Δύο πολύ σημαντικά συμπεράσματα βγήκαν από το μαζικό μπλακ άουτ που βύθισε στο σκοτάδι την Ιβηρική Χερσόνησο και χτύπησε κυρίως την Ισπανία και την Πορτογαλία. Συμπεράσματα που έχουν να κάνουν άμεσα με το μέλλον των οικονομιών της Ευρώπης, αλλά και με την ίδια την επιβίωση των λαών.
(Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Πιστών Περιστερίου, πολύτεκνος πατέρας)
[Μικρή
συμβολή στην αναίρεση των ψεμάτων και ανακριβειών που ειπώθηκαν σχετικά με την
είσοδο στο ναό της γνωστής πολιτικού που ψήφισε τον επαίσχυντο νόμο ενάντια στο
Ευαγγέλιο τού Χριστού και στην ανθρώπινη ελευθερία και αξιοπρέπεια)
Γεώργιος Κ. Τζανάκης
Δεῖτε αὐτὴν τὴν φωτογραφία.[1] Εἶναι ἀπὸ τὸν ναὸ Στερνῶν Ἀκρωτηρίου τὴν ἡμέρα τοῦ δεκαπενταυγούστου 2024. Δὲν πανηγύριζε ὁ ναὸς. Πανηγύριζε ὅμως ἡ Μονὴ Γωνιᾶς στὸ Κολυμπάρι καὶ ἡ Μονὴ Χρυσοσκαλίτισσας (ἀνήκουν στὴν Μητρόπολι Κισσάμου καὶ Σελίνου μὲ ἐπίσκοπο τὸν Κισσάμου Ἀμφιλόχιο).
ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ:
Η ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΑΝΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΣΤΗ ΝΕΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ
ΤΗΝ KΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΨΗΦΙΑΚΟΥ ΕΦΙΑΛΤΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ.
Τον περασμένο Ιούλιο, η Ιερά Σύνοδος της Ρουμανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας αγιοκατάταξε 16 μάρτυρες, ομολογητές και ασκητές του 20ού αιώνα. Έκτοτε, πραγματοποιήθηκε η ανακομιδή των λειψάνων αρκετών από αυτούς .
H Ρουμανική Εκκλησία έφερε στο φως τα λείψανα ίσως των πιο αγαπημένων πρεσβυτέρων του 20ού αιώνα: τoy Αγίoy Κλεόπα (Ιλίε) και του πνευματικού του πατέρα Αγίου Παϊσίου (Ολάρου) της Σιχαστρίας, αναφέρει ο ιστότοπος doxologia.ro .
«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
Φύσις - θηρίο
Ἡ φύσις μας, ἔτσι ὅπως τήν ἐλάβαμε ἀπό τό σπίτι μας, εἶναι φύσις φυσική, ἡ ὁποία περιέχει: ἔνστικτα, ἀδυναμίες, πάθη καί ἐρχόμενοι μ᾿ αὐτά στόν μοναχισμό τά μεταποιοῦμε σέ μία κατάστασι ὑπερφυσική. Ὅμως, δέν ἠμπορεῖτε νά κάνετε τίποτε μέ τήν ἰδική σας δύναμι, δεδομένου ὅτι κι αὐτή εἶναι ἕνα δῶρο τοῦ Θεοῦ.
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού
Στην ένδοξη χορεία των Νεομαρτύρων ξεχωριστή θέση κατέχουν οι γυναίκες Νεομάρτυρες, οι οποίες συναγωνίστηκαν επάξια τους άνδρες σε πίστη ηρωισμό και παρρησία. Μια από τις ηρωικότερες Νεομάρτυρες είναι και η αγία Νεομάρτυς Αργυρή.
Γεννήθηκε στην Προύσα της Βιθυνίας της Μ. Ασίας το 1688. Οι γονείς της Γεώργιος και Σωσάνα, ήταν ευσεβείς και φρόντισαν να μεταδώσουν και στην κόρη τους την ευσέβεια και τη βαθειά πίστη στο Θεό. Η μικρή Αργυρή είχε εκδηλώσει νωρίς ασυνήθιστες αρετές και ήταν πρότυπο για όλα τα παιδιά της περιοχής. Μεγάλωνε με παιδεία νουθεσία Κυρίου και ο Θεός την είχε προικίσει επίσης και με θαυμαστή σωματική ομορφιά.
 |
| Φωτογραφία ἀρχείου |
Για υπόθεση εμπρησμού συνελήφθησαν δύο έφηβοι που ήρθαν στη χώρα από το Πακιστάν.
Στην πόλη Πορτ-Τόλμποτ (Ουαλία), η αστυνομία συνέλαβε δύο μετανάστες από το Πακιστάν με την υποψία του σκόπιμου εμπρησμού ναού.
Όπως αναφέρει ο τοπικός Τύπος, η φωτιά ξέσπασε το βράδυ της Πέμπτης, 24 Απριλίου, σε κτίριο μεθοδιστικής εκκλησίας στην οδό Station στο κέντρο της πόλης.
Οι δύο αυτοί άνθρωποι κατέληξαν σε… εξορία από τις ίδιες τις πατρίδες τους και πέθαναν στην ίδια ξένη χώρα
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού
Στον κύκλο των δώδεκα μαθητών του Χριστού υπήρχε και ένας στενότερος κύκλος τριών μαθητών, του Πέτρου, του Ιακώβου και του Ιωάννου. Αυτοί οι τρείς βρισκόταν πιο κοντά στον Κύριο και απολάμβαναν περισσότερο της εμπιστοσύνης Του. Ένας λοιπόν από αυτούς ήταν ο απόστολος Ιάκωβος.
Καταγόταν από την πόλη της Βησθαϊδά της Γαλιλαίας και ήταν γιός του Ζεβεδαίου (Ματθ.4,21. Μαρκ.1,19.3,17. Λουκ.5,10) και της Σαλώμης (Ματθ.20,20.Μαρκ.15,40.16,1). Ήταν δε μεγαλύτερος αδελφός του αποστόλου και Ευαγγελιστού Ιωάννου (Μαρκ.5,37). Το επάγγελμά του ήταν ψαράς, ασχολούνταν με την αλιεία στη μεγάλη και πλούσια σε αλιεύματα λίμνη Γεννησαρέτ. Μαζί του είχε τον αδελφό του Ιωάννη και τον πατέρα του. Απ’ ότι φαίνεται είχε δική του εύρωστη αλιευτική επιχείρηση, δικό του πλοίο και απασχολούσε πολλούς εργάτες. Συνεργάτης του στην επιχείρηση ήταν και ο Πέτρος (Λουκ.5,10).
Μιὰ ποὺ τώρα πλέον οἱ ἐπίσκοποι δὲν εἶναι οὔτε θεοπρόβλητοι, οὔτε λαοπρόβλητοι, μποροῦμε ἄραγε νὰ ψελλίσουμε τί θὰ θέλαμε ἀπὸ τοὺς ἐπισκόπους μας, τώρα ποὺ ἐπίκειται ἐκλογή νέου ἐπισκόπου στὴν Μητρόπολι τῶν Χανίων; Ἐπιτρέπεται κάτι τέτοιο; Ἤ εἶναι καὶ αὐτὸ αὐθαιρεσία καὶ θράσος, καὶ τὸ μόνο ποὺ μένει στοὺς χριστιανοὺς εἶναι νὰ ἀποδέχονται ἄκριτα καὶ σιωπηλά ὁτιδήποτε ἀποφασίζουν οἱ «ἀποφασίζοντες»;
Ἅς ποῦμε, λοιπὸν, πῶς θὰ θέλαμε τὸν ἐπίσκοπό μας (κάποια, τοὐλάχιστον, θεμελιώδη σημεῖα).
Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου του 1957
O ορθόδοξος λαός μας, αγαπητοί μου, ακούει τη λέξι «ουνίτες» και ερωτά· τί είναι οι ουνίτες; τί είναι η ουνία;
Γεωργίου Κ. Ἐξάρχου
φιλολόγου
Ἂν ποτὲ τοῦτος ὁ δύσμοιρος τόπος ἀναδείξει πέντε-δέκα νεοέλληνες, σίγουρα ὁ Μακρυγιάννης θὰ καταταχθῆ ἀνάμεσά τους. Ὁ ρουμελιώτης στρατηγὸς ἀποτελεῖ τὴν ἐνσάρκωση τοῦ Ρωμηοῦ σὲ τοῦτον τὸν τόπο. Πρόκειται γιὰ μία ἀπὸ τὶς ἁγνότερες καὶ ἡρωικότερες μορφὲς ποὺ συνετέλεσαν στὸ «θαῦμα» τοῦ ‘21, προσωπικότητα ἀνιδιοτελῆ, ἑλληνορθόδοξη, μὲ ἔκδηλη τὴ λαϊκὴ εὐλάβεια.
Ὅλα αὐτὰ δὲν θὰ μᾶς ἦταν γνωστά, ἂν ὁ γενναῖος στρατηγὸς δὲν συνέγραφε τὸ ἐκπληκτικὸ κείμενο τῶν Ἀπομνημονευμάτων του. Σὲ αὐτὸ τὸ ἔργο ὁ Μακρυγιαννης σημειώνει ἀναμνήσεις καὶ κρίσεις ἀπὸ τὰ χρόνια τῆς Ἐπανάστασης ἕως τὸ ἔτος 1851. Τὸ ἔργο αὐτὸ ὁ ἀγωνιστὴς τὸ φύλαγε σὲ χειρόγραφες σημειώσεις στὸν κῆπο τοῦ σπιτιοῦ του.
.jpg)
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού
Η ρωσική Ορθοδοξία εμπλούτισε το αγιολόγιο της Εκκλησίας μας με μυριάδες αγίους. Την πρωτοπορία έχουν οι άγιοι Επίσκοποι, οι οποίοι αναδείχτηκαν, σε αγιότητα και εκκλησιαστικό φρόνημα, εφάμιλλοι των αγίων Πατέρων της αρχαίας Εκκλησίας. Ένας από αυτούς υπήρξε και ο άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ, Επίσκοπος Σταυρουπόλεως, ένας ακούραστος και ζηλωτής ποιμένας.
Γεννήθηκε το 1807 στην ρωσική κωμόπολη Ποκρόφσκ στην επαρχία Βολογκντά. Οι γονείς του ανήκαν σε ευγενή οικογένεια της παλιάς αριστοκρατίας. Το βαπτιστικό του όνομα ήταν Δημήτριος. Οι ευσεβείς γονείς του ενστάλαξαν στην ψυχή του την ευσέβεια και την πίστη στο Θεό, ώστε από μικρό παιδί άρχισε να δείχνει σημάδια υπέρμετρης αγάπης για την Εκκλησία. Σύχναζε στο ναό της πόλεως και συχνά αποσύρονταν σε γειτονικά δάση, όπου προσευχόταν με θέρμη στο Θεό και διάβαζε, εκεί στην ησυχία τη ερημιάς, βίους αγίων. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι γεννήθηκε σε έναν ευλογημένο τόπο, γεμάτο σκήτες και ερημητήρια αγίων αναχωρητών. Μάλιστα η περιοχή αυτή αποκαλούνταν ως η «Θηβαΐδα της Ρωσίας». Αυτό το πνευματικό κλίμα και το περιβάλλον επέδρασε τα μέγιστα στην ψυχή του νεαρού Δημητρίου.
Καλὰ τὸ ἔλεγεν ὁ μπαρμπα-Μηλιός, ὅτι τὸ ἔτος ἐκεῖνο ἐκινδύνευον νὰ μείνουν οἱ ἄνθρωποι οἱ χριστιανοί, οἱ ξωμερίτες*, τὴν ἡμέραν τοῦ Πάσχα, ἀλειτούργητοι. Καὶ οὐδέποτε πρόρρησις ἔφθασε τόσον ἐγγὺς νὰ πληρωθῇ, ὅσον αὐτή· διότι δὶς ἐκινδύνευσε νὰ ἐπαληθεύσῃ, ἀλλ᾽ εὐτυχῶς ὁ Θεὸς ἔδωκε καλὴν φώτισιν εἰς τοὺς ἁρμοδίους καὶ οἱ πτωχοὶ χωρικοί, οἱ γεωργοποιμένες τοῦ μέρους ἐκείνου, ἠξιώθησαν καὶ αὐτοὶ νὰ ἀκούσωσι τὸν καλὸν λόγον* καὶ νὰ φάγωσι καὶ αὐτοὶ τὸ κόκκινο αὐγό.
«Δεν δίνεις ούτε ένα κουτάβι σε μια οικογένεια χωρίς να την εξετάσεις πρώτα, αλλά εγώ αυτό έκανα»
Από την Cassy Fiano-Chesser, για την ιστοσελίδα του LiveAction
Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ (Ἰωάν. 20,19-31)
ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτή. Εἶνε ἡ δευτέρα Κυριακὴ τοῦ Πάσχα ἢ Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ. Καὶ λέγεται Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ, γιατὶ σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας ὥρισε νὰ διαβάζεται τὸ εὐαγγέλιο ποὺ ὁμιλεῖ γιὰ τὸ Θωμᾶ.
Ὁ ἀρθρογράφος Φώτιος Μιχαὴλ σημειώνει πολὺ χαρακτηριστικά διὰ τὴν «Λατρευτικὴν Ἑβδομάδα», ἡ ὁποία διωργανώθη ἀπὸ τὸν Δῆμον Θεσσαλονίκης ὑπὸ τὴν Αἰγίδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης ἀπὸ τὶς 4-12 Ἀπριλίου 2025 μὲ τίτλον «Θείου Πάθους τέχνη σὲ Ναούς, Τοπόσημα καὶ Μνημεῖα Οὐνέσκο» τὰ ἑξῆς:
Δεν είναι τα μέτρα για τον κοροναϊό αυτά καθαυτά, αλλά η αδικία που συνδέεται με αυτά, η οποία έχει ριζώσει βαθιά στις ψυχές των ανθρώπων που έχουν πληγεί. Μια επανεκτίμηση της “εποχής της πανδημίας” απαιτεί επομένως και μια ειλικρινή εξέταση των νομικών συνθηκών και των επιβολών.
Από το cicero.de, άρθρο το οποίο αντιπροσωπεύει και την κατάσταση στην Ελλάδα.
«Ὁ ρόλος τοῦ ἐπισκόπου Ρώμης στήν κοινωνία τῶν Ἐκκλησιῶν τῆς α΄ χιλιετίας»
Με αφορμή τον θάνατο του πάπα Φραγκίσκου
π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος,Εφημέριος Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Πατρών
Με αφορμή τον θάνατο του πάπα Φραγκίσκου δημοσιεύουμε το παρόν άρθρο, το οποίο είναι τα επιλεγόμενα της διπλωματικής εργασίας (master) του Πρεσβυτέρου Αναστασίου Γκοτσόπουλου, με τίτλο: «Η Εκκλησία της Ρώμης και ο επίσκοπός της στα πρακτικά και στις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων«.
«Ἀπὸ τὴ μελέτη τῶν πρακτικῶν καὶ τῶν ἀποφάσεων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων μποροῦμε μὲ βεβαιότητα νὰ καθορίσουμε τὴ θέση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης καὶ τοῦ ἐπισκόπου της στὴν κοινωνία τῶν τοπικῶν Ἐκκλησιῶν κατὰ τὴν ἐποχὴ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων.
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού
Κάθε περιοχή επιδεικνύει τους φωτιστές της στην χριστιανική πίστη και τιμά τους χριστιανούς ιεραποστόλους οι οποίοι τους κήρυξαν το Ευαγγέλιο και τους μετέτρεψαν στην αληθινή και μόνη σώζουσα πίστη στο Χριστό. Έτσι και η Κέρκυρα σεμνύνεται για τους φωτιστές της, Αγίους Αποστόλους Ιάσονα και Σωσίπατρο, οι οποίοι θεωρούνται οι ιδρυτές της Εκκλησίας στο νησί και ανήκουν στην χωρία των Ο΄ Αποστόλων. Μαζί με αυτούς τιμάται και η πρώτη χριστιανή γυναίκα του νησιού, μάρτυρα Κερκύρα.
Ο Ιάσων καταγόταν από την Ταρσό και έζησε στην Θεσσαλονίκη και ο Σωσίπατρος από την Αχαΐα. Τα ονόματά τους αναφέρονται στις επιστολές του Αποστόλου Παύλου και στο βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων. Μάλιστα ο Παύλος τους ονομάζει ως συγγενείς του, προφανώς όχι εξ αίματος αλλά εννοούσε την πνευματική συγγένεια τους ένωνε διότι υπήρξαν υπάκουη και συνεργάσιμη συνεργάτες του.
Είναι και αυτό παπική αίρεση συνημμένη με το πρωτείο, το οποίο θέλει να κατοχυρώσει δογματικά. Ο Πάπας δεν είναι απλά πρώτος στην Εκκλησία αλλά και αλάθητος, μη δεχόμενος κοντά του άλλες εκκλησιαστικές αυθεντίες και εξουσίες. Η σύνοδος του Βατικανού ορίζει: «Όταν ο επίσκοπος Ρώμης αποφαίνεται από καθέδρας (ex cathedra), δηλαδή όταν ασκώντας το έργο του σαν ποιμένας και διδάσκαλος όλων των χριστιανών, ορίζει με την ύψιστη αποστολική του αυθεντία κάποια διδασκαλία περί πίστεως ή πράξεως που πρέπει να γίνη αποδεκτή από την Εκκλησία, βάσει της θείας βοήθειας που του δόθηκε σαν υπόσχεση στο πρόσωπο του μακαρίου Πέτρου, έχει το αλάθητο με το οποίο ο θείος λυτρωτής θέλησε να είναι εφοδιασμένη η Εκκλησία του στον καθορισμό κάποιας διδασκαλίας περί πίστεως ή πράξεως. Δια τούτο όλες οι οριστικές αποφάσεις των Ρωμαίων επισκόπων είναι από μόνες τους αλάθητες και όχι από τη συναίνεση της Εκκλησίας».
.jpg)
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 28η Απριλίου 2025
ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ ΔΙΚΑΙΟΚΡΙΣΙΑ ΣΤΟΝ ΑΠΟΘΑΝΟΝΤΑ «ΠΑΠΑ» ΦΡΑΓΚΙΣΚΟ
Ὁ μπαρμπα-Πύπης, ὁ γηραιὸς φίλος μου, εἶχεν ἑπτὰ ἢ ὀκτὼ καπέλα, διαφόρων χρωμάτων, σχημάτων καὶ μεγεθῶν, ὅλα ἐκ παλαιοῦ χρόνου καὶ ὅλα κατακαίνουργια, τὰ ὁποῖα ἐφόρει ἐκ περιτροπῆς μετὰ τοῦ εὐπρεποῦς μαύρου ἱματίου του κατὰ τὰς μεγάλας ἑορτὰς τοῦ ἐνιαυτοῦ, ὁπόταν ἔκαμνε δύο ἢ τρεῖς περιπάτους ἀπὸ τῆς μιᾶς πλατείας εἰς τὴν ἄλλην, διὰ τῆς ὁδοῦ Σταδίου. Ὁσάκις ἐφόρει τὸν καθημερινὸν κοῦκόν του, μὲ τὸ σάλι του διπλωμένον εἰς ὀκτὼ ἢ δεκαὲξ δίπλας ἐπὶ τοῦ ὤμου, συνήθιζε νὰ κάθηται ἐπί τινας ὥρας εἰς τὸ γειτονικὸν παντοπωλεῖον, ὑποπίνων συνήθως μετὰ τῶν φίλων, καὶ ἦτο στωμύλος καὶ διηγεῖτο πολλὰ κ᾽ ἐμειδία πρὸς αὐτούς.
Μετά την Ανάστασή του ο Χριστός και μέχρι την Ανάληψή του εμφανίστηκε αρκετές φορές σε πολλούς. Ο σκοπός ήταν να πιστοποιηθεί το γεγονός της Ανάστασης. Όπως γίνεται στην σημερινή ευαγγελική διήγηση άφησε να τον αγγίξουν, άλλοτε έφαγε μαζί τους και σε μία περίπτωση είχε «ανθρακιάν κειμένην και οψάριον», είχε δηλαδή ετοιμάσει ο ίδιος και τους είπε «δεύτε αριστήσατε», ελάτε να φάμε.
κ. Λέων Μπράνγκ,
Δρ. Θεολογίας, Ἀντιπρόεδρος ΠΕΘ
Σεβαστοί Πατέρες, αγαπητοί χριστιανοί,
Ευχαριστώ την Εστία Πατερικών Μελετών για την τιμητική πρόσκληση να συμμετάσχω στην σημερινή ημερίδα με τίτλο «Πασχάλινος Κανόνας: Όρος αμετακίνητος ενότητος της Ορθοδόξου Εκκλησίας». Τελευταία υπάρχουν πολλές αναφορές τόσο του Πάπα Φραγκίσκου όσο και του Πατριάρχου Βαρθολομαίου στο θέμα του κοινού εορτασμού του Πάσχα[1].
Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΓ΄, Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1255(2)
Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ (Ἰω. 20,19-31), 27 Ἀπριλίου 2025 (2006)
Νεκτάριος Δαπέργολας
Μή σᾶς παραπλανᾶ ἡ φωτογραφία. Ὁ ἐπικήδειος δέν εἶναι γιά τό εἰκονιζόμενο σατανολατρικό βδέλυγμα (βδέλυγμα ὄχι μόνο…de jure, ὡς ἐπί κεφαλῆς τῆς δυσώδους παναίρεσης, ἀλλά καί γιά τήν ἐπιπλέον ἀκόμη κεντρική θέση πού κράτησε ὁ συγκεκριμένος μέσα στόν βόρβορο τῆς νεοταξικῆς σιχασιᾶς καί τῆς woke ἀνωμαλίας). Αὐτός «ἀπέθανε καί ἐτάφη» (Λουκ. ιστ΄ 22). Καί καλό (λέμε τώρα) κατευόδιο πρός τήν…τρυφερή ἀγκαλιά τοῦ κατάμαυρου ἀφέντη του. Αὐτός ὁ ἐπικήδειος, ἀντίθετα, γράφεται γιά κάποιους νεκροζώντανους. Γιά κάποιους πού μπορεῖ δηλαδή ἀπό πολλούς ἄλλους νά λογίζονται ὡς ζωντανοί, ἀλλά ὁ θάνατος τοῦ βδελυροῦ Μπεργκόλιο ἀπέδειξε γιά μία ἀκόμη πολλοστή φορά τήν προχωρημένη τους νεκρική σήψη. Γράφεται γιά ὅλα τά περιφερόμενα πτώματα καί τά ἄταφα κουφάρια τῆς θλιβερῆς πνευματικῆς μας ἀνθυπομπανανίας.
Ο Άγιος Τριαδικός Θεός, φρόντισε μέσα σε αυτά τα ζοφερά και καταθλιπτικά χρόνια της ηλεκτρονικής σκλαβιάς, της υγειονομικής δικτατορίας, της τυραννίας, της πολιτικής ορθότητας και του οικουμενισμού, να φανερώσει έναν Ιεράρχη στην Πάφο που μόνο με τον Άγιο Πανάρετο μητροπολίτη Πάφου θα μπορούσαμε να συγκρίνουμε την προσωπικότητα και το έργο που διετέλεσε στην Πάφο μέσα σε μόλις 2 χρόνια.
Η στάση του ηρωική, αγιοπνευματική, αγιοπατερική και ορθοδοξότατη σε θέματα εκκλησιολογίας και ορθόδοξης δογματικής (βλ. κάρα του Αποστόλου Παύλου), κηρύγματος (πρωτοστάτης στο αντιοικουμενιστικό κίνημα αλλά και διακριτικός και αυστηρότατος με πλανεμένους και ου κατ᾽ επίγνωση ζηλωτές), στην ορθόδοξη κατήχηση (οι πιο ορθόδοξοι ιεροκήρυκες με αγιοπνευματικές εμπειρίες του ελληνορθόδοξου κόσμου, κήρυξαν σε κάθε γωνιά της Πάφου εκεί που το ορθόδοξο κήρυγμα δεν επιτρεπόταν στην Πάφο τα τελευταία 50 χρόνια περίπου).
