Η
ΑΓΙΑ μας Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ αὐτὲς τὶς ἱερὲς ἡμέρες νὰ κάμουμε τὸν
πνευματικό μας ἀγώνα, νὰ καθαρθοῦμε ἀπὸ τὰ ἄλγη τῆς ἁμαρτίας. Ταυτόχρονα
μᾶς παρασέρνει ὁ «ἀνθρωποκτόνος ἀπ’ ἀρχῆς» (Ἰωάν.8,9), νὰ κάμουμε μὲν
ἀγώνα, ὄχι ἀποκοπῆς τῶν παθῶν, ἀλλὰ ἅμιλλας στὴν ἁμαρτία! Ὡς δέλεαρ
προβάλλει τὴν κραιπάλη, τὰ γλέντια, τὶς ἀσχημοσύνες, τὶς ἐλευθεριάζουσες
σχέσεις, καὶ κάθε ἀπρέπεια, ἡ ὁποία διεγείρει τὰ ἀπρόσωπα ἔνστικτα καὶ
γιγαντώνει τὰ ἁμαρτωλὰ πάθη. Κι ὅλα αὐτὰ κάτω ἀπὸ τὶς εἰδεχθεῖς μάσκες,
γιὰ νὰ πραγματοποιεῖται ἡ ἁμαρτία ἀπρόσωπα, χωρὶς ἀναστολές.
Πρόκειται
γιὰ τίς, δαιμονικῆς ἐμπνεύσεως, καρναβαλικὲς «ἑορτές», οἱ ὁποῖες εἶναι
ἀναβίωση τῶν ἀρχαίων αἰσχρῶν εἰδωλολατρικῶν ἀθλιοτήτων, τῶν γνωστῶν
διονυσιασμῶν, κατὰ τὶς ὁποῖες διαπράττονταν, ὡς θρησκευτικὴ ἑορτή,
ἀνείπωτες αἰσχρότητες καὶ φρικτὰ ἐγκλήματα καὶ γιὰ τοῦτο ἀπαγορεύτηκαν
διὰ αὐστηρῶν νόμων στὰ ρωμαϊκὰ χρόνια. Στὶς δύστηνες ἡμέρες μας, ὅπου ἡ
ἀνομία, ἡ ἀναίδεια καὶ ἡ ἠθικὴ κατάρρευση ἔγιναν τρόπος ζωῆς, οἱ
«ἀλειτούργητοι» γλεντοῦν τὴν ἀσωτία τους. Ἀλλά, δυστυχῶς «ἑορτάζουν»
μαζί τους καὶ πολλοὶ πιστοὶ καὶ πολλὰ παιδιά. Χωρὶς νὰ τὸ
συναισθανόμαστε, ἀρνοῦνται καὶ βεβηλώνουν τὸ ἅγιο καὶ σωτήριο Τριώδιο.
Ἂς ἀπόσχουμε λοιπὸν ἀπὸ τὸ «τριώδιο τοῦ διαβόλου», ἀπὸ κάθε, ἔστω
«ἀθώα», καρναβαλικὴ ἐκδήλωση!
