«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΥΑΚΙΝΘΟΥ
'Ηγουμένου τῆς 'Ιερᾶς Μονῆς Πούτνα Μολδαβίας Ρουμανίας
(1924-1998)
Μετάφρασις ἀπό τά ρουμανικά π. Δαμασκηνός Γρηγοριάτης
<Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί προσκυνήσωμεν τήν τοῦ Χριστοῦ 'Αγίαν 'Ανάστασιν. 'Ιδού γάρ ἦλθε διά τοῦ Σταυροῦ χαρά ἐν ὅλῳ τῆ κόσμῳ. >
Σεβαστοί πατέρες,
'Αδελφοί Χριστιανοί, Χριστός 'Ανέστη!
Καί αὐτό τό ἀπερίγραπτο θαῦμα τό ὁποῖον ἐπιτελέσθηκε στόν λόφο τοῦ Γολγοθᾶ διεπέρασε σάν μιά ρομφαία τίς σφαῖρες τοῦ οὐρανοῦ, συνέτριψε τόν μάνδαλο τοῦ ἅδου, προκάλεσε θάμβος, φόβο καί ἔκστασι στούς ἀγγέλους, ἐπλήγωσε θανάσιμα τόν διάβολο, διέσχισε τό καταπέτασμα στά δύο καί μέ τήν δύναμι τῆς δόξης Του γεννήθηκε ἕνας νέος κόσμος.
Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν!
Καί τό φῶς τῆς ἀναστάσεως ἐξεπήγασε σάν μιά φλόγα ἀπό τόν τάφο, θεάθηκε σ' ὁλόκληρη τήν τότε 'Ιερουσαλήμ, διεπέρασε τά σύνορα τῆς Παλαιστίνης, ἀκτινοβόλησε μέχρις τίς ἐσχατιές τῆς γῆς καί ἐν τῶ φωτί τῆς δόξης Του μᾶς δόθηκε στήν ἀνθρωπότητα ἕνας νέος νόμος. Κι αὐτό τό θεῖο θαῦμα ἀντιλάλησε σάν μιά σάλπιγγα μέσα στό σκοτάδι τοῦ ῞Αδου, ἅρπαξε τούς παλαιούς προγόνους μας, ἔφερε στήν ζωή τούς ἀπωλεσμένους καί τά ἐρείπια τῶν παλαιῶν ἀνύψωσε σέ μιά νέα θυσία.
Σήμερα ἀνέστη ὁ Χριστός! Κι αὐτή ἡ νικηφόρος εἴδησις, τήν ὁποία ἔφερε πρῶτα ὁ ἄγγελος στόν τάφο, ἐπέρασε σάν μιά σαῒτα τούς δρόμους τῆς 'Ιερουσαλήμ, κατετρόμαξε τούς θεοκτόνους ἀρχιερεῖς τῶν 'Εβραίων καί τό συνέδριο τῆς Συναγωγῆς καί, διερχόμενο διαχρονικά μέσα ἀπ' ὅλους τούς αἰῶνες, ἀντήχησε νικηφόρα ἐπάνω στό πρόσωπο ὅλης τῆς γῆς.
Σήμερα ἀνέστη ὁ Χριστός! Καί ἔκανε τόν ἄγγελο νά ψάλλη στόν οὐρανό, τούς 'Αποστόλους νά ἀγάλλωνται, τούς φονιάδες νά τρέπωνται σέ φυγή, τούς ἁμαρτωλούς νά ἐπιστρέφουν πάλι στήν μετάνοια.
Σήμερα ἀνέστη Χριστός ἐκ τῶν νεκρῶν! Καί ὡς ἀναστημένος, ἐθεράπευσε τήν γῆ ἀπό τά τραύματα τῶν ἁμαρτιῶν, ἄδειασε τόν ῞Αδη ἀπό τίς ψυχές πού τίς ἐκρατοῦσε αἰώνια, ἐκαθάρισε τήν προπατορική ἁμαρτία τοῦ 'Αδάμ, ἐνίσχυσε τήν πίστι τοῦ κόσμου, αὔξησε τήν ἐλπίδα τῆς κάθε ψυχῆς, εἰρήνευσε τίς συνειδήσεις, ἐξήρανε τά δάκρυα καί ὕψωσε μέχρι τόν οὐρανό τήν 'Εκκλησία τοῦ νέου Νόμου, ἡ ὁποία ἐκράτησε τούς πιστούς στήν ἀγκαλιά της διά μέσου τῶν αἰώνων.
Σήμερα ἀνέστη ἐκ τῶν νεκρῶν ὁ Σωτήρ τοῦ κόσμου. Σήμερα ἐπιτελέσθηκε ἡ πλήρης συμφιλίωσις τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό, τῆς γῆς μέ τόν οὐρανό. Τά κάτω μέ τά ἄνω ἑνώθηκαν. Σήμερα μεγάλο θαῦμα ἔγινε στήν 'Ιερουσαλήμ. Σήμερα ὁ Γολγοθᾶς εἶδε τό μέγα θαῦμα καί ἐτρόμαξε, οἱ στρατιῶτες εἶδαν τήν θεϊκή δόξα καί ἔπεσαν κάτω σάν νεκροί. Οἱ Μυροφόρες εἶδαν τόν ἄγγελο νά τούς ἀναγγέλλη τήν ἀνάστασι καί ἐγέμισαν οἱ καρδιές τους ἀπό φόβο καί ἀνείπωτη χαρά.
Σήμερα τό βουνό τοῦ Γολγοθᾶ ἐμπῆκε στήν ἱστορία τῆς 'Εκκλησίας καί ὁλοκλήρου τοῦ κόσμου. Σήμερα τό ταξίδι τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ ἐπί τῆς γῆς ἐτελείωσε. Αὐτός πού σφραγίσθηκε μέσα στόν τάφο ὡς ἄνθρωπος, ἐξῆλθε μέ δόξα ὑπέρκαλλη ὡς Θεός. Αὐτός πού κρεμάσθηκε στό Ξύλο ἀπό ἀνθρώπινα χέρια, ἦλθε πάλι στήν ζωή γιά νά θεραπεύση τίς πληγές τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτός πού πωλήθηκε ἀπό ἁμαρτωλούς μέ τήν ἀξία τῶν τριάκοντα ἀργυρίων, ἐξαγοράσθηκε τώρα ἀπό τήν 'Εκκλησία μέ τήν τιμή τοῦ αἵματος. Αὐτός πού χλευάσθηκε ἀπό ἀνθρώπινα στόματα, τώρα εἶναι δοξασμένος ἀπό τά πλήθη τῶν ἀγγέλων στούς οὐρανούς.. Οἱ Γραμματεῖς τόν ἐπώλησαν, ἐνῶ ἡ 'Εκκλησία τόν ἐξηγόρασε. Οἱ 'Αρχιερεῖς τῶν 'Εβραίων τόν ἐσταύρωσαν σάν ἕνα φονέα, ἀλλά ὁ Κύριος ἀναστήθηκε σάν ζωοδότης. Οἱ 'Εβραῖοι μέ πέτρες ἐφοβέρισαν νά τόν κτυπήσουν, ἐνῶ οἱ πιστοί τόν προϋπαντοῦν μέ χαρμόσυνους ὕμνους. 'Ο ἑβραϊκός λαός προτίμησε νά τόν ἀρνηθῆ, ἐνῶ οἱ ξένοι καί τά ἔθνη τόν ἐδέχθηκαν στήν ζωή τους. 'Η συναγωγή τόν πωλεῖ μέ ἀργύρια καί ἡ 'Εκκλησία τόν ἐξαγοράζει δωρεάν. Αὐτοί πού συνωμίλησαν μέ τόν Θεό στό ῎Ορος Σινᾶ, τόν ἀρνήθηκαν στόν λόφο τοῦ Γολγοθᾶὅ Πόσο μεγάλες εἶναι, ἀλήθεια, οἱ εὐλογίες τοῦ 'Αναστάντος Χριστοῦ μας!
Σήμερα ὁ Υἱός δοξάζεται. Σήμερα ὁ Πατήρ ἀπερίγραπτα χαίρεται, σήμερα τό ῞Αγιο Πνεῦμα σκιρτᾶ ἐν ἀγαλλιάσει. Σήμερα ὁ οὐρανός ψάλλει μέ τόν χορό τῶν ἀγγέλων, ἡ γῆ μέ χαρούμενες φωνές ἑορτάζει. ῞Ολα ἔχουν φορέσει τά γιορτινά τους ἐνδύματα. Τά παλιά ἐπέρασαν, τά τωρινά ἔγιναν καινούργια.
Σήμερα ὁ Χριστός ἐνίκησε τόν Βελίαρ. Σήμερα ὁ ῞Αδης, λεηλατημένος, βασανίζεται· ὁ σατανᾶς πληγωμένος, έξαπατήθηκε, ἐνῶ ὁ κόσμος ὁδηγούμενος στήν σωτηρία ἑορτάζει χαρούμενα. Πικράθηκε ὁ ῞Αδης, διότι παρέμεινε χωρίς πόρτες, ἀλλά χαίρεται ὁ παράδεισος, διότι δέν ἔχει πλέον ἀνάγκη ἀπό πόρτες. 'Οδύρεται ἡ ἑβραϊκή συναγωγή, δίχως τό καταπέτασμα, ἀλλά ἀγάλλεται ἡ 'Εκκλησία, διότι δέν ἔχει πλέον ἀνάγκη ἀπ' αὐτό. 'Η 'Ιερουσαλήμ στενάζει γι' αὐτό πού ἔκανε, ἐνῶ ὁ Χριστιανισμός χαίρεται, διότι ἐξῆλθε σέ μιά νέα ἐποχή ἐλευθερίας. 'Η Σιών στερουμένη τοῦ μύρου κλαίει, ἐνῶ ἡ Νέα Σιών, μνηστευθεῖσα τόν Χριστό, αἰωνίως πανηγυρίζει. Οἱ 'Αρχιερεῖς, πλήρεις ἀπό ἐντροπή, τά μακρυά ἐνδύματά τους ἐξέσχισαν, ἐνῶ ὁ Μέγας 'Αρχιερεύς Χριστός ἐνδεδυμένος μέ φωτεινά ἐνδύματα δεσπόζει στόν αἰῶνα.
῎Ω, πόσο δοξασμένα εἶναι τά θαύματα τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ μας! Διότι σήμερα ἡ βασιλική χλαμύδα ἐμπαίζεται ἀπό τό λινό ὑποκάμισο, τό χρυσό στεφάνι ἀπό τό ἀγκάθινο στεφάνι, τό παλάτι τοῦ 'Ηρώδου ἀπό τόν τάφο τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὑπερηφάνεια τῆς Ρώμης ἀπό τήν ταπείνωσι τοῦ Κυρίου, τά ἄμφια τῶν ἀρχιερέων ἀπό τά νεκροσάβανα τοῦ Σωτῆρος.
Σήμερα ὁ ναός τῆς 'Ιερουσαλήμ ἀδειάζει, ἐνῶ οἱ κόλποι τῆς 'Εκκλησίας γεμίζουν ἀπό πνευματικά παιδιά. Σήμερα ἡ Σιών χάνοντας τόν θησαυρό της ὀδύρεται, ἐνῶ ἐμεῖς, εὑρίσκοντες τόν Μαργαρίτη Χριστό, πανηγυρίζουμε. 'Η 'Ιερουσαλήμ πέφτει σέ πένθος, ἐνῶ ἐμεῖς ντυμένοι στά λευκά, μέ τόν Χριστό ἀγαλλόμεθα. Συνεπῶς μάταια ταράσσονται οἱ ἀρχιερεῖς καί γέροντες τῆς συναγωγῆς, μάταια ὀργίζεται ὁ ἐφημέριος τοῦ ἑβραϊκοῦ ναοῦ, διότι ἀπό ἐκεῖ οἱ καμπάνες τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ ἀντηχοῦν τήν νίκη σέ χιλιάδες ἐκκλησίες, μέχρι τά πέρατα τοῦ κόσμου, ἀναγγέλλοντας σ' ὅλους ὅτι τό θαῦμα πραγματοποιήθηκε στόν λόφο τοῦ Γολγοθᾶ. Αὐτοί ὀργίζονται ὄχι διότι ἐξαπατήθηκαν, ἀλλά διότι δέν ἐπέτυχαν νά πείσουν τόν λαό ν' ἀκολουθήση τήν πλάνη τους. ῎Εσπειραν κάτι πού δέν τό ἤθελαν, ἐνῶ ἐμεῖς ἐδρέψαμε αὐτό πού ἐπιθυμήσαμε. ῎Εσπειραν αὐτοί ἀγκάθια κι ἐμεῖς συγκομίσαμε στεφάνια ἀπό πολύτιμα πετράδια. ῎Εσπειραν πληγές καί πόνους, ἐνῶ ἐμεῖς ἀπολαύσαμε τήν πλήρη θεραπεία μας. ῎Εσπειραν αὐτοί τόν θάνατο καί τήν βλασφημία, ἐνῶ ἐμεῖς ἐλάβαμε ζωή καί εὐλογία. Πόσο μεγάλες εἶναι οἱ εὐλογίες τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ!
'Ελᾶτε λοιπόν, λαοί, νά δοξάσουμε τήν ἀνάστασι τοῦ Χριστοῦ. 'Ελᾶτε πιστοί, νά ψάλλουμε καί νά χαροῦμε τό θαῦμα τοῦ ἀναστάντος Κυρίου. Σήμερα ὅλα τά στόματα ψάλλουν, ὅλες οἱ καρδιές σκιρτοῦν, ὅλων τά ὄμματα ἀγρυπνοῦν, ὅλων τά αὐτιά τέρπονται. Σήμερα οἱ καμπάνες κτυποῦν εὐφρόσυνα ὅσο ποτέ ἄλλοτε, ἀρχίζοντας ἀπό τά μεσάνυκτα καί φθάνουν μέ τόν ἀντίλαλό τους μακριά σέ κάθε γωνιά χωριοῦ καί πολιτείας, μεταφέροντας τήν χαρά τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Σήμερα ἐπίσης σκιρτᾶ ἀπό ἀγαλλίασι ὁ ἄνθρωπος: καί ὁ πτωχός καί ὁ πεινασμένος καί ὁ ξενητεμένος καί ὁ ἀσθενής. Διότι οἱ πληγές ἀνακουφίζονται, οἱ πόνοι μετριάζονται, οἱ ἐλπίδες θεμελιώνονται, τά δάκρυα σταματοῦν νά τρέχουν ἀπό τά μάτια, οἱ χαρές καί ἐλπίδες τοῦ ἀνθρώπου ἡ μία μέ τήν ἄλλη δένονται καί ἡ κλίμακα τοῦ οὐρανοῦ ἐνισχύει τήν κάθε ἀνθρώπινη ὕπαρξι.
Σήμερα τά χωριά φοροῦν τήν ἑορταστική τους στολή, ὁλόκληρη ἡ φύσις πρασινίζει, οἱ ταραχές καί οἱ ἐγωϊστικοί συναγωνισμοί καταλαγιάζουν, οἱ ὑλικές ἀπασχολήσεις ντροπιασμένες σιωποῦν, οἱ θάλασσες γαληνιοῦν, τά σκιρτήματα τῶν παθῶν κατευνάζονται, τά κέντρα διασκεδάσεων κλείνουν, τά κοσμικά γέλια μετριάζονται, ἐνῶ οἱ 'Εκκλησίες τοῦ Θεοῦ, ἔχοντας συγκεντρώσει τά πνευματικά τους παιδιά, μέ μιά γλῶσσα καί μέ μιά καρδιά δοξάζουν τό ἔνδοξο Πάσχα τοῦ Κυρίου.
῎Ας χαίρεται ἡ δημιουργία, διότι σήμερα λυτρώθηκε· ἄς ἀγάλλεται ὁ ἄνθρωπος, διότι σήμερα τό σῶμα του θεώθηκε· ἄς σκιρτᾶ ὅλος ὁ κόσμος, διότι τώρα σώθηκε. ῎Ας πάρει, λοιπόν, ὁ ἁμαρτωλός τήν ἀπόφασι τῆς ἐπιστροφῆς, διότι ἡ συγχώρησις ἐπί τῆς γῆς ἀνέτειλε. ῎Ας χαίρεται ὁ ληστής, διότι λυτρώθηκε ἀπό τόν θάνατο. Χαῖρε καί σύ Ναζαρέτ, διότι τόν Υἱόν βρῆκες καταφύγιον. Χαῖρε Γαλιλαία, διότι σύ ἐκράτησες τόν Κύριο. Μή λυπῆσαι Σαμάρεια, διότι ὁ Σαμαρείτης τοῦ κόσμου τώρα ἀνέτειλε. 'Αγάλλου Παρθένε, διότι ὁ Υἱός σου μέ τήν ἀνάστασί Του ὡς Σωτήρ στόν κόσμο φανερώθηκε. 'Ενῶ ἐσεῖς ῞Αγιες Γυναῖκες, μή ἀναμειγνύετε ἀρώματα μέ τήν ἁλόη, διότι σήμερα τά νεκροσάβανα βρέθηκαν μόνα τους. Χαῖρε ῎Ορος ῞Αγιον, διότι πρῶτο εἶδες τό φῶς. Χαῖρε, Θεῖε Τάφε διότι ἀπό τώρα ὅλες οἱ γλῶσσες τῶν Χριστιανῶν θά σέ δοξολογοῦν. Χαῖρε, Τίμιε Σταυρέ, διότι ἀπό σήμερα ὅλα τά χείλη θά σέ ἀσπάζωνται. Χαίρετε κι ἐσεῖς πτωχοί, σκιρτήσατε ἀσθενεῖς, παρηγορηθῆτε οἱ ξένοι, οἱ πεινασμένοι, τά ἔθνη, οἱ λαοί τῆς γῆς, διότι σήμερα ἀνέστη ὁ Σωτήρ καί 'Ιατρός καί Λυτρωτής τῶν ψυχῶν μας. Καί ἐσεῖς ῞Αγιοι 'Απόστολοι, γιατί παραμένετε ἀκόμη κρυμμένοι μέσα στό ὑπερῶο; Φοβεῖσθε ἴσως τούς ἀρχιερεῖς; 'Αλλά αὐτοί εἶναι τρομαγμένοι, διότι δέν ξέρουν πῶς νά κρύψουν τό θαῦμα τῆς ἀναστάσεως. Τρομάζετε ἀπό τόν Πιλᾶτο; 'Αλλά αὐτός ὁ ἴδιος, ἀκούοντας γιά τήν ἀνάστασι, ἐξεπλάγη καί κυριεύθηκε ἀπό φόβο. 'Ημπορεῖ περισσότερο νά φυλάξη ἕνα λουκέτο κλειδωμένο, παρά τό χέρι Αὐτοῦ πού ἀνέστη ἐκ νεκρῶν. ῎Η δέν ξέρετε τί συμβαίνει στόν λόφο τοῦ Γολγοθᾶ; Μόνο ἐσεῖς ἀγνοεῖτε τά γεγονότα τῆς 'Ιερουσαλήμ; 'Αφῆστε τόν φόβο, συντρίψετε τήν κλειδωμένη πόρτα. Πηγαίνετε στό κήρυγμα. Εἶσθε οἱ ἁλιεῖς τοῦ κόσμου! Σᾶς περιμένει ἔκπληκτη ἡ 'Ιερουσαλήμ. Σᾶς ἀναζητεῖ ἡ Γαλιλαία τῶν 'Εθνῶν. 'Η 'Ιεριχώ καί ἡ Δαμασκός στενάζουν μετά ἀπό ἐσᾶς! 'Η 'Ασία καί ἡ Εὐρώπη σᾶς ἐρωτοῦν. 'Η Σαμάρεια, ἡ Κύπρος, ἡ Μακεδονία καί ἡ 'Αχαῒα καί ὅλοι οἱ λαοί τοῦ κόσμου θέλουν νά σᾶς ἰδοῦν, ν' ἀκολουθήσουν τόν λόγο σας.
'Εξέλθετε 'Απόστολοι στό κήρυγμα καί λέγετε σέ ὅλους τό θαῦμα τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Σᾶς περιμένει ἡ πόλις τῆς σοφίας, ἡ 'Αθήνα, οἱ ἡγεμόνες καί βασιλεῖς καί ὁ ἴδιος ὁ καίσαρας τῆς Ρώμης θέλουν νά σᾶς ἀκούσουν νά μιλᾶτε!
Καί ἰδού ὅτι τό θαῦμα ἔγινε. 'Ο Χριστός ἀνέστη. Οἱ ἁλιεῖς, οἱ ψαράδες πρίν καί τώρα 'Απόστολοι ἀνεχώρησαν γιά νά κηρύξουν στόν κόσμο τήν 'Ανάστασι τοῦ θεανθρώπου Χριστοῦ. Οἱ λαοί ἐπίστευσαν. Οἱ καίσαρες ἐταπεινώθηκαν. Οἱ σοφοί τῆς 'Αθήνας ἄφησαν τόπο γιά τούς ψαράδες τοῦ Ναζωραίου. Οἱ φιλόσοφοι ὑπήκουσαν, τά εἴδωλα ἐσκοσπίσθηκαν. 'Εκκλησίες μεγαλοπρεπεῖς ὑψώθηκαν. Παντοῦ ἡ 'Ανάστασι τοῦ Χριστοῦ πιστεύθηκε κι ὅλος ὁ κόσμος ἄλλαξε. Τά πράσινα χόρτα ξεράθηκαν κι ἄλλα καινούργια ἐβλάστησαν. Οἱ σοφίες τοῦ κόσμου μωρές ἀποδείχθηκαν καί ἄλλες σοφίες κηρύχθηκαν. Τά γεμᾶτα ἀσκιά μέ παλαιό οἶνο ἐχύθηκαν καί ἄλλο ποτό γιά τόν κόσμο βρέθηκε. Τά ἐκλεκτά τοῦ κόσμου πράγματα ἐγκαταλείφθηκαν καί τά ταπεινά καί ἐξουδενωμένα ἐτιμήθηκαν. Τά πάντα ἄλλαξαν, ὅλα ἀνακαινίσθηκαν μέσῳ τῆς 'Αναστάσεως.
'Ο ναός τοῦ παλαιοῦ νόμου κοιμᾶται καί γύρω του καινούργια 'Εκκλησία ὑψώνεται. 'Η παλαιά νομοθεσία κλείνει καί ἄλλη γράφεται στά φύλλα τῆς καρδιᾶς. Οἱ ἀρχιερεῖς ξαφνιασμένοι ματαίως ὀργίζονται. Οἱ Γέροντες τῆς συναγωγῆς, κουρασμένοι ἀπό τούς λογισμούς τους πεθαίνουν, οἱ Γραμματεῖς κοιμοῦνται στά προπύλαια τοῦ ναοῦ τοῦ Σολομῶντος, ὁ λαός ἀποχαυνωμένος κοιμᾶται ἀπό τόν θερμό ἥλιο τῆς Παλαιστίνης, ἐνῶ ἀπό τόν ὁρίζοντα τῆς ἀνατολῆς ἕνας νέος κόσμος ξεπροβάλλει, μιά νέα θυσία σ' ἕνα νέο καθίδρυμα. Εἶναι ὁ Χριστιανισμός, ἡ 'Εκκλησία τῆς Ζωῆς, τό Εὐαγγέλιο τῆς ἀγάπης! Πόσα εἶναι τά κατορθώματα τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ!
Ποῦ εἶναι, ῞Αδη, ἡ νίκη σου; Ποῦ εἶναι, θάνατε, τό κεντρί σου; Ποῦ εἶναι, σατανᾶ, οἱ δέσμιοί σου; Ποῦ εἶναι, 'Ιούδα, τά ἀργύριά σου; Ποῦ εἶναι, Καϊάφα ἡ προφητεία σου; Ποῦ εἶναι τώρα, 'Ιερουσαλήμ, ἡ τιμή σου; Ποῦ εἶναι τώρα, ναέ, τό καταπέτασμά σου; Ποῦ εἶσθε τώρα ἐσεῖς οἱ ἀρχιερεῖς μέ τά λαμπρά ἄμφιά σας καί τά πονηρά τεχνάσματά σας; Τά ἐνδύματα τοῦ Χριστοῦ τά ξεσχίσατε, ἀλλ' ἀπ' Αὐτόν δέν ἐξεφύγατε. Οἱ πῦλες τοῦ ῞Αδου συνταράχθηκαν, οἱ ὑπηρέτες τοῦ διαβόλου ἐνικήθηκαν, ἡ πλάνη τῶν Γραμματέων ἀποκαλύφθηκε, τά ἀργύρια τοῦ 'Ιούδα ἐσκοσπίσθηκαν, ἡ ὑπερηφάνεια τῶν ἑβραίων συντρίφθηκε. Τά παλιά καταργήθηκαν, τά νέα τά διαδέχθηκαν.
Στήν θέσι τοῦ παλαιοῦ ναοῦ ἡ 'Εκκλησία, στήν θέσι τοῦ Μωϋσέως ὁ Χριστός, στήν θέσι τοῦ Δαβίδ ἦλθε ὁ Βασιλεύς τῆς δόξης, στήν θέσι τῆς ράβδου τοῦ 'Ααρών, ὁ Σταυρός, στήν θέσι τῶν θυσιῶν ζώων, τό Αἷμα τοῦ Κυρίου 'Ιησοῦ, στήν θέσι τοῦ παλαιοῦ νόμου τό Εὐαγγέλιο τῆς εἰρήνης, στήν θέσι τοῦ ῎Ορους Σινᾶ, τό ὄρος Γολγοθᾶς. Στήν θέσι τῶν νεκρῶν ἦλθε ἡ αἰώνια ζωή, στήν θέσι τῆς λύπης ἡ χαρά, στήν θέσι τοῦ ἅδου ὁ παράδεισος τῆς ἀπολαύσεως. Διά τῆς ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου τά πάντα ἄλλαξαν, ἀναγεννήθηκαν, τελειοποιήθηκαν. 'Η φωλιά διαρπάχθηκε, ἡ παγίδα καταστράφηκε, τό τεῖχος γκρεμίσθηκε, τό πουλί ἐπέταξε καί ὁ κόσμος θεραπεύθηκε. Τά οὐράνια μέ τά ἐπίγεια τώρα ἀγκαλιάσθηκαν, οἱ ὁρίζοντες ἑνοποιήθηκαν, ὁ οὐρανός μέ τήν γῆ συμφιλιώθηκαν, διότι σήμερα ἀνέστη ὁ Χριστός.
Ω ἄνδρες τῆς Παλαιστίνης ματαίως θορυβεῖσθε, ματαίως ἀναζητεῖτε ἄλλους ὁρίζοντες καί περιμένετε τόν Χριστό ἀπό ἄλλες χῶρες! 'Επέρασαν τώρα ἀπό τότε πού ἦλθε στόν κόσμο ὁ Χριστός καί ἀνέστη ἐκ τῶν νεκρῶν δύο χιλιάδες χρόνια. ῞Ολοι ἐμεῖς Τόν εἴδαμε, τίς πληγές Του ἐψηλαφήσαμε, τό Σῶμα Του ἐφάγαμε, ἀπό τό Τϊμιο Αἷμα Του ἤπιαμε, τόν Σταυρό Του ἐφιλήσαμε, τήν 'Ανάστασί Του παντοῦ διαπρυσίως ἐκηρύξαμε. ῞Ολες οἱ ἐσχατιές τῆς γῆς Τόν πιστεύουν. Οἱ ἐκκλησίες γεμίζουν ἀπό χαρμόσυνες μελωδίες, οἱ αἰῶνες ὑπεχώρησαν, οἱ ὁρίζοντες ἀπαντοῦν στόν ἦχο τῆς χαρᾶς μας, διότι σήμερα ἀνέστη ὁ Χριστός, ὁ Σωτήρ τοῦ κόσμου. Πόσο μεγάλα εἶναι τά θαύματα τοῦ Γολγοθᾶ! Πόσο μεγάλος εἶναι ὁ Θεός μας! <Τίς Θεός μέγας ὡς ὁ Θεός ἡμῶν· σύ εἶ ὁ Θεός ἡμῶν, ὁ ποιῶν θαυμάσια μόνος!>
'Αλλά ἀπό τόν φόβο τῆς δόξης τοῦ Χριστοῦ, τά παιδιά τοῦ 'Ισραήλ-σέ μιά ἐσχάτη προσπάθεια-ἀκόμη ἀντιδροῦν. Οἱ ἀρχιερεῖς ὀργίζονται, οἱ γραμματεῖς σύγκορμοι κλονίζονται, τά παιδιά τῆς ἀπάτης ἀπάτες φαντάζονται, οἱ Γέροντες τῆς Σιών συμβουλεύονται ἄλλους, ἐνῶ συνάζονται νά ἐξεγερθοῦν, ἀποφασίζουνὅΚαί τί ἀποφασίζουν; Μέ ἀπάτες ζητοῦν νά κλειδώσουν τήν 'Αλήθεια, μέ τά λόγια νά δέσουν τόν Λόγο τῆς Ζωῆς, μέ τά ἀργύρια νά πωλήσουν τό θαῦμα τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. <Καί συναχθέντες μετά τῶν πρεσβυτέρων συμβούλιόν τε λαβόντες ἀργύρια ἱκανά ἔδωκαν τοῖς στρατιώταις λέγοντες· εἴπατε ὅτι οἱ μαθηταί αὐτοῦ νυκτός ἐλθόντες ἔκλεψαν αὐτόν ἡμῶν κοιμωμένων>, δηλαδή: <Καί ἀφοῦ συγκεντρώθηκαν μέ τούς πρεσβυτέρους καί ἔκαναν συμβούλιο, ἔδωσαν πολλά ἀργύρια, χρήματα στούς στρατιῶτες λέγοντάς τους: Νά εἰπῆτε ὅτι οἱ μαθητές τοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ ἦλθαν τήν νύκτα, τόν ἔκλεψαν, ἐνῶ ἐμεῖς ἐκοιμόμασταν>.(Ματθ. 28, 12-13). 'Αλλά ματαίως βασανίζονται, ματαίως ταράζονται, μετροῦν τά ἀργύρια, ψιθυρίζουν τήν ἀπάτη καί συμβουλεύουν γιά τόν Δίκαιο, διότι κανείς ἀνάμεσα στούς θνητούς δέν ἠμπορεῖ πλέον νά κρύψη τό φῶς τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, τό ὁποῖον ἐμεῖς τό εἴδαμε καί τό ἐπιστεύσαμε καί τό ὡμολογήσαμε μέχρι τά πέρατα τῆς γῆς.
'Αδελφοί Χριστιανοί,
Σήμερα εἶναι τό μέγα καί ὑπερένδοξο Πάσχα τοῦ Κυρίου μας. Καί, ὅπως μία μητέρα ἔχει ὅ,τι πολυτιμώτερο γιά τά παιδιά της κρυμμένο στό δωμάτιο τοῦ σπιτιοῦ της, ἔτσι καί ἡ 'Εκκλησία-ἡ κοινή μας Μητέρα-διατηρεῖ στά θησαυροφυλάκιά της γι'αὐτή τήν ἡμέρα ὅ,τι τιμιώτερο καί μελωδικώτερο ὑπάρχει. Καί ὅπως μία μάνα, ὅταν ἔρχεται ἡ ἡμέρα μιᾶς μεγάλης χαρᾶς στό σπίτι, βγάζει ἀπό τό ντουλάπι τοῦ σπιτιοῦ της, ὅ,τι ἐκλεκτό ἔχει ἀπηθηκεύσει καί εὑρίσκουν τά παιδιά της τό τραπέζι γεμᾶτο ἀπό ποικίλα ἐδέσματα, παρόμοια καί ἡ 'Εκκλησία μας σήμερα, σ'αὐτή τήν ἀπερίγραπτη χαρά της, ἀνοίγει τά πνευματικά της ντουλάπια καί, κάνοντας συμπόσιο μέ ἐκλεκτή πανήγυρι γιά ὅλα τά πνευματικά της παιδιά, τούς ἐκθέτει ἐνώπιόν τους, ὅ,τι Αὐτή καλλίτερο τιμιώτερο καί ὡραιώτερο διαθέτει: Τίς πιό ἐκλεκτές ψαλμωδίες, τίς πιό λαμπρές ἀκολουθίες, τίς πιό χρυσοκέντητες στολές καί ἐνδυμασίες, γιά νά χαροῦν καί νά χορτάσουν μέ τίς εὐλογίες τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ ὅλοι οἱ Χριστιανοί.
Σ' αὐτό τό συμπόσιο τῆς πίστεως εἴμεθα καλεσμένοι κι ἐμεῖς σήμερα, ἀγαπητοί Χριστιανοί, γιά νά δοξάσουμε μαζί μέ τούς ἀγγέλους τήν 'Ανάστασι καί νά φάγωμεν τό Πάσχα τοῦ Κυρίου μας.
Συνεπῶς, ὅπως μᾶς λέγη καί ὁ ἅγιος 'Ιωάννης ὁ Χρυσόστομος, κανείς νά μήν ἀπουσιάση σήμερα ἀπ' αὐτό τό μέγα δεῖπνο. Κανείς νά μή καθυστερήση, κανείς νά μή ἀδιαφορήση. ῞Ολοι ἄς συγκεντρωθοῦμε σήμερα στήν 'Αγία 'Εκκλησία, ὅλοι ἄς χαροῦμε, ὅλοι ἄς πανηγυρίσουμε, ὅλοι ἄς ψάλλουμε τήν ἀνάστασι τοῦ Χριστοῦ μας-καί ὁ πτωχός καί ὁ πλούσιος, καί ὁ ἁπλοῦς καί ὁ σοφός, καί ὁ πονεμένος καί ὁ ὑγιής· ὅλοι ἄς ἔλθουν νά ἰδοῦν τήν δόξα τῆς ἀναστάσεώς Του, <τήν δόξαν τοῦ Μονογενοῦς παρά Πατρός>.
Κανείς ἄς μήν εἶναι λυπημένος, διότι σήμερα εἶναι ἡμέρα τῆς χαρᾶς. Κανείς ἄς μήν εἶναι ταραγμένος, διότι σήμερα θεμελιώθηκε ἡ εἰρήνη ἀνάμεσα στόν οὐρανό καί στήν γῆ. Κανείς ἄς μή κλαίη, διότι σήμερα ὁ 'Ιησοῦς Χριστός ἐστέγνωσε ὅλα τά δάκρυα ἀπό τά πρόσωπα ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Κανείς ἄς μή βαδίζη μέσα στό σκοτάδι, διότι σήμερα τό Φῶς ἐνίκησε τό σκοτάδι. Κανείς ἄς μήν ὑποφέρη ἀπό τήν πεῖνα, διότι ὁ Χριστός μέ τό Σῶμα Του μᾶς ἔθρεψε. Κανείς ἄς μήν εἶναι ξαπλωμένος στό κρεββάτι, κανείς ἄς μήν ὀκνεύη, κανείς ἄς μήν ἀμφιβάλλη, κανείς ἄς μή βαρύνεται σήμερα ἀπό τόν ὕπνο, ἀλλά, μικροί καί μεγάλοι, νέοι καί γέροι, ἐλᾶτε στό συμπόσιο τοῦ Χριστοῦ γιά νά εὐθυμήσουμε, νά ψάλλουμε, καί νά συμφιλιωθοῦμε.
'Ιδού, τά πάντα εἶναι ἕτοιμα. Οἱ θύρες ἀνοικτές, οἱ λαμπάδες ἀναμμένες, τό τραπέζι στρωμένο, τό συμπόσιο ἕτοιμο, ὁ μόσχος πολύς, ὁ 'Αμνός ἀναστημένος, τό ψωμί τεμαχισμένο, τό ποτήρι πλῆρες ἀπό θεῖο ποτό, οἱ καμπάνες τῆς ἐκκλησίας ἠχοῦν, ὁ ἱερεύς μᾶς περιμένει μέ τά λαμπρά του ἄμφια. 'Ελᾶτε στήν ἐκκλησία νά φάγωμεν τό Πάσχα τοῦ Κυρίου μας καί νά <πίωμεν πόμα καινόν, οὐκ ἐκ πέτρας ἀγόνου τερατουργήσαντος, ἀλλ' ἀφθαρσίας πηγήν, ἐκ τάφου ὀμβρήσαντος Χριστοῦ> ἀπό τό ὁποῖον μᾶς χαρίζεται ἡ αἰώνια ζωή.
'Ενηστεύσατε, τώρα νά φάγετε· προσευχηθήκατε, τώρα νά χαρῆτε· ἀγρυπνήσατε, τώρα νά ἀναπαυθῆτε· ἐμετανοήσατε, τώρα νά ἑορτάσετε· ὑποφέρατε γιά τόν Χριστό, τώρα νά εὐτυχῆτε, διότι σήμερα ἀνέστη ὁ Σωτήρ τοῦ κόσμου.
῞Ολοι ἄς χαίρεσθε, ὅλοι ἄς εὐθυμῆτε, ὅλοι ἄς φάγετε ἀπό τό μέγα συμπόσιο τῆς ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας 'Ιησοῦ Χριστοῦ. 'Εάν κάποιος ἀπό ἐμᾶς παραμένει ἀκόμη λυπημένος ἤ ἐλλειπής σέ κάτι, ἀσθενής ἤ ἐνοχλημένος μέ κάποιον, ἄς πᾶμε ἐμεῖς οἱ ἄλλοι στό σπίτι του νά τόν παρηγορήσουμε, νά τόν θρέψουμε, νά τόν συμφιλιώσουμε καί κατόπιν, κρούοντας τήν θύρα τῆς καρδιᾶς του, μέ φωνή γεμάτη ἀπό ἀγάπη, ἔτσι, ἄς ψάλλουμε: <'Αναστάσεως ἡμέρα καί λαμπρυνθῶμεν τῆ πανηγύρει καί ἀλλήλους περιπτυξώμεθα, εἴπωμεν, ἀδελφοί καί τοῖς μισοῦσιν ἡμᾶς· συγχωρήσωμεν πάντα τῆ ἀναστάσει καί οὕτω βοήσωμεν: <Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος>. 'Αμήν.
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
