[...] Στον ευαγγελικό στίχο: «ὃς γάρ ἂν θέλῃ τήν ψυχήν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τήν ψυχήν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ, εὑρήσει αὐτήν». (Ματθ. 16,25), ερμηνεύει ο Ωριγένης:
«Αν κάποιος αγαπά την ζωή του και θεωρεί την παρούσα ζωή πως αυτή είναι το πρώτο αγαθό, την προσέχει επιμελώς, για να ζήσει πολύ μέσα σ` αυτήν την σάρκα, έχοντας συνεχώς τον φόβο του θανάτου, αφού είναι βέβαιος πως δι` αυτού θα την χάσει μια μέρα. Αυτός, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να σώσει την ζωή του, θα την χάσει πραγματικά, θέτοντάς την έξω από τις προϋποθέσεις της μακαριότητας.
Αν δε κάποιος περιφρονεί την παρούσα ζωή, επειδή πίστεψε στον λόγο μου (του Χριστού) περί της αιώνιας ζωής, ώστε να αγωνίζεται μέχρι θανάτου υπέρ της αληθείας, θα χάσει την ζωή του κατά την παρούσα πραγματικότητα, αφού θα την παραδώσει υπέρ της ευσεβείας στον κοινώς ονομαζόμενο θάνατο. Αλλά αυτός, επειδή θα χάσει την ζωή του για μένα, μάλλον θα την σώσει και θα της προσφέρει την τελειότερη φροντίδα»[...]
