Στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή, Χριστιανοί μου, περιγράφεται ἡ συνάντηση τοῦ ἁμαρτωλοῦ Ζακχαίου τοῦ ἀρχιτελώνη μέ τόν ἀναμάρτητο Ἰησοῦ.
Πρίν ὅμως ἀπ΄ αὐτήν τή συνάντηση ἔχουμε τήν πορεία τοῦ ἁμαρτωλοῦ αὐτοῦ ἀνθρώπου γιά νά συναντήση τόν Θεό. Μιά πορεία πού ἔχει σταθερά βήματα ὕστερα ἀπό τήν ἀπόφαση γιά μετάνοια, γιά ἀλλαγή ζωῆς. Ὁ μισητός, ἐξαιτίας τοῦ ἐπαγγέλματός του ἀλλά καί τῆς σκληρῆς του στάσης, ἀπό τούς ἀνθρώπους γίνεται συμπαθής στά μάτια τοῦ καρδιογνώστη Θεοῦ, πού γνώριζε τήν ἀπόφαση τῆς μεταστροφῆς.
Καί ἔχουμε ἐπίσης τήν πορεία τοῦ Θεοῦ, πού γιά ἄλλη μιά φορά ἀκόμη καταδέχεται καί κατέρχεται νά συναντήσει τόν γεμᾶτο πόθο γι’ Αὐτόν μετανοημένο ἄνθρωπο.
Ὁ πόθος, λοιπόν, τοῦ ἀνθρώπου νά συναντήσει τόν Θεό, ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπο στή ζωή κοντά στό Θεό. Ὁ πόθος αὐτός ξεκινᾶ ἀπό τήν ἀπόφαση τοῦ ἀνθρώπου γιά μετάνοια καί συνοδεύεται ἀπό τήν ἀλλοίωση τοῦ ψυχικοῦ κόσμου τοῦ ἀνθρώπου, πού πλέον πλημμυρίζει ἀπό τόν θεῖο ἔρωτα καί γεμίζει χαρά τόν ἄνθρωπο πού ζῆ τή μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας.
Σέ μιά εὐχή πού λέμε στήν ἀκολουθία τῆς Θείας Μεταλήψεως, προτοῦ νά κοινωνήσωμε λέμε : «Ἔθελξας πόθῳ με Χριστέ, καί ἠλλοίωσας τῷ θείῳ σου ἔρωτι…» δηλ. «Μέ τράβηξες κοντά σου ἐξαιτίας τοῦ πόθου μου Χριστέ καί μοῦ ἀλλοίωσες, ἄλλαξες τή ζωή μέ τόν θεϊκό σου ἔρωτα».
Πῶς γίνεται αὐτή ἡ πορεία γιά τή συνάντηση μέ τό Θεό μᾶς τήν περιγράφει ὁ ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς· «ὅσο ὁ νοῦς εἶναι ἐμπαθής, ἔστω καί ἄν προσεύχεται, ἀκόμα δέν ἔχει ἐλεηθεῖ ἀπό τόν Θεό. Ἀνάλογα δέ μέ τό σταδιακό ξεπέρασμα τῶν ἐμπαθῶν λογισμῶν, ἔρχεται ὁ νοῦς στήν κατάσταση τοῦ πένθους. Ἀνάλογα μέ τό βαθμό τοῦ πένθους, μετέχει ἀπό τό θεῖο ἔλεος καί ἀπό τή θεία παρηγοριά. Κι ἄν παραμείνει ὁ νοῦς ἀρκετό καιρό στήν κατάσταση τοῦ πένθους καί τῆς παρηγοριᾶς μέ ταπείνωση, τότε ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου μεταβάλλεται πρός τήν ἀρετή».
Χριστιανοί μου, ἀφοῦ ξεριζώσουμε τίς κακές μας ἐπιθυμίες καί συνήθειες, μέ τήν δύναμη καί τόν φωτισμό τοῦ Θεοῦ, ἄς πορευθοῦμε καί μεῖς σάν τόν Ζακχαῖο τῆς περικοπῆς γιά νά συναντήσωμε διά τῶν Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας τόν Ἰησοῦ Χριστό καί ν’ ἀπολαύσωμε τή ζωή κοντά Του, γιατί εἶναι τό μόνο στήριγμα στή δύσκολη ἐποχή πού ζοῦμε. ΑΜΗΝ.
Πρωτ. π. Παν. Μεγαλοκονόμος
