Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2021
Ἡ ὥρα τῆς προσευχῆς: τό Ψαλτήριον (82)
Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης: ...δεν ξέρω αν αυτός είναι μεγάλος ή μικρός γιατρός. Εγώ ξέρω ότι από την ώρα που μπήκε στο κελί μου, βρώμισε η ατμόσφαιρα σαν ψόφιο φίδι...
Η δε επιμονή στην αμαρτία είναι πράγμα σατανικό! (8)
Του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου
«Πρώτο κακό είναι το να αμαρτάνει κανείς. Δεύτερο δε, το ν’ αμαρτάνει χωρίς να προβαίνει σε καμμιά θεραπεία»
[Απ’ την ομιλία του «ΕΙΣ ΤΟΝ Ζ΄ ΨΑΛΜΟΝ»]
[Από το έργο «ΡΟΔΟΣΤΑΓΜΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΗΣ ΣΟΦΙΑΣ» του Κ.Γ.Παπαδημητρακόπουλου]
Πρὸς τοὺς νέους ἁπλὰ καὶ ἀπὸ καρδιᾶς
Παιδιά μας, ποὺ μπήκατε στὴν κολυμβήθρα καὶ εὐλογηθήκατε ἀπὸ τὸ χέρι τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Βρεθήκατε νὰ ζεῖτε σ΄ αὐτὸν τὸν κόσμο καὶ σᾶς προσφέρεται αὐτὸς ὁ τρόπος ζωῆς ποὺ ζεῖτε σήμερα. Αὐτὸς εἶναι ὁ δρόμος καὶ πρέπει νὰ τὸν ἀκολουθήσετε. Ναί. Ἀφοῦ δὲν μπορεῖτε νὰ δεῖτε, ἂν ὑπάρχει γύρω σας ἔστω ἕνα μονοπατάκι, γιὰ νὰ διαλέξετε. Ἔτσι, θέλοντας καὶ μή, ἀφεθήκατε νὰ ζεῖτε ὅπως ζεῖτε, χωρὶς νὰ ρωτηθεῖτε οὐσιαστικά, ἂν εἶστε χορτασμένα ψυχικά, ἂν ἔχουν ἀπαντηθεῖ τὰ ἐρωτήματά σας, οἱ βαθιὲς ἀνησυχίες σας καὶ τὰ ἐρωτηματικά, ποὺ «νύττουν» (τσιμπᾶνε) ἀσταμάτητα τὸ νοῦ καὶ τὴν καρδιά σας καὶ δὲ σᾶς ἀφήνουν πολλὲς φορὲς νὰ ἡσυχάσετε.
Η αιώνια απώλεια της ψυχής όμως οταν βρεθείτε μπροστά στον Θεό δεν θα συμβεί μεταφορικά θα είναι προεπιλογή
Πόσο, μα πόσο γλυκύς είναι ο Ιησούς!
«Πόσο, μα πόσο γλυκύς είναι ο Ιησούς! Όλος χαρά, όλος αγάπη, όλος ειρήνη, όλος γαλήνη, όλος αγαλλίαση, όλος σκιρτήματα. Μα πόσο γλυκύς είναι ο Ιησούς!»
Ο ΟΣΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ
28 Φεβρουαρίου
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Α΄ Κορ. ς΄ 12-20
12 Πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάντα συμφέρει· πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐκ ἐγὼ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος. 13 τὰ βρώματα τῇ κοιλίᾳ καὶ ἡ κοιλία τοῖς βρώμασιν· ὁ δὲ Θεὸς καὶ ταύτην καὶ ταῦτα καταργήσει. τὸ δὲ σῶμα οὐ τῇ πορνείᾳ, ἀλλὰ τῷ Κυρίῳ, καὶ ὁ Κύριος τῷ σώματι· 14 ὁ δὲ Θεὸς καὶ τὸν Κύριον ἤγειρε καὶ ἡμᾶς ἐξεγερεῖ διὰ τῆς δυνάμεως αὐτοῦ. 15 οὐκ οἴδατε ὅτι τὰ σώματα ὑμῶν μέλη Χριστοῦ ἐστιν; ἄρας οὖν τὰ μέλη τοῦ Χριστοῦ ποιήσω πόρνης μέλη; μὴ γένοιτο. 16 ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ὁ κολλώμενος τῇ πόρνῃ ἓν σῶμά ἐστιν; ἔσονται γάρ, φησίν, οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν· 17 ὁ δὲ κολλώμενος τῷ Κυρίῳ ἓν πνεῦμά ἐστι. 18 φεύγετε τὴν πορνείαν. πᾶν ἁμάρτημα ὃ ἐὰν ποιήσῃ ἄνθρωπος ἐκτὸς τοῦ σώματός ἐστιν, ὁ δὲ πορνεύων εἰς τὸ ἴδιον σῶμα ἁμαρτάνει. 19 ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν Ἁγίου Πνεύματός ἐστιν, οὗ ἔχετε ἀπὸ Θεοῦ, καὶ οὐκ ἐστὲ ἑαυτῶν; 20 ἠγοράσθητε γὰρ τιμῆς· δοξάσατε δὴ τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν, ἅτινά ἐστι τοῦ Θεοῦ.
Οἱ προϋποθέσεις ἐνεργοποιήσεως καί διατηρήσεως τῆς Θείας Χάριτος ἐντός μας, κατά τόν Ἅγιο Γέροντα Ἐφραίμ Κατουνακιώτη (A΄ μέρος)
Δημητρίου Ἰ. Τσελεγγίδη
Καθηγητῆ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης
«ΟΣΑ ΕΙΔΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΜΑΣ»
Ὑπότιτλος:
«Οἱ προϋποθέσεις ἐνεργοποιήσεως καί διατηρήσεως τῆς Θείας Χάριτος ἐντός μας, κατά τόν Ἅγιο Γέροντα Ἐφραίμ Κατουνακιώτη»
(6/12/1912-27/2/1998)
Α΄ Μέρος
Ὁ Ἅγιος Ἐφραίμ –στό μέτρο πού τόν γνώρισα- ὑπῆρξε γιά μένα ἡ πολύ εὐχάριστη ἐκείνη ἔκπληξη, τήν ὁποία γεύεται ὁ κάθε πιστός, ὅταν βρίσκεται μπροστά στό ὀντολογικῶς αὐτονόητο τῶν πραγματικά ζωντανῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας. Μέ ἄλλα λόγια, ὁ Ἅγιος Ἐφραίμ ἦταν αὐτό, πού λίγο-πολύ ὅλοι μας ὀφείλουμε νά εἴμαστε, ὡς ὀργανικά μέλη τοῦ θεανθρωπίνου σώματος τῆς Ἐκκλησίας.
Γέροντος Δωροθέου: «Πάτερ, ἥμαρτον…»
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΛΟΥΚΑ ( ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ)
Τρία πρόσωπα σκιαγραφοῦνται στήν παραβολή τοῦ Ἀσώτου υἱοῦ: ὁ Ἄσωτος υἱός, ὁ πρεσβύτερος υἱός ὁ ὁποῖος δέν γνωρίζει ὅτι εἶναι ἄσωτος καί ὁ Πατέρας. Ὅλα ὅμως τά διαπερνᾶ ἡ μορφή τοῦ Πατέρα.
ΛΟΓΟΣ ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣ OΣΟΥΣ ΔΙΑΒΑΛΛΟΥΝ ΤΑΣ ΑΓΙΑΣ ΕΙΚΟΝΑΣ
3ον
- Ἀλλὰ ἐπειδὴ μιλᾶμε γιὰ τὴν εἰκόνα καὶ τὴν προσκύνηση, ἂς κάνουμε γι’ αὐτὰ μερικὲς διευκρινίσεις. Ἡ εἰκόνα λοιπὸν εἶναι ὁμοίωμα ποὺ φέρει τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ πρωτοτύπου, μὲ κάποια διαφορὰ ὅμως πρὸς αὐτό. Γιατί ἡ εἰκόνα δὲν εἶναι ὅμοια ἐξ ὁλοκλήρου πρὸς τὸ ἀρχέτυπο.
Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2021
Ἡ ὥρα τῆς προσευχῆς: τό Ψαλτήριον (81)
Κοντά σε έναν Άγιο...
Τον όσιο Γέροντα Εφραίμ τον γνώρισα το έτος 1974. Ήμουν τότε τεταρτοετής φοιτητής Ιατρικής. Από τότε πήγαινα τακτικά προσφέροντας στον Γέροντα τις ιατρικές μου υπηρεσίες σχεδόν μέχρι την κοίμησή του.
Ο Γέροντας, όταν τον πρωτογνώρισα, ζούσε μόνος του. Είχαν «κοιμηθεί» και ο Γέροντάς του και οι υπόλοιποι πατέρες μεταξύ των οποίων και ο πατέρας του ο οποίος είχε γίνει μοναχός. Τα γένια του και τα μαλλιά του ήταν ήδη λευκά. Το πρόσωπό του όμως νεανικό και το βλέμμα του διεισδυτικό και ταυτόχρονα πατρικό. Με κράτησε στο κελί του για λίγες μέρες. Η φιλοξενία του ήταν πλούσια αν λάβουμε υπόψιν ότι ακόμα και το γάλα εβαπορέ που πρόσφερε το είχε αγοράσει από τη Δάφνη και το είχε κουβαλήσει με τον τορβά στην πλάτη από την παραλία (από εκείνο το κακοτράχαλο και ανηφορικό μονοπάτι που οδηγούσε στο κελί του). Ακόμη θυμάμαι την αλάδωτη φακή μέσα στην οποία είχε βάλει μερικές κουταλιές ωμό ταχίνι για να την «δυναμώσει» και πως μου έδινε κουράγιο να αδειάσω ένα τεράστιο πιάτο, λέγοντάς μου:
Τί εἶναι ὁ ἄνθρωπος χωρίς τόν Θεό;
Πόσο εἶναι τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, χριστιανοί μου; Σίγουρα μεγαλύτερο ἀπό αὐτό τῆς μάνας πρός τό παιδί της. Τί εἶναι ὁ ἄνθρωπος χωρίς τόν Θεό; Εἶναι ἕνα τίποτα, καί ὅλα ὅσα κατέχει, εἶναι τίποτα. Τί δίνει ὁ Θεός στόν ἄνθρωπο, ὅταν ὁ ἄνθρωπος αὐτός θελήσει νά χωριστεῖ ἀπό τό Θεό; Θά μποροῦσε, νά μήν τοῦ δώσει τίποτα. Καθώς, ὅμως, τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀπροσμέτρητα ἀνώτερο ἀπό τό ἔλεος πού ἔχει μιά μητέρα πρός τό παιδί της, ὁ Θεός δίνει στό ἁμαρτωλό παιδί Του κάτι περισσότερο ἀπό πηλό. Μαζί μέ τό σῶμα δηλαδή, τοῦ δίνει καί ψυχή, τοῦ ἀφήνει καί κάποια πνευματικά χαρίσματα, ὅπως ἐπίγνωση, συνείδηση, ἐπιθυμία τοῦ καλοῦ. Κι' αὐτά δέν εἶναι παρά μόνο ἕνας μικρός σπινθήρας, ἀρκετός, ὅμως, νά τόν διαφυλάξει γιά νά μήν πέσει χαμηλά.
Ἦλθε ἡ ὥρα γιά νά ὑπάρξει ἕνα τέλος!
Κυριακή Τελώνου & Φαρισαίου 2021. Εκκλησιαζόμενοι στο Βελιγράδι.
«ΟΠΟΙΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΣΥΛΛΟΓΑΤΑΙ, ΣΥΛΛΟΓΑΤΑΙ ΚΑΛΑ» (Ρήγας Φεραίος)
του Δημ. Κ. Αναγνώστου, Θεολόγου
Αναλαμβάνοντας την ευθύνη που μας αναλογεί ως ανθρώπων και πολιτών αυτού του κόσμου, αυτής της χώρας και αυτής της κοινωνίας, αισθανόμαστε την ανάγκη και το χρέος να καταθέσουμε δύο λόγια, συμμαρτυρούσης της συνειδήσεώς μας, για την κατάσταση που βιώνουμε τον τελευταίο χρόνο.
Υπάρχουν σήμερα πραγματικοί χριστιανοί;
Υπάρχουν υπάρχουν πολλοί. Eάν δεν υπήρχαν ο λαμπερός ήλιος θα έσβηνε. Αλλιώτικα προς τί θα φώτιζε τόσο πολύτιμο καντήλι σ' ένα θηριοτροφείο; θα χρειαζόμουν πολύ χαρτί για να γράψω τα θαυμάσια παραδείγματα των πραγματικών χριστιανών που συνάντησα στη ζωή μου. Και σ' εσένα πολύς χρόνος να τα διαβάσεις και να γλυκαίνεις την ψυχή σου. Προς το παρόν κοίταξε τον εαυτό σου σε αυτό το ένα παράδειγμα:
Γέροντος Εφραίμ Κατουνακιώτη: «Ξέρεις παιδί μου, τι εστί Λαύρα; Η Λαύρα είναι λαύρα!»
Ορθόδοξη ψυχοθεραπευτική
Ο Άγιος Νεομάρτυς Ηλίας ο Τραπεζούντιος (1749)
Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης: Μόλις ἀνοίξετε τά μάτια, ἀμέσως τήν εὐχή...
Η ανάγνωση του Ψαλτηρίου δαμάζει τα πάθη και η ανάγνωση του Ευαγγελίου κατακαίει τα ζιζάνια των αμαρτιών μας...
Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2021
Τι θα γίνει με την “διδασκαλία” της εμετικής παιδεραστίας στα σχολικά βιβλία;
Πιάνουμε τις μύτες μας από τις αναθυμιάσεις και την δυσωδία. Ξεβράζονται σωρηδόν οι διαστροφές… θεατρανθρώπων, όπως αυτάρεσκα αυτοχρίζονται. Μαγαρίζονται και οι λέξεις. Τι σχέση έχουν αυτοί οι άνθρωποι με το θέατρο, όπως μας το παρέδωσαν οι αρχαίοι, και κυρίως με την αποστολή του; Το αρχαίο κράτος, η «πόλις», όπως έλεγαν, σκοπό είχε την διαπαιδαγώγηση και την βελτίωση των πολιτών, αλλιώς ξέφευγε από την αποστολή του. Γράφει ο Πλάτων «Πολιτεία τροφή ανθρώπων εστί, καλή μεν αγαθών, η δ’ εναντία κακών». (Μεν. ΙΙΙ-238 C). Δηλαδή:
Ἡ ὥρα τῆς προσευχῆς: τό Ψαλτήριον (80)
Νὰ καλύπτωμεν τὰς ἁμαρτίας τῶν ἄλλων
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τονίζει: «Διὸ ἀναπολόγητος εἶ, ὦ ἄνθρωπε, πᾶς ὁ κρίνων· ἐν ᾧ γὰρ κρίνεις τὸν ἕτερον, σεαυτὸν κατακρίνεις· τὰ γὰρ αὐτὰ πράσσεις ὁ κρίνων» (Ρωμ. β΄, 1). (: Ἀλλὰ καὶ σὺ ὁ Ἰουδαῖος μὴ νομίσῃς ὅτι, ἐπειδὴ γνωρίζεις τὸν ἀληθινὸν Θεὸν καὶ φωτίζεσαι ἀπὸ τὸν νόμον του, θὰ ξεφύγῃς τὴν ὀργὴν τοῦ Θεοῦ. Ἀκριβῶς διότι γνωρίζεις, πόσον ὀργίζεται ὁ Θεὸς κατὰ τῶν ἁμαρτωλῶν, διὰ τοῦτο εἶσαι ἀναπολόγητος, ὦ ἄνθρωπε, σὺ ποὺ γίνεσαι δικαστὴς τῶν ἄλλων, ὁποιοσδήποτε καὶ ἂν εἶσαι. Διότι διὰ τῆς πράξεώς σου αὐτῆς τοῦ νὰ κατακρίνῃς τὸν ἄλλον, καταδικάζεις τὸν ἑαυτόν σου. Διότι καὶ σὺ ὁ Ἰουδαῖος, ποὺ παίρνεις τὴν θέσιν τοῦ δικαστοῦ, κάνεις τὰ ἴδια μὲ τὸν εἰδωλολάτρην, τὸν ὁποῖον κατακρίνεις).
ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ
“Νῦν ἡ ψυχή μου τετάρακται”. Οἱ Ἥρωες τῆς ἀπελευθερωτικῆς ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 ἠγωνίσθησαν ὑπὲρ Πίστεως καὶ Πατρίδος. Αὐτὰ ἦσαν τὰ κίνητρα τῶν θυσιῶν των. Οὐαί! Οὐαί! Οὐαί! Ἡμεῖς ἐφέτος ἑορτάζομεν τὴν ἐπέτειον τῶν 200 ἐτῶν ἀπὸ τὴν ἀπελευθέρωσίν μας ὡς ἄπιστοι καὶ ἀπάτριδες. Τὸ λογότυπον τῆς Συντονιστικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ πανεθνικοῦ τούτου ἑορτασμοῦ προβάλλεται συνεχῶς χωρὶς τὸν Τίμιον Σταυρὸν καὶ τὴν Σημαίαν τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους. Οὐδαμοῦ συμβολίζεται ἡ Ἑλληνικὴ Πατρίς. Ἐπίσης, ὁ κατὰ τοιοῦτον τρόπον ἑορτασμός οὗτος εἶναι καὶ ἐμπαιγμὸς τῶν Ἡρώων τῆς Ἐπαναστάσεως, διότι τὸ Ἱερὸν Τάμα αὐτῶν μὲ πρωτοπόρον τὸν Ἀρχιστράτηγον Θεόδωρον Κολοκοτρώνην, παραμένει ἀκόμη ἀνεκπλήρωτον, καίτοι ἀπεφασίσθη ὁμοφώνως μὲ τὸ Η΄ ψήφισμα τῆς Δ’ Ἐθνοσυνελεύσεως τῶν Ἑλλήνων τοῦ Ἄργους (31-7-1829) νὰ πραγματοποιηθῇ ὁπωσδήποτε τὸ Τάμα. Ἀργότερον δέ, ἐπὶ πρωθυπουργίας Ἐλευθερίου Βενιζέλου, ἐτέθη καὶ ὁ θεμέλιος λίθος τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους εἰς τὸ Πεδίον τοῦ Ἄρεως.
Ο «γέροντας» Υἱός καί ὁ ὑποτακτικός του ὁ ἰός
«Ὅτε ἦλθεν τό πλήρωμα τοῦ
χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Υἱός
τόν ὑποτακτικόν του ἰόν, ἵνα
κηρύξη μετάνοιαν εἰς τόν κόσμον».
(Διασκευή χωρίου προς Γαλ. 4,4)
Όλο το κήρυγμα του Ευαγγελίου περιστρέφεται ζωηρά και αέναα γύρω από ένα και μοναδικό αντικείμενο. Την μετάνοια! Αυτή είναι που δίνει διέξοδο σωτηρίας στο ανθρώπινο δράμα, που εξελίσσεται γύρω από το «ἔσεσθε ὡς Θεοί» της Γενέσεως. Το δράμα της πρωτοκαθεδρίας που ωθεί τον άνθρωπο να προβαδίζει και στις πιο ιερές περιοχές, σε αντίθεση με τον Κύριο που βάδισε στην άρνηση κάθε προβαδίσματος.
ΑΪΒΑΝΧΩΦ. ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΛΕΥΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ
τοῦ Ἰωάννου Μηλιώνη, ἐκπαιδευτικοῦ, μέλους τῆς Π.Ε.Γ.
Στὸ προηγούμενο φύλλο τοῦ Ο.Τ. εἴχαμε ἀσχοληθεῖ μὲ τὴν «Ἑλληνικὴ Ἑταιρεία Προγεννητικής Ἀγωγῆς», τῆς κ. Ἰωάννας Μαρῆ -φορέα ποὺ διατείνεται ὅτι ἔχει ὡς σκοπό «τήν ἀγωγή τῆς ἐγκύου γυναίκας καί τοῦ μέλλοντος πατέρα νά προετοιμάσουν τήν νέα ζωή»-, ποὺ ἔχει χαρακτηριστεῖ ὡς «ἀσυμβίβαστη μὲ τὴν Ὀρθόδοξη πίστη» καὶ περιλαμβάνεται στὸν κατάλογο[1], ποὺ καταρτίστηκε ἀπὸ τὴν Ζ' Συνδιάσκεψη Ἐντεταλμένων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καὶ Ἱερῶν Μητροπόλεων γιὰ θέματα αἱρέσεων καὶ Παραθρησκείας, στὴν Ἁλίαρτο, 20-26 Σεπτεμβρίου 1995[2].
«Αν οι άνθρωποι είχαν έστω και το μισό φόβο για τον Θεό, απ' αυτόν που έχουν για τον θάνατο, δεν θα φοβόντουσαν τον θάνατο»
Αυτό λέγεται πίστη, δεν είναι φαρισαϊσμός!
Ὁ διωγμὸς τῆς Ἐκκλησίας συνεχίζεται ἀκάθεκτος!
Ο ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΓΑΖΗΣ
26 Φεβρουαρίου
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Α΄ Ἰωάν. β΄ 7-17
7 Ἀδελφοί, οὐκ ἐντολὴν καινὴν γράφω ὑμῖν, ἀλλ᾿ ἐντολὴν παλαιάν, ἣν εἴχετε ἀπ᾿ ἀρχῆς· ἡ ἐντολὴ ἡ παλαιά ἐστιν ὁ λόγος ὃν ἠκούσατε ἀπ᾿ ἀρχῆς. 8 πάλιν ἐντολὴν καινὴν γράφω ὑμῖν, ὅ ἐστιν ἀληθὲς ἐν αὐτῷ καὶ ἐν ὑμῖν, ὅτι ἡ σκοτία παράγεται καὶ τὸ φῶς τὸ ἀληθινὸν ἤδη φαίνει. 9 ὁ λέγων ἐν τῷ φωτὶ εἶναι, καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ μισῶν, ἐν τῇ σκοτίᾳ ἐστὶν ἕως ἄρτι. 10 ὁ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐν τῷ φωτὶ μένει, καὶ σκάνδαλον ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν· 11 ὁ δὲ μισῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐν τῇ σκοτίᾳ ἐστὶ καὶ ἐν τῇ σκοτίᾳ περιπατεῖ, καὶ οὐκ οἶδε ποῦ ὑπάγει, ὅτι ἡ σκοτία ἐτύφλωσε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ. 12 Γράφω ὑμῖν, τεκνία, ὅτι ἀφέωνται ὑμῖν αἱ ἁμαρτίαι διὰ τὸ ὄνομα αὐτοῦ. 13 γράφω ὑμῖν, πατέρες, ὅτι ἐγνώκατε τὸν ἀπ᾿ ἀρχῆς. γράφω ὑμῖν, νεανίσκοι, ὅτι νενικήκατε τὸν πονηρόν. ἔγραψα ὑμῖν, παιδία, ὅτι ἐγνώκατε τὸν πατέρα. 14 ἔγραψα ὑμῖν, πατέρες, ὅτι ἐγνώκατε τὸν ἀπ᾿ ἀρχῆς. ἔγραψα ὑμῖν, νεανίσκοι, ὅτι ἰσχυροί ἐστε καὶ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἐν ὑμῖν μένει καὶ νενικήκατε τὸν πονηρόν. 15 μὴ ἀγαπᾶτε τὸν κόσμον μηδὲ τὰ ἐν τῷ κόσμῳ. ἐάν τις ἀγαπᾷ τὸν κόσμον, οὐκ ἔστιν ἡ ἀγάπη τοῦ πατρὸς ἐν αὐτῷ· 16 ὅτι πᾶν τὸ ἐν τῷ κόσμῳ, ἡ ἐπιθυμία τῆς σαρκὸς καὶ ἡ ἐπιθυμία τῶν ὀφθαλμῶν καὶ ἡ ἀλαζονεία τοῦ βίου, οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ πατρός, ἀλλ᾿ ἐκ τοῦ κόσμου ἐστί. 17 καὶ ὁ κόσμος παράγεται καὶ ἡ ἐπιθυμία αὐτοῦ· ὁ δὲ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα.
Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2021
Ἡ ὥρα τῆς προσευχῆς: τό Ψαλτήριον (79)
24/2/1821: Ἡ προκήρυξις τοῦ Ἀλεξάνδρου Ὑψηλάντου: «Μάχου ὑπέρ Πίστεως καί Πατρίδος»
«Ἕλληνες ἄς κρημνίσωμεν ἀπό τά νέφη τήν ἡμισέληνον» – Τό πλῆρες περιεχόμενο τοῦ ἱστορικοῦ κειμένου – 200 χρόνια μετά ἡ Βουλή ἐτίμησε τήν ἐπέτειο