στὴ Παρθένο τὴ σύλληψη· ὅταν δὲ αὐτὴ ἀναζητοῦσε τὸν τρόπο κι εἶπε πρὸς αὐτό, "πῶς θὰ μοῦ συμβῇ τοῦτο ἀφοῦ δὲν γνωρίζω ἄνδρα;", μὴ μπορώντας νὰ ἑρμηνεύσῃ τὸν τρόπο, κατέφυγε καὶ αὐτὸς πρὸς τὸν Θεό, λέγοντας "Πνεῦμα Ἅγιο θὰ ἔλθῃ σ΄ ἐσὲ καὶ δύναμη Ὑψίστου θὰ σὲ ἐπισκιάσῃ", δεικνύοντας μὲ τὰ λόγια αὐτά, ὅτι τὸ μυστήριο τοῦτο εἶναι ἀκατανόητο, ὄχι μόνο γιὰ τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ καὶ στοὺς ἀγγέλους καὶ τοὺς ἀρχαγγέλους.
Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ
