Του Νικολάου Μάρτη, πρώην Υπουργού.
Η 28η Οκτωβρίου 1940 εορτάζεται από τον Ελληνικό Λαό ως Εθνική Εορτή, διότι η Ελλάδα των 7.500.000 νίκησε την Ιταλία των 40.000.000, σημειώνοντας την πρώτη συμμαχική νίκη κατά του Άξονα.
Η Ελλάδα έδωσε επίσης ελπίδες στους καταπτοημένους λαούς από τη ναζιστική κυριαρχία και με την ήττα του Μουσολίνι απέτρεψε τους Φράνκο της Ισπανίας και Πεταίν της Γαλλίας από του να συμπράξουν στρατιωτικά με τον Χίτλερ.
Δεν συνεχίζω με τα σημαντικά αποτελέσματα, που είχε αυτή η ελληνική νίκη, η οποία κατέπληξε ολόκληρο τον κόσμο. Ελπίζω ότι το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης θα εκδώσει συνοπτική Λευκή Βίβλο, όπως του έχουν ζητήσει οι Έλληνες της Διασποράς, και μεταξύ άλλων θα δημοσιεύσει τους επαίνους που εκφράσθηκαν για τον αγώνα του Ελληνικού Λαού του 1940-41 σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Το ΥΕΘΑ διαθέτει ήδη το βιβλίο του «Εθνικού Κήρυκος» της Νέας Υόρκης, που το 1942 κατέγραψε ό,τι ελέχθη και εγράφη μέχρι τότε για την Ελλάδα, κάτι που κανένας λαός δεν μπορεί να παρουσιάσει στην Ιστορία του.
Ως γνωστόν, τον Οκτώβριο του 1940, όταν σχεδόν ολόκληρη η Ευρώπη είχε υποταγεί στον Χίτλερ και η Σοβιετική Ένωση ήταν σύμμαχος της Γερμανίας, η Ελλάδα δέχθηκε επίθεση από την Ιταλία, την οποία ενίκησε αβοήθητη. Η 28η Οκτωβρίου 1940 όμως απετέλεσε και την αφετηρία της ήττας του Χίτλερ στην Ευρώπη και συνεπώς η 28η Οκτωβρίου δεν είναι μόνο ηρωική μέρα για τους Έλληνες, αλλ’ αποτελεί και σημαντικό γεγονός για όλο τον ελεύθερο κόσμο.
Εάν η Ελλάδα ηττάτο ή παρεδίδετο στην Ιταλία, με δεδομένο ότι όλες οι Βαλκανικές Χώρες είχαν επαφή με τον Χίτλερ, ο δε Λίβανος και η Συρία ήσαν υπό τον έλεγχο του Πεταίν και το Ιράκ είχε φιλογερμανικές τάσεις, ο Άξονας θα κέρδιζε τον Πόλεμο, όπως δήλωσαν και Άγγλοι Υπουργοί, καθώς και στρατιωτικοί ηγέτες.
Η πρώτη αυτή ελληνική νίκη κατά του Άξονα ανάγκασε τον Χίλτερ να βοηθήσει τον Μουσολίνι και μετά, με σύμφωνη γνώμη του Στάλιν, να επιτεθεί κατά της Ελλάδας την 6η Απριλίου 1941.
Η Γερμανία στην Ελλάδα υπέστη βαρύτατες απώλειες και υποχρεώθηκε να αναβάλει την επίθεσή της κατά της Σοβιετικής Ένωσης κατά 5 εβδομάδες, με συνέπεια τις αρχικές σαρωτικές νίκες κατά των Σοβιετικών να διαδεχθεί η δεινή γερμανική ήττα στο Ανατολικό Μέτωπο, που αποτέλεσε αφετηρία της ήττας της Γερμανίας στην Ευρώπη και οδήγησε με την είσοδο της Αμερικής στον Πόλεμο τον Δεκέμβριο 1941 στην τελική ήττα του Άξονα.
Άμεση επιβεβαίωση των ανωτέρω αποτελεί η δήλωση Χίτλερ τόσο στην γνωστή κινηματογραφίστρια φίλη του Leni Riefenstahl, όσο και η καταγραφή στην Πολιτική του Διαθήκη ότι: «Η κήρυξη του Πολέμου από την Ιταλία υπήρξε καταστροφική για τη Γερμανία. Αν οι Ιταλοί δεν είχαν επιτεθεί στην Ελλάδα και δεν χρειάζονταν τη βοήθειά μας, ο πόλεμος θα είχε πάρει διαφορετική τροπή, θα είχαμε προλάβει να κατακτήσουμε το Λένινγκραντ και τη Μόσχα, πριν μας πιάσει το ρωσικό ψύχος».
Επίσης οι Καίτελ, Ήντεν, Ραδιοσταθμός Μόσχας και άλλοι αναγνώρισαν με δηλώσεις τους ότι η ηρωική επτάμηνη άμυνα των Ελλήνων οδήγησε στην ήττα της Γερμανίας και τελικά του Άξονα.
Πολλές λεπτομέρειες μπορούσα να γράψω για τα γεγονότα αυτά, αλλά στόχος του κειμένου μου είναι να τονισθεί ότι η επίθεση του Μουσολίνι την 28η Οκτωβρίου 1940 είχε το ανωτέρω αποτέλεσμα. Συνεπώς δεν είναι μόνο Ελληνική Εθνική Εορτή, αλλά και αφετηρία σωτηρίας όλων των ελευθέρων ανθρώπων. Όχι τυχαίο το 1942 ο Γάλλος Pierre Bourdan μιλώντας στο BBC είπε:
«Με την πάροδο του χρόνου θα φανεί ότι, μετά την απόφαση της Αγγλίας του 1940, ήταν η ανδρεία του Ελληνικού Λαού, που συνέβαλε περισσότερο για να σωθεί ο ευρωπαϊκός πολιτισμός, ο δημιουργημένος από τον ίδιο αυτό Λαό πριν από 2.400 χρόνια. Πρέπει να το σκέπτονται αυτό, όταν θα διαμορφώσουν την Ευρώπη. Κάθε αχαριστία στην Ελλάδα θα ισοδυναμούσε με προδοσία προς την Ευρώπη».
Η Ελληνική στάση την 28η Οκτωβρίου 1940 και η απόφαση της Ελλάδας να πολεμήσει ακόμη και μόνη της τη Γερμανία είχε ως συνέπεια, πλην της ήττας του Χίτλερ, όπως ανέφερα ανωτέρω, και τη δημιουργία του ψευδομακεδονικού κράτους των Σκοπίων.
Την 27η Μαρτίου 1941 οι στρατιωτικοί της Γιουγκοσλαβίας ανέτρεψαν την κυβέρνησή τους, που είχε υπογράψει την 25η Μαρτίου Σύμφωνο Φιλίας με τον Χίτλερ, με συνέπεια η Γερμανία την 6η Απριλίου 1941 να επιτεθεί κατά της Γιουγκοσλαβίας, στην οποία τελικά επικράτησε ο κομμουνιστής Τίτο. Όπως ανέφερε τον Ιανουάριο 1991 ο αείμνηστος Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής σε επιστολή του προς τους Πρωθυπουργούς της Ε.Ε., ενόψει της Συνόδου Κορυφής στη Λισσαβόνα, η οποία ομόφωνα αποφάσισε τον Ιούνιο 1991 να αναγνωρίσει τα Σκόπια υπό τον όρο να μην έχουνε λέξη «Μακεδονία» στην ονομασία τους, οι Τίτο και Στάλιν, εφαρμόζοντας τα επεκτατικά σχέδια της Σοβιετικής Ένωσης προς έλεγχο του Αιγαίου, μετονόμασαν τη Νότια Γιουγκοσλαβία σε «Μακεδονία».
Η προαναφερθείσα δήλωση Bourdan δημιουργεί ηθική υποχρέωση όχι μόνο στην Ε.Ε., αλλά και σε όσους από άγνοια της Ιστορίας, όπως είχε επισημάνει ο Κίσινγκερ, αναγνώρισαν το ψευδομακεδονικό κράτος των Σκοπίων ως Δημοκρατία της Μακεδονίας, να επανορθώσουν το σφάλμα τους.
