«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ
ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΦΩΤΙΟΝ,
ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ
1981
Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως, λέγομεν τόν παρόντα Ψαλμόν
ΨΑΛΜΟΣ 142
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησίν μου ἐν τῆ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τῆ δικαιοσύνῃ σου. Καί μή εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. Ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου. Ἐκάθισέ με ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκρούς αἰῶνος, καί ἠκηδίασεν ἐπ᾿ ἐμέ τό πνεῦμα μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. Διεπέτασα πρός σέ τάς χεῖρας μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι. Ταχύ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμα μου. Μή ἀποστρέψης τό πρόσωπόν σου ἀπ᾿ἐμοῦ, καί ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. Ἀκουστόν ποίησόν μοι τό πρωΐ τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί σοί ἤλπισα. Γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδόν, ἐν ἧ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἦρα τήν ψυχήν μου. Ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, πρός σέ κατέφυγον δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἶ ὁ Θεός μου. Τό πνεῦμα σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει με ἐν γῆ εὐθείᾳ, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις με. Ἐν τῆ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου, καί ἐν τῶ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου. Καί ἀπολεῖς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγώ δοῦλος σου εἰμί.
Καί εὐθύς τό: Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἡμῖν...μετά τῶν στίχων αὐτοῦ ἐξ ἑκατέρων τῶν Χορῶν.
Εἶτα τά παρόντα τροπάρια. Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθείς...
Τον φωταυγῆ ἐν ἀρεταῖς ἱεράρχην, καί Ἐκκλησίας τον σοφώτατον μύστην, πρεσβευτικῶς βοήσωμεν αὐτῶ ἀδελφοί: Φώτισον τά ὄμματα τῶν ψυχῶν ἡμῶν πάτερ, θείοις σου διδάγμασι καί ἀπέλασον τάχει, αἱρετιζόντων λύμην χαλεπήν, ἵνα ὑμνῶμεν, σέ Φώτιε μέγιστε.
Δόξα Πατρί…Τό αὐτό. Καί νῦν…Θεοτοκίον.
Οὐ σιωπήσομεν ποτέ Θεοτόκε, τάς δυναστείας σου, λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι, εἰμή γάρ σύ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ἡμᾶς ἐρρύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δέ διεφύλαξεν ἕως νῦν ἐλευθέρους; Οὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ, σούς γάρ δούλους σώζεις ἀεί ἐκ παντοίων δεινῶν.
Τόν Ν΄ Ψαλμόν
Ἐλέησόν με ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλήθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου. Ἐπί πλεῖον πλῦνόν με ἀπό τῆς ἀνομίας μου καί ἀπό τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστιν διά παντός. Σοί μόνω ἥμαρτον καί τό πονηρόν ἐνώπιόν σου ἐποίησα ὅπως ἄν δικαιωθῆς ἐν τοῖς λόγοις σου καί νικήσης ἐν τῶ κρίνεσθαί σε. Ἰδού γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδού γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας τά ἄδηλα καί τά κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι. Ραντιεῖς με ὑσσώπω καί καθαρισθήσομαι πλυνεῖς με καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καί εὐφροσύνην ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τό πρόσωπόν σου ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν μου καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί ὁ Θεός καί πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μή ἀπορρίψης με ἀπό τοῦ προσώπου σου καί τό πνεῦμα σου τό ἅγιόν σου μή ἀντανέλης ἀπ' ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τήν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καί πνεύματι ἡγεμονικῶ στήριξόν με. Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς σου καί ἀσεβεῖς ἐπί σέ ἐπιστρέψουσιν. Ρῦσαί με ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τήν δικαιοσύνην σου. Κύριε τά χείλη μου ἀνοίξεις καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσίν σου. Ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν ἔδωκα ἄν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῶ Θεῶ πνεῦμα συντετριμμένον καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουθενώσει. Ἀγάθυνον Κύριε ἐν τῆ εὐδοκία σου τήν Σιών καί οἰκοδομηθήτω τά τείχη Ἱερουσαλημ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης ἀναφοράν καί ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπί τό θυσιαστήριόν σου μόσχους
Καί ἀρχόμεθα τοῦ Κανόνος
Ὠδή α΄ Ἦχος πλ. Δ Ὑγράν...
Τῆ θείᾳ σου σκέπη διηνεκῶς, προστρέχω παμμάκαρ, τοῦ ρυσθῆναι ἐκ πειρασμῶν, ψυχῆς τε παντοίων νοσημάτων, ἐξ ὧν την χάριν ὁ τάλας ἀπώλεσα.
Διδάσκαλος ὤφθης καθοδηγῶν, το ποίμνιον Πάτερ, εὐφροσύνης ταῖς ἀτραποῖς, ἐνθέοις σου πράξεσι καί λόγοις, διό κἀμοῦ την ψυχήν φωταγώγησον.
Συνών μετ
᾿ ἀγγέλων ἐν οὐρανοῖς, Τριάδος τῆ δόξῃ διελάμφθης καί πρεσβευτής, ἀκοίμητος ἴσθι τῶν βοώντων, καί ἐξαιτούντων την χάριν σου ἅγιε.
Θεοτοκίον
Κατεύνασον Ἄχραντε Μαριάμ, πρεσβείαις Φωτίου ἱεράρχου τάς τῶν παθῶν, ἀλόγους κινήσεις καί ἀπώθου, τάς πυριφλέκτους ὁρμάς τοῦ ἀλάστορος.
Ὠδή γ΄ Οὐρανίας ἁψίδος
Ὡς ἀείφωτος λύχνος, φωταγωγεῖς Φώτιε, αἴγλῃ σῶν ἀγώνων την κτίσιν, καί νῦν ὡς κήρυκα, τῆς ἀληθείας σοφόν καί ὀρθοδόξων ποιμένα, πάντες σε γινὠσκομεν καί σοῦ δεόμεθα.
Παιδοτρίβης ἐφάνης, πλουτοποιῶ χάριτι, ἄρνας τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας, ποιμαίνων ἄριστα. Διό τακέντας ἡμᾶς, φθοροποιῶ δυναστείᾳ, τῶν πταισμάτων πρόφθασον τῆ μεσιτείᾳ σου.
Ρυπωθείς τῆ καρδίᾳ, ταῖς ἡδοναῖς ἅγιε, πέπλησμαι ζοφώδους ἀχλύος, καί ὡς κατάκριτος, συντετριμμένῃ ψυχῆ, ἐνώπιόν σου προσπίπτω. Ρῦσαι με ὡς εὔσπλαγχνος, θείᾳ δυνάμει σου.
Θεοτοκίον.
Ἐργαστήριον ὤφθης τῶν ἀρετῶν Πάνσεμνε, ἔλαμψας χαρίσμασι θείοις, πᾶσι τοῖς πέρασι, διό ἐλέους πηγή, τοῖς σε προστρέχουσι πέλεις, σθένος ἀκατάσειστον καί καταφύγιον.
Διάλυσον ἁμαρτιῶν τάς πλεκτάνας Φώτιε μάκαρ, καί πιστῶν διατήρησον την πίστιν, ἀσάλευτον ὡς πρόμαχος πέλων τῶν Ὀρθοδόξων.
Ἐπίβλεψον, ἐν εὐμενείᾳ, Πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπί τήν ἐμήν χαλεπήν τοῦ σώματος κάκωσιν, καί ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τό ἄλγος.
Ἱερεύς
· Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καί ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος) καί πάσης τῆς ἐν Χριστῶ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καί ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καί ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καί παρεπιδημούντων ἐν τῆ (κώμη, πόλει) ταύτη, τῶν ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδορομητῶν καί ἀφιερωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, (ὀνόματα).
· Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος Θεός ὑπάρχεις, καί σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῶ Πατρί καῖ τῶ Υἱῶ καί τῶ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Κάθισμα. Ἦχος Β΄Πρεσβεία θερμή.
Στολαῖς ἀρετῶν κοσμίως ἐνδυσάμενος, φωστήρ τοῖς πιστοῖς, ἐδείχθης παναοίδμε΄διό πάτερ Φώτιε, σαῖς λιταῖς καταύγασον δέομαι, τον πλανηθέντα πάθεσι δεινοῖς, ἵνα κατά χρέος μακαρίζω σε.
Ὠδή δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε.
Στοιχειούμενος πάντιμε, φόβῳ τοῦ Κυρίου σου μύστης γέγονας, καί ἑστώς νῦν τῆ θεότητι, πέμψον προσευχάς τῶν δεομένων σοι.
Ραθυμίᾳ τον βίον μου, ἅπαντα διῆλθον καί πῶς σωθήσομαι. Σύ γάρ πρόστηθί μοι ὅσιε, ἐν τῶ νῦν αἰῶνι καί τῶ μέλλοντι.
Βοηθός ἀπερίτρεπτος, καί παραμυθία ὑπάρχεις ἄπαυστος, τοῖς ἐν πίστει καταφεύγουσι, τῆ σῆ ἀντιλήψει ἀξιάγαστε.
Θεοτοκίον
Μετανοίας ἀλλότριος, γέγονα μή ἔχων σταγόνα χάριτος, βλέψον Ἄχραντε τῶν δούλῳ σου, καί ἐπίχεέ μοι πένθος ρύσιον.
Ὠδή Ε΄ Φώτισον ἡμᾶς.
Ἅγνισον λαμπρῶς, φωταυγέστατε διδάσκαλε, ταῖς σαῖς πρεσβείαις ἐν ἀτόποις πολλοῖς, ἔργοις καί λόγοις, ἐμπεσοῦσαν την καρδίαν μου.
Τέμενος σοφέ, ταπεινώσεως ἀπόρθητον, ἐδείχθης ἅπαντας διδάσκων ἡμᾶς, τῆς εὐφροσήνης την εὐπρέπειαν χειραγώγησον ἐνδύεσθαι.
Λάμπρυνον χειρί, πρεσβειῶν σου σκοτισθεῖσαν μοι, αἰχμαλωσίᾳ δυσμενῶν την ψυχήν, καί ταύτην αἴγλαις χειραγώγησον τῆς χάριτος.
Θεοτοκίον
Σκέπε καί ἡμᾶς, μητρικαῖς σου παρακλήσεσι, Παρθένε ἄγουσα ἐν δόξῃ πολλῆ, καί ἐνοχῆς τῶν πταισμάτων πάντας ἀπάλλαξον.
Ὠδή ΣΤ΄ Τήν δέησιν...
Ἀκλόνητος, ἀληθείας πρόμαχος, καί διδάσκαλος σοφός ἐπεφάνης, χειραγωγῶν εὐσεβούντων τά πλήθη, καί ἐκδιώκων ἀπίστων τάς φάλαγγας, δεόμεθυα τοίνυν θερμῶς, ἐκ φθορᾶς ἀσεβούντων διάσωσον.
Ἐξέγειρον, εὐσθενῆ σου χάριτι, ἱεράρχα με ἐκ λάκκου θανάτου, καί προς νομάς θείου Πνεύματος ἄγε, ἐν μετανοίᾳ ἀσκήσει καί δάκρυσι, τυχεῖν μυστικῆς χαρμονῆς, αὐλιζόμενος θείαις δυνάμεσι.
Θεράπευσον θεοφόρς Φώτιε, πληγωθεῖσαν την ψυχήν μου ἀμέτρως, δαιμοινικαῖς ἐφορμήσεσιν ὄντως, καί στεναγμοῖς γοερεῖς νῦν προσπίπτω σοι:Ὁδήγησον θείᾶ ροπῆ, εἰς λιμένα χαρᾶς με τον δείλαιον
Θεοτοκίον
Ἐντρύφημα, τῶν πιστῶν Πανάχραντε, καί προμήθεια ὑπάρχεις πενήτων, τῶν ἀσκητῶν ἐγκαλλώπισμα θεῖον, καί ταχινή μεσιτεία τοῖς κράζουσι: Ἀφάνισον πάθη Σεμνή, μισητά ἀφ᾿ ἡμῶν σαῖς ἐντεύξεσιν.
Διάλυσον ἁμαρτιῶν τάς πλεκτάνας Φώτιε μάκαρ, καί πιστῶν διατήρησον την πίστιν, ἀσάλευτον ὡς πρόμαχος πέλων τῶν Ὀρθοδόξων.
Ἐπίβλεψον, ἐν εὐμενείᾳ, Πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπί τήν ἐμήν χαλεπήν τοῦ σώματος κάκωσιν, καί ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τό ἄλγος.
Ὁ ἱερεύς μνημονεύει, ὡς δεδήλωται.
Ἱερεύς
· Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καί ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος) καί πάσης τῆς ἐν Χριστῶ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καί ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καί ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καί παρεπιδημούντων ἐν τῆ (κώμη, πόλει) ταύτη, τῶν ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδορομητῶν καί ἀφιερωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, (ὀνόματα).
· Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος Θεός ὑπάρχεις, καί σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῶ Πατρί καῖ τῶ Υἱῶ καί τῶ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Μετά τήν ἐκφώνησιν,
Κοντάκιον, Ἦχος Β΄ Προστασία …
Παρεστώς τῶ θρόνῳ τοῦ Παντάνακτος πάνσοφε, δοξασθείς ὡς τῆς πίστεως πρόβολος ἄριστος, μή παρίδης χριστιανῶν πιστῶν τάς οἰμωγάς, οὕς στερέωσον θεοφιλῶς ἐπί την πέτραν τον Χριστόν, καί τοῦ Νόμου ἐπίγνωσιν, ὅπως σε ἐυφημοῦσιν, εἰκότως Φώτιε Πάτερ, ὡς ποιμενάρχην ἀληθῆ καί εἰκόνα πραότητος.
Α' Αντίφωνον
Ήχος δ'
Ἐκ νεότητός μου, πολλά πολεμεῖ με πάθη, ἀλλ᾿ αὐτός ἀντιλαβοῦ, καί σῶσον, Σωτήρ μου. (δίς)
Οἱ μισοῦντες Σιών, αἰσχύνθητε ἀπό τοῦ Κυρίου, ὡς χόρτος γάρ, πυρί ἔσεσθε ἀπεξηραμμένοι. (δίς)
Δόξα...
Ἁγίω Πνεύματι, πᾶσα ψυχή ζωοῦται, καί καθάρσει ὑψοῦται, λαμπρύνεται τῆ Τριαδικῆ μονάδι, ἱεροκρυφίως.
Καί νῦν...
Ἁγίω Πνεύματι, ἀναβλύζει τά τῆς χάριτος ρεῖθρα, ἀρδεύοντα ἅπασαν τήν κτίσιν, πρός ζωογονίαν.
Προκείμενον
Εἰς πᾶσαν την γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ…(δίς)
Στίχος: Τί ἀνταποδώσωμεν τῶ Κυρίῳ, περί πάντων ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν.
Ἱερεύς: Καί ὑπέρ τοῦ καταξιωθῆναι ἡμᾶς τῆς ἀκροάσεως τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου, Κύριον τόν Θεόν ἡμῶν ἱκετεύσωμεν.
Χορός Κύριε, ελέησον (γ').
Ἱερεύς: Σοφία. Ὀρθοί, ἀκούσωμεν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου.
Ἱερεύς: Εἰρήνη πᾶσι.
Χορός: Καί τῶ Πνεύματί σου.
Ἱερεύς: Ἐκ τοῦ κατά Λουκῶν ἁγίου Εὐαγγελίου...
Ἱερεύς Πρόσχωμεν.
Χορός:: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.
Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ μαθηταῖς, πάντα μοι παρεδόθη ὑπό τοῦς Πατρός μου καί οὐδείς ἐπιγινώσκει τόν Υἱόν, εἰ μή ὁ Πατήρ, οὐδέ τόν Πατέρα τις ἐπιγινώσκει, εἰ μή ὁ Υἱός, καί ὧ ἐάν βούλεται ὁ Υἱός ἀποκαλύψαι. Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισμένοι, κἀγώ ἀναπαύσω ὑμᾶς. Ἄρατε τόν ζυγόν μου ἐφ᾿ ὑμᾶς καί μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ ὅτι πρᾶος εἰμι καί ταπεινός τῆ καρδίᾳ καί εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν. Ὁ γάρ ζυγός μου χρηστός καί τό φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστίν.
Δόξα... Ήχος β'
Πάτερ, Λόγε, Πνεῦμα, Τριάς ἡ ἐν Μονάδι, ἐξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Καί νῦν...
Ταῖς τῆς Θεοτόκου, πρεσβεῖαις, Ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Στίχ. Ἐλεησόν με, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου, καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου.
Ήχος πλ. β' Ὅλην ἀποθέμενοι
Δαίμων ὁ παγκάκιστος, ἀπατηλῆ δυναστείᾳ, γέγονε κυρίαρχος, κόσμου καί τοῖς πάθεσι πάντας εἵλκυσε, πίστεως δόγματα, νόμου διδάγματα, ἐσαλεύθησαν Πανίερε, Φώτιε ἅπαντα, καί ἡμεῖς ὑψώνοντες δέησιν, ἄνωθεν νῦν προσφέρομεν, ἐπί σέ λαβεῖν τά δεόμενα. Χάριν καί ἐλπίδα, φωτός μαρμαρυγάς ἐξ οὐρανοῦ, ταῖς ἀκοιμήτοις πρεσβείαις σου δός ἡμῖν πανεύφημε.
Ἱερεύς: Σῶσον, ὁ Θεός, τόν λαόν σου, καί εὐλόγησον τήν κληρονομίαν σου. Ἐπίσκεψαι τόν κόσμον σου ἐν ἐλέει καί οἰκτιρμοῖς. Ὕψωσον κέρας Χριστιανῶν Ὁρθοδόξων, καί κατάπεμψον ἐφ᾿ ἡμᾶς τά ἐλέη σου τά πλούσια. Πρεσβεῖαις τῆς παναχράντου, Δεσποίνης ἡμῶν, Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας. Δυνάμει τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ, προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων ἀσωμάτων, ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, προφήτου προδρόμου καί βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τῶν ἁγίων, ἐνδόξων, καί πανευφήμων Ἀποστόλων. Τῶν ἐν ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν, μεγάλων Ἱεραρχῶν, καί Οἰκουμενικῶν Διδασκάλων, Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Ἀθανασίου καί Κυρίλλου, Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμονος, πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας: Νικολάου τοῦ ἐν Μύροις τῆς Λυκίας, Σπυρίδωνος ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος, καί Νεκταρίου Πενταπόλεως, τῶν θαυματουργῶν. Τῶν ἁγίων ἐνδόξων μεγαλομαρτύρων Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, Δημητρίου τοῦ Μυροβλύτου, Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος, καί Θεοδώρου τοῦ Στρατηλάτου καί Μηνᾶ τοῦ θαυμαρτουργοῦ, τῶν ἱερομαρτύρων Χαραλάμπους καί Ἐλευθερίου,τῶν ἁγίων, ἐνδόξων, μεγάλων μαρτύρων Θέκλας, Βαρβάρας, Ἀναστασίας, Κυριακῆς Φωτεινῆς, Μαρίνης, Παρασκευῆς καί Εἰρήνης, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καί καλλινίκων Μαρτύρων, τῶν ὁσίων καί θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, (ναοῦ), τῶν ἁγίων καί δικαίων θεοπατόρων Ἰωακείμ καί Ἄννης, (τῶν Ἁγίων τῆς ἡμέρας), καί πάντων σου τῶν Ἁγίων, ἱκετεύομέν σε, μόνε πολυέλεε Κύριε, ἐπάκουσον ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν δεομένων σου καί ἐλέησον ἡμᾶς.
Χορός Κύριε, ελέησον (ιβ')
Ιερεύς Ἐλέει, καί οἰκτιρμοῖς, καί φιλανθρωπία τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ, μεθ᾿ οὗ εὐλογητός εἶ, σύν τῶ Παναγίῳ καί ἀγαθῶ καί ζωοποιῶ σου Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Χορός Αμήν.
Ὠδή ζ΄Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας...
Τῶν βλασφήμων τάς γλώσσας, τῆ μαχαίρᾳ τοῦ Πνεύματος ἐναπέκοψας, στηρίζων καί κουφίζων, καρδίας εὐσεβούντων, παναοίδιμε Φώτιε, ὅν ὡς λιμένα ἡμεῖς τῆς πίστεως τιμῶμεν.
Ἐν λειμώνι Κυρίου, ἁγιάσματος Πάτερ σοφῶς κατεύθυνον, τους δήμους Ἐκκλησίας, εὐρώστῳ σου πρεσβείᾳ, ἀπωθῶν τους κακόφρονας, διδούς χαρίτων πληθύν, σωφρόνως βιοτεύειν.
Ἀρετάς ἀνεμάξω, ὡς ζηλώσας ἐμφρόνως τρυφήν την ἄφθαρτον, πραότητος σεμνεῖον, ἀγάπης μυροθήκη, θεολόγος ὑπέρμαχος, ἀναδειχθείς ἱερέ ποιμήν τῶν εὐσεβούντων.
Θεοτοκίον
Χειμάζει με Παρθένε, ἐμβολαῖς τῶν πταισμάτων κυμάτων μέγεθος, καί πῶς ἐν σωτηρίας πελάγει εὑρεθῶ γάρ, ὁ καί δαίμονι χείριστος. Διάσωσόν με Ἁγνή, λιταῖς σου εὐπροσδέκτοις.
Ὠδή Η΄ Τόν Βασιλέα.
Ὁμολογίας, τους στεφάνους ὑπεδέξω, ὡς ἀγγέλοις συνδούμενος Πάτερ. Πρόσδεξαι βοώντων ἡμῶν τάς ἱκεσίας.
Οἱ προσφυγόντες, τῆ σῆ θερμῆ προστασίᾳ, εὐλαβῶς ἀρύονται την λύσιν τῶν ἀμπλακημάτων, καί χάριν μετανοίας.
Ἑτεροδόξων, τάς μηχανάς θεορρῆμον, νῦν κατάβαλε θείοις σου ὅπλοις, ἵνα Ἐκκλησίας το σκάφος ἐπιπλέῃ.
Θεοτοκίον
Παρθενομῆτορ, τάς προσβολάς ἀλλοτρίου, σύν ἱερωτάτῳ ποιμενάρχῃ σκεδάσατε πάντῃ, ἡμῖν τοῖς δεομένοις.
Ὠδή Θ΄ Ὁ Εἱρμός...
Νυγείς τῆ τοῦ Δεσπότου, ἀγάπῃ θεόφρον, τους ἀσεβεῖς κατεφώτισας λόγοις σου, οὕτως ἐκδίδαξον Πάτςρ, καί νῦν τους ἄφρονας.
Τριάδος ὑπερθέου, γέγονας ὁ κῆρυξ, καί εὐσεβῶν ἀντιλήπτωρ πανάριστος, τῶν σο΄θ βοώντων δε μάκαρ, γενοῦ διάσωσμα.
Φωτόνυμε φωτί σου, Φώτιε τρισμάκαρ, την σκοτισθεῖσαν ψυχήν μου καταύγασον, φωτοειδής γάρ ὑπάρχεις ἐν βίῳ πάνσοφε.
Θεοτοκίον
Παντάνασσα Μαρία, μή γάρ ἀποκρούῃς ἡμῶν ἐντεύξεις δι᾿ ἄπειρα πταίσματα, ἔγνωμέν σε θλιβομένων πηγήν ἰάσεων.
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ
Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σε τήν Θεοτόκον, τήν ἀειμακάριστον καί παναμώμητον, καί Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καί ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τήν ἀδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκοῦσαν, τήν ὄντως Θεοτόκον, σέ μεγαλύνομεν.
Τόν τῆς Ἐκκλησίας ὑφηγητήν, μύστην κυβερνήτην, καλλοννήν τῶν ἱεραρχῶν, Φώτιον τον μέγαν, ὑμνήσωμεν ἀξίως, ὡς φύλακα τοῦ κόσμου καί σκεῦος χάριτος.
Δεῦτε ἐπισκόπων καί ἱερῶν ποιμένων ὁ δῆμος, ἱκετεύσατε εὐσθενῶς, Φώτιον τον μέγαν, εὐχαῖς αὐτοῦ ρυσθῶμεν, ἐκ πλάνης ἀλλοτρίου καί πάσης θλίψεως.
Ὑμνοῦμεν σέ Πάτερ πανευλαβῶς, ὡς καύχημα θεῖον ὀρθοδόξου διαγωγῆς, ὡς τῆς Ἐκκλησίας θεόσοφον ποιμένα, ἡμῶν δε ὡς μεσίτην ὄντως φιλάνθρωπον.
Χορήγησον μάκαρ ὡς συμπαθής, ἡμῖν ἀεννάως, εὐσεβείας μαρμαρυγάς, ταῖς φωτιστικαῖς σου αὐγαῖς ἱεροφάντορ, καί δάδαξον ποιῆσαι Νόμον τοῦ Κτίσαντος.
Χαίροις θεολόγων θεῖος πυρσός καί τῶν Ἀποστόλων ἰσοστάσιος μιμητής, χαίροις Ἀρχιποίμην Χριστοῦτ τῆς Ἐκκλησίας καί πίστεως, θεόδμητον περιτείχισμα.
Κωνσταντινμουπόλεως τον σοφόν, ἔφορον τιμ[πωντες καί ἀγῶνας αὐτοῦ πιστοί, δόξαν τῆ Τριάδι προσάξωμεν ἐνθέως, ἥν Φώτιος ὁ θεῖος, ἔργοις ἐδόξασεν.
Δέχου παρακλήσεις σῶν ἱκετῶν, ὡς Θεοῦ τῶ θρόνῳ, ἑστηκώς ἁγιοπρεπῶς, ἅγιε Πατέρων Πατήρ τῆς Ἐκκλησίας, καί πίστεως τοῖς ἄθλοις πάντων ὑπέρμαχε.
Τους ἐπιτελοῦντας ἐπιμελῶς, μνήμην σου την θείαν, σκέπε φρούρει διηνεκῶς, Φώτιε θεόφρον ἐκ πάσης ἐπηρείας, καί σύμμαχος γενοῦ δε ἐν ὥρᾳ Κρίσεως.
Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων αἱ στρατιαί…
Τρισάγιον
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (γ')
Δόξα... Καί νῦν...
Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, Δέσποτα, συγχώρησον τάς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου. Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον.
Δόξα... Καί νῦν...
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τό θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῶ, καί ἐπί τῆς γῆς. Τόν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον δός ἡμῖν σήμερον, καί ἄφες ἡμῖν τά ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν, καί μή εἰσενέγκης ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλά ρῦσαι ἡμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.
Ἱερεύς: Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία... Ἀμήν.
Ἦχος πλ. β'
Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς, πάσης γάρ ἀπολογίας ἀποροῦντες, ταύτην σοι τήν ἱκεσίαν, ὡς Δεσπότην, οἱ ἁμαρτωλοί προσφέρομεν, ἐλέησον ἡμᾶς.
Δόξα...
Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς, ἐπί σοί γάρ πεποίθαμεν, μή ὀργισθῆς ἡμῖν σφόδρα, μηδέ μνησθῆς τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν, ἀλλ᾿ ἐπίβλεψον καί νῦν, ὡς εὔσπλαγχνος, καί λύτρωσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν, σύ γάρ εἰ Θεός ἡμῶν, καί ἡμεῖς λαός σου, πάντες ἔργα χειρῶν σου, καί τό ὄνομά σου ἐπικεκλήμεθα.
Καί νῦν...
Τῆς εὐσπλαγχνίας τήν πύλην ἄνοιξον ἡμῖν, εὐλογημένη Θεοτόκε, ἐλπίζοντες εἰς σέ, μή ἀστοχήσωμεν, ρυσθείημεν διά σοῦ τῶν περιστάσεων, σύ γάρ εἰ ἡ σωτηρία τοῦ γένους τῶν χριστιανῶν.
· Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καί ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος) καί πάσης τῆς ἐν Χριστῶ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καί ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καί ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καί παρεπιδημούντων ἐν τῆ (κώμη, πόλει) ταύτη, τῶν ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδορομητῶν καί ἀφιερωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, (ὀνόματα).
· Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος Θεός ὑπάρχεις, καί σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῶ Πατρί καῖ τῶ Υἱῶ καί τῶ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ διαφυλαχθῆναι τήν ἁγίαν Ἐκκλησίαν καί τήν πόλιν ταύτην, καί πᾶσαν πόλιν καί χώραν ἀπό ὀργῆς, λοιμοῦ, λιμοῦ, σεισμοῦ, καταποντισμοῦ, πυρός, μαχαίρας, ἐπιδρομῆς ἀλλοφύλων, ἐμφυλίου πολέμου, καί αἰφνιδίου θανάτου, ὑπέρ τόν ἵλεων, εὐμενῆ καί εὐδιάλακτον, γενέσθαι τόν ἀγαθόν καί φιλάνθρωπον Θεόν ἡμῶν, τοῦ ἀποστρέψαι καί διασκεδάσαι πᾶσαν ὀργήν καί νόσον, τήν καθ᾿ ἡμῶν κινουμένην καί ρύσασθαι ἡμᾶς ἐκ τῆς ἐπικειμένης δικαίας αὐτοῦ ἀπειλῆς καί ἐλέησαι ἡμᾶς. Κύριε, ἐλέησον. (3)
· Ἔτι δεόμεθα καί ὑπέρ τοῦ εἰσακοῦσαι Κύριον τόν Θεόν φωνῆς τῆς δεήσεως ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν, καί ἐλεῆσαι ἡμᾶς. Κύριε, ελέησον. (3)
· Ἐπάκουσον ἡμῶν, ὁ Θεός, ὁ Σωτήρ ἡμῶν, ἡ ἐλπίς πάντων τῶν περάτων τῆς γῆς καί τῶν ἐν θαλάσση μακράν καί ἵλεως, ἵλεως γενοῦ ἡμῖν, Δέσποτα ἐπί ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, καί ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἐλέησον. (3)
· Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος Θεός ὑπάρχεις καί σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν τῶ Πατρί καί τῶ Υἱῶ καί τῶ Ἁγίῳ Πνεύματι νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Δόξα σοι ὁ Θεός, ἡ ἐλπίς ἡμῶν, Κύριε, δόξα Σοι.
Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν ταῖς πρεσβείαις τῆς Παναχράντου καί Παναμώμου Ἁγίας Αὐτού Μητρός, δυνάμει τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ, προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων Ἀσωμάτων, ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, προφήτου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τῶν Ἁγίων, ἐνδόξων και πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καί καλλινίκων Μαρτύρων, τῶν ὁσίων καί θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, (τοῦ Ναοῦ) τῶν ἁγίων καί δικαίων θεοπατόρων Ἰωακείμ καί Ἄννης, (τῆς ἡμέρας) καί πάντων τῶν Ἁγίων, ἐλεῆσαι καί σῶσαι ἡμᾶς, ὡς ἀγαθός καί φιλάνθρωπος καί ἐλεήμων Θεός.
Ήχος β' Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου
Δεῦτε τῶν ἀχύφων οἱ χοροί, ὅμιλοι πιστῶν καί αἱ τάξεις ἱεραρχῶν πανδημεί, δέησιν προσάξωμεν τῶ πανιέρῳ Πατρί, ἐκ κινδύνων καί θλίψεων, καί πάσης ἀνάγκης, λύτρωσιν ποιήσασθαι ὡς εὐεργέτης πιστός, ἵνα μεγαλύνοντες ὕμνοις τοῦτον ἐπαινέσωμεν χαίροις ἱεράρχα Φώτιε πανένδοξε.
Ήχος πλ. δ'
Δέσποινα, πρόσδεξαι τάς δεήσεις τῶν δούλων σου, καί λύτρωσαι ἡμᾶς, ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως.
Ήχος β'
Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς σέ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπό τήν σκέπην σου.
Ἔγραψα την Παράκλησιν ταύτην
κατά παράκλησιν τοῦ ἱερομονάχου π. Φωτίου Γρηγοριάτου τἠν ἄνοιξιν τοῦ 1981.
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
