Επετειακά.

Ένα απόγευμα, του οσίου Νίκωνος του Μετανοείτε, μετά τις λατρευτικές εκδηλώσεις στη Λακωνική πρωτεύουσα για τον πολιούχο της, χτύπησε το τηλέφωνο μου και μια τότε άγνωστη και σήμερα αγαπητή φωνή από την άλλη άκρη με ειδοποίησε δια την εκλογή μου εις επίσκοπον. Πάγωσα, βίωσα το αίσθημα του άγνωστου στο έπακρο. Δε θυμάμαι αν ψιθύρισα ένα "να ναι ευλογημένο" ή φαντάστικα ότι απάντησα κάτι ενώ κοιτούσα αποσβολωμένος. Οι ώρες που ακολούθησαν περίεργες. Ένα πράγμα κυριαρχούσε. Ενα τηλέφωνο να χτυπά για ευχές. Ήμουν συνεχώς με ένα τηλέφωνο ανά χείρας.

Ο κόσμος είναι σε κατάσταση λήθαργου, αμαρτωλού ύπνου.

Ο κόσμος είναι σε κατάσταση λήθαργου, αμαρτωλού ύπνου. Ο Θεός τον ξυπνά με πολέμους, επιδημίες, πυρκαγιές, καταιγίδες, σεισμούς, πλημμύρες, αποτυχίες των καλλιεργειών... Αλίμονο! Δεν ακούει τη φωνή του Θεού!

Οι άνθρωποι αναπαύονται στο κρεβάτι της αυταπάτης, αλλά έχουν ξεχάσει τη σωτηρία. Δεν υπάρχει χρόνος: πρέπει να ποδοπατήσεις, μετά να κοιμηθείς, μετά να κρίνεις τους άλλους, αλλά υπάρχουν πολλά άλλα, λοιπόν, και δεν υπάρχει χρόνος να σκεφτείς την ψυχή σου και την αιωνιότητα!

ΣΤΑΡΕΤΣ  ΣΑΒΒΑΣ  (Ostapenko)

«Τό Τάμα τοῦ Ἔθνους» (Μνημεῖον Δοξολογίας, Εὐγνωμοσύνης, Παρακλήσεως)

 

Τάμα του Έθνους

Συμπλήρωμα εις την Ομιλία της 7.11.2021

(Ναύπλιον «Βουλευτικόν»)

 Η Πρόσφορά του Ιδρύματος Προασπίσεως Ηθικών και Πνευματικών Αξιών προς την Εκκλησία

29.11.2021

Λόγω συνεχῶν διακοπῶν καί ὀχλήσεων ὁ Πρόεδρος δέν ἠδυνήθη νὰ ὁλοκληρώσῃ τά σπουδαῖα καὶ θεμελιώδη ἱστορικὰ στοιχεῖα, τὰ ὁποῖα παρατίθενται κατωτέρω:

 « Τό Τάμα τοῦ Ἔθνους »

 

(Μνημεῖον Δοξολογίας, Εὐγνωμοσύνης, Παρακλήσεως)

 

Παρ' ὅλον πού γνωρίζω ὅτι διὰ τούς «νοῦν ἔχοντας» ἀποτελεῖ «Κοινόν Τόπον» τό θέμα διὰ τὸ ὁποῖον θὰ σᾶς ἀπασχολήσω, ἐν τούτοις ὑποβάλλω τὴν παροῦσαν ὡς ἐκδήλωσιν ψυχικῆς μου ἀνάγκης, ὑπό τὴν  Ἔποψιν ὅτι εἶναι Ἠθική μου Προσφορά,  δίκην κοδράντη (ρωμαϊκὸν νόμισμα ποὺ ἀντιστοιχοῦσε εἰς τὸ 1/64 τοῦ Ἀσημένιου Ρωμαϊκοῦ Δηναρίου καὶ εἰς τὸ 1/1600 τοῦ Χρυσοῦ Δηναρίου) τῆς χήρας τοῦ Εὐαγγελίου.

Ρωτήθηκε ένας ενάρετος γέροντας: - Τι αναπαύει περισσότερο την Παναγία μας;

Ρωτήθηκε ένας ενάρετος γέροντας:

- Τι αναπαύει περισσότερο την Παναγία μας; 

Και ο σοφός εκείνος γέροντας απάντησε: 

- α) να αγαπήσουμε και να μνημονεύουμε το όνομα του Υιού Της, με την ευχή του Χριστού

β) να αγαπήσουμε και να μιμηθούμε τη ζωή του Υιού Της και τη δική Της, μια ζωή γεμάτη αγάπη, ταπείνωση και αγνότητα, κατεξοχήν αυτές τις αρετές και γ) να αγαπήσουμε και να κάνουμε τους Χαιρετισμούς της Παναγίας. 

Οι Χαιρετισμοί της Παναγίας, περιέχουν πάρα πολύ Χάρη!

Ἐπίσκοπος διώκτης ( Γ΄) . Θεολογικὴ μετάλαξις Π

 

 Γεώργιος Κ. Τζανάκης Ἀκρωτήρι Χανίων.

Ὅπως ἐξελίσονται τὰ γεγονότα, ἀναποδράστως δὲν θὰ μπορέσουμε νὰ ἑορτάσουμε Χριστούγεννα –μόνον τυφλὸς δὲν βλέπει τὴν μεθόδευσι- ὅπως καὶ ὅτι σὲ λίγο θὰ ἀπαιτηθῇ ἀπὸ ὅλους νὰ ἐμβολιάζονται γιὰ νὰ μπαίνουν στοὺς ναούς. Μετὰ ἀπὸ τόση ἀδρανεια, σύγχισι καὶ διαίρεσι τοῦ λαοῦ οἱ πολιτικοὶ καὶ θρησκευτικοὶ ἄρχοντες προχωροῦν τὸ σχέδιο τους ἀργὰ, ἀλλά σταθερά, μέχρι τὴν πλήρη φασιστικοποίησι τῆς ζωῆς καὶ τὴν ὑποδούλωσι τῶν πάντων. Μποροῦμε νὰ κάνουμε κάτι ἤ θὰ περιμένουμε σὰν μαρμαρωμένοι ἱδεῖν τὸ τέλος;

Αὐτὸς ὁ Ἴδιος βάσταξε τὶς ἁμαρτίες μας...

   «Αὐτὸς ὁ Ἴδιος βάσταξε τὶς ἁμαρτίες μας στὸ σῶμα του πάνω στὸ ξύλο τοῦ σταυροῦ γιὰ νὰ ἐλευθερωθοῦμε ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες καὶ νὰ ζήσουμε ἐνάρετα».

             (Α΄ Πέτρ. β΄24)

   Ὁ Σταυρὸς κατήργησε τὴν ἁμαρτία, ἔγινε γιὰ τὴν οἰκουμένη καθαρτικό, μέσο συμφιλιώσεως μετὰ ἀπὸ πολυχρόνια ἔχθρα ἀνάμεσα στὸν ἄνθρωπο καὶ τὸ Θεό, ἄνοιξε τὶς πόρτες τοῦ οὐρανοῦ, ἔκαμε τοὺς ἐχθροὺς φίλους, ἐπανέφερε τὸν ἄνθρωπο, ποὺ εἶχε πέσει, στὸν οὐρανό, ἐγκατέστησε τὴν ἀνθρώπινη φύση μας στὰ δεξιὰ τοῦ θρόνου τοὺ Θεοῦ, μᾶς χάρισε ἄπειρα ἄλλα ἀγαθὰ.

          Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Ἔξω οἱ Πάπαι ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξίαν!

Γράφει ὁ κ. Παῦλος Τρακάδας, θεολόγος

Κατὰ τὴν πρώτην ἐπίσκεψιν τοῦ Πάπα τὸ 2001 εὐσεβεῖς πιστοὶ ἐφώναζον –ὀρθῶς- μὲ στεντορίαν τὴν φωνὴν «ἔξω ὁ Πάπας ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα»! Εὑρισκόμεθα σήμερα εἰς τὴν δυσμενῆ θέσιν νὰ ὑποστῶμεν μίαν ἀκόμη ἐπίσκεψιν τοῦ ὀλετῆρος τῆς εὐαγγελικῆς πίστεως ἐντὸς μόλις πενταετίας. Δυστυχῶς, ἡ Ἱεραρχία μας δὲν ἀντιμετωπίζει μὲ τὴν δέουσαν σοβαρότητα τὸ ζήτημα. Εἰς ἀπαντητικήν του ἐπιστολὴν τῆς 9ης Νοεμβρίου 2021 πρὸς τὸν Σεβ. Κονίτσης, ποὺ διεμαρτυρήθη ἐντόνως διὰ τὴν ἐπίσκεψιν, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν ἀπήντησεν ὅτι «ἡ ἐπίσκεψις τοῦ Πάπα Φραγκίσκου εἰς τὴν Ἱερὰν Ἀρχιεπισκοπὴν Ἀθηνῶν εἶναι αὐστηρῶς ἐθιμοτυπική, ἄνευ παρουσίας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου». Μήπως ἐννοεῖ ὅτι ἡ Ἱ. Σύνοδος τῆς Κύπρου ποὺ θὰ ἔχη συνάντησιν μὲ τὸν Πάπαν, τὸν ὑποδέχεται ἐπισήμως;… Θὰ εἶναι ἐπίσης ἐθιμοτυπικὴ ἡ ἀντεπίσκεψίς του εἰς τὴν παπικὴν νουντσιατούρα τὸ ἀπόγευμα τῆς Κυριακῆς 5ης Δεκεμβρίου; Ποῖος ὁ λόγος; Διατί παρέλειψε νὰ τὸ ἀναφέρη; Πῶς τώρα θεωρεῖ ὅτι ἐνεργῶν μόνος ὡς Ἀρχιεπίσκοπος δὲν λαμβάνει ἡ ἐπικοινωνία ἐπίσημον χαρακτῆρα, ἐνῶ εἰς τὸ Οὐκρανικὸν ἀπεφάνθη ἡ Ἱεραρχία ὅτι ἡ πλέον ἐπίσημος ἀναγνώρισις τοῦ ψευδοκιέβου ἔγκειται εἰς μόνον τὸν Ἀρχιεπίσκοπον;

Για τη μετάνοια και την υπομονή

Πατερικό ανθολόγιο

Όσιος Εφραίμ ο Σύρος

 Άραγε ποιος σκέφθηκε ότι αυτή εδώ η ζωή είναι σαν ένας δραπέτης· και επίσης ότι είναι σαν ένας εξόριστος και άστατος, και σαν σκηνή που διαλύεται· και γι’ αυτό προφύλαξε από παντού την ψυχή του με σοφία, για να μην υποστεί την προσδοκώμενη φοβερή και μεγάλη απόφαση του Θεού στη μέλλουσα κρίση για τους πονηρούς ανθρώπους;

Εξομολόγηση του Γέροντα Φιλόθεου το 1908 (Βρέθηκε στο αρχείο του μετά την κοίμηση του)

 

1. Δεν αγαπώ το Θεό με όλη μου την ψύχη, την καρδιά και την διάνοια. Δεν έχω υπακοή στις εντολές του Κυρίου και δεν φυλάγω τις υποσχέσεις που έδωσα στο Βάπτισμα και στην κουρά μου ενώπιων του Θεού, των Αγγέλων, των Αγίων και των ανθρώπων.
2. Δεν προσεύχομαι και δεν μελετώ με προσοχή. Στις ιερές Ακολουθίες και αγρυπνίες, ακόμη και την ώρα της Θείας Λειτουργίας, παρίσταμαι στο Ναό χωρίς φόβο, προσοχή και ευλάβεια. Πολλές φορές έχω απρεπείς, αισχρούς, ακάθαρτους και βλάσφημους λογισμούς.
3. Δεν έχω μετάνοια αληθινή, ούτε πένθος ούτε δάκρυα. Δεν εξομολογούμαι καθαρά και με συντριβή καρδιάς• ούτε έχω αίσθηση ότι η εξομολόγησή μου γίνεται ενώπιων του Παντογνώστη Θεού, που είναι πανταχού πάρων και γνωρίζει τα πάντα, και τους λογισμούς και τα βάθη της καρδιάς μου.
4. Στο μυστήριο της Θ. Κοινωνίας προσέρχομαι αναξίως, χωρίς την πρέπουσα ετοιμασία, χωρίς φόβο Θεού, πίστη και αγάπη.

π. Σάββας Αχιλλέως: «Σε αυτά που έρχονται εμείς θα προχωρούμε με τον Χριστό μας άφοβα»

 

το είδαμε ΕΔΩ

Το ΒΔΕΛΥΓΜΑ της ΕΡΗΜΩΣΕΩΣ στους ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥΣ ΝΑΟΥΣ - π. Αθανασιος Μυτιληναιος

 

 

το είδαμε ΕΔΩ

Μητροπολίτης Αυγουστίνος Καντιώτης: «Θα σας πουν… Από αύριο απαγορεύεται ο εκκλησιασμός…»

 

το είδαμε ΕΔΩ

«Σεβασμιώτατε, περιοριστεῖτε στὰ ποιμαντικά σας καθήκοντα»

Σεβασμιώτατε,

Μὲ ἔκπληξη πληροφορήθηκα τὴν πρόθεσή σας νὰ ξεκινήσετε ἐμβολιασμούς (!!!) στὶς 3 Ὀκτωβρίου ἔξω ἀπὸ τοὺς Ἱεροὺς Ναοὺς τῆς Μητροπολιτικῆς σας Περιφέρειας μὲ Κινητὴ Ὁμάδα τοῦ ΕΟΔΥ. Μάλιστα, ἡ ἀκατανόητη αὐτὴ ἐνέργειά σας διαφημίστηκε μὲ διθυράμβους ἀπὸ τὰ ἀργυρώνητα (ἐπισήμως μὲ 20 ἑκατομμύρια Εὐρὼ) ΜΜΕ ποὺ ἄδραξαν τὴν εὐκαιρία νὰ παρουσιάσουν τὴν πρωτοβουλία σας, βγάζοντάς σας νὰ μιλήσετε γι’ αὐτὴν στὶς «εἰδήσεις» τους.

Εἰλικρινά, θέλω νὰ σᾶς ρωτήσω: 

Το μυστήριο του Θεού, ο γάμος είναι μέγα.

Το μυστήριο του Θεού, ο γάμος είναι μέγα. Και πρέπει στο μυστήριο του Θεού να αγγίξουν χέρια καθαρά. Εσύ είσαι καθαρός; Πώς θα έχεις τη Χάρη του Θεού;

Ντύνεται τα νυφικά η κόρη με το λευκό χρώμα, που σημαίνει αγνότητα και πηγαίνει εκεί, που δεν είναι αγνή, ούτε ο αγνός ο υιός. Πηγαίνουν και ζητούν στεφάνι, γιατί ενίκησαν λέει. Τί ενίκησαν; Τί ενίκησες; Εγκρατεύθηκες;

Κατατροπώθηκες και καταπατήθηκες υπό τας πόδας του Διαβόλου. Δεν ενίκησες τον Διάβολον. Δεν επάλεψες. Δεν έμεινες αγνός. Τώρα τι ζητάς το στεφάνι; Ποιός θα σου το δώσει το στεφάνι; Ο Θεός δεν θα σου το δώσει. Διότι δεν επάλεψες, δεν ενίκησες και το στεφάνι δεν σου ανήκει.

Ο ΑΓΙΟΣ ΦΡΟΥΜΕΝΤΙΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΙΝΔΙΑΣ

 30 Νοεμβρίου

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Α’ Κορ. δ’ 9-16

   9 Δοκῶ γάρ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις. 10 ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν, ὑμεῖς δὲ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ· ἡμεῖς ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δὲ ἰσχυροί· ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἡμεῖς δὲ ἄτιμοι. 11 ἄχρι τῆς ἄρτι ὥρας καὶ πεινῶμεν καὶ διψῶμεν καὶ γυμνητεύομεν καὶ κολαφιζόμεθα καὶ ἀστατοῦμεν 12 καὶ κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι ταῖς ἰδίαις χερσί· λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, 13 βλασφημούμενοι παρακαλοῦμεν· ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγενήθημεν, πάντων περίψημα ἕως ἄρτι. 14 Οὐκ ἐντρέπων ὑμᾶς γράφω ταῦτα, ἀλλ᾿ ὡς τέκνα μου ἀγαπητὰ νουθετῶ. 15 ἐὰν γὰρ μυρίους παιδαγωγοὺς ἔχητε ἐν Χριστῷ, ἀλλ᾿ οὐ πολλοὺς πατέρας· ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα. 16 παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, μιμηταί μου γίνεσθε.

Αμηχανία.

 

Πρωινή εξόρμηση στο κέντρο της χώρας. Φορτηγό γεμάτο σακιά ρύζι. Κούραση, ζεστή, λακούβες, ζαλάδα και οι παράγκες ξεπροβάλουν. Κόσμος τρέχει κατά πάνω μας. Γνώριμη αίσθηση. Αγωνία για να μοιράσουμε δίκαια, μη φύγει κανείς δίχως να πάρει μην υπάρξουν εντάσεις για ένα κιλό ρύζι. Η πείνα κάνει τον άνθρωπο να σβήνει πολλά από αυτά που μυρίζουν ευγένεια. Κατεβήκαμε από το όχημα, ανοίξαμε την πόρτα και εμφανίστηκε το φορτίο. Παγωμένη ατμόσφαιρα. Ούτε φωνές, ούτε σπρώξιμο, ούτε τίποτα. Σάστισα. Ρωτώ τον πρόεδρο τι συμβαίνει. "Τίποτα!", απάντησε. "Και τότε γιατί δεν πλησιάζει κανείς;", Συνεχίζω εγώ. "Διότι, εδώ και μήνες το ρύζι είναι άχρηστο τρόφιμο, δεν υπάρχει νερό για να βράσει!".

Νὰ ἀποδοκιμάσωμεν τὸν Πάπαν

Γράφει ὁ Ἀρχιμανδρίτης Θεόκλητος Κ. Τσίρκας

Δὲν ξέρω γιὰ πότε ὁ Πατριάρχης καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπός μας ἀναμένουν τὸν πάπα!!! Ἐκεῖνο ποὺ τοὺς ὑπενθυμίζω, ὅταν κάποιος ἄλλος εἶχε τὴν φιλοδοξία νὰ ΠΡΟΣΚΑΛΕΣΕΙ τὸν πάπα εἴδαμε τὰ τέλη του ποὺ δὲν ἦταν οὔτε ἀνώδυνα οὔτε ἀνεπαίσχυντα, δὲν ξέρουμε ὅμως τί ἀπολογίαν εἶχε, ὅταν ἔφτασε πρὸ τοῦ ΦΟΒΕΡΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ. Μποροῦμε ὅμως νὰ ὑποθέσουμε καὶ νὰ εὐχηθοῦμε στὸν Κύριο νὰ μετριάσει τὴν ἀπόφασή Του. Γιὰ Σᾶς ὅμως οὔτε ἕνα κεράκι δὲν θὰ Σᾶς ἀνάψουμε, διότι γνωρίζουμε τὶς διεργασίες ποὺ γίνονται στὸ Φανάρι, γιὰ νὰ μᾶς ὑποδουλώσουν στὸν πάπα! Αὐτὸ φάνηκε καθαρὰ μὲ τὸ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ! Ἔχουν γραφεῖ πολλὰ γιὰ τοὺς ΚΑΘΗΡΗΜΕΝΟΥΣ, τοὺς ΑΥΤΟΧΕΙΡΟΤΟΝΗΤΟΥΣ, τοὺς ΑΦΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ μαζὶ μὲ τοὺς ΟΥΝΙΤΕΣ, ποὺ ἄνοιξαν οἱ Πόρτες, γιὰ τὴν ὑποταγή μας!!!

«ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΙΔΑΝΙΚΑ»

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ΛΟΥΚΑ[:Λουκά 18,18-27]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
σχετικά με την ευαγγελική περικοπή της Κυριακής ΙΓ΄ Λουκά με θέμα:

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 27-11-1994] (Β 308)

Η παρουσία του πλουσίου νεανίσκου, αγαπητοί μου, που ζητά από τον Κύριον τι να πράξει για να κερδίσει την αιώνιον ζωήν, όντως μας συγκινεί. Ενώ το ερώτημα είναι ένα τεράστιον θέμα, «τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;», η απάντησις του Κυρίου μοιάζει ότι είναι πολύ πεζή. Τι του είπε; «Τήρησε τις εντολές». Πολύ απλά. «Τήρησε τις εντολές». Και ο νεανίσκος ίσως νόμισε περί μεγάλων και εκτάκτων και αγνώστων εντολών. Γι΄αυτό ερωτά: «Ποιες είναι αυτές;». Και ο Κύριος τού απαριθμεί εντολές από τον δεκάλογον, πολύ γνωστές.

«Μακάριοι οἱ ἱερεῖς ποὺ δὲν θὰ ὑποκύψουν στὶς πιέσεις»

 

 

π. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἀπόσπασμα 7/2/2021

Ὁ μακαριστὸς πατὴρ Ἐφραίμ, ὁ ἁγιασμένος Γέροντας τῆς Ἀριζόνας, εἶπε ὅτι θὰ ἔρθει καιρὸς ποὺ οἱ ἱερεῖς θὰ λειτουργοῦν σὰν κλόουν, καὶ σὰν κλόουν θὰ τελοῦν τὴν Θεία Λειτουργία -νὰ μὴν πῶ δηλαδὴ ἕνα-ἕνα τὰ ἄλλα Μυστήρια. Δηλαδή, καὶ τὴν Ἐξομολόγηση καὶ τὴν Βάπτιση, καὶ οἱ ἀρχιερεῖς τὴν Χειροτονία, θὰ τὰ κάνουν ντυμένοι σὰν κλόουν. Καὶ βέβαια, βλέπουμε νὰ ἐπαληθεύεται αὐτὸ τώρα μὲ τὰ φίμωτρα, τὶς μάσκες, αὐτὰ τὰ προσωπεῖα ποὺ ἐπιβλήθηκαν. Καὶ ὅπως εἶχε πεῖ καὶ ὁ μακαριστὸς π. Βασίλειος ὁ Καυσοκαλυβίτης, «ἔχετε νὰ δεῖτε πολλὰ αἴσχη, θὰ κάνετε χιλιόμετρα γιὰ νὰ βρεῖτε σωστὸ ἱερέα».

ΑΠΟ ΠΑΣΤΟΡΑΣ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΗΣ ΕΓΙΝΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ

«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»

Ὁ διάκονος Θαλλέλαιος ἀπό τό Γκαρκαζέμπε μᾶς ἔγραψε τήν ἑξῆς ἐπιστολή:

«Ἐγώ προηγουμένως ἤμουν χριστιανός προτεστάντης. Ἀκολουθοῦσα μία κοινότητα, πού λέγεται Μορμόνοι. Ἀρχηγός αὐτῆς τῆς κοινότητος ἦτο κάποιος πού λεγόταν Ἰωσήφ Σμίθ καί γεννήθηκε τό 1805. Ἡ  «ἐκκλησία» αὐτή ἦλθε ἐδῶ στό Κολουέζι τό 1987. Ἐγώ κατηχήθηκα καί βαπτίσθηκα σ᾿ αὐτή τήν Κοινότητα. Μ᾿ ἔκαναν πάστορα (ποιμένα), διότι μέ εἶδαν ὅτι εἶχα πολύ ζῆλο γιά τήν «ἐκκλησία» τους, ἡ ὁποία πίστευα ὅτι ἦτο ἡ ἀληθινή. Τό 1997 τελείωσα τήν σχολή γιά δάσκαλος σέ παιδάκια δημοτικοῦ σχολείου, ἀλλά δέν εὕρισκα δουλειά πουθενά. Τελικά προσλήφθηκα σέ ἕνα κατάστημα, κάποιου Ἕλληνα, πού ἔμενε ὁ ἴδιος στό Λουμπουμπάσι, ἀλλά τό μαγαζί του τό διηύθυναν ἄλλοι ντόπιοι στό Κολουέζι. Στό μαγαζί αὐτό ἐρχόταν συχνά ὁ π. Δ. τοῦ Ὀρθοδόξου Κλιμακίου Κολουέζι γιά νά ἀλλάξει χρήματα. Μᾶς ἔπαιρνε μέ τό αὐτοκίνητο καί μᾶς ἐπήγαινε στήν Ἱεραποστολή νά παραδώσουμε ἐκεῖ τά χρήματα. Μέσα στό αὐτοκίνητο δέν ἔπαυε νά μᾶς διδάσκει γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Μᾶς ἔδωσε καί βιβλία στά γαλλικά. Τά διάβαζα καί πολύ μέ ἐντυπωσίαζαν οἱ Ἅγιοι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Οι Αποδομητές της Ορθόδοξης Θεολογίας και η Παράδοση

 Γράφει ο Τουλουμτσής Ι. Βασίλειος

Μ.Δ.Ε Δογματικής Θεολογίας Ε.Κ.Π.Α.

Ο εκδοτικός οίκος «Κυριακίδη» εξέδωσε πρόσφατα τη μελέτη του Αναστασίου Πολυχρονιάδη υπό τον τίτλο «Αποδομητές της Ορθόδοξης Θεολογίας» (Θεσσαλονίκη, Οκτώβριος 2021). Στην εν λόγω μελέτη σημειώνεται η κριτική προσέγγιση κάποιων ενδεικτικών περιπτώσεων εκφοράς ενός “σύγχρονου θεολογικού λόγου”, ο οποίος εκφράστηκε κατά την τρέχουσα επικαιρότητα. Παρότι οι περιεχόμενες περιπτώσεις αναφέρονται σε διαφορετικά ζητήματα μεταξύ τους, εν τούτοις φαίνεται ότι μετέχουν ενός κοινού υποβάθρου θεμελίωσης της επιχειρηματολογίας τους, το οποίο αφορά στον τρόπο κατανόησης και ερμηνείας του μυστηρίου της Εκκλησίας και της ενιαίας εκκλησιαστικής παράδοσης. Το κοινό αυτό υπόβαθρο αποτελεί άλλωστε και την αιτία των σημειούμενων αντιφάσεων και αυτοαναιρέσεών τους, οι οποίες καταγράφονται από τον συγγραφέα αντίστοιχα στην καθεμιά περίπτωση. Για την ορθόδοξη τουλάχιστον θεολογία δεν αρκεί να δημοσιεύεται απλώς μία άποψη, η οποία προς ώρας μεν και εξωτερικά να φαίνεται ρηξικέλευθη, πλην όμως  στον πυρήνα της να χαρακτηρίζεται είτε ως θεολογικώς αδιάφορη είτε χειρότερα ως θεολογικώς προβληματική, μένοντας εγκλωβισμένη και φθειρόμενη στο διάβα μόνον της τρέχουσας επικαιρότητας, ωσάν να επρόκειτο για πυροτέχνημα. Το ζητούμενο πάντοτε είναι η κατάθεση ενός αυθεντικού θεολογικού λόγου «που υπερβαίνει τις εποχές και τις κοινωνίες»[1].

«Ἐμεῖς ὅμως κηρύττουμε Χριστὸν σταυρωμένον»

   «Ἐμεῖς ὅμως κηρύττουμε Χριστὸν σταυρωμένον».

                 (Α΄ Κορ. α΄23)

   Σταυρωθέντα τε ὑπὲρ ἡμῶν ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου. Σκέψου τὰ ἀγαθὰ ποὺ πρόσφερε ὁ Σωτήρας μὲ τὸ Σταυρό. Μήπως δὲν ἔδιωξε ὅλη τὴν πλάνη τῶν ἀσύνετων εἰδωλολατρῶν; Δὲν ἔδιωξε μ΄ αὐτὸν κάθε ἀθεΐα; Ποιὸς τώρα εἶναι ἄρρωστος μὲ πολυθεΐα; Ποιὸς πλέον ἀποδίδει θεϊκὴ τιμὴ σὲ ζῶα καὶ θηρία; Δὲν ἔκανε νὰ σιγήσουν οἱ φλυαρίες τους; Διότι ἔκανε νὰ σιγήσουν οἱ φλυαρίες τους; Διότι κάποιοι ἁλιεῖς, ἀπόστολοι τοῦ σταυρωμένου, ἔπεισαν τοὺς πάντες νὰ ὁμολογοῦν Αὐτὸν ὡς Θεόν. Ποῦ βρίσκεται τώρα ναὸς εἰδώλων καὶ κάνει μαντεῖο; Ποῦ ζώων καὶ ἀνθρώπων θυσίες καὶ ἀκάθαρτες τελετὲς δαιμόνων καὶ λατρεία τοῦ διαβόλου καὶ τῶν ὁπαδῶν του; Ὅλα αὐτὰ τὰ ἀνέτρεψε ὁ Σταυρωθείς. Καὶ μόνον ὁ τύπος τοῦ Σταυροῦ διώχνει τοὺς δαίμονες, αὐτοὺς ποὺ πρὶν οἱ εἰδωλολάτρες τοὺς θεωροῦσαν θεούς.

Ἁγίου Συμεὼν Θεσσαλονίκης

Γέροντος Δωροθέου:«δεῦρο ἀκολούθει μοι»

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ ΛΟΥΚΑ  

Μελέτη στό εὐαγγελικό ανάγνωσμα

Οἱ ἀληθινοί μαθητές τοῦ Χριστοῦ, οἱ Ἀπόστολοι ὅλων τῶν ἐποχῶν, ἔχουν ἕνα κοινό χαρακτηριστικό: τήν αὐταπάρνηση. Ὅσοι ξεκινοῦν νά ἀκολουθήσουν τόν Κύριο δέν κοιτοῦν πίσω. Τό Ἀποστολικό ἀξίωμα ἀπαιτεῖ πλήρη ἀπαλλαγή ἀπό τά βάρη αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Τό κυριώτερο ἐμπόδιο εἶναι ἡ ἰδιοκτησία ἀγαθῶν καί ἡ δέσμευση πού προϋποθέτει.

Σχέδια ζωγραφικής για μικρά παιδιά – “Τα Εισόδια της Θεοτόκου”

 

Μέρος Β΄: Η Πατερική Στάση για τα Εmβoλiα: Συνέντευξη με τον π. Σάββα Αγιορείτη (2/3)

 

The Orthodox Ethos

Μέρος Α΄: Η Πατερική Στάση για τα Εmβoλiα: Συνέντευξη με τον π. Σάββα Αγιορείτη (1/3) 

Ο Χριστός είναι αυτός που μας έφτιαξε και αυτός που μας εξαγόρασε με το Αίμα Του!

 

Ο Χριστός είναι αυτός που μας έφτιαξε και αυτός που μας εξαγόρασε με το Αίμα Του! Από φιλότιμο και μόνο, γι’ αυτά που μας έκανε ο Χριστός, έπρεπε να αλλάξει κάθε άνθρωπος και να πολιτεύεται διαφορετικά στη ζωή του, εν μετανοία. Αλλά πού τέτοιο φιλότιμο…!

 Θησαύρισμα ἀπό τόν ἀείμνηστο Δημήτριο Παναγόπουλο†

Αιωνιότης...

Γέροντα  Ιγνατίου Καπνίση

Υποθέσατε ότι όλες οι θάλασσες ενώνονται σε μία.

Υποθέσατε ακόμη ότι κάθε χίλια χρόνια έρχεται ένα πουλάκι και πίνει από την απέραντη αυτή θάλασσα ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ.

Υπολογίσατε τώρα, σας παρακαλώ, σε πόσα δισεκατομμύρια ή τρισεκατομμύρια χρόνια θα τελειώσει αυτή η θάλασσα.

Κάποτε πάντως θα  τελειώσει…

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ-ΦΩΤΗ, ΤΟΥ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΥ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

 

το είδαμε ΕΔΩ

ΦΕΜΙΝΙΣΜΟΣ και ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ: Μια ιστορία που δεν έχετε ξανακούσει

Εθνικά-Κοινωνικά

Μαρίας Δημητριάδου

    Όπως γνωρίζουμε, ο φεμινισμός, το ιδεολογικό κίνημα που διεκδικεί την εξίσωση της γυναίκας με τον άντρα σε όλα τα πεδία της κοινωνικής ζωής, ξεκίνησε ως θεωρία με την Γαλλική Επανάσταση και με την συνεχή πάλη των θιασωτριών του, που κάποιες φορές είχε βίαιη μορφή, κατάφερε να κερδίσει αρχικά το δικαίωμα των γυναικών στην ψήφο, πρώτα στην Αγγλία κι έπειτα στην Αμερική. Ακολούθησε σταδιακή κατάργηση των διακρίσεων στις σπουδές, στην εργασία και τον γάμο, και σήμερα πια μπορούμε να μιλάμε για ισοπολιτεία ανδρών και γυναικών στις περισσότερες χώρες του Δυτικού κόσμου. Νόμοι άδικοι, όπως ένας αμερικανικός του 19ου αιώνα που όριζε, εάν ο άντρας μιας γυναίκας πέθαινε όσο εκείνη ήταν έγκυος, να της πάρουν το παιδί μόλις γεννηθεί και να το δώσουν σε κάποιον κηδεμόνα που είχε ορίσει ο πατέρας, θεωρούνται σήμερα απολιθώματα και δύσκολα μπορούμε να πιστέψουμε ότι κάποτε ίσχυαν.

Κάλεσμα σε Αγιορείτικη Αγρυπνία προς τιμήν του Οσίου Πορφυρίου, στην Αγιοτόκο Θεσσαλονίκη

 

ΑΓΙΟΣ ΠΑΡΑΜΟΝΟΣ ΚΑΙ ΤΡΙΑΚΟΣΙΟΙ ΕΒΔΟΜΗΝΤΑ ΜΑΡΤΥΡΕΣ

 29 Νοεμβρίου

 ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Α΄ Θεσ. β΄ 20 – γ΄ 8

 

   20 Ὑμεῖς γάρ ἐστε ἡ δόξα ἡμῶν καὶ ἡ χαρά.

   γ΄ 1 Διὸ μηκέτι στέγοντες εὐδοκήσαμεν καταλειφθῆναι ἐν Ἀθήναις μόνοι, 2 καὶ ἐπέμψαμεν Τιμόθεον, τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν καὶ διάκονον τοῦ Θεοῦ καὶ συνεργὸν ἡμῶν ἐν τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ Χριστοῦ, εἰς τὸ στηρίξαι ὑμᾶς καὶ παρακαλέσαι ὑμᾶς περὶ τῆς πίστεως ὑμῶν, 3 τὸ μηδένα σαίνεσθαι ἐν ταῖς θλίψεσι ταύταις. αὐτοὶ γὰρ οἴδατε ὅτι εἰς τοῦτο κείμεθα· 4 καὶ γὰρ ὅτε πρὸς ὑμᾶς ἦμεν, προελέγομεν ὑμῖν ὅτι μέλλομεν θλίβεσθαι, καθὼς καὶ ἐγένετο καὶ οἴδατε. 5 διὰ τοῦτο κἀγὼ μηκέτι στέγων ἔπεμψα εἰς τὸ γνῶναι τὴν πίστιν ὑμῶν, μήπως ἐπείρασεν ὑμᾶς ὁ πειράζων καὶ εἰς κενὸν γένηται ὁ κόπος ἡμῶν. 6 Ἄρτι δὲ ἐλθόντος Τιμοθέου πρὸς ἡμᾶς ἀφ᾿ ὑμῶν καὶ εὐαγγελισαμένου ἡμῖν τὴν πίστιν καὶ τὴν ἀγάπην ὑμῶν, καὶ ὅτι ἔχετε μνείαν ἡμῶν ἀγαθήν, πάντοτε ἐπιποθοῦντες ἡμᾶς ἰδεῖν καθάπερ καὶ ἡμεῖς ὑμᾶς, 7 διὰ τοῦτο παρεκλήθημεν, ἀδελφοί, ἐφ᾿ ὑμῖν ἐπὶ πάσῃ τῇ θλίψει καὶ ἀνάγκῃ ἡμῶν διὰ τῆς ὑμῶν πίστεως· 8 ὅτι νῦν ζῶμεν, ἐὰν ὑμεῖς στήκετε ἐν Κυρίῳ.

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος και τρία σημάδια της υπερηφάνειάς του

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος είπε: «ΣΚΑΣΙΛΑ ΜΟΥ ΑΝ ΔΕΝ ΜΕ ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΙ Η ΡΩΣΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ». Γιατί ένας από τους πιο σεβαστούς επισκόπους είπε κάτι τέτοιο και τι σημαίνει αυτό;

Σε μια ομιλία μπροστά στους σεβαστούς εκπροσώπους της ελληνικής διασποράς στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος είπε: «Θα έλεγα Σκασίλα μου!» που το όνομά του εξαιρέθηκε από τα δίπτυχα της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Η τελευταία φωτογραφία του Αγίου Φιλουμένου 22 Νοεμβρίου 1979 στο Φρέαρ του Ιακώβ

  

Ο άγιος Φιλούμενος προγευόμενος το μαρτύριό του, ήσυχος και χαρούμενος

Η φωτογραφία του κ. Κωνσταντίνου Μεϊμάρη που εικονίζει τον Άγιο νέο ιερομάρτυρα Φιλούμενο τον Κύπριο μπροστά από το Φρέαρ του Ιακώβ, πάρθηκε μια εβδομάδα πριν από το μαρτύριο του στις 22 Νοεμβρίου 1979, ημέρα που η Εκκλησία τιμά τους αγίους Φιλήμονα, Απφία, Άρχιππο, Ονήσιμο και Ιάκωβο (Τσαλίκη) που τότε ακόμα ζούσε. 

Ἀσφάλιζε λοιπόν τόν ἑαυτό σου, ἄνθρωπε. Ἔχεις τα σημεῖα τοῦ Ἀντιχρίστου

Ἅγιος Κύριλλος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων

"Ἀσφάλιζε λοιπόν τὸν ἑαυτό σου, ἄνθρωπε. Ἔχεις τά σημεῖα τοῦ Ἀντιχρίστου. «Νά μήν τό θυμᾶσαι μόνο γιά σένα, ἀλλά νὰ τό λές καί στούς ἄλλους μέ Ζῆλο» (πρβλ. Σοφ. Σολ. 7, 13). Ἄν ἔχεις παιδί κατά σάρκα, νά τό συμβουλεύεις. Ἄν πάλι μέ τήν Κατήχηση γέννησες κάποιο πνευματικό παιδί, καί αὐτό νὰ τό προφυλάξεις μέ τίς συμβουλές σου, ὥστε νά μἠ δεχτεῖ τόν ἀπατεῶνα ὡς αληθινό. «Διότι τό μυστήριο τῆς ἀνομίας ἤδη ἐνεργεῖται» (Β΄ Θεσ. 2, 7). Μέ βάζουν σέ σκέψεις καί φόβο οἵ πόλεμοι τῶν ἐθνῶν, μέ φοβίζουν τἁ σχίσματα τῶν Ἐκκλησιῶν, μέ τρομάζει ἡ μισαδελφία τῶν ἀδελφῶν. Ἄς τά διακηρύττουμε λοιπόν αὐτά, ἀλλά εἴθε νά μή γίνουν στήν ἐποχή μας. Ἄς ἔχουμε ὅμως τὸ νοῦ μας, γιά νά εἴμαστε ἐξασφαλισμένοι. Αὐτά εἶχα νά πῶ γιά τόν Ἀντίχριστο."

«Λυτρώθηκα ἀπό τά δεσμά τοῦ σατανᾶ...»

«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»

Ὁ ἱερέας μας π. Ἀκύλας, ἐφημέριος τῆς παραπάνω ἐκκλησίας, μοῦ διηγήθηκε τά ἑξῆς πῶς ἔγινε ὀρθόδοξος:«Ἕνα διάστημα ἤμουν πολύ ἄρρωστος, χωρίς ἐλπίδα θεραπείας. Οἱ συγγενεῖς μου μέ ἐπῆγαν στόν μάγο. Μοῦ εἶπε νά νηστεύσω καί νά ὑπομένω. Ἀλλά θεραπεία δέν εἶδα. Μ᾿ ἐπῆγαν κατόπιν σ᾿ ἕνα καθολικό ἱερέα. Αὐτός μοῦ ἔκανε προσευχή, ἀλλά ἐγώ ἐπήγαινα πρός τό χειρότερο.

Η ΤΑΝΤΡΙΚΗ ΓΙΟΓΚΑ ΤΟΥ ΓΙΟΓΚΙ BHAJAN

 

Λατρείες - Σέκτες

 ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ SERAPHIM ROSE

 

 Ταντρική γιόγκα στα βουνά του Νέου Μεξικού

         Την εποχή του θερινού ηλιοστασίου τον Ιούνιο του 1973, χίλιοι νεαροί Αμερικανοί (οι περισσότεροι από 20 έως 25 χρόνων) συγκεντρώθηκαν για δέκα μέρες πνευματικών ασκήσεων σ’ ένα χλοερό λιβάδι στο ύψωμα των 7.500 ποδιών στα βουνά Jemez του βόρειου Νέου Μεξικού. Σηκώνονταν καθημερινά στις 4.00 το πρωί, και συγκεντρώνονταν πριν την ανατολή του ήλιου (τυλιγμένοι σε κουβέρτες για την πρωινή δροσιά) για να καθήσουν στο έδαφος σε σειρές, μπροστά σε μια υπαίθρια εξέδρα. Μαζί αρχίζουν τη μέρα με ένα μάντρα στα Punjabi (μια σανσκριτική γλώσσα) με σκοπό να «συντονιστούν» με τις πνευματικές πρακτικές που πρόκειται να ακολουθήσουν.

Πάπας – Παπισμός: Ἕνας ἀπὸ τοὺς ἐξωτερικοὺς ἐχθρούς της Ἑλλάδας καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας

 

Τοῦ Μοναχοῦ Ἀβραὰμ Ἁγιορείτου

Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ ὁ Πάπας καὶ οἱ «σὺν αὐτῶ» ἀπομακρύνθηκαν ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη (1054) ἔπαψαν νά εἶναι χριστιανοί. Ὁ παπισμὸς εἶναι αἵρεση γι’ αὐτὸ οὔτε χάρη ἔχει οὔτε μυστήρια. Γι’ αὐτὸ ἡ Δύση δὲν εἶναι χριστιανικὴ ἀλλὰ αἱρετική. Ἀπὸ τὸ 1054 μέχρι σήμερα ἡ ἀλαζονεία τοῦ πάπα χρησιμοποιεῖ ὅλα τὰ ἀθέμιτα μέσα γιὰ νὰ δημιουργήσει μία παγκόσμια θρησκευτικὴ ἡγεμονία. Κατὰ τὸν 12ον αἰώνα δημιούργησε τὴν Ἱερὰ ἐξέταση, ἡ ὁποία λειτούργησε μέχρι καὶ τὸν 19ον αἰώνα.

25 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΗΣ ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ (5)

 «Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»

Ὁ Παλαιός καί ὁ Νέος Ἰσραήλ

  Στήν Παλαιά Διαθήκη ὑπάρχει ἕνα λευκό ἔλατο τῆς θεϊκῆς ἔμπνευσης κι ἕνα κόκκινο ἔλατο τῆς ὑλιστικῆς-ἀνθρωπιστικῆς-φυλετικῆς ἀντίληψης.

Ἡ Παλαιά Διαθήκη ἀρχίζει μέ τήν διαφορά μεταξύ Κάϊν καί Ἄβελ καί συνεχίζει μέ τήν διαφορά μεταξύ ἐθνῶν καί τοῦ  Ἰσραήλ. Στό Ἰσραήλ ἔχουμε τόν ἱερό Νόμο, ἀλλά ἔχουμε καί τόν χρυσό μόσχο, ἔχουμε ἀνταρσίες ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, οἱ προφῆτες θανατώθηκαν ἀπό τούς εἰδωλολάτρες ἑβραίους, ὁ ἰουδαϊκός ρατσισμός μπῆκε στήν πνευματική ἀντίληψη τοῦ Ἰσραήλ.

Οι οδοί της μετανοίας (9)

Του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου

«Aλλ’ έχεις κι άλλη οδό μετάνοιας. Kαι ποια είναι αυτή; Tο να πενθήσεις την αμαρτία σου. Aμάρτησες; Πένθησες, και εξαλείφεις την αμαρτία. Ποιος κόπος είναι αυτός; Tίποτα περισσότερο δε σου ζητώ, παρά το να πενθήσεις την αμαρτία σου. Δεν σου λέω να διασχίσεις πελάγη, ούτε να καταφύγεις σε λιμάνια, ούτε να οδοιπορήσεις, ούτε να βαδίσεις άπειρο δρόμο, ούτε να καταβάλεις χρήματα, ούτε να διαπλεύσεις άγρια κύματα, αλλά τι; Πένθησε για την αμαρτία σου».

    [Απ’ την Β΄ Ομιλία του «ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ»] 

[Από το έργο «ΡΟΔΟΣΤΑΓΜΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΗΣ ΣΟΦΙΑΣ» του Κ.Γ.Παπαδημητρακόπουλου]