Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ Βελγίου Ἀθηναγόρας ἔχει ἐξοκείλει ὁλότελα ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη παράδοση. Κάθε λίγο μᾶς ἐκπλήσσει δυσάρεστα μὲ τὰ καμώματά του. Πρόσφατα παρέστη συμπροσευχόμενος στὴν εἰς ἐπίσκοπον «χειροτονία» τοῦ νέου παπικοῦ «ἀρχιεπισκόπου» Βρυξελλῶν, στὸν παπικὸ ναὸ Saint-Rombaut! Δεῖτε τὴν εἴδηση:
«Τὴν Κυριακὴ 3η Σεπτεμβρίου, ὁ Μητροπολίτης Βελγίου, Ἀθηναγόρας, παρέστη συμπροσευχόμενος στὴν εἰς ἐπίσκοπον “χειροτονία” τοῦ νέου παπικοῦ «ἀρχιεπισκόπου» Βρυξελλῶν, Luc Terlinden, ἡ ὁποία ἔλαβε χώρα στὸν παπικὸ ναὸ Saint-Rombaut, στὴν πόλη Μαλίνες. Μὲ μία ντροπιαστικὴ καὶ ἀντορθόδοξη ἀνακοίνωση, ποὺ θυμίζει περισσότερο ἔγγραφο τοῦ Βατικανοῦ, ἡ Μητρόπολη Βελγίου καὶ Ἐξαρχία κάτω Χωρῶν καὶ Λουξεμβούργου, παρουσιάζει τὸ ἄκυρο καὶ ἀνυπόστατο μυστήριο τῆς “χειροτονίας” τοῦ αἱρετικοῦ Λατίνου, ὡς ἔγκυρο καὶ κανονικό, ἐνῷ ταυτόχρονα: Περιγράφει τὴν ἀπαγγελία τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως τῶν Παπικῶν ἀπὸ τὰ χείλη τοῦ νέου “ποιμένα”, (στὸ ὁποῖο ὅμως ἔχει προστεθεῖ ἀπὸ τοὺς Λατίνους ἡ βλάσφημη αἵρεση τοῦ Filioque). Ἐμφανίζει τὸν χωρὶς ἀποστολικὴ διαδοχή, πάπα Φραγκίσκο, ὁ ὁποῖος δὲν ἔχει ἱερωσύνη, δὲν ἔχει μυστήρια καὶ δὲν ἔχει χάρη, ὡς ἕνα ἱεράρχη ποὺ εὐλογεῖ. (Τέλος εὐχήθηκε) “Ἔτη Πολλὰ στὸν νέο Ἀρχιεπίσκοπο!” (Ἱστ. Κατάνυξη)! Νὰ ἐπαναλάβουμε τὴν αὐταπόδεικτη ἄποψη, ὅτι στὰ «ὑψηλὰ κλιμάκια» οἱ «δικοί» μας ἔχουν προγραμματίσει τὴν «ἕνωση» καὶ μᾶς τὴν «ξεφουρνίζουν» μὲ ρέγουλα!
Ὁ παπισμὸς εἶναι ἡ μήτρα αἱρέσεων καὶ πλανῶν!
ΩΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ στὸν ἀσυγκράτητο οἰκουμενιστὴ «ἅγιο» Βελγίου, παραθέτουμε ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν περίφημη «Ὁμολογία Πίστεως κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», ποὺ συνέταξε ἡ Σύναξη Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 2009, καὶ ἔχει ὑπογραφεῖ ἀπὸ τουλάχιστον 24.000 ἄτομα, καταγράφει τὸ πλῆθος αἱρέσεων καὶ πλανῶν ποὺ ἐκπορεύεται ἀπὸ τὴν παρασυναγωγὴ τοῦ Παπισμοῦ: «Διακηρύσσουμε ὅτι ὁ Παπισμὸς εἶναι μήτρα αἱρέσεων καὶ πλανῶν· ἡ διδασκαλία τοῦ Filioque, τῆς ἐκπορεύσεως δηλαδὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ, εἶναι ἀντίθετη πρὸς ὅσα ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς ἐδίδαξε περὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Σύνολος ὁ χορὸς τῶν Πατέρων καὶ σὲ συνόδους καὶ ξεχωριστὰ θεωροῦν τὸν Παπισμὸ ὡς αἵρεση, διότι ἐκτὸς τοῦ Filioque παρήγαγε πλῆθος ἄλλων πλανῶν, ὅπως τὸ πρωτεῖο καὶ τὸ ἀλάθητο τοῦ πάπα, τὰ ἄζυμα, τὸ καθαρτήριο πῦρ, τὴν ἄσπιλο σύλληψη τῆς Θεοτόκου, τὴν κτιστὴ Χάρη, τὴν ἐξαγορὰ τῶν ἀφέσεων (indulgentiae)• ἄλλαξε ὅλη σχεδὸν τὴν διδασκαλία καὶ πράξη γιὰ τὸ Βάπτισμα, τὸ Χρῖσμα, τὴ Θεία Εὐχαριστία καὶ τὰ ἄλλα μυστήρια καὶ μετέτρεψε τὴν Ἐκκλησία σὲ κοσμικὸ κράτος. Ὁ σημερινὸς Παπισμὸς παρεξέκλινε πολὺ περισσότερο τοῦ μεσαιωνικοῦ Παπισμοῦ ἀπὸ τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, ὥστε δὲν ἀποτελεῖ πλέον συνέχεια τῆς ἀρχαίας Δυτικῆς Ἐκκλησίας. Εἰσήγαγε πλῆθος νέων ὑπερβολῶν στὴν “Μαριολογία”, ὅπως τὴν διδασκαλία περὶ τῆς Θεοτόκου ὡς “συλλυτρώτριας” (corredemptrix) τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Ἐνίσχυσε τὴν “Χαρισματικὴ Κίνηση” πεντηκοστιανικῶν ὁμάδων, δῆθεν πνευματοκεντρικῶν. Υἱοθέτησε ἀνατολικὲς πνευματικὲς μεθόδους προσευχῆς καὶ διαλογισμοῦ. Εἰσήγαγε νέες καινοτομίες στὴ Θεία Λατρεία, ὅπως τοὺς χοροὺς καὶ τὰ μουσικὰ ὄργανα. Συντόμευσε καὶ οὐσιαστικὰ κατάστρεψε τὴν Θεία Λειτουργία. Στὸν χῶρο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἔθεσε τὶς βάσεις γιὰ τὴν Πανθρησκεία μὲ τὴν Β’ Βατικάνειο Σύνοδο, ἀναγνωρίζοντας τὴν “πνευματικὴ ζωὴ” τῶν ἀλλοθρήσκων»! Τελεία καὶ παύλα!
