«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
Λίγες λέξεις εἶναι τόσο πολύ χρησιμοποιημένες στήν ἁγία Γραφή, ὅπως τήν λέξη χαρά. Ἡ ζωή εἶναι χαρά. Εἴμαστε καλεσμένοι στήν χαρά, ὅταν ἀκολουθοῦμε τόν Χριστό. Ὁ ἄνθρωπος πού χαίρεται δέν ἔχει τί νά λυπηθεῖ, δέν ντρέπεται μέ τόν ἑαυτό του καί δέν φοβᾶται ἀπό κανέναν.
Ἡ χριστιανική χαρά εἶναι ρωμαλέα καί ἀγνή. Προέρχεται ἀπό τήν ἀλήθεια καί τήν ἀρετή, ἀλλά καί ἀπό τήν φύση, τήν γνώση, τό καλό καί τό ὄμορφο. Ἡ συναίσθηση ὅτι εἶσαι ἄνθρωπος εἶναι εὐκαιρία χαρᾶς. Τό θέμα τοῦ κόσμου παρέχει χαρά. Ἡ ἴδια ἡ μετάνοια εἶναι πηγή χαρᾶς. Ἀκόμη καί στά δάκρυα ἤ σέ μιά ἄλλη μορφή θλίψης ὁ χριστιανός γεύεται τήν χαρά. Ἡ τέλεια χαρά εἶναι ἡ κοινωνία μέ τόν Θεό.
Ἀπόσπασμα ἀπό: Ἡ ἐπιστροφή στόν Χριστό (ΤΑ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΑ ΒΑΣΑΝΑ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΡΟΥΜΑΝΙΑ)
