Σε “ήχο βαρύ” η Μητρόπολη Πάφου

 Αναστασίου Γεώργιος, Θεολόγος

Σε “ήχο βαρύ”  η  Μητρόπολη Πάφου

Οι ψάλτες της Πάφου “αδειάζουν” τον Αρχιεπίσκοπο και

τάσσονται υπέρ  του Τυχικού, παρά το κλίμα τρομοκρατίας

που έχει επιβάλει ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος

 

Σε μία πολύ σημαντική κίνηση υπέρ του κανονικού Μητροπολίτη τους, του Μητροπολίτη Πάφου Τυχικού, προχώρησε σύσσωμος ο ιεροψαλτικός κόσμος της Πάφου αποστέλλοντας προ ημερών δύο σημαντικές επιστολές στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο και στην Ι. Σύνοδο της Εκκλησίας της Κύπρου με τις οποίες εμμέσως πλην σαφώς τα “ψέλνει” στον Αρχιεπίσκοπο και τάσσεται υπέρ της επανόδου του Τυχικού.

Σινᾶ. Ψύχραιμα καὶ λογικά (ὅση μᾶς ἔχει ἀπομείνει λογική, μὲ αὐτὰ ποὺ βλέπουμε).

Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων. 31 Ἰουλίου 2025 

Διαβάζουμε τὴν ἐπιστολὴ τοῦ (ἐκπεσῶντος, συμφώνως μὲ τὴν ἀπόφασι τῆς Σιναϊτικῆς Ἀδελφότητος, ἄρα πρώην)  ἡγουμένου τῆς μονῆς Σινᾶ κ. Δαμιανοῦ, πρὸς τὸν Πατριάρχη Ἰεροσολύμων κ. Θεόφιλο.

Α. Πρώτη παράγραφος:

«Μετά πολλῆς ἐκπλήξεως ἀνέγνωσα τὴν ἀπό 17/30.7.2025 πρὸς τὴν Ὑμετέραν Μακαριότητα ἐπιστολήν εἰς τὸ τοῦ κανονικοῦ ἐγκλήματος τῆς φατρίας καί παρασυναγωγῆς ὑποπεσάντων ἐνίων πραξικοπηματιῶν μοναχῶν τῆς καθ᾿ ἡμᾶς Ἱ. Μονῆς, τὸ ὁποῖον τυγχάνει ἀπόληξις πολυετοῦς ὑπομονῆς καί ἀνοχῆς μου εἰς κακῶς κείμενα ἐν τῇ καθ' ἡμᾶς Ἱ. Μονή».

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ...ἀπὸ ὅλα βρίσκω τὸν Θεό!

Ὅλα αὐτὰ ποὺ ἔχει κάνει ὁ Θεὸς εἶναι θαυμάσια. Ὁ ὀργανισμός τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ὁλόκληρο ἐργοστὰσιο. Τὴν καρδιά, τὸ συκώτι, τὰ πνευμόνια, ὅλα τὰ ἔχει μὲ σοφία κανονισμένα ὁ Θεός. Ἀλλά καὶ τὰ φυτά, πῶς τὰ ἔχει κάνει! Τότε μὲ τὴν κατοχή βάζαμε πέντε στρέμματα πεπόνια ποτιστικά. Μία φορά ἔκοψα ἀπὸ τὶς πεπονιές τὰ μεγάλα φύλλα ποὺ εἶναι κοντά στὶς ρίζες. Γιὰ καλό τὸ ἔκανα, γιὰ νὰ τὶς καθαρίσω. Ἐκεῖνα ὅμως τὰ μεγάλα φύλλα, τὰ κάτω, εἶναι σάν φίλτρο –εἶναι τὰ... «νεφρά» τους! – καὶ παίρνουν ὅλη τὴν πικρίλα. Καὶ ἔγιναν τὰ πεπόνια!... Ἔτρωγες τὸ πεπόνι καὶ ἔτσουζε ἡ γλώσσα!
– Γέροντα, ἐσεῖς ὅλα τὰ παρακολουθεῖτε!

ΝΑ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

 

Ψυχοφελή

ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ

ΝΑ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Εισαγωγικό από entaksis: Σήμερα, πολλοί, από αγάπη προς την Εκκλησία, εκφράζονται με λόγια που ίσως ξεφεύγουν από το πνεύμα της ενότητας και της ταπείνωσης, που είναι η καρδιά της αληθινής πίστης. Οι έντονες εκφράσεις και οι κρίσεις για την Εκκλησία ή για μέρη της, πολλές φορές κρύβουν την αγωνία για το καλό της, αλλά κινδυνεύουν να διχάσουν αντί να ενώσουν. Ο άγιος Πορφύριος μας καλεί να δούμε την Εκκλησία με τα μάτια της αγάπης και της πίστης. Για εκείνον, η Εκκλησία είναι το ζωντανό σώμα του Χριστού, όπου «είμαστε όλοι ένα, και ο Χριστός κεφαλή». Δεν είναι ένας θεσμός με ατέλειες, αλλά η πηγή της ζωής και της αθανασίας, όπου «ο Χριστός είναι το Α και το Ω, η αρχή και το τέλος, η βάση, το παν». Η στήριξη του θεσμού της Εκκλησίας είναι απαραίτητη και δεν πρέπει να συγχέεται με τα σφάλματα ή τις πράξεις ορισμένων μελών της. Ο Θεσμός αυτός διατηρεί την ενότητα, τη διδασκαλία και τη Χάρη που μας μεταφέρει ο Χριστός, και μας καλεί να πορευόμαστε με πίστη και εμπιστοσύνη, παρά τις ανθρώπινες αδυναμίες που μπορεί να υπάρξουν.

Ο εχέφρων υποτακτικός ή εξομολογούμενος ιδού πώς συμπεριφέρεται προς τον πνευματικόν.

Αγίος Σιλουανός ο Αθωνίτης

  Μάταια σκέπτονταί κάποιοι ότι «και ο πνευματικός είναι ατελής άνθρωπος», ότι «είναι ανάγκη να εξηγείς λεπτομερώς εις αυτόν την υπόθεσιν, ειδ’ άλλως δεν θα εννοήση», ότι «και αυτός δύναται ευκόλως να περιπέση σε σφάλμα και για αυτό πρέπει να διορθώσης αυτόν». Εκείνος ο οποίος διαφωνεί μετά του πνευματικού και διορθώνει αυτόν, θέτει εαυτόν υψηλότερον του τελευταίου και παύει πλέον να είναι μαθητής.

 Διότι αν και ουδείς είναι τέλειος και δεν υπάρχη άνθρωπος ο οποίος θα ετόλμα να διδάξη ως ο «εξουσίαν έχων» Χριστός, καθ’ ό το κήρυγμα «ουκ έστι κατά άνθρωπον, ουδέ … παρά ανθρώπου» (Γαλ. α’ 11‐12), όμως και εν τοις «οστρακίνοις σκεύεσι» φυλάττεται ο ατίμητος θησαυρός των δωρεών του Αγίου Πνεύματος. Όχι μόνον ατίμητος, αλλά και ως εκ του χαρακτήρος αυτού κεκρυμμένος. Μόνον ο πορευόμενος την οδόν της αψευδούς και πλήρους υπακοής εισέρχεται σε αυτό το μυστικό θησαυροφυλάκιο.

Παγκοσμιοποιηταί: Οἱ σύγχρονοι Καϊνῖται

Γράφει ὁ κ. Γεώργιος Ἰ Παπαδάκης

  Ὅσοι σήμερον ἐπιθυμοῦν καὶ ἐργάζονται γιὰ τὴν ὑποδούλωση καὶ τὴν καταστροφὴ τῶν συν­ανθρώπων τους εἶναι σύγχρονοι βάρβαροι κι ἄς θεωροῦν τοὺς ἑαυτούς τους πολιτισμένους. Οἱ παγκοσμιοποιητές, ὡς ἐχθροὶ τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, εἶναι ἄξιοι τῆς ἀγάπης μας πρὸς τοὺς ἐχθρούς, ἀλλὰ καὶ ἀξιολύπητοι γιὰ τὸ κατάντημά τους. Καὶ εἶναι ἀντι-χριστιανοὶ καὶ ἀντίχριστοι, ὄχι μόνο γιατί δὲν πιστεύουν στὸν Ἰησοῦ Χριστό, ἀλλὰ καὶ γιατί ἀρνοῦνται τὴν ἐλευθερία στοὺς ἄλλους, σὲ ἀντίθεση μὲ τὸν Χριστό, ὁ ὁποῖος διακηρύττει στοὺς αἰῶνες τὴν ἐλευθερία τοῦ κάθε ἀνθρώπου: «εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν» (Ματθ. ιστ΄ 24), ὁ καθένας εἶναι ἐλεύθερος νὰ μὲ ἀκολουθήσει ἢ ὄχι.

Η φωτογραφία του Ιστολογίου

Νυκτερινός καλοκαιρινός οὐρανός

ΝΕΑ ΕΙΚΟΝΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

New Icon of All Saints of America by Anton Daineko from the St Tikhon’s Monastery School of Iconography

Μεταξύ αυτών...

Άγιος Αλέξιος (Τόθ) Εδώ

Άγιος ιερομάρτυς Βασίλειος από την Πολωνία ΕΔΩ

Άγιος Γερμανός της Αλάσκας Εδώ
Άγιος Ιννοκέντιος της Αλάσκας Εδώ
Άγιος Ιάκωβος Νετσβέτωφ της Αλάσκας Εδώ
Άγιος Ιωάννης Κοτσιούρωφ -Ο πρώτος μάρτυρας της νεότερης Ρωσίας Εδώ
Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς -Εδώ

Άγιος Ιουβενάλιος της Αλάσκας-  Εδω
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Άγιος Πέτρος ο Αλεούτιος- Εδώ
Άγιος Ραφαήλ του Μπρούκλιν- Εδώ
Άγιος Σεραφείμ του Ούγκλιτς -Εδώ
Άγιος Τύχων Μόσχας-Εδώ
Άγιος Βαρνάβας (Νάστιτς)ο Νέος Ομολογητής-Εδώ
Άγιος Ανατόλιος του Ιρκούτσκ -Εδώ

Αγία Όλγα της Αλάσκας Εδώ 

ΝΕΑ ΕΙΚΟΝΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

Η εξέγερση της σιωπής: οι μοναχοί του Σινά απέναντι στην εξουσία

Manos Lambrakis

Η ομόφωνη απόφαση της Σιναϊτικής Αδελφότητας να παύσει από τη θέση του Ηγουμένου και Αρχιεπισκόπου Σινά, Φαράν και Ραϊθώ τον 91χρονο Δαμιανό συνιστά γεγονός σπάνιο και με τεράστιο θεολογικό βάρος. Η ηλικία και η μακροχρόνια διακονία του προσώπου του καθιστούν την πράξη ακόμη πιο δραματική, διότι δείχνει ότι η Αδελφότητα δεν ενήργησε με κριτήριο την προσωπική ιστορία ή την ανθρώπινη συμπάθεια, αλλά με κριτήριο την προστασία του χαρίσματος της κοινότητας.

Η Ορθόδοξη μοναστική παράδοση, αν και εμμένει στην υπακοή ως θεμέλιο του μοναχικού βίου, αναγνωρίζει ότι η υπακοή δεν είναι τυφλή· είναι σχέση χαρισματική, που προϋποθέτει τον σεβασμό στην αλήθεια και την πνευματική ευθύνη (Αγ. Ιωάννης της Κλίμακος, Λόγος Δ΄). Η απόφαση των μοναχών, επομένως, δεν είναι μια απλή «διοικητική καθαίρεση», αλλά μια κίνηση με προφητική διάσταση: αρνήθηκαν να επιτρέψουν την παράταση μιας ηγεσίας που, κατά την κρίση τους, δεν ανταποκρινόταν πλέον στις ανάγκες της Μονής και της αποστολής της.

«Φουλ ολοταχώς» για την ισλαμοποίηση της Ευρώπης: Ισλαμική εκπαίδευση εισηγούνται στη Γερμανία – «Δικαστές» της Σαρία προσλαμβάνουν στο Ηνωμένο Βασίλειο!

 

 Δυο εξωφρενικές κι όμως αληθινές ειδήσεις έρχονται να δείξουν ότι ο εξισλαμισμός της Ευρώπης γίνεται ύψιστη κρατική προτεραιότητα

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

Οι τελευταίες ειδήσεις που καταφθάνουν από ευρωπαϊκές χώρες που βρίσκονται στην αιχμή της ατζέντας ισλαμοποίησης, δείχνουν ότι το πρόγραμμα αλλοίωσης των εθνικών πληθυσμών όχι μόνο δεν έχει φρενάρει με την αλλαγή πολιτικής στης ΗΠΑ, αλλά μάλλον «τρέχει» με ακόμα πιο καταστρεπτικούς ρυθμούς.

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΕ ΓΕΝΙΚΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ

 

Πατερικά

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΕ

ΓΕΝΙΚΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ

entaksis: Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, με τη γνωστή του ευθύτητα, απευθύνει αυστηρό λόγο προς όσους συνηθίζουν να κατηγορούν τους Επισκόπους της Εκκλησίας. Χωρίς να αρνείται ότι μπορεί να υπάρχουν πτώσεις ή αδυναμίες, στηλιτεύει το πνεύμα της αλόγιστης κατακρίσεως και της ευκολίας με την οποία ορισμένοι υψώνουν εαυτούς σε δικαστές των Ποιμένων του λαού του Θεού. Ο Άγιος δεν υπερασπίζεται πρόσωπα, αλλά το ίδιο το μυστήριο της Εκκλησίας και την ιερότητα του επισκοπικού αξιώματος, καλώντας κάθε πιστό να καλλιεργεί πνεύμα ταπείνωσης και φόβου Θεού. Μέσα από τα λόγια του, αποκαλύπτεται πόσο μεγάλο σφάλμα είναι να επιρρίπτουμε ευθύνες με επιπολαιότητα και να κρίνουμε εκείνους που σηκώνουν το βάρος της πνευματικής καθοδήγησης του λαού του Θεού.

Ο διάβολος ενεργεί μονάχα πάνω στους δικούς μας κακούς λογισμούς και επιθυμίες.

Ο διάβολος ενεργεί μονάχα πάνω στους δικούς μας κακούς λογισμούς και επιθυμίες. Όταν οργιζόμαστε ή φθονούμε, ή όταν συντηρούμε μέσα μας για μεγάλο χρονικό διάστημα βίαια συναισθήματα απέναντι σε κάποιον, ανοίγουμε από μόνοι μας το παράθυρο της καρδιάς μας στους δαίμονες.
Εκείνοι κατόπιν τρέφουν τις αμαρτίες μας και τις καλλιεργούν, κι εμείς δεν μπορούμε να τους ξεφορτωθούμε εύκολα. Ενίοτε βαλτώνουμε σε μια συγκεκριμένη αμαρτία για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, που καθίσταται αυτή δεύτερη φύση μας. Σ’ αυτή την περίπτωση, μόνο ο Θεός μπορεί να μας σώσει, τόσο από τον ίδιο μας τον εαυτό όσο και από τα νύχια των δαιμόνων.
Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα.

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/ 

Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ. Πνευματικό αλφάβητο: Ζ. Καύχηση και αυτοέπαινος.

 

Καύχηση και αυτοέπαινος

Ζητάς με πάθος και μανία τον έπαινο, την αναγνώριση και τη δόξα των ανθρώπων. Εκτός από τον Θεό, τον πάντων ποιητή, κανείς άλλος δεν είναι άξιος επαίνου και δόξης, «Μὴ καυχάσθω ὁ φρόνιμος ἐν τῇ φρονήσει αὐτοῦ, καὶ μὴ καυχάσθω ὁ δυνατὸς ἐν τῇ δυνάμει αὐτοῦ, καὶ μὴ καυχάσθω ὁ πλούσιος ἐν τῷ πλούτῳ αὐτοῦ, ἀλλ᾿ ἐν τούτῳ καυχάσθω ὁ καυχώμενος, συνιεῖν καὶ γινώσκειν τὸν Κύριον καὶ ποιεῖν κρίμα καὶ δικαιοσύνην ἐν μέσῳ τῆς γῆς» (Α’ Βασιλ. 2. 10).

Σε καμμιά περίσταση να μην αυτοεπαινείσαι αλλά και να μη ζητάς τον έπαινο των άλλων. Ούτε να ζηλεύεις εκείνους που επαινούνται από τους ανθρώπους. Αληθινά συνετός είναι εκείνος που επαινείται από τον Θεό και δοξάζεται από τον Θεό. «ὁ καυχώμενος ἐν Κυρίῳ καυχάσθω» (Α’ Κορ. 1. 31). Μην αναπαύεσαι στους επαίνους των ανθρώπων. Στον Θεό αναζήτησε την αληθινή ανάπαυση. Όλα τα ανθρώπινα είναι πρόσκαιρα και μεταβλητά. Όλα τα θεία είναι αιώνια και αμετάβλητα. Φρόντιζε για τη δόξα μόνο του Θεού, και ο Θεός θα σε δοξάσει. Αν φροντίζεις για τη δική σου δόξα, η χάρη του Θεού θα σ’ εγκαταλείψει. «Μὴ ἡμῖν, Κύριε, μὴ ἡμῖν, ἀλλ᾿ ἢ τῷ ὀνόματί σου δὸς δόξαν» (Ψαλμ. 113. 9).

Τί θά πεῖ «ἀγαπῶ τόν ἑαυτόν μου;»

  Τί θὰ πεῖ «ἀγαπῶ τὸν ἑαυτόν μου;» Ἀγαπῶ μὲ τὴν φίλαυτη περίπτωση; ἀγαπῶ ἐκεῖνα ποὺ θέλω; 

-Ὄχι! ἀγαπῶ τὸν ἑαυτόν μου μὲ τὴν ἔννοια τὴν σωστή: ἀγαπῶ τὴν σωτηρία μου! 

Ἂν ἐγὼ ἀγαπῶ τὸν ἑαυτόν μου, τὴν σωτηρία μου, μὲ τὸ κριτήριον αὐτὸ θὰ ἀγαπήσω καὶ τὸν ἄλλον ἄνθρωπο! 

Ἀγαπῶ τὸν ἄλλον σημαίνει∙ τὸν βοηθῶ νὰ φθάσει στὴν σωτηρία. Ἂν δὲν φθάσει στὴν σωτηρία, τί εἴδους ἀγάπη εἶναι αὐτή; Ἂν ἐγὼ δὲν ἔχω ἐπισημάνει τὴν δική μου σωτηρία, πῶς θὰ προσφέρω ἐκεῖνο ποὺ δὲν ἔχω; «Οὐκ ἂν λάβῃς παρὰ τοῦ μὴ ἔχοντος», δὲν θὰ πάρεις ἀπὸ ἐκεῖνον ποὺ δὲν ἔχει. Δὲν ἔχω τὴν σωτηρία∙ τί νὰ σοῦ δώσω; Χρήματα; Γνώσεις; Ὅλα αὐτὰ εἶναι καλὰ καὶ σπουδαῖα, ἀλλὰ τὸ κριτήριον λείπει. Εἶναι ἡ ἀγάπη τῆς δικῆς μου σωτηρίας.

 Γέροντας Αθανάσιος Μυτιληναίος

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com

“Τις έστιν Ούτος “

Για να εννοήσει κάποιος, έστω και εν μέρει, “Τίς έστιν Ούτος;”(Ματθ. κα’ 10), πρέπει απαραιτήτως να ομοιώθει μαζί Του μένοντας στο πνεύμα των εντολών Του.

Όποιος δεν Τον ακολούθησε με ολοκληρωτική πίστη, όποιος δεν Τον αγάπησε εξ όλης της καρδίας και εξ όλης της διανοίας, και επομένως δεν τήρησε τον λόγο Του, ας μην τολμά να Τον κρίνει επιπόλαια ή να εκφέρει γνώμη γι’ Αυτόν (βλ.Α’ Κορ. β’ 14).

Ας τηρήσει σιωπή, διότι δεν είναι κατάλληλος να κρίνει τον Υιό του Θεού και Λόγο του Πατρός.

Για να εκτιμήσει κανείς επάξια στον χώρο της επιστήμης ή της τέχνης την ιδιοφυΐα του επιστήμονα ή του καλλιτέχνη, πρέπει ο ίδιος να μην απέχει πολύ από αυτόν.

...τότε... θα έχετε καρδιά που θα συμπάσχει και δεν θα κατακρίνει κανέναν για τίποτα

Αν δεν περάσετε – τώρα ή αργότερα -από σειρά μεγάλων πειρασμών, με κύματα που υψώνονται ως τους ουρανούς και κατεβαίνουν ως τις αβύσσους (ψαλμ. 106,26) αν δεν γνωρίσετε πως μπορεί να υποφέρει η ψυχή του ανθρώπου, όταν στέκεται στο μεθόριο της αιώνιας σωτηρίας και της αιώνιας απώλειας, αν δεν γευθείτε, έστω και εν μέρει, τα βασανιστήρια του άδη, αν εσείς ως ποιμένας των προβάτων του Χριστού, δεν αποκτήσετε στη ψυχή σας πείρα για όλα αυτά, τότε δεν θα γνωρίσετε ποτέ την Θεία αγάπη…

ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ (+1820)

 

Αγιολόγιον - Πρόσωπα

Μοναχός Μωϋσής Αγιορείτης

ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ  

(+1820)

    Γεννήθηκε στὰ Βρύουλλα ἢ Βουρλὰ τῆς Μ. Ἀσίας. Δεκαεφτάχρονος, μαζί μὲ ἄλλους ἕξι χριστιανοὺς νέους ἀπατήθηκε καὶ τούρκεψε. Ὅταν παρουσιάσθηκε στὴ μητέρα του μὲ τούρκικα ἐνδύματα, τὸν ἐδίωξε μὲ τὰ λόγια: «Ἐγὼ δὲν ἐγέννησα Τούρκον, ἀλλὰ ἐγέννησα χριστιανόν». Μὲ λύπη ἀναχώρησε καὶ σύντομα ἔνιωσε τὸ μέγαλο κακὸ ποὺ ἔκανε στὸν ἐαυτό του. Στὴ Σμύρνη ἐξωμολογήθηκε σὲ Ἁγιορείτη πνευματικὸ καὶ τὸν συμβούλεψε νὰ πάῃ στὸ Ἅγιον Ὄρος.

Οἱ ἄνθρωποι εἶναι πολύ δύσκολο, σχεδόν ἀδύνατο νά ὑπάρξουμε μόνοι μας

❈ Γενικότερα, οἱ ἄνθρωποι εἶναι πολύ δύσκολο, σχεδόν ἀδύνατο νά ὑπάρξουμε μόνοι μας· χρειαζόμαστε τήν βοήθεια, ὁ ἕνας τοῦ ἄλλου. Τά ἔχει σκόπιμα τακτοποιήσει ἔτσι τά πράγματα ὁ Θεός, γιά νά ταπεινωνόμαστε ὁ ἕνας στόν ἄλλον, καθώς καταλαβαίνουμε, ὅτι ἔχουμε ἀνάγκη ὁ ἕνας τόν ἄλλον.

Ἄν ὁ φούρναρης π.χ. δεν δουλέψει ἤ, ἐπίσης, ἄν ὁ ἀστυνομικός δέν κάνει τήν ὑπηρεσία του, δέν θά μπορέσουμε νά ζήσουμε γιά πολύ ἐδῶ μέσα στήν πόλη. Ἔχουμε ἀνάγκη ὁ ἕνας τήν ἐργασία, τήν προσφορά καί τά χαρίσματα τοῦ ἄλλου.

Δεν με ενδιαφέρει ο Παράδεισος αλλά μόνο ο Χριστός!

 

Εκεί, στο Άγιον Όρος, αύτο έμαθα . άλλα πέρασα απ' όλα, μη νομίζεις. Και από τον φόβο της κολάσεως και του θανάτου. Είδα όμως στο τέλος αυτό: Την χαρά και το νόημα της ζωής.
Τώρα, με την Χάρη του Θεού, ζω αύτό που λέει, ότι η αγάπη έξω βάλλει τον φόβον. Θα μου πείς: «Τώρα δηλαδή έξασφαλίστηκες;». Όχι, καμία έξασφάλιση δεν έχω. Αλλά αν μου πει ο Χριστός σύρε στην κόλαση», θα πάω, διότι η αγάπη Του θα το πεί. Πίστεψέ με, τα ζώ αυτά, με την Χάρη Του. Δεν μ' ενδιαφέρει ο Παράδεισος, άλλα μόνον ο Χριστός.

Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης.

trelogiannis

Αξίζει; - Ταινία μικρού μήκους για την Οικογένεια

 Η ταινία δημιουργήθηκε στα πλαίσια της εκδήλωσης "Αγαπώ την Οικογένεια" στις 11/05/2025, από τα κατηχητικά σχολεία των Ιερών Ναών Αγίας Βαρβάρας Μεταμορφώσεως και Αγίου Νεκτάριου Νέου Ηρακλείου, όπου απέσπασε την πρώτη θέση. Αξίζει; - Ταινία μικρού μήκους για την Οικογένεια

Να αρχίζουμε κάθε μέρα και κάθε εβδομάδα σαν να είναι η αρχή της πνευματικής μας ζωής.

«Να αρχίζουμε κάθε μέρα και κάθε εβδομάδα σαν να είναι η αρχή της πνευματικής μας ζωής. Να λέμε: “Απ’ την αρχή, Χριστέ μου, μαζί Σου”.»
— Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
Αυτό το ρητό του Οσίου πατρός ημών Παϊσίου του Αγιορείτου μας καλεί να έχουμε ανανέωση στην πνευματική μας ζωή, να μην απογοητευόμαστε, και να εμπιστευόμαστε καθημερινά τη Χάρη του Θεού. Καλή εβδομάδα και καλημέρα ειρηνική.
π. Ιγνάτιος Κ.

https://proskynitis.blogspot.com

Πόσο βοηθάει ἡ βία στήν πνευματική ζωή;

*Ἀπάντηση*: Εἶναι ἀναγκαῖο, ἀπαραίτητο.. Εἶναι ἀναγκαιοτάτη ἡ βία στήν πνευματική ζωή. Ὁ Κύριος δέν εἶπε:

«ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται καί βιασταί ἁρπάζουσιν αὐτήν» (Ματθ. 11,12); Δέν λέει «παίρνουν»… ἀλλά «ἁρπάζουν»! Πῶς ἕνα ζῶο ἄς ποῦμε πού κυνηγάει καί ἁρπάζει τή λεία του; Ἔτσι εἶναι καί ὁ πιστός! Πρέπει νά ἁρπάξεις. Δηλαδή εἶναι κάτι βίαιο, κάτι ἔντονο, κάτι πολύ συγκλονιστικό, θά λέγαμε, καί στήν ταχύτητά του καί στήν ὁρμητικότητά του ἡ σωτηρία. Δέν εἶναι ἁπλό πράγμα.

Η μόνιμη και αυστηρή άσκηση του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη

 Μαρτυρία και διδαχή

Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†)

Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης

Ο όσιος Γεώργιος από μικρός αγάπησε από τα βάθη της ψυχής του τον Θεό. Απόδειξη τρανή της μεγάλης αυτής αγάπης του ήταν η μόνιμη και αυστηρή άσκηση, κάτι που ιδιαίτερα αγαπά ο Θεός. Η άσκηση είναι το μόνο δικό μας, που μπορούμε να δώσουμε στον Θεό και είναι αυτή που κάμπτει το θείο έλεος.

Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ. Πνευματικό αλφάβητο: Ε. Θείες και γήινες παρηγοριές.

 

Θείες και γήινες παρηγοριές

Εάν δεν προσκολληθείς στα γήινα πράγματα, θα μείνεις ελεύθερος και από τα δεσμά των θλίψεων. Ας μη σαγηνεύεται η καρδιά σου από τα υλικά, για να μη γίνει αιχμάλωτη τους. Μην αναζητάς ανάπαυση και παρηγοριά στις σαρκικές απολαύσεις, γιατί δεν θ’ αναπαυθείς ποτέ σ’ αυτές. Αναζήτησε τον Κύριο, τον πλάστη και ευεργέτη σου. Όλα τα επίγεια είναι πρόσκαιρα και απατηλά, μόνο ο Θεός και η αγάπη Του μένουν στον αιώνα.

Σε ώρες μεγάλης θλίψης και αφόρητου πόνου, η ψυχή, επιζητώντας διέξοδο, στρέφεται, πολλές φορές με μανία αληθινή, σε επίγειες παρηγοριές. Αναζητά σ’ αυτές το αντίδοτο του πόνου. Ξεγελασμένη έτσι από τον διάβολο, αφού ικανοποιηθεί για λίγο, πέφτει μετά σε βαθύτερη θλίψη και απόγνωση. Γιατί η παρηγοριά που δίνουν τα φθαρτά πράγματα στον άνθρωπο είναι κι αυτή φθαρτή. Γι’ αυτό και πολλοί που έζησαν όλη τους τη ζωή μέσα στις ηδονές, φθάνοντας στο τέλος της ζωής τους συνειδητοποίησαν πως τίποτα δεν απόλαυσαν, πως όλα ήταν φευγαλέο όνειρο που άφησε πίσω του μόνο πίκρα.

Ἡ μοναξιά...

Μπορεῖτε νά δεῖτε τήν Κοινότητα ΦΙΛΟΙ ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ "ΦΩΤΟΔΟΤΕΣ" στό Viber ΕΔΩ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΥΡΟΣ ΚΟΣΜΑΣ – ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ

 

Αγιολόγιον - Πρόσωπα

Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης Κύριος ἈΝΔΡΕΑΣ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ

ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΥΡΟΣ ΚΟΣΜΑΣ

ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ

    Μὲ τὴν πρὸ ἔτους ἐκδημία τοῦ Μητροπολίτου Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας κυροῦ ΚΟΣΜΑ, θὰ μπορούσε μὲ βεβαιότητα νὰ πῇ κάποιος ποὺ τὸν γνώριζε καὶ τὸν ἀγαποῦσε, ὅτι ἔγινε φτωχότερη ἡ Ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ «ΤΟΥΡΚΑΛΑ»ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΠΟΥ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

Διαλύοντας την Τουρκική προπαγάνδα! Uzay Bulut, Ανδρέας Παναγόπουλος, Γιάννης Πουλτσίδης - youtube.com - Εὐχαριστοῦμε τήν Καλλιόπη Ταχτσόγλου πού μᾶς γνωστοποίησε αὐτή τή σημαντική, γιά τόν Ἑλληνισμό, συνέντευξη!

Τό μεγάλο ψεῦδος τῶν Οἰκουμενιστῶν ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες ὁδηγοῦν στόν ἕνα Θεό, Ἱερ. Σάββα Ἁγιορείτου

hristospanagia3

π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης: «Ὑποδοχὴ Μητσοτάκη καὶ ἐκκοσμίκευση Ἁγίου Ὅρους»

orthodoxia-ellhnismos

Οἱ Ἀπόστολοι ὡμίλησαν σαφῶς περί τῆς Ἀποστασίας ~ Αγίου Επισκόπου Θεοφάνους, του Εγκλείστου.

Το πνεύμα της Αποστασίας στους έσχατους καιρούς 
κατά την ερμηνεία του Αγίου Επισκόπου Θεοφάνους του Εγκλείστου

»Στους έσχατους καιρούς ένα μόνον μέρος θα κρατήσει την γνήσια πίστη, όπως την παρέδωσαν οι Άγιοι Απόστολοι και την διατηρεί η Ορθόδοξος Εκκλησία…»

…Ο Απόστολος ὁμιλεῖ σαφῶς περὶ τῆς Ἀποστασίας, ἡ ὁποία θὰ συμβῆ στὶς ἔσχατες ἡμέρες, πρὶν ἀπὸ τὴν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου. Περὶ αὐτῆς ἀναφέρεται καὶ σὲ ἄλλες Ἐπιστολές του.

ΖΩΗ ΜΕ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΘΕΟΝ. ΔΙΑΤΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ; – 2ον

Γράφει ὁ κ. Διογένης Δ. Βαλαβανίδης,

Πρόεδρος Κέντρου Προστασίας τῆς Χριστιανικῆς Ταυτότητος

2ον – Τελευταῖον

  Ὁ εἰκοστὸς αἰώνας εἶναι ὁ αἰώνας στὸν ὁποῖο ὁ ἀθεϊσμὸς ἔχει λάβει ἀδιανόητες καὶ παράλογες διαστάσεις. Ἱστορικὰ μιλώντας, εἶναι ὁ αἰώνας τῆς ἔλλειψης νοήματος καὶ τῆς αἰσιοδοξίας. Ὁ αἰώνας τῆς ἁμαρτίας καὶ τῆς βίας, τῶν θαλάμων ἀερίων καὶ τῶν στρατοπέδων συγκέντρωσης, τῶν μαζικῶν δολοφονιῶν ἰδεολογικῶν ἀντιπάλων. Οἱ σύγχρονοι ἄνθρωποι εἶναι ἀποπροσανατολισμένοι, φοβισμένοι, ἀβέβαιοι γιὰ τὸν ἑαυτό τους καὶ τοὺς ἄλλους, ἔχουν γίνει «νομάδες τοῦ πνεύματος». Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος ζεῖ στὴν ἀγωνία τοῦ πνεύματος παρὰ στὴν εὐημερία καὶ τὴν ἱκανοποίηση. Πρέπει νὰ γίνει κατανοητὸ ὅτι ὁ ἄνθρωπος δὲν ζεῖ μόνο ἀπὸ τὴ γνώση ἢ τὴν εὐημερία, ἀλλὰ ἀπὸ τὸ νόημα τῆς ζωῆς καὶ τὴν πίστη σὲ αὐτὸ τὸ νόημα. Ἡ πίστη στὸν Θεὸ σημαίνει ἀγώνας χωρὶς ὑποχώρηση, γιὰ κάθε ἀξία τῆς ζωῆς, ἐπειδὴ ἡ ζωὴ ἔχει νόημα ὅσο ὁ ἄνθρωπος ἔχει πίστη στὶς πνευματικὲς καὶ ἠθικές του ἀξίες. Ἡ πίστη στὸν Θεὸ μᾶς λέει ὅτι ἡ ζωὴ εἶναι ἕνα δῶρο ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ταυτόχρονα ἕνα ἀνθρώπινο ἔργο, νὰ πολλαπλασιάσει τὰ τάλεντα ποὺ ἔλαβε κατὰ τὴν γέννηση καὶ νὰ τὰ ἐπιστρέψει στὸν Δημιουργό του.

Βλασφημεῖ τό Ἅγιο Πνεῦμα, ὅποιος λέει ὅτι αὐτά πού ζητάει ὁ Θεός εἶναι ἀκατόρθωτα

❈ Ὅποιος λέει ὅτι αὐτά πού ζητάει ὁ Θεός δέν γίνονται, ὅτι εἶναι ἀκατόρθωτα, βλασφημεῖ τό Ἅγιο Πνεῦμα.

Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου

hristospanagia3

Τὸ Σινὰ καὶ ἡ ζούγκλα τῆς δημοσιογραφίας.

  

 Γεώργιος Κ. τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων. 29 Ἰουλίου 2025

Στὸ ΖΟΥΓΚΛΑ δημοσιεύτηκε ἕνα ἐνδιαφέρον κείμενο μὲ τίτλο «Στην κόψη του ξυραφιού η κατάσταση στην Ιερά Μονή στο Σινά. Έκρυθμη η κατάσταση ! Τελεσίγραφο προς τον Αρχ. Δαμιανό: «Παραιτήσου εδώ και τώρα» [1]

Σὲ κάθε παράγραφο τοῦ κειμένου ἡ ἀλήθεια, τὸ ψέμμα, ἡ ἄγνοια, ἡ πονηρία, ἡ διαστρέβλωσις, συνθέτουν μιὰ σαλάτα, ἡ ὁποία  εἶναι φτιαγμένη κατὰ τὶς σύγχρονες συνταγὲς τῆς νεοεποχήτικης προπαγάνδας, ὥστε νὰ δημιουργῇ σύγχισι καὶ νὰ προετοιμάζῃ γιὰ τὶς ἐξελίξεις. (Εὐθύνη τοῦ συντάκτου τοῦ ἄρθρου ὅλα αὐτά, ἐννοεῖται. Τὰ μέσα ἐνημερώσεως εἶναι σὰν τὰ γαϊδουράκια, ποὺ κουβαλοῦν ὅτι φορτίο θέλει αὐτὸς ποὺ πληρώνει τὸν ἀγωγιάτη).

Παμφάγο καί ἀνθρωποκτόνο δαιμόνιο ἡ ἀπελπισία. (Ὁ λαός μας ἔχει ἐν πολλοῖς ἐξουθενωθεῖ)

 

Γράφει ὁ Φώτιος Μιχαήλ, ἰατρός

   Εἶναι ὁλοφάνερο, ὅτι ἐδῶ καί πολλές δεκαετίες οἱ ἐχθροί τοῦ Γένους μας ἔχουν βαλθεῖ μέ κάθε μέσον νά μᾶς ἀφανίσουν. Ἐχθροί ἀπό ἔξω, ἀλλά κι ἀπό μέσα. Ξένοι ἀλλά καί ‘’δικοί μας’’ χειρότεροι ἀπό τούς ξένους. Στά τελευταῖα μάλιστα χρόνια ἔχουν κυριολεκτικά λυσσάξει ἐναντίον μας. Ἔχουν πάρει στά ἀντίχριστα καί ἀνθελληνικά τους χέρια ὅλες τίς ἐξουσίες, καί μέρα νύχτα πολεμᾶνε, ξεριζώνουν, περιφρονοῦν, συκοφαντοῦν, παραποιοῦν, ἐξολοθρεύουν ὅ,τι μοσχοβολάει Ὄμηρο, Θουκυδίδη, Πλάτωνα, Μέγα Βασίλειο, Ἱερό Χρυσόστομο, Γρηγόριο Παλαμᾶ, Κοσμᾶ Αἰτωλό, Καποδίστρια, Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Μακρυγιάννη, Παΐσιο καί Πορφύριο.

Ἡ Ὑποταγὴ τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας εἰς τὴν μεταπτωτικὴν νοοτροπίαν τοῦ ἀνθρώπου

Γράφει ὁ κ. Λεών Μπράνγκ, Θεολόγος

   Φέτος ἑορτάζουμε τὴν ἐπέτειο τῶν 1700 ἐτῶν ἀπὸ τὴ διεξαγωγὴ τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου στὴ Νίκαια τῆς Βιθυνίας τὸ 325 μ.Χ.. Κάθε ἕκτη Κυριακὴ μετὰ τὸ Πάσχα ἑορτάζεται ἡ μνήμη αὐτῆς τῆς Συνόδου, ὄχι ὅμως, γενικὰ καὶ ἀόριστα, ἀλλὰ ὡς μνήμη τῶν 318 Θεοφόρων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Τὴν Κυριακὴ μετὰ τὴν 13 Ἰουλίου ἑορτάζονται  οἱ 630 Θεοφόροι Πατέρες τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ποὺ ἔλαβε χώρα τὸ 451 μ.Χ. στὴ Χαλκηδόνα. Τὸ ἴδιο πράττει ἡ Ἐκκλησία μας καὶ μὲ τὴ λειτουργικὴ μνήμη τῶν Θεοφόρων Πατέρων τῶν ἄλλων Οἰκουμενικῶν Συνόδων τῆς Β΄, Γ΄, Ε΄, ΣΤ΄ καὶ Ζ΄. Ἑπομένως, ὅταν ἡ Ὀρθοδοξία ἑορτάζει τὴν καθοριστικὴ συμβολὴ τῆς θεολογίας τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων στὴν πορεία τῆς Ἐκκλησίας, τιμάει πάντα τοὺς Ἁγίους Θεοφόρους Πατέρες, οἱ ὁποῖοι ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι συνέβαλαν στὴ διαμόρφωση τῆς σωτηριώδους διδασκαλίας της.

ΜΗΠΩΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΝΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΑΙΜΟΝΕΣ;

Πατερικά

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

ΜΗΠΩΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΝΑ

ΘΕΡΑΠΕΥΤΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΑΙΜΟΝΕΣ;

εισαγωγικό από entaksis: Στην εποχή μας, ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι —ακόμα και βαπτισμένοι Ορθόδοξοι χριστιανοί— στρέφονται με αγωνία σε εναλλακτικούς θεραπευτές, ενεργειακούς «γιατρούς», μάντεις, ρέικι, βιοσυντονισμούς και κάθε είδους πρακτικές που όχι μόνο δεν έχουν σχέση με την Εκκλησία, αλλά είναι ριζικά αντίθετες προς το Πνεύμα του Χριστού. Η αρρώστια του σώματος, ο πόνος, η αδυναμία, δοκιμάζουν την πίστη και την ελπίδα του ανθρώπου. Όταν η ιατρική δεν προσφέρει άμεση ανακούφιση, τότε κάποιοι ανοίγουν πόρτα σε πνευματικά σκοτεινές δυνάμεις, παρασυρόμενοι από την υπόσχεση μιας “ανώδυνης θεραπείας”. Όμως η Εκκλησία του Χριστού δεν σιωπά. Προειδοποιεί με τη φωνή των Πατέρων και μας καλεί σε εγρήγορση και μετάνοια. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ήδη από τον 4ο αιώνα, αποκάλυπτε με πνευματική ακρίβεια την πλάνη όσων πίστευαν πως μπορούν να ωφεληθούν, έστω σωματικά, από τις δαιμονικές δυνάμεις ή από ανθρώπους που λειτουργούν υπό την επήρειά τους. Ο λόγος του είναι αποκαλυπτικός και τραγικά επίκαιρος, πώς είναι δυνατόν να περιμένεις θεραπεία από εκείνον που θέλει τον θάνατό σου; Πώς μπορείς να εμπιστευτείς εκείνον που πρώτος σου στέρησε τον Παράδεισο και καθημερινά επιβουλεύεται την ψυχή σου; Η προειδοποίηση είναι σαφής, ώστε ακόμη κι αν δεις κάποιον να κάνει θαύματα, αν σε οδηγήσει μακριά από τον Θεό, από την Εκκλησία και τα Μυστήρια, είναι όργανο πλάνης. Το θαύμα, αν δεν οδηγεί στην πίστη και στη μετάνοια, δεν είναι από τον Θεό. Στις επόμενες γραμμές, η φωνή του Χρυσοστόμου μάς σκεπάζει με αγάπη και παρρησία και μας υπενθυμίζει πως ο διάβολος δεν γιατρεύει αλλά καταστρέφει.  Κι εκείνοι που του δίνουν χώρο, έστω και πίσω από τη μάσκα μιας «εναλλακτικής θεραπείας», γίνονται θύματα ενός πνευματικού εκτροχιασμού που οδηγεί στην απώλεια.

«Ὁδηγήθηκε ἀπὸ τὸ Πνεῦμα στὴν ἔρημο, ὅπου ἐπὶ σαράντα ἡμέρες πειραζόταν ἀπὸ τὸν διάβολο. Καὶ δὲν ἔφαγε τίποτε αὐτὲς τὶς ἡμέρες».

      (Μαρκ. θ΄29)

   Ὁ Κύριος καὶ Θεός μας, Ἰησοῦς Χριστὸς μαζὶ μὲ ὅλα τὰ καλὰ ποὺ μᾶς πρόβαλε ὡς παράδειγμα, πηγαίνοντας μετὰ τὸ βάπτισμά του στὴν ἔρημο, ἀρχίζει μὲ νηστεία τὴ νοητὴ πάλη μὲ τὸ διάβολο. Μὲ τὸν τρόπο ποὺ τὸν νίκησε ὁ Κύριος δίδαξε καὶ ἐμᾶς νὰ διεξάγουμε τὸν ἀγῶνα ἐναντίον τῶν πονηρῶν πνευμάτων μὲ ταπείνωση, νηστεία, προσευχὴ καὶ νήψη»

      Ἁγίου Ἡσυχίου Ἱεροσολύμων

Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ. Πνευματικό αλφάβητο: Δ. Νηστεία και εγκράτεια.

Νηστεία και εγκράτεια

Δεν θα έχεις ποτέ πνευματική διαύγεια, σωστή κρίση και θετικά αποτελέσματα στον πόλεμο κατά των παθών σου, αν δεν αγαπήσεις τη νηστεία και δεν ασκηθείς σε γενικότερη εγκράτεια όλων των επιθυμιών σου. Αλλιώς θα δαπανήσεις τη ζωή σου μέσα στο σκοτάδι της συγχύσεως και της αλογίας και θα πάρεις ως αμοιβή τη στέρηση της ουράνιας μακαριότητας.

Φυλάξου από την πολυφαγία και το πιοτό. Σ’ αυτά τα δύο βρίσκεται η αρχή κάθε αμαρτίας και προ παντός της πορνείας. Η ακράτεια γεννά όλα τα κακά. Από την πολυφαγία και τη μέθη βαρύνεται η ψυχή, θολώνει ο νους, επαναστατεί η σάρκα, αποθρασύνεται ο σατανάς και αποξενώνεται ο άνθρωπος από τη θεία αγάπη.

Ὁ πατερικὸς ἀναλφαβητισμὸς τοῦ Χρήστου Γιανναρᾶ – 2ον

Γράφει ὁ κ. Παντελεήμων Τομάζος, ὑπ. διδάκτωρ Δογματικῆς Θεολογίας

2ον.-Τελευταῖον

  Σύγχυση φυσικῶν καὶ ὑποστατικῶν ἰδιωμάτων. Ὁ Χρ. Γιανναρᾶς φαίνεται νὰ συγχέει τὰ φυσικὰ ἰδιώματα μὲ τὰ ὑποστατικὰ (στὴν προκειμένη περίπτωση μόνο μὲ αὐτὰ τοῦ Πατρὸς – πατρομονισμὸς) [14]. Πιὸ συγκεκριμένα, ἀναφέρει ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἄκτιστος, ἄχρονος, ἄπειρος καὶ ἀπεριόριστος, ὄχι γιατί ἡ οὐσία του ὀφείλει νὰ εἶναι αὐτὰ τὰ πράγματα, ἀλλὰ γιατί εἶναι ὄντως Πρόσωπον – ὕπαρξη προσωπική. Οὐδείς, ὅμως, Ἕλληνας Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας ὑποστήριξε ὅτι ὁ Θεὸς ἔχει τὶς φυσικὲς ἢ οὐσιώδεις του ἰδιότητες, ἐπειδὴ εἶναι Πρόσωπο ἤ, κάλλιον εἰπεῖν, ἐπειδὴ εἶναι Πατήρ. Ὅποιος ἀποδίδει τὰ προσωπικὰ στὴν οὐσία καὶ τὰ οὐσιώδη στὰ πρόσωπα δὲν κάνει κάτι τίποτε ἄλλο πέραν ἀπὸ τὸ νὰ βρίσκεται σὲ θεολογικὴ πλάνη καὶ σύγχυση, διότι φαίνεται νὰ ἀγνοεῖ τὸ πατερικὸ ἀξίωμα ὅτι ὁ Πατὴρ ὡς ὑπόσταση εἶναι αἴτιος τῶν ὑποστάσεων ἢ προσώπων τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγ. Πνεύματος (πηγὴ καὶ ρίζα τῆς θεότητας), ἐνῶ ἡ ὑπερούσια οὐσία – ἄκτιστη θεία φύση εἶναι ἡ θεοπρεπὴς αἰτία ὅλων τῶν ἀκτίστων φυσικῶν της προσόντων (βούληση, δύναμη, ἐνέργεια καὶ ὅλα τὰ περὶ τὴ θεία οὐσία οὐσιώδη ἰδιώματα) [15]. Ὁ Πατήρ, ὅμως, δὲν εἶναι αἴτιος τῶν φυσικῶν προσόντων, εἰδάλλως τὰ φυσικὰ θὰ ἦταν ἄλλη ὑπόσταση, ὅπως καὶ ἡ οὐσία δὲν εἶναι ἡ αἰτία τῶν αἰτιατῶν ὑποστάσεων, εἰδάλλως αὐτὲς θὰ ἦταν φυσικὰ προσόντα [16] καὶ ὄχι ὑποστάσεις.

Ἀρκετά μέ τό παραμύθι τῆς «κλιματικῆς ἀλλαγῆς»…

Δέν μποροῦμε νά δεχθοῦμε ὅτι ὅλη αὐτή ἡ καταστροφή πού ὑφίσταται ἡ πατρίδα μου κάθε καλοκαίρι εἶναι ἁπλά «ἡ κλιματική ἀλλαγή». Δέν δέχεσαι εὔκολα ὅτι ἡ Μεσόγειος φλέγεται ἐπειδή μετακινήθηκαν οἱ πάγοι στά Σβάλμπαρντ. Κάθε πού βλέπω φωτιές καί ἀκούω τούς ρεπόρτερ νά μεταδίδουν λαχανιασμένοι ‒μερικοί σάν νά τό πανηγυρίζουν‒ «νά, ἕνα σπίτι ἔπιασε φωτιά», φέρνω στό μυαλό μου κάποιον, πού πετάει ἕνα τσιγάρο στό δάσος, κάποιον πού ἀφήνει ἕναν αὐτοσχέδιο ἐμπρηστικό μηχανισμό, κάποιον ἄλλο πού τοῦ ἦλθε νά δουλέψει ὀξυγονοκόλληση ὅταν ὅλα μυρίζουν γύρω πυρκαϊά.

Ηχηρό «οχι» του Μητροπολίτη Κερκύρας στις αλβανικές εδαφικές αξιώσεις

28 Ιουλίου 2025
Σαφές μήνυμα κατά των αλβανικών εδαφικών αξιώσεων έστειλε ο Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων, κ. Νεκτάριος, κατά τη διάρκεια της πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας στον Άγιο Παντελεήμονα Βόρειας Κέρκυρας την Κυριακή 27 Ιουλίου.
Ο Σεβασμιώτατος καταδίκασε τις πρόσφατες ενέργειες αλβανικών αρχών που, όπως ανέφερε, αποσκοπούν στον «εξαλβανισμό» της Βορείου Ηπείρου, με την αφαίρεση ελληνικών πινακίδων και επιγραφών από χωριά με ελληνικό πληθυσμό. Παράλληλα, έκανε ιδιαίτερη αναφορά σε δηλώσεις Αλβανών αξιωματούχων που φτάνουν έως την αμφισβήτηση της ελληνικότητας περιοχών όπως η Κέρκυρα και η Ήπειρος.