Ὁ πόνος εἶναι τά πάντα. Δέν μπορεῖς νά προκόψεις πνευματικά χωρίς πόνο. Δέν προσφέρουμε στόν Θεό θυσίες ζώων ἀλλά τόν πόνο μας. "Ἀπό τῆς ταλαιπωρίας τῶν πτωχῶν καί ἀπό τοῦ στεναγμοῦ τῶν πενήτων, νῦν ἀναστήσομαι λέγει Κύριος" (Ψαλμ. 11, 6).
Ἐπίσης δέν ὑπάρχει ὀρθόδοξη ἀσκητική διδασκαλία χωρίς πόνο. Δέν ἁγιάζεις σκαλίζοντας σταυρουδάκια. Πρέπει νά πάρεις τόν πόνο τῶν ἄλλων πάνω σου καί νά τόν κάνεις δικό σου. Ὁ πόνος εἶναι ἅγιος.
Μέ τήν εὐλογία τοῦ Γέροντος Δωροθέου
“Γράμματα στους Αδελφούς, τόμος Β΄, ἡμερολόγιο” – Ἀρχιμ. Δωρόθεος Τζεβελέκας
Ἱερό Ἡσυχαστήριο Ἁγίου Γεωργίου, Αὔρα Καλαμπάκας 2019
