Οι πνευματικοί άνθρωποι κρίνουν κατά πνεύμα ενώ οι σωματικοί κατά σώμα.
Ας φυλαγόμαστε εμείς οι χριστιανοί να μην κρίνουμε μονάχα κατά σώμα.
Στην ουσία, το πνεύμα του ανθρώπου υπόκειται σε πλήθος επιδράσεων από τις πνευματικές δυνάμεις, πού σαν το ρεύμα διασταυρώνονται μέσα του με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο και το σώμα υπόκειται στην επίδραση πολλών και διαφορετικών φυσικών δυνάμεων.
Ο μη πνευματικός άνθρωπος των αισθήσεων τρέφεται με τα χλωρά φύλλα των πολλών συζητήσεων και πάντοτε μένει νηστικός και βασανιζόμενος από την πείνα.
Ο πνευματικός άνθρωπος αναζητά τον πυρήνα αυτών των συζητήσεων και τρεφόμενος με αυτόν τον πυρήνα είναι χορτασμένος και γεμάτος γαλήνη.
Το πιο χτυπητό χαρακτηριστικό του πνευματικού ανθρώπου είναι το ότι δεν είναι ικανοποιημένος με τον εαυτό του.
Δεν υπάρχει πιο δύσκολο πράγμα από το να εξηγείς τα πνευματικά ζητήματα σε ανθρώπους που σκέφτονται και ενεργούν κατά σώμα.
Συνεπαρμένος από την απατηλή μέριμνα για την εξασφάλιση της ζωής, με τη βοήθεια των πολλών πραγμάτων, παραδίδεται ο άνθρωπος ασυνείδητα σε μια τυραννία, η οποία είναι το ίδιο ανήθικη, φαρμακερή και φονική όσο και η τυραννία του ανθρώπου επάνω σε άλλον άνθρωπο.
Μα και όταν ο άνθρωπος ελευθερωθεί από την τυραννία των πραγμάτων, θα αργήσει πολύ να έρθει η πλήρης βασιλεία της ελευθερίας, η βασιλεία του Θεού. Θα έχει απομείνει ένας ακόμα κρυμμένος τύραννος μέσα στον άνθρωπο. Η ματαιοφροσύνη του ατομικού Εγώ είναι Ικανή να εξουσιάζει τη ψυχή κάποιου που κατέχει πλήθος πραγμάτων – που κατέχεται από πλήθος πραγμάτων…
Από το βιβλίο: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Αγιοπνευματικές διδαχές για τον Θεό και τους ανθρώπους. Εκδόσεις “Ορθόδοξος Κυψέλη” 2017, σελ. 65, 115.
