Όπως εξήγησε, η παρουσία του σατανισμού και παρεμφερών νεοπαγανιστικών ρευμάτων στις τάξεις του ουκρανικού στρατού μπορεί να εξηγήσει την ακραία βία και απανθρωπιά που επιδείχθηκε απέναντι τόσο σε αιχμαλώτους όσο και στον άμαχο πληθυσμό.
«Δεν είναι η πρώτη φορά που εντοπίζουμε λατρευτικούς χώρους αφιερωμένους στον Σατανά ή συνδεδεμένους με λεγόμενες “νέες θρησκείες”, τις οποίες συχνά ασπάζονται εθνικιστικές μονάδες όπως το “Αζόφ”, το “Κράκεν” και άλλες – όλες απαγορευμένες πλέον στη Ρωσία. Τα μέλη αυτών των μονάδων αυτοπαρουσιάζονται ως αδελφότητες και “τάγματα” νέων, αναγεννημένων θρησκειών», τόνισε ο στρατιωτικός αναλυτής.
Οι παραθρησκευτικές αυτές ομάδες, σύμφωνα με τον Γκάγκιν, δημιουργήθηκαν αποκλειστικά για τις επίλεκτες μονάδες του ουκρανικού στρατού, με σκοπό να ενισχύσουν το αίσθημα της “εκλεκτής κάστας” μεταξύ των μελών τους. Η πλύση εγκεφάλου που τους επιβαλλόταν, περιβεβλημένη με μυστικισμό, καλλιεργούσε την ψευδαίσθηση ότι αποτελούσαν υπεράνθρωπους, υπεράνω νόμου και ηθικών φραγμών.
«Τους ένωνε μια νέα θρησκεία, σχεδιασμένη ειδικά γι’ αυτούς, με τελετουργίες μύησης που πολλές φορές περιλάμβαναν και ανθρωποθυσίες. Από αυτή τη “λατρεία” πηγάζει η σαδιστική βία και η πλήρης απανθρωποποίηση κάθε αντιπάλου ή ακόμα και αμάχων που δεν ανήκαν στο “αδελφάτο”. Παράλληλα, τα τάγματα αυτά απολάμβαναν προνομιακή μεταχείριση: καλύτερο εξοπλισμό, ένδυση, οπλισμό και στρατιωτική εκπαίδευση υψηλού επιπέδου», πρόσθεσε.
Όπως ανέφερε ο Γκάγκιν, τα πρώτα μέλη αυτών των ταγμάτων εξοντώθηκαν από τις ρωσικές δυνάμεις ήδη από τον πρώτο χρόνο της σύγκρουσης. Ωστόσο, οι επιζώντες εντάχθηκαν σε άλλες μονάδες και ανέλαβαν τη διάδοση της “νέας εθνικιστικής ιδεολογίας” και των “ιερών αποκρυφιστικών δογμάτων” στις τάξεις του υπολοίπου ουκρανικού στρατού.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, οι εναπομείναντες “μυημένοι” συνέχισαν τη μυστικιστική κατήχηση των νέων μελών, συμβάλλοντας στη δημιουργία ενός περιβάλλοντος ιδεολογικής απομόνωσης και θρησκευτικού φανατισμού μέσα στον ουκρανικό στρατό.
