«Βίος Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου»,Ἱερομονάχου Ἰσαάκ, Ἅγιον Ὅρος, 2004
Διηγεῖται ὁ Θωμᾶς Τάσιος ἀπό τήν Κόνιτσα:
«Μιά
φορά συνάντησα τόν Γέροντα Παΐσιο στό πρακτορεῖο Ἰωαννίνων. Ταξιδέψαμε
μαζί. Στόν δρόμο ἔγινε τετραπλό ἀτύχημα, τρία λεωφορεῖα καί ἕνα φορτηγό
σέ κολῶνες τῆς ΔΕΗ. Τό δικό μας λεωφορεῖο σάν νά τό πῆρε ἀόρατη δύναμη
καί τό πῆγε ἔξω ἀπό τόν δρόμο πέντε μέτρα, χωρίς νά πάθη τίποτε. Λέω
στόν Γέροντα Παΐσιο: “Ἄν δέν ἤσουν ἐσύ, π. Παΐσιε, θά γινόμασταν στήλη
ἀπό ἁλάτι”. Μοῦ λέει: “Εἶδες κανένα νά κάνη τόν σταυρό του; Ὅταν μπαίνης
στό λεωφορεῖο, κάνε προσευχή, νά πᾶς καλά”».
