«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
Ὑπό μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΥΠΟΜΟΝΗΝ
ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΕΝΔΟΞΟΥ ΕΣΧΑΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ
1989
Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως, λέγομεν τόν παρόντα Ψαλμόν
ΨΑΛΜΟΣ 142
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησίν μου ἐν τῆ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τῆ δικαιοσύνῃ σου. Καί μή εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. Ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου. Ἐκάθισέ με ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκρούς αἰῶνος, καί ἠκηδίασεν ἐπ᾿ ἐμέ τό πνεῦμα μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. Διεπέτασα πρός σέ τάς χεῖρας μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι. Ταχύ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμα μου. Μή ἀποστρέψης τό πρόσωπόν σου ἀπ᾿ἐμοῦ, καί ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. Ἀκουστόν ποίησόν μοι τό πρωΐ τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί σοί ἤλπισα. Γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδόν, ἐν ἧ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἦρα τήν ψυχήν μου. Ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, πρός σέ κατέφυγον δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἶ ὁ Θεός μου. Τό πνεῦμα σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει με ἐν γῆ εὐθείᾳ, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις με. Ἐν τῆ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου, καί ἐν τῶ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου. Καί ἀπολεῖς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγώ δοῦλος σου εἰμί.
Καί εὐθύς τό: Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἡμῖν...μετά τῶν στίχων αὐτοῦ ἐξ ἑκατέρων τῶν Χορῶν.
Εἶτα τά παρόντα τροπάρια. Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθείς...
Οἰ ἑκουσίᾳ προαιρέσει φυγόντες, ἐκ τοῦ πελάγους τῶν τοῦ κόσμου παγίδων, εἰς γαληνούς ὁρμίσασθαι λιμένας Θεοῦ, δεῦτε ἱκετεύσωμεν ἀκλινῆ τῆ καρδίᾳ, τήν κατατροπώσασαν δυναστῶν παρατάξεις, Ὑπομονήν την ὄντως βοηθόν, ἐν ταῖς ἀνάγκαις ἡμᾶς νῦν λυτρώσασθαοι.
Δόξα Πατρί…Το αὐτό. Καί νῦν…Θεοτοκίον.
Οὐ σιωπήσομεν ποτέ Θεοτόκε, τάς δυναστείας σου, λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι, εἰμή γάρ σύ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ἡμᾶς ἐρρύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δέ διεφύλαξεν ἕως νῦν ἐλευθέρους; Οὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ, σούς γάρ δούλους σώζεις ἀεί ἐκ παντοίων δεινῶν.
Τόν Ν΄ Ψαλμόν
Ἐλέησόν με ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλήθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου. Ἐπί πλεῖον πλῦνόν με ἀπό τῆς ἀνομίας μου καί ἀπό τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστιν διά παντός. Σοί μόνω ἥμαρτον καί τό πονηρόν ἐνώπιόν σου ἐποίησα ὅπως ἄν δικαιωθῆς ἐν τοῖς λόγοις σου καί νικήσης ἐν τῶ κρίνεσθαί σε. Ἰδού γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδού γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας τά ἄδηλα καί τά κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι. Ραντιεῖς με ὑσσώπω καί καθαρισθήσομαι πλυνεῖς με καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καί εὐφροσύνην ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τό πρόσωπόν σου ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν μου καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί ὁ Θεός καί πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μή ἀπορρίψης με ἀπό τοῦ προσώπου σου καί τό πνεῦμα σου τό ἅγιόν σου μή ἀντανέλης ἀπ' ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τήν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καί πνεύματι ἡγεμονικῶ στήριξόν με. Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς σου καί ἀσεβεῖς ἐπί σέ ἐπιστρέψουσιν. Ρῦσαί με ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τήν δικαιοσύνην σου. Κύριε τά χείλη μου ἀνοίξεις καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσίν σου. Ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν ἔδωκα ἄν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῶ Θεῶ πνεῦμα συντετριμμένον καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουθενώσει. Ἀγάθυνον Κύριε ἐν τῆ εὐδοκία σου τήν Σιών καί οἰκοδομηθήτω τά τείχη Ἱερουσαλημ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης ἀναφοράν καί ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπί τό θυσιαστήριόν σου μόσχους
Καί ἀρχόμεθα τοῦ Κανόνος
Ὠδή α΄ Ἦχος πλ. Δ Ὑγράν...
Συνέλθετε ὅμιλος μοναστῶν, λαβεῖν οὐρανόθεν ταῖς πρεσβείαις Ὑπομονῆς, Ὁσίας Χιρστοῦ τάς ἐνεργείας, δι᾿ ὧν ἐν βίῳ ἡμῶν πορευσώμεθα.
Κατάπεμψον χάριτος ἀμοιβάς, τοῖς πόθῳ τελοῦσι, τοῦ Σωτῆρος τάς ἐντολάς, ταῖς σαῖς εὐπροσδέκτοις ἱκεσίαις, Ὑπομονή ἀσκουμένων εὐπρέπεια.
Εὑρόντες πολύτιμον βοηθόν, ἐν τῶδε τῶ βίῳ, ἱκετεύσωμεν ἀδελφοί, τυχεῖν μετανοίας καί συγγνώμης, παρά τοῦ πάντων Θεοῦ τοῦ Παντάνακτος.
Θεοτοκίον
Παράδεισος οὖσα θεοτερπής, Παρθένε Μαρία, ἐμπλουτίζεις τους εὐλαβῶς, ὑμνοῦντας καί σε παρακαλοῦντας, ἀπολαβεῖν προμηθῶς τῶν χαρίτων σου.
Ὠδή γ΄ Οὐρανίας ἁψίδος
Ἔχεις νῦν παρρησίαν, πρόις τον Χριστόν πάνσεμνε, ὡς ὑπομονῆς φερωσύμως οὖσα ἑδραίωμα, διό τοῖς σπεύδουσιν ἐν κατανύξει καρδίας, πρόσδεξαι αἰτήμαρτα καί παραμύθησον.
Μετανοίας τῶ βέλει, δαιμονικόν σύνταγμα, καί τῶν λογισμῶν ἐπιθέσεις ἐξαφανίζονται. ὅθεν ἐπίβλεψον, Ὑπομονή θεοφόρε, καί εὐχαῖς σου στήριξον τους σοί κραυγάζοντας.
Ὁλοτρόπῳ τῆ γνώμῃ, ὑπομονή ἔνδοξε, ἐπί τάς ἐπάλξεις προςῆλθες ἐναντιώσασθαι, κατά δαιμόνων ὀργῆς, καί τῆ Χριστοῦ πανοπλίᾳ, γέγονας ἀήττητος, ὅθεν ὑμνοῦμεν σε.
Θεοτοκίον
Νοσημάτων παντοίων, καί πονηρῶν σκέψεων, σύ με Ἀειπάρθενε Κόρη, τάχει ἀπάλλαξον, καί εἰρηνεύουσαν, κράτει κἀμοῦ την καρδίαν, ὅπως μεγαλύνω σου, τόκον τον ἄφραστον.
Διάσωσον, Ὑπομονή τους ἐν πίστει, προσκυνοῦντας την πάνσεπτόν σου κάραν, καί ἀπό παντοίων ἀπάλλαξον κινδύνων.
Ἐπίβλεψον, ἐν εὐμενείᾳ, Πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπί τήν ἐμήν χαλεπήν τοῦ σώματος κάκωσιν, καί ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τό ἄλγος.
Ἱερεύς
· Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καί ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος) καί πάσης τῆς ἐν Χριστῶ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καί ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καί ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καί παρεπιδημούντων ἐν τῆ (κώμη, πόλει) ταύτη, τῶν ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδορομητῶν καί ἀφιερωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, (ὀνόματα).
· Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος Θεός ὑπάρχεις, καί σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῶ Πατρί καῖ τῶ Υἱῶ καί τῶ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Κάθισμα. Ἦχος Β΄Τά ἄνω ζητῶν.
Προστάτις γενοῦ καί πρέσβυς προς τον Κύριον, τῶν πόιθῳ την σήν αἰτούντων συναντίληψιν, χορηγοῦσα πάντοτε, δαψιλῶς ἰαμάτων χαρίσματα καί καταύγασον τούτων ψυχάς, ποιεῖν καί εἰδέναι θεῖον θέλημα.
Ὠδή δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε.
Ἀπό πάσης κακώσεως, φόβου ἐπηρείας Μῆτερ διάσωσον, εὐσθενῆ ἐπιστασίᾳ σου, τους ἀεί φωνοῦντας τό σόν ὄνομα.
Ζοφερῶς διεππερασδα, βίον τον ἐμόν Ὁσία θεόσοφε, ἐγνωκώς γάρ μεσιταίαν σου, ἔδραμον προς σε ἐφέσει κρείττονι.
Ὀφλημάτων ὧν γέγονα, τέμενος αἰσχύνης καί ἀπογνώσεως, νῦν καθαρισόν με τάχιστα, ὦ Ὑπομονή θεομακάριστε.
Θεοτοκίον
Νοερῶς ἐπιφάνηθι, σβέσαι παθημάτων ἡμῶν την φλόγωσιν, Παναγία Μητροπάρθενε, τῶν εἰλικρινῶς ἀνευφημούντων σε.
Ὠδή Ε΄ Φώτισον ἡμᾶς.
Τήρησον ἡμᾶς,, ἐν ἁγνείᾳ καί ἀπέλασον, μηχανάς τοῦ μισοκάλου ἀκλινῶς, ὦ Ὑπομονή, ὁσίων ἐγκαλλώπισμα.
Ὦ Ὑπομονή, ἡ ἐν ἔργοις διαλάμψασα, μετανοίας ἐγκρατείας καί εὐχῆς, δός ἡμῖν φωτί σου, ἐνθέως πολιτεύεσθαι.
Νεῦσον συμπαθῶς, Ὑπομονή ἀξιάγαστε, τοῖς ἐκ πόθου προσκυνοῦσι σε σεμνή, καί αἰτοῦσιν εὐλαβῶς την μεσιτείαν σου.
Θεοτοκίον
Σύ μου κραταιά, καί ἐλπίς ἡ ἀκαταίσχυντος, ἀνεδείχθης Θεοτόκε ἀγαθή. Διό κινδύνοις ἔσο προστατεύουσα.
Ὠδή ΣΤ΄ Τήν δέησιν...
Ὑπέρτερον, ρυπαροῖς νοήμασι, ποίησόν με καί στολαῖς εὐφροσύνης, τῆς ὑπερθέου Ὁσία τρισμάκαρ, ἐπένδυσόν με διά κατανύξεως, ὁλοσχερῶς γάρ συνωθεῖ, τῶν δαιμόνων ὀλέσαι με στράτευμα.
Συμμάχησον, ὦ ψυχή μου τοῖς ἔργοις, τοῦ Δεσπότου τοῦ ἀεί φιλανθρώπου, καί μεσιτείαις εὐπαρρησιάστοις, Ὑπομονῆς τῆς πανσόφου ἀφάνισον, τάς μηχανάς τοῦ δολερῶς, ἐπί σε ἐμπαθῶς ἐφορμήσαντος.
Ταπείνωσον, Ὑπομονή Ὁσία, τῆς σαρκός τάς πυριφλέκτους κινήσεις, καί λογισμῶν το κλυδώνιον ὅπως, ἀναψυχῆς ἐπιτύχω ὁ δείλαιος, ἐπιποθῶ γάρ ἀσφαλῶς, τῆς ὁσίων ζωῆς τά καρπώματα.
Θεοτοκίον
Ἡλίου τοῦ νοητοῦ οὖσα Μήτηρ, λαμπηδόσιν ὑψηλῆς πολιτείας, τον νοῦν κατάυγασον τῶν δεομένων, συμμετασχεῖν ἀνενδότως τῆς χάριτος, ἥν ἀπολαύει παμφαῶς, καί χορός τῶν Ἁγίων Θεόνυμφε.
Διάσωσον, Ὑπομονή τους ἐν πίστει, προσκυνοῦντας την πάνσεπτόν σου κάραν, καί ἀπό παντοίων ἀπάλλαξον κινδύνων.
Ἐπίβλεψον, ἐν εὐμενείᾳ, Πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπί τήν ἐμήν χαλεπήν τοῦ σώματος κάκωσιν, καί ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τό ἄλγος.
Ὁ ἱερεύς μνημονεύει, ὡς δεδήλωται.
Ἱερεύς
· Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καί ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος) καί πάσης τῆς ἐν Χριστῶ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καί ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καί ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καί παρεπιδημούντων ἐν τῆ (κώμη, πόλει) ταύτη, τῶν ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδορομητῶν καί ἀφιερωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, (ὀνόματα).
· Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος Θεός ὑπάρχεις, καί σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῶ Πατρί καῖ τῶ Υἱῶ καί τῶ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Μετά τήν ἐκφώνησιν,
Κοντάκιον, Ἦχος Β΄Τοῖς τῶν α»μάτων σου.
Ὡς ἀντιλήπτωρ καί σκέπη ὑπάρχουσα, Ὑπομονή πανοσία τῶν δούλων σου, τῶν ἀσπαζομένων την κάραν σου, μή διαλίπης ἀεί ἱκετεύουσα, Χριστῶ τῶ λυτρωθῆναι ἐκ θλίψεως.
Α' Αντίφωνον
Ήχος δ'
Ἐκ νεότητός μου, πολλά πολεμεῖ με πάθη, ἀλλ᾿ αὐτός ἀντιλαβοῦ, καί σῶσον, Σωτήρ μου. (δίς)
Οἱ μισοῦντες Σιών, αἰσχύνθητε ἀπό τοῦ Κυρίου, ὡς χόρτος γάρ, πυρί ἔσεσθε ἀπεξηραμμένοι. (δίς)
Δόξα...
Ἁγίω Πνεύματι, πᾶσα ψυχή ζωοῦται, καί καθάρσει ὑψοῦται, λαμπρύνεται τῆ Τριαδικῆ μονάδι, ἱεροκρυφίως.
Καί νῦν...
Ἁγίω Πνεύματι, ἀναβλύζει τά τῆς χάριτος ρεῖθρα, ἀρδεύοντα ἅπασαν τήν κτίσιν, πρός ζωογονίαν.
Προκείμενον
Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ. (τρίς)
Στίχος: Τό ἀνταποδώσωμεν τῶ Κυρίῳ, περί πάντων ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν.
Ἱερεύς: Καί ὑπέρ τοῦ καταξιωθῆναι ἡμᾶς τῆς ἀκροάσεως τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου, Κύριον τόν Θεόν ἡμῶν ἱκετεύσωμεν.
Χορός Κύριε, ελέησον (γ').
Ἱερεύς: Σοφία. Ὀρθοί, ἀκούσωμεν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου.
Ἱερεύς: Εἰρήνη πᾶσι.
Χορός: Καί τῶ Πνεύματί σου.
Ἱερεύς: Ἐκ τοῦ κατά Λουκῶν ἁγίου Εὐαγγελίου...
Ἱερεύς Πρόσχωμεν.
Χορός:: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.
Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτο[θ μαθηταῖς, πάντα μοι παρεδόθη ὑπόι τοῦς Πατρός μου καί οὐδείς ἐπιγινώσκει τον Υἱόν, εἰ μή ὁ Πατήρ, οὐδέ τον Πατέρα τις ἐπιγινώσκει, εἰ μή ὁ Υἱός, καί ὧ ἐάν βούλεται ὁ Υἱός ἀποκαλύψαι. Δεῦτε προς με πάντες οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισμένοι, κἀγώ ἀναπαύσω ὑμᾶς. Ἄρατε τον ζυγόν μου ἐφ᾿ ὑμᾶς καί μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ ὅτι πρᾶος εἰμι καί ταπεινός τῆ καρδίᾳ καί εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν. Ὁ γάρ ζυγός μου χρηστός καί το φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστίν.
Δόξα... Ήχος β'
Πάτερ, Λόγε, Πνεῦμα, Τριάς ἡ ἐν Μονάδι, ἐξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Καί νῦν...
Ταῖς τῆς Θεοτόκου, πρεσβεῖαις, Ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Στίχ. Ἐλεησόν με, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου, καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου.
Ήχος πλ. β' Ὅλην ἀποθέμενοι
Πᾶσαν νῦν ἀπόλαυσιν, καί παλατίου την δόξαν, ἐκποδών ποιήσασα, τῶ Χριστῶ προσέδραμες θεοφώτιστε, ἐρημίαις ἄγουσα το τραχύ τοῦ βίου, μετανοίας ἐπιδόσεσι καί κατανύξεως, γέγονας δοχεῖον τοῦ Κτίσαντος, φωτίζουσα τά πέρατα, ταῖς θεοφεγγέσι σου χάρισι. Ὅθεν μοναζόντων, φανεῖσα ὁδηγός Ὑπομονή, τούτοις χορήγησον ἄνωθεν, φερωνύμως χάριτας.
Ἕτερα Θεοτοκία
Οὐδείς προστρέχων ἐπί σοί, κατησχυμένος ἀπό σοῦ ἐκπορεύεται, ἁγνή Παρθένε Θεοτόκε, ἀλλ᾿ αἰτεῖται τήν χάριν, καί λαμβάνει τό δώρημα, πρός τό συμφέρον τῆς αἰτήσεως.
Ἱερεύς: Σῶσον, ὁ Θεός, τόν λαόν σου, καί εὐλόγησον τήν κληρονομίαν σου. Ἐπίσκεψαι τόν κόσμον σου ἐν ἐλέει καί οἰκτιρμοῖς. Ὕψωσον κέρας Χριστιανῶν Ὁρθοδόξων, καί κατάπεμψον ἐφ᾿ ἡμᾶς τά ἐλέη σου τά πλούσια. Πρεσβεῖαις τῆς παναχράντου, Δεσποίνης ἡμῶν, Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας. Δυνάμει τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ, προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων ἀσωμάτων, ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, προφήτου προδρόμου καί βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τῶν ἁγίων, ἐνδόξων, καί πανευφήμων Ἀποστόλων. Τῶν ἐν ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν, μεγάλων Ἱεραρχῶν, καί Οἰκουμενικῶν Διδασκάλων, Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Ἀθανασίου καί Κυρίλλου, Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμονος, πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας: Νικολάου τοῦ ἐν Μύροις τῆς Λυκίας, Σπυρίδωνος ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος, καί Νεκταρίου Πενταπόλεως, τῶν θαυματουργῶν. Τῶν ἁγίων ἐνδόξων μεγαλομαρτύρων Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, Δημητρίου τοῦ Μυροβλύτου, Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος, καί Θεοδώρου τοῦ Στρατηλάτου καί Μηνᾶ τοῦ θαυμαρτουργοῦ, τῶν ἱερομαρτύρων Χαραλάμπους καί Ἐλευθερίου,τῶν ἁγίων, ἐνδόξων, μεγάλων μαρτύρων Θέκλας, Βαρβάρας, Ἀναστασίας, Κυριακῆς Φωτεινῆς, Μαρίνης, Παρασκευῆς καί Εἰρήνης, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καί καλλινίκων Μαρτύρων, τῶν ὁσίων καί θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, (ναοῦ), τῶν ἁγίων καί δικαίων θεοπατόρων Ἰωακείμ καί Ἄννης, (τῶν Ἁγίων τῆς ἡμέρας), καί πάντων σου τῶν Ἁγίων, ἱκετεύομέν σε, μόνε πολυέλεε Κύριε, ἐπάκουσον ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν δεομένων σου καί ἐλέησον ἡμᾶς.
Χορός Κύριε, ελέησον (ιβ')
Ιερεύς Ἐλέει, καί οἰκτιρμοῖς, καί φιλανθρωπία τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ, μεθ᾿ οὗ εὐλογητός εἶ, σύν τῶ Παναγίῳ καί ἀγαθῶ καί ζωοποιῶ σου Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Χορός Αμήν.
Ὠδή ζ΄Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας...
Μαινομένων δαιμόνων, λιγισμῶν τε παντοίων τάχυ διάσωσον, Ὑπομονή Ὁσία, τους σε μετ᾿ εὐλάβείας, προσελθόντας ἀσπάσασθαι, λειψάνου θήκην λαμπράν, καί τυχεῖν σωτηρίας.
Ἀπό θλίψεως πάσης, χαλεπῶν νοσημάτων καί περιστάσεων, θεράπευσον Ὁσία, Ὑπομονή προθύμως, τους μονάζοντας πάντοτε, ὡς οὖσα καταφυγή αὐτῶν καί δαδουχία.
Δωρεῶν τῶν ἐκεῖθεν, ποίησόν με Ὁσία Χριστοῦ συμμέτοχον, βοῶντα ἀσιγήτως, ἐν τῶδε τῶ σεμνείῳ, ἡ χάρις ἐκκέχυται, ἐκ τῆς σῆς κάρας σεμνή, καρδίαις προσιόντων.
Θεοτόκε
Ἅγνισόν μου τά σπλάγχνα, καί ψυχῆς τά ὀμμάτια Θεονύμφευτε, ὑμνεῖν σε ἐπαξίως, καί βλέπειν θεοφρόνως, μεγαλεῖα τοῦ Τόκου σου, τοῦ δι᾿ ἡμᾶς ἐν σαρκί, φανέντος ἐν τῶ κόσμῳ.
Ὠδή Η΄ Τόν Βασιλέα.
Μέθης ἀΰλου, Ὑπομονή θεοφόρε, ταῖς πρεσβείαις σου ἀξίωσόν με αὖθις, ὅπως ἐντρυφήσω, Χριστοῦ τῶν διδαγμάτων.
Ἅπαξ ἀφῆκας, πλοῦτον καί ρέουσαν δόξαν, οὐρανίου κάλλος ἤνοιξας τάς πύλας, ἔχουσα τά κλεῖθρα ἀσκητικῶν ἀγώνων.
Σόφισον πάνυ, τον νοῦν μου ὅπως ποιήσω, τά εὐάρεστα Χριστῶ μου Πανοσία, καί Αὐτοῦ προφέρω το ὄνομα ἐνθέως.
Θεοτοκίον
Κόπασον Κόρη, τῆ δραστικῆ σου δυνάμει, λογισμῶν το πολυκύμαντον ρεῦμα, καί λιμένι θείῳ, ὁδήγησον ψυχήν μου.
Ὠδή Θ΄ Ὁ Εἱρμός...
Ἠλίου ἀνεσπέρου, τῆς δικαιοσύνης, τάς λαμπηδόνας παράσχου πρεσβείαις σου, τῶ σε ἐλθόντι ὑμνεῖν σε ἀειμακάριστε.
Νοσοῦσαν ἀνενδότως, ἐκ ποικίλων νόσων, καί μολυνθεῖσαν κακῶς τήν καρδίαν μου, τῆ ρυπτικῆ σου πρεσβείᾳ, ὅθεν ἐξάγνισον.
Θεοτοκίον
Ὑμνοῦμεν σου την χάριν, ἥν κατηξιώθης, παρά Χριστοῦ Παναγία θεόνυμφε, Μ¨ητηρ γενέσθαι Δεσπότου τοῦ βασιλεύοντος.
Μεγαλυνάρια
Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σε τήν Θεοτόκον, τήν ἀειμακάριστον καί παναμώμητον, καί Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καί ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τήν ἀδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκοῦσαν, τήν ὄντως Θεοτόκον, σέ μεγαλύνομεν.
Χαίροις Βυζαντίδος ἄνθος τερπνόν, καί τῆς Κορινθίας περιλάλητος θησαυρός, χαίροις μοναζόντων διάσωσμα καί σκέπη, Ὑπομονή Ὁσία θεομακάριστε.
Τρόποις εὐλαβελίας τῶν μοναστῶν, ἀγλάϊσμα θεῖον, παραμύθιον ταχινόν, κρατήρ μετανοίας, διό ἐν σμπαθείᾳ ἐπίβλεψον καί σῶσον, ἡμᾶς ἐκ θλίψεως.
Χαίροις Παταπίου καί σύ Μονή, ἔχουσα ὡς ὄλβον ἀναφαίρετον εὐλαβῶς, κάρη πανευώδη Ὑπομονῆς ἁγίας, ἐξ ἧς τάς ἀντιδόσεις, ἔχεις ἑκάστοτε.
Μέμνησο τρισμάκαρ, τῶν ἐν ὠδαῖς, τιμώντων σε πόθΩ, καί χορήγει πανευπρεπῶς, ὑπομονήν πᾶσαν ἐν βίῳ καί ἀγάπην, δι᾿ ὧν καί τῆς ἐκεῖθεν τύχωμεν χάριτος.
Ἄκουε δεήσεις μητροπρεπῶς, τῶν σε προσκυνούντων Πανοσία Ὑπομονή, καί δός αὐτοῖς χάριν, πορεύεσθαι ἐνταῦθα, μετ᾿ ἀγαθῶν ἐλπίδων καί είας γνώσεως.
Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι Πάντες, μετά τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εἰς τό σωθῆναι ἡμᾶς.
Τρισάγιον
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (γ')
Δόξα... Καί νῦν...
Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς.
Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, Δέσποτα, συγχώρησον τάς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου. Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον.
Δόξα... Καί νῦν...
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τό θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῶ, καί ἐπί τῆς γῆς. Τόν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον δός ἡμῖν σήμερον, καί ἄφες ἡμῖν τά ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν, καί μή εἰσενέγκης ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλά ρῦσαι ἡμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.
Ἱερεύς: Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία... Ἀμήν.
Ἦχος πλ. β'
Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς, πάσης γάρ ἀπολογίας ἀποροῦντες, ταύτην σοι τήν ἱκεσίαν, ὡς Δεσπότην, οἱ ἁμαρτωλοί προσφέρομεν, ἐλέησον ἡμᾶς.
Δόξα...
Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς, ἐπί σοί γάρ πεποίθαμεν, μή ὀργισθῆς ἡμῖν σφόδρα, μηδέ μνησθῆς τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν, ἀλλ᾿ ἐπίβλεψον καί νῦν, ὡς εὔσπλαγχνος, καί λύτρωσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν, σύ γάρ εἰ Θεός ἡμῶν, καί ἡμεῖς λαός σου, πάντες ἔργα χειρῶν σου, καί τό ὄνομά σου ἐπικεκλήμεθα.
Καί νῦν...
Τῆς εὐσπλαγχνίας τήν πύλην ἄνοιξον ἡμῖν, εὐλογημένη Θεοτόκε, ἐλπίζοντες εἰς σέ, μή ἀστοχήσωμεν, ρυσθείημεν διά σοῦ τῶν περιστάσεων, σύ γάρ εἰ ἡ σωτηρία τοῦ γένους τῶν χριστιανῶν.
· Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καί ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος) καί πάσης τῆς ἐν Χριστῶ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καί ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καί ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καί παρεπιδημούντων ἐν τῆ (κώμη, πόλει) ταύτη, τῶν ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδορομητῶν καί ἀφιερωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, (ὀνόματα).
· Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος Θεός ὑπάρχεις, καί σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῶ Πατρί καῖ τῶ Υἱῶ καί τῶ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ διαφυλαχθῆναι τήν ἁγίαν Ἐκκλησίαν καί τήν πόλιν ταύτην, καί πᾶσαν πόλιν καί χώραν ἀπό ὀργῆς, λοιμοῦ, λιμοῦ, σεισμοῦ, καταποντισμοῦ, πυρός, μαχαίρας, ἐπιδρομῆς ἀλλοφύλων, ἐμφυλίου πολέμου, καί αἰφνιδίου θανάτου, ὑπέρ τόν ἵλεων, εὐμενῆ καί εὐδιάλακτον, γενέσθαι τόν ἀγαθόν καί φιλάνθρωπον Θεόν ἡμῶν, τοῦ ἀποστρέψαι καί διασκεδάσαι πᾶσαν ὀργήν καί νόσον, τήν καθ᾿ ἡμῶν κινουμένην καί ρύσασθαι ἡμᾶς ἐκ τῆς ἐπικειμένης δικαίας αὐτοῦ ἀπειλῆς καί ἐλέησαι ἡμᾶς. Κύριε, ἐλέησον. (3)
· Ἔτι δεόμεθα καί ὑπέρ τοῦ εἰσακοῦσαι Κύριον τόν Θεόν φωνῆς τῆς δεήσεως ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν, καί ἐλεῆσαι ἡμᾶς. Κύριε, ελέησον. (3)
· Ἐπάκουσον ἡμῶν, ὁ Θεός, ὁ Σωτήρ ἡμῶν, ἡ ἐλπίς πάντων τῶν περάτων τῆς γῆς καί τῶν ἐν θαλάσση μακράν καί ἵλεως, ἵλεως γενοῦ ἡμῖν, Δέσποτα ἐπί ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, καί ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἐλέησον. (3)
· Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος Θεός ὑπάρχεις καί σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν τῶ Πατρί καί τῶ Υἱῶ καί τῶ Ἁγίῳ Πνεύματι νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Δόξα σοι ὁ Θεός, ἡ ἐλπίς ἡμῶν, Κύριε, δόξα Σοι.
Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν ταῖς πρεσβείαις τῆς Παναχράντου καί Παναμώμου Ἁγίας Αὐτού Μητρός, δυνάμει τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ, προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων Ἀσωμάτων, ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, προφήτου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τῶν Ἁγίων, ἐνδόξων και πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καί καλλινίκων Μαρτύρων, τῶν ὁσίων καί θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, (τοῦ Ναοῦ) τῶν ἁγίων καί δικαίων θεοπατόρων Ἰωακείμ καί Ἄννης, (τῆς ἡμέρας) καί πάντων τῶν Ἁγίων, ἐλεῆσαι καί σῶσαι ἡμᾶς, ὡς ἀγαθός καί φιλάνθρωπος καί ἐλεήμων Θεός.
Ήχος β' Ότε εκ τού ξύλου
Δεῦτε εὐσεβείας ἐρασταί, καί πληθύς λαμπρά μοναζόντων, εὐχάς ἐκπέμψωμεν, πρός τήν ἀξιΰμνητον Ὑπομονήν τοῦ Χριστοῦ, τήν Ὁσίαν καί πάνσοφον, ἧς κάρα ὑπάρχει ἰάσεις παρέχουσα ἐν Παταπίου Μονῆ, ὅπως ἐπηρείας ἁπάσης, λύπης χαλεπῶν νοσημάτων, λυτρωθῶμεν ταύτης ταῖς δεήσεσιν
Ήχος πλ. δ'
Δέσποινα, πρόσδεξαι τάς δεήσεις τών δούλων σου, καί λύτρωσαι ἡμᾶς, ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως.
Ήχος β'
Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς σέ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπό τήν σκέπην σου.
ΑΓΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗ, ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ
26-12-1989 Μον. Δ.
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
