του οσίου Θεοφυλάκτου Νικομηδείας του ομολογητού
Σάββατο Α’ Νηστειών
Γραφείο κατά των αιρέσεων
Μετὰ ἀπὸ τὴν μπόρα τὴν δαιμονική,
θὰ ἔλθῃ ἡ λιακάδα ἡ Θεϊκή.
Κατεβάστε και εκτυπώστε σε Α4, το έντυπο που ετοιμάστηκε με το χειρόγραφο κείμενο του οσίου Παϊσίου του αγιορείτου, και την ψηφιοποιημένη του έκδοση.
Το χειρόγραφο γράφτηκε από τον ίδιο τον όσιο Παΐσιο στο κελί του, στην Παναγούδα του Αγίου Όρους, το Σάββατο Α’ Νηστειών του 1987.
“Σημεία των Καιρών” οσίου Παϊσίου του αγιορείτου
Η ψηφιοποίηση του χειρογράφου έγινε από το γραφείο κατά των αιρέσεων της Ιεράς Μητρόπολης Πάφου, σεβόμενοι το πρωτότυπο κείμενο ως έχει, ακόμα και σε τυχόν ορθογραφικά λάθη.
“Σημεία τῶν καιρῶν”
Μετὰ ἀπὸ τὴν μπόρα τὴν δαιμονική,
θὰ ἔλθῃ ἡ λιακάδα ἡ Θεϊκή.
Πίσω ἀπό τό κοσμικό πνεύμα τῆς σημερινῆς “ἐλευθερίας” τῆς ἐλείψης σεβασμοῦ στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, στούς μεγαλυτέρους, γονείς καί διδασκάλους, ποὺ ἔχουν φόβο Θεοῦ, κρύβεται ἡ πνευματικὴ σκλαβιά, τὸ ἄγχος, καὶ ἡ ἀναρχία, ποὺ ὁδηγοῦν τὸν κόσμο στό ἀδιέξοδο, στήν ψυχική καί σωματική καταστροφή.
Πίσω λοιπόν καί ἀπό τό τέλειο σύστημα “κάρτας ἐξυπηρετήσεως” ἀσφαλείας κομπιούτερ, κρύβεται ἡ παγκόσμια δικτατορία, ἡ σκλαβιὰ τοῦ ἀντιχρίστου. “Ἀποκ. Ἰωάννου κεφ. ιγ’ 16 “ινα δώσουσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν, καὶ ἵνα μὴ τις δύναται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ. Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου· ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστὶ καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξς” = 666.
Ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας ὁ Καισαρείας γράφει τά ἐξείς: “Περὶ τοῦ μιαροῦ ὀνόματος τοῦ ἀντιχρίστου. Καὶ τὴν μέν ἀκρίβειαν τῆς ψήφου, ὡς καί τά λοιπά τά περὶ αὐτοῦ γεγραμμένα, ὁ χρόνος ἀποκαλύψει καὶ ἡ πείρα τοῖς νήφουσιν·…… ἀλλ’ οὐκ εὐδόκησεν ἡ θεία χάρις ἐν θεία βίβλῳ τό τοῦ λυμεῶνος ὄνομα γραφήναι· ὡς ἐν γυμνασίας δὲ λόγῳ πολλὰ ἐστὶν εὑρεῖν.…”
Ἁγίου Ἀνδρέου Καισαρείας, ἐξήγησις εἰς τήν Ἰωάννου Ἀποκ, σελ. 341-42, κεφ. ΛΗ.
Τὸ παράδοξο ὅμως, καί πολλοὶ πνευματικοὶ ἄνθρωποι, ἐκτὸς ποῦ δείνουν δικές των ἐρμηνείες, φοβάνται καί αὐτοί τόν κοσμικό φόβο τοῦ φακελλώματος, ἐνῶ ἔπρεπε νὰ ἀνησυχοῦν πνευματικὰ, καί νά βοηθήσουν τοὺς Χριστιανοὺς μέ τήν καλή ἀνησυχία, καί νά τούς τονώνουν στήν πίστη, νά νιώθουν θεϊκή παρηγοριᾶ.
Ἀπορῶ! δέν τούς προβληματίζουν ὅλα αυτὰ τα γεγονότα; γιατί δὲν βάζουν ἔστω ἕνα ἑρωτηματικό γιὰ τῆς ἐρμηνείες τοῦ μυαλοῦ τους; Κι’ἄν ἐπιβοηθοῦν τόν ἀντίχριστο για τό σφράγισμα, πῶς παρασύρουν καί ἄλλες ψυχές στήν ἀπώλεια; Αὐτό εννοεῖ· “…τό ἀποπλανᾶν, εἰ δυνατὸν, καί τούς ἐκλεκτούς”. Μᾶρκ. ιγ’.
Θά πλανεθοῦν, αὐτοὶ ποῦ τά ἐρμηνεύουν μέ τό μυαλὸ. Κι’ ἐνῶ τά σημεία φαίνωνται ξεκάθαρα· “τό θηρίο” στής Βρυξέλλες μέ τό 666 ἔχει σχεδόν ρουφίξει ὄλα τά κράτη στό κομπιοῦτερ. Ἡ κάρτα, ἡ ταυτότητα, “ἡ εἰσαγωγή τοῦ σφραγίσματος” τί φανερώνουν; Δυστυχῶς, τό ράδιο μόνο παρακολουθοῦμε τί καιρό θὰ ἔχουμε.
Τί θά μᾶς πῆ ὁ Χριστός; “ὑποκριταί, τό μέν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν, τά δέ σημεῖα τῶν καιρῶν οὐ δύνασθε γνῶναι;” Ματθ. κεφ. β 5.
Μετά λοιπόν ἀπό τήν κάρτα, καί τήν ταυτότητα, “τό φακέλλωμα”, γιά νά προχωρίσουν πονηρά στό σφράγισμα, θά λένε συνεχεια στήν τηλεόραση, ὅτι πήρε κάποιος τὴν κάρτα τοῦ δείνα, καὶ τοῦ σήκοσε τά χρήματα ἀπό τήν τράπεζα.
Ἀπὸ τήν ἄλλη μεριᾶ, θά διαφημίζουν “τό τὲλειο σύστημα”· τό σφράγισμα στο χέρι ἢ στό μέτωπο μέ ἀκτίνες λέϊζερ, πού δέν θά διακρίνεται ἐξωτερικά, μέ τό 666, τό ὅνομα τοῦ ἀντιχρίστου.
Δυστυχῶς, καί πάλι “ὁρισμένοι γνωστικοί” θά φασκιώνουν τά πνευματικά τους τέκνα, σάν τά μωρά, δῆθεν γιά νά μήν στενοχωροῦνται· «δέν πιράζει αὐτό, δέν εἶναι τίποτα, ἀρκεί ἐσωτερικὰ νά πιστεύετε!”. Κι’ ἐνῶ βλέπουμε τόν ἀπόσ. Πέτρο ποῦ ἐξωτερικά ἀρνήθηκε τὸν Χριστό, καί ἦτο ἄρνησις, αὐτοὶ ἀρνοῦνται τό Ἅγιο σφράγισμα τοῦ Χριστοῦ ποῦ τούς δόθηκε στό Ἅγιο Βάπτισμα: “Σφραγῖς δωρεᾶς Πνεύματος Ἁγίου” μέ τό νὰ δέχονται τήν σφραγῖδα τοῦ ἀντιχρίστου, λένε καί ὅτι ἔχουν μέσα τους τὸν Χριστό!!
Τέτοια δυστυχῶς λογικῆ, εἶχαν καί ὁρισμένοι “γνωστικοί” στά χρόνια
τῶν Ἁγίων Μαρτύρων, ποῦ προσπαθοῦσαν νά μεταστρέψουν τούς ὑποψήφιους
μάρτυρας, ὅπως ἀναφέρει ὁ Μέγας Βασίλειος στὸν λόγο του στὸν Μάρτυρα
Γόρδιο: “…πολλοὶ παραλογιζόντουσαν, προσπαθώντας νά πείσουν τὸν Μάρτυρα
νά ἀρνηθῆ μόνo μέ τα λόγια, καί νά κρατήσῃ τήν πίστη μέ τήν ψυχή, τήν
ἐσωτερικὴ διάθεση, γιατί ὁ Θεὸς δέν δίνει προσοχῆ στήν γλῶσσα ἀλλά στήν
διάθεση. Ὁ Μάρτυς ὅμως Γόρδιος, ἦταν ἄκαμπτος καί ἀπεκρίθηκε·
“οὐκ
ἀνέχεται τι γλῶσσα κτισθεῖσα παρά Χριστοῦ φθέγξασθαι τι κατά τοῦ
Κτίσαντος….. μή πλανᾶσθε, Θεός οὐ μυκτηρίζεται ἐκ τοῦ στόματος ἡμᾶς τοῦ
ἡμετέρου κρίνει, ἐκ τῶν λόγων δικαιοῖ, καί ἐκ τῶν λόγων καταδικάζει”.
Ἐπίσης ἐπί Δεκίου, μέ διάταγμα ζητοῦσε νά ὁμολογήσουν τήν θρησκεία τῶν εἰδωλολατρῶν, καί ὅσοι Χριστιανοὶ δήλωναν, καί θυσίαζαν στά εἴδωλα, ἔπαιρναν πιστοποιητικο, καί γλύτωναν τό Μαρτύριο. Ὄχι μόνον αὐτοί ἦταν ἀρνητές τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί ἐκεῖνοι ὁποὺ ἔδειναν χρήματα στούς εἰδωλολὰτρας στὴν ἐπιτροπή, καί ἔπαιρναν τό πιστοποιητικό, χωρίς νὰ ἀρνηθούν, οἱ ὁνομαζόμενοι “λιβελλοφόροι” καί αὐτοὺς ἡ Ἐκκλησία μας τούς θεώρησε ἀποστάτας – πεπτωκότας.
Κι’ ἐνῶ λοιπὸν ἔχουμε τὸσα πολλὰ παραδείγματα, ὅπως καί τοῦ γενομένου θαύματος τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου, ποῦ ἑορτάζουμαι κάθε ἔτος, τό Σάββατο τῆς Α’ ἐβδομάδος τῶν Νηστειῶν· “Ἰουλιανός ὁ παραβάτης, γινώσκων ὅτι οἱ Χριστιανοὶ καθαίρονται μᾶλλον διὰ νηστείας τήν πρώτη ἐβδομάδα καλοῦμεν, ἡβουλήθη ἵνα τότε μάλιστα μολύνῃ αὐτούς· διὸ καὶ προσέταξε κρυφίως ἵνα τεθῶσιν εἰς τὴν ἀγοράν κατ᾽ ἐκείνας τάς ἡμέρας βρώματα μεμιασμένα ἐκ τῶν αἱμάτων τῶν εἰδωλικῶν θυσιῶν. Ἀλλὰ νεύσει θεία ἐπεφανείς καθ ὑπνον ὁ Μάρτυς Θεόδωρος εἰς τόν τότε ἁρχιεπίσκοπον Κων/πόλεως Εὐδόξιον καὶ φανερώσας τό πρὰγμα παρὴγγειλεν αὐτῶ ἵνα συγκαλὲση τούς πιστούς εὐθύς τό πρωΐ τῆς Δευτέρας καὶ ἐμποδίση αὐτοῖς τῶν βρωμάτων ἐκείνων τὴν χρῆσιν, τήν ἔλλειψιν τῆς ἀναγκαίας τροφῆς ἀναπληρώσῃ ἐκ τοῦ προχείρου διά κολλύβων…… Τοιουτοτρόπος ὁ μὲν σκοπός τοῦ παραβάτου ἐματαιώθη· ὁ δέ εὐσεβής Λαός, διαφυλαχθεὶς ἀμόλυντος..” Ὠρολὸγιον τό Μέγα, σελ. 446…
Τό νά ἀπέχουμαι ἀπὸ τά εἰδωλόθυτα, εἶναι κανὸν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Πράξ Ἀποσ. κεφ. 6 ε´……. “Συνήχθησαν δέ οἱ ἁπόστολοι καί οἱ πρεσβύτεροι…….” ἀπέχεσθαι εἰδωλοθύτων καί αἵματος καί πνικτοῦ καί πορνείας·….”.
Παρ’ ὅλα λοιπόν αὐτὰ ποῦ ἀνέφερα, ἀκούει κανείς ἕνα σορό δυστυχῶς ἀνοησίες τοῦ μυαλοῦ, ἀπό ὁρισμὲνους σημερινούς “Γνωστικούς”, ὁ ἕνας νὰ λέει· “ἐγὼ θά δεχθῶ τήν ταυτότητα μὲ τό 666, θά βάλω καί ἕνα Σταυρὸ”, κὶ ὁ ἄλλος νά λέει· “ἐγὼ θά δεχθῶ τό σφρὰγισμα στό κεφάλι μέ τό 666 καί θά κάνω κι’ ἕνα Σταυρό στό κεφάλι….” καί ἕνα σορό ὅμοιες ἀνοησίες, ποῦ νομίζουν ὄτι θά ἁγιασθοῦν μέ αὐτόν τὸν τρόπο, ἐνῶ αὐτά εἶναι πλᾶνες.
Μόνον αὐτὰ που δέχονται ἁγιασμὸ, αὐτὰ μόνον ἁγιάζονται. Ὅπως· τὸ νερό, δέχετε ἁγιασμό, καὶ γίνεται Ἁγιασμός. τὰ οὔρα δέν δέχονται ἁγιασμό. Ἡ πέτρα, μέ θαῦμα γίνεται ψωμί. Ἡ ἀκαθαρσία, δέν δέχεται ἁγιασμὸ. Ἑπομένως, ὁ διάβολος, ὁ ἀντίχριστος, ὅταν εἶναι στήν ταυτότητά μας, ἢ στό χέρι, ἢ στό κεφάλι μας, μέ τό σύμβολό του, δέν ἁγιάζονται, μέ τό νά βάλουμε καί ἕνα Σταυρό.
Ἔχουμε τήν δύναμη τοῦ τιμίου Σταυροῦ, τοῦ Ἁγίου Συμβόλου, τήν θείαν χάρη τοῦ Χριστοῦ, μὸνον ὄταν ἀρκούμεθα στό Ἅγιο Σφράγισμα τοῦ Βαπτίσματος, ποῦ ἀπαρνούμεθα τόν σατανά, καί συντασσώμεθα στόν Χριστό, καί δεχόμεθα τό Ἅγιο Σφράγισμα· “Σφραγὶς δωρεᾶς Πνεύματος Ἁγίου”.
Ὁ Χριστὸς νὰ μᾶς δίνη
καλή φώτιση. Ἀμήν.
Ἅγιον Ὄρος Κουτλουμουσιανὸ κελλί
“Παναγούδα” Σαββάτο Α’ Νηστειῶν 1987.
Μέ πολύ πόνο καί ἀγάπη Χριστοῦ,
Μοναχὸς Παΐσιος
Με εν Χριστώ αγάπη
εκ του Γραφείου κατά των αιρέσεων
της Ιεράς Μητροπόλεως Πάφου
