– Γέμισε ποντικούς το σπίτι! Αλωνίζουν στην κουζίνα τα βράδια… Άσε
που τους ακούω να ροκανίζουν τα σανίδια της οροφής, χρατς, χρουτς, με
τρελαίνουν όλη νύχτα…
Ο κυρ Θόδωρος άκουγε την τρομαγμένη γυναίκα του μην ξέροντας τι να
κάνει, μιας και οι ποντικοί του σπιτιού του ήταν τόσο πονηροί, που σε
καμιά ποντικοπαγίδα, απ΄ αυτές που είχε στήσει, δεν πιανόντουσαν.
– Έννοια σου, χαμογέλασε πονηρά, βρήκα τον μάστορά τους!
Και ο κυρ Θόδωρος, στ’ αλήθεια, είχε βρει τον κατάλληλο «κυνηγό- εξολοθρευτή»: έναν καλοθρεμμένο γάτο!
Πράγματι, με το που μπήκε μέσα στο σπίτι, τους τρέλανε τους ποντικούς
στο κυνήγι! Οι περισσότεροι ποντικοί έγιναν λαχταριστός μεζές του
ψιψινόγατου.