Παρατηρώντας τα σημεία των καιρών...

«Ὅλα αὐτά τά ὁποῖα λέγονται περί ἀντιχρίστου καί περί τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ ἀντιχρίστου καί τοῦ θηρίου κτλ., ὅλα αὐτά εἶναι μιά καλή εὐκαιρία νά ξυπνήσουμε, ἀλλά ὄχι γιά νά ψάξουμε νά βροῦμε: 

«Ἦρθε ὁ ἀντίχριστος; Δέν ἦρθε ὁ ἀντίχριστος; Ποῦ εἶναι ὁ ἀντίχριστος; Πῶς θά ἔρθει, τί κάνει ὁ ἀντίχριστος;» 

Τά ἐπιτρέπει ὁ Θεός αὐτά –διότι ὅλα τά ἐπιτρέπει ὁ Θεός, ἀφοῦ ἐπιτρέπει στόν διάβολο νά ἁλωνίζει– καί εἶναι μιά καλή ἀφορμή γιά νά τρέξουμε στόν Χριστό.

  Ἐκεῖνο πού πρέπει νά κάνουν οἱ χριστιανοί –ἄν θέλετε νά ποῦμε ἔτσι τήν καθαρή ἀλήθεια– καθώς παρακινοῦνται ἀπό ὅλα αὐτά πού συμβαίνουν, εἶναι νά ἐρευνήσουν: Ἔχουν μετάνοια στήν ψυχή τους; 

Ἔχουν πίστη στήν ψυχή τους; Ἀγαποῦν τόν Χριστό; 

Μπῆκαν στόν δρόμο τοῦ Χριστοῦ; Θέλουν νά ἀκολουθοῦν τόν Χριστό; Ἀπαρνοῦνται τόν ἑαυτό τους, ἀπαρνοῦνται τόν παλαιό ἄνθρωπο; 

Κόβουν τό θέλημά τους; 

Ἀγωνίζονται νά κάνουν τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ, νά ἀποκτήσουν τίς ἀρετές τοῦ Χριστοῦ; 

Αὐτό πρέπει νά ψάχνουν οἱ χριστιανοί. Ἔτσι ἤρεμα, νηφάλια, χωρίς κανένα φόβο. 

Τό ἄλλο εἶναι δαιμονικό: «Ἦρθε ὁ ἀντίχριστος, ἔρχεται ὁ ἀντίχριστος. Τί θά κάνουμε; Θά μᾶς κάνουν ἔτσι, θά μᾶς κάνουν ἀλλιῶς». Μήπως εἶναι αὐτό ἀκριβῶς μιά ἀπάτη; 

Ὁ Κύριος μᾶς θέλει νηφάλιους, μᾶς θέλει νά δείχνουμε στήν πράξη ὅτι ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στήν ἀγαθότητά του, ἔχουμε ἐμπιστοσύνη σ᾿ αὐτόν, στόν Κύριο, ὁ ὁποῖος εἶναι Σωτήρ καί σώζει. Ὅλα τά ἄλλα νά συντελοῦν ὥστε, ἄν ἐπιτρέπεται νά πῶ ἔτσι, νά σφίξουμε πιό πολύ τό χέρι μας ἐπάνω του καί νά τρέξουμε πιό πολύ πίσω του. Εὐκαιρία νά δοῦμε ἀκριβῶς ὅλα τά λάθη μας καί ὅλες τίς ἁμαρτίες, τίς πτώσεις καί τίς ἀδυναμίες μας, ὅλο τό κακό πού ἔκανε καί κάνει ὁ διάβολος μέσα μας. Αὐτή εἶναι ἡ ἀλήθεια».(σσ. 174-175)

πηγή