Αγαπητοί μου Αναγνώστες Χριστός Ανέστη!
Την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές για το σημερινό άρθρο μας,
έχουν περάσει μόλις 2,5 ώρες, από την ολοκλήρωση του Προσκυνήματός μας,
στους Αγίους Τόπους 9 με 13 Μαΐου 2019. Με τη χάρη Του Θεού,
αξιωθήκαμε για τρίτη φορά (μία ως λαϊκός το 2000 και δύο ως Κληρικός το
2018 και 2019) να προσκυνήσουμε, δούμε και αγγίξουμε από κοντά, τους
τόπους που έζησε και αγίασε με την επίγεια παρουσία Του, ο ίδιος
Θεάνθρωπος Σωτήρας, ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός!
Είναι φοβερή εμπειρία και πραγματικά σε πιάνει ρίγος, δέος και
συγκίνηση, όταν συνειδητοποιείς πόσο ιστορική είναι η πίστη μας, όταν
ακολουθείς τα βήματα και αγγίζεις με τις αισθήσεις, τις εξωτερικές αλλά
και εσωτερικές, τα έντονα ίχνη από τα σημάδια Του Κυρίου. Ταυτόχρονα
γεύεσαι και τα απτά αποτελέσματα της αγιότητος, με τους αναρίθμητους
Αγίους που σκόρπισε ο Κύριος απλόχερα στην Άγια Γη, στα Πανάγια
Προσκυνήματα, αλλά κατ’ επέκταση σε κάθε ορθόδοξο Ναό, Ενορία ή
Μοναστήρι, όπου γης!
Ο λόγος είναι απλός, το είχαμε γράψει και πέρσι σε προηγούμενο άρθρο και τώρα απλά το υπενθυμίζουμε, ότι : «Κάθε Αγία Τράπεζα» είναι Πανάγιος Τάφος, κάθε δάκρυ ειλικρινούς μετανοίας, είναι Ιορδάνης ποταμός…», χωρίς
βέβαια να παραγνωρίσουμε το γεγονός, της μοναδικής και ειδικής ευλογίας
των Πανάγιων Προσκυνημάτων αλλά και τον αγώνα της εκεί Αγιοταφικής
αδελφότητος, να διατηρηθούν και να συνεχίσουν στο χρόνο, την ανεκτίμητη
δράση τους και για Εκκλησιαστικούς αλλά και Εθνικούς σκοπούς. Όλοι
διαπιστώνουν με την πρώτη ματιά, πόσο λεπτές και εύθραυστες ισορροπίες
υπάρχουν, ανάμεσα σε αλλόδοξους (Μουσουλμάνους Παλαιστίνιους, Ιουδαίους
κ.α.), στις Χριστιανικές ομολογίες όπως (τους Λατίνους Παπικούς,
Προτεστάντες, Αντιχαλκιδόνιους κ.α.), αλλά δυστυχώς και των ομοδόξων, ως
μη όφειλε βέβαια Ορθόδοξων Χριστιανών, αλλά Σλάβων (Ρώσων, Ρουμάνων,
Γεωργιανών κ.α.) που θέλουν να αυξήσουν την επιρροή τους στην Αγία Γη,
ενάντια στην Ελληνορθόδοξη παρουσία και να διαχειρίζονται αυτοί τα
Πανάγια προσκυνήματα.
Είναι γεγονός ότι με τα σημερινά δεδομένα, δεν είναι δύσκολο να
επισκεφθεί κάποιος τους Αγίους Τόπους. Υπάρχουν πλέον τα αεροπλάνα, τα
λεωφορεία και οι σύγχρονες ανέσεις, που επιτρέπουν στον μέσο πιστό
άνθρωπο το εγχείρημα τόσο προσιτό και εφικτό. Πραγματικά πλήθος
προσκυνητών, από όλα τα πλάτη και τα μήκη της γης, καθημερινά συρρέει
και κατακλύζει κάθε Ιερό Προσκύνημα, που βρίσκεται στην Ιερουσαλήμ, την
Βηθλεέμ, τον Ιορδάνη και στα περίχωρα τους, μέχρι σήμερα. Ακόμα και τα
πιο απομακρυσμένα και δυσπρόσιτα προσκυνήματα, είναι προσβάσιμα πλέον,
είτε με ταξί, είτε παραδοσιακά με οδοιπορία ή πάνω σε ζώο (με καμήλα ή
γαϊδουράκι).
Το δύσκολο όμως είναι να προσέξει κανείς, όπως λέμε και στον τίτλο
του άρθρου, να υιοθετήσει κάποιους, φωτισμένους τρόπους έμπρακτης
μετανοίας, που αυτό σημαίνει πρακτικά να είναι κανείς όχι μόνο
προσκυνητής των Αγίων Προσκυνημάτων, ακροατής του Λόγου Του Θεού, κυρίως
όμως να εφαρμόζει και να σέβεται τις εντολές Του Θεού και παράλληλα να
μετέχει της λειτουργικής και ασκητικής ζωής της Εκκλησίας μας.
Όλα αυτά τα αναφέρουμε, από την σχετικά μικρή μας, αλλά από την άλλη
πρόσφατη και νωπή μας εμπειρία, που δυστυχώς διαπιστώνεις, (αλλά το
βεβαιώνουν και οι Αγιοταφίτες πατέρες), ότι πολλοί προσκυνητές, έρχονται
στην Αγία γη, όχι με την ιδιότητα του πιστού, που έρχεται να ακούσει,
δει και να συμμετάσχει στα τελούμενα, αλλά με μια διάθεση τουριστική,
που διαρκεί όσο είναι και οι μέρες της «Εκδρομής» και μετά έχει και την
ψευδαίσθηση ότι πλέον τα έχει καλά με τον Θεό μόνο και μόνο γιατί
προσκύνησε τα Άγια Προσκυνήματα.
Όλοι αυτοί όμως ξεχνούν ότι δεν υπάρχουν «μαγικές συνταγές» στην
Εκκλησία μας. Η Χάρη και η Ευλογία είναι βεβαίως δεδομένη και πολύ
μεγάλη για τον κάθε πιστό, αλλά απαιτείται εκ μέρους μας προσπάθεια και
αλλαγή τρόπου σκέψης και ζωής, αυτό που με μία λέξη ονομάζεται αγώνας
και καλλιέργεια του έσω ανθρώπου και των πνευματικών χαρισμάτων. Επειδή
κάποιος «βαπτίστηκε» στον Ιορδάνη (ένα είναι το βάπτισμα δεν υπάρχει
δεύτερο βάπτισμα), δεν σημαίνει ότι είναι αρκετό και πλέον δεν
χρειάζεται να εξομολογηθεί και μπορεί να κοινωνήσει! Αυτό το αυτονόητο,
κάποιοι το ανατρέπουν δυστυχώς με ανυπολόγιστες πνευματικά συνέπειες!
Ξεχνούν ότι εμείς δεν είμαστε Ινδουϊστές που πιστεύουν κάτι αντίστοιχο
και βουτούν στον Γάγγη ποταμό! Όμως το ένα μυστήριο ή η ευλογία δεν
αναιρεί το άλλο, αλλά ίσα ίσα την συμπληρώνει και την προϋποθέτει.
Πράγματι οι Άγιοι Τόποι ενεργούν σε όλους, υπάρχει μια καλή
αλλοίωση-βελτίωση, αλλά για να διατηρηθούν πραγματικά στο βάθος χρόνου,
χρειάζεται ορθόδοξη πίστη και ταυτόχρονα ορθόδοξη πράξη…! Αυτά έζησαν
και έπραξαν οι Απόστολοι, οι διαδόχοι τους και όλοι οι Άγιοι ανά τους
αιώνες και γράφτηκαν στο Συναξάρι της Εκκλησίας, στο βιβλίο της όντως
ζωής, της μετανοίας και κατά συνέπεια σωτηρίας! Επομένως οι Άγιοι Τόποι,
δεν είναι κάτι τόσο έξω από εμάς, αλλά έχει να κάνει με την καρδιά μας,
που με συντριβή, μετάνοια, εξομολόγηση, υπακοή στον πνευματικό,
προσευχή και αρετές, γίνεται το κατοικητήριο του Θεού μέσα μας. Τότε
μπορεί να απέχουμε χιλίαδες χιλιόμετρα αλλά οι Άγιοι Τόποι να είναι και
τρόποι εντός μας!
Φυσικά ισχύει και το αντίστροφο. Μπορεί να πας εκεί στους Αγίους
Τόπους, να μην είσαι καν ορθόδοξος και ορθόπρακτος και όχι μόνο να μην
πάρεις τίποτα, αλλά με την ασέβεια, το κοσμικό φρόνημα, τον παλαιό μας
άνθρωπο που εμποδίζει να ζει ο νέος στην επιφάνεια, να βεβηλώνουμε και
να ασεβούμε με την στάση μας, συνειδητά ή ασυνείδητα! Είναι
χαρακτηριστικό ότι πολλοί ξεχνούν να κάνουν ακόμη και τον Σταυρό τους
στα Άγια προσκυνήματα, όμως να βγάλει φωτογραφία δεν το ξέχασε σχεδόν
κανείς….!!!! Άλλη σύγχρονη μάστιγα αυτό, που σηκώνει ένα ολόκληρο
ξεχωριστό άρθρο!
Κλείνοντας αδελφοί μου και το σημερινό άρθρο μας, εύχομαι όχι μόνο να
αξιωθούμε όλοι να επισκεφθούμε και προσκυνήσουμε τα Άγια Προσκυνήματα
αξίως, αλλά να είναι η απαρχή για μια νέα πνευματική ζωή, όχι του τύπου,
αλλά της ουσίας και του βάθους! Ο Θεός να δώσει και να μας αξιώσει!
Αμήν!
