«Παρήσαν
δε τινες εν αυτώ τω καιρώ απαγγέλλοντες αυτώ περί των Γαλιλαίων, ων το
αίμα Πιλάτος έμιξε μετά των θυσιών αυτών, και αποκριθείς ο Ιησούς είπεν
αυτοίς· δοκείτε ότι οι Γαλιλαίοι ούτοι αμαρτωλοί παρά πάντας τους
Γαλιλαίους εγένοντο, ότι τοιαύτα πεπόνθασιν; ουχί, λέγω υμίν, αλλ’ εάν
μη μετανοήτε, πάντες ωσαύτως απολείσθε» (Λουκ. 13:1-3).
Αν
νομίζετε ότι δεν μας αφορούν εμάς αυτά τα λόγια του Χριστού κάνετε
λάθος. Για μας τα είπε. Πέστε μου, όταν εμείς σήμερα βλέπουμε κάποιον
συνάνθρωπό μας να παθαίνει ζημιά, δεν χαιρόμαστε και δεν λέμε: «Δόξα τω
Θεώ, δεν είμαι τόσο αμαρτωλός όπως αυτός και δεν με τιμώρησε εμένα ο
Θεός». Τέτοιους ακριβώς ανθρώπους ελέγχει εδώ ο Χριστός.
«Ή
εκείνοι οι δέκα και οκτώ, εφ’ ους έπεσεν ο πύργος εν τω Σιλωάμ και
απέκτεινεν αυτούς, δοκείτε ότι ούτοι οφειλέται εγένοντο παρά πάντας τους
ανθρώπους τους κατοικούντας εν Ιερουσαλήμ; ουχί, λέγω υμίν, αλλ’ εάν μη
μετανοήσητε, πάντες ομοίως απολείσθε» (Λουκ. 13:4-5). Οι άνθρωποι
εκείνοι που πάνω τους έπεσε ο πύργος στο Σιλωάμ και τους σκότωσε, ήταν
οι μεγαλύτεροι αμαρτωλοί στην Ιερουσαλήμ; Βεβαίως όχι, αν όμως δεν
μετανοήσετε, όλοι σας θα πεθάνετε με τον ίδιο τρόπο.
Βαριά
πλήγματα και συμφορές που παθαίνουν κάποιοι άνθρωποι δεν σημαίνουν πως
οι άνθρωποι αυτοί είναι πιο αμαρτωλοί από τους άλλους. Ο Κύριος τους τα
στέλνει αυτά για να συμμορφωθούν εκείνοι που ακόμα μένουν αμετανόητοι
και τους οποίους ο Κύριος αργεί να τιμωρήσει, διότι περιμένει τη
μετάνοιά τους. Να μη νομίζουμε ότι οι άλλοι είναι πιο αμαρτωλοί από μας.
Πρέπει αντίθετα να σκεφτόμαστε πως είμαστε πιο αμαρτωλοί απ’ όλους.
Όταν
βλέπετε κάποιον συνάνθρωπό σας να δυστυχεί να μην τον περιγελάτε και να
μη χαίρεστε επειδή αυτόν τιμώρησε ο Κύριος και όχι εσάς. Αντίθετα, με
φόβο βάλτε τον εξής λογισμό: «Είμαι πιο αμαρτωλός απ’ αυτόν, τότε γιατί
αυτόν πλήγωσε ο Θεός και όχι εμένα;» Και να μετανοείτε όταν βλέπετε τη
συμφορά του πλησίον σας διότι λέει ο Κύριος: «εάν μη μετανοήσητε, πάντες
ομοίως απολείσθε».
«Ήδη
δε και η αξίνη προς την ρίζαν των δένδρων κείται» (Ματθ. 3:10). Ο
Κύριος περιμένει τη μετάνοιά μας, όμως η αξίνα είναι ήδη έτοιμη και το
δένδρο της ζωής μας μπορεί να κοπεί αν δεν μετανοήσουμε. Ο χρόνος της
ζωής μας είναι πολύ περιορισμένος και δεν γνωρίζουμε πόσες μέρες μας
έμειναν ακόμα. Ο θάνατος βρίσκεται επί θύραις, ανά πάσα στιγμή η αξίνα
που θα κόψει το δένδρο της ζωής μας μπορεί να ενεργοποιηθεί.
Μετά
τον λόγο του για τον πύργο στο Σιλωάμ ο Κύριος είπε την παραβολή της
άκαρπης συκιάς, η οποία τρία χρόνια δεν έδινε καρπούς. Ο κύριος του
αμπελιού είπε στον αμπελουργό να την κόψει. Εκείνος όμως επειδή ήταν
άνθρωπος σπλαχνικός λυπήθηκε τη συκιά και παρακάλεσε τον κύριό του να
την αφήσει ακόμα για ένα χρόνο. «Κύριε, άφες αυτήν και τούτο το έτος,
έως ότου σκάψω περί αυτήν και βάλω κόπρια, καν μεν ποιήση καρπόν· ει δε
μήγε, εις το μέλλον εκκόψεις αυτήν» (Λουκ. 13:8-9). Υπάρχουν και μεταξύ
μας άνθρωποι που μοιάζουν αυτή την άκαρπη συκιά. Και η ζωή αυτών των
ανθρώπων ανά πάσα στιγμή μπορεί να κοπεί.
Η
αγία μας Εκκλησία είναι για μας πολυεύσπλαχνη μητέρα, η οποία ικετεύει
τον Θεό και Τον παρακαλεί να είναι μακρόθυμος με μας. Η αγία μας
Εκκλησία χρησιμοποιεί όλα τα μέσα για να σταματήσει αυτούς που
ακολουθούν τον δρόμο της αμαρτίας και να τους οδηγήσει στην οδό της
μετάνοιας. Να θυμόμαστε πάντα ότι η ζωή μας είναι πολύ σύντομη, ότι όλοι
μας κουβαλάμε επάνω μας το φορτίο των αμαρτιών μας, άλλοι μικρότερο και
άλλοι μεγαλύτερο, και ότι είμαστε άκαρπη συκιά και ότι ο Κύριος
περιμένει από μας τους αγαθούς καρπούς τής δικαιοσύνης.
Να
θυμόμαστε ότι η αξίνα πάντα βρίσκεται στη ρίζα του δένδρου της ζωής μας
και να μη χάνουμε ούτε μία στιγμή για να προλάβουμε να μετανοήσουμε
πριν η αξίνα αυτή μας χτυπήσει. Αμήν.
Από το βιβλίο: Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας, Λόγοι και ομιλίες, τόμος Β’. Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη.
