ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΥ
ΓΝΩΡΙΖΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΤΗΝ ΠΑΣΑ ΣΩΤΗΡΙΩΔΗ ΑΛΗΘΕΙΑ
Ή ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ;
ΠΟΙΑ Η ΟΡΘΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΙΜ. 4:18;
ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΤΟ ΕΠΙΚΑΛΟΥΝΤΑΙ
ΕΦΟΣΟΝ ΑΥΤΟ ΕΚΠΛΗΡΩΘΗΚΕ ΤΗΝ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ’70;
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, το συγκεκριμένο άρθρο, όπως και τα επόμενα που θα ακολουθήσουν, είναι η συνέχεια του διαλόγου που προσφάτως διεξήχθη μεταξύ εκπροσώπου του Αντιαιρετικού Γραφείου της Ιεράς Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου, κι εκπροσώπου των λεγομένων Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ακολουθεί η απάντηση μας εις τον αγαπητό πρεσβύτερο των Μαρτύρων του Ιεχωβά, κ.Βασίλη.
Αγαπητέ κ.Βασίλη
Πόσες φορές εσύ ή και οποιοσδήποτε ακόλουθος τού «αυθεντικού προφήτου τής γενεάς μας» και «αληθινού εκπροσώπου τού Ιεχωβά» (Σκοπιά 01.06.1973, σελ.342) έχετε διαβάσει ή ακούσει από την Οργάνωση να επικαλείται το γνωστό πλέον εδάφιο τών Παροιμιών, ότι «ο δρόμος τών δικαίων είναι σαν το λαμπρό φως που γίνεται όλο και πιο φωτεινό ώσπου να γίνει τέλεια η ημέρα» (Παροιμ. 4:18 Μ.Ν.Κ.η υπογράμμιση δική μας) προκειμένου να δικαιολογήσει τις αλλεπάλληλες κι επαναλαμβανόμενες αλλαγές και τροποποιήσεις εις τα πιστεύω και τις διδασκαλίες της; Μάλλον αρκετές φορές.
Πόσοι όμως έχετε ασχοληθεί κι εμβαθύνει εις την πραγματική σημασία τού εν λόγω εδαφίου; Αναφέρει όντως το χωρίο, αυτά για τα οποία η Οργάνωση το επικαλείται; Κάνει λόγο πράγματι το εδάφιο περί σταδιακής αποκαλύψεως νέων (δογματικών) αληθειών ή «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» το έχει κατακρεουργήσει ερμηνευτικά;
Εις εν λόγω εδάφιο γίνεται λόγος περί τής οδού τών δικαίων, ενώ προηγουμένως ο συγγραφέας τών Παροιμιών κάνει λόγο περί τής οδού τών ασεβών και πονηρών ανθρώπων συμβουλεύοντας τα εξής: «Μη εισέλθεις εις την τρίβον τών ασεβών, και μη υπάγεις εις την οδόν τών πονηρών. Απόφευγε αυτήν, μη περάσεις δι’ αυτής, έκκλινον απ’ αυτής, και διάβα. Διότι αυτοί (ασεβείς και πονηροί) δεν κοιμώνται, εάν δεν κακοποιήσωσι· και ο ύπνος αυτών αφαιρείται, εάν δεν υποσκελίσωσιν· επειδή τρώγουσιν άρτον ασεβείας, και πίνουσιν οίνον δυναστείας» (στ.14-17).
Με λίγα λόγια, ο συγγραφέας τών Παροιμιών, μάς προτρέπει να μην μιμηθούμε και να απέχουμε από την ΟΔΟ και τις ΠΡΑΞΕΙΣ, δηλ. από τον ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ τών ασεβών και πονηρών ανθρώπων, διότι αυτοί «δεν κοιμώνται, εάν δεν κακοποιήσωσι· και ο ύπνος αυτών αφαιρείται, εάν δεν υποσκελίσωσιν· επειδή τρώγουσιν άρτον ασεβείας, και πίνουσιν οίνον δυναστείας». Ότι δε «οδός» σημαίνει «τρόπος ζωής»,«πράξεις/έργα» αυτό είναι εμφανές από τα παρακάτω εδάφια.
«Η ανομία τού οίκου Ισραήλ και Ιούδα υπερμεγαλύνθη σφόδρα, και η γη είναι πλήρης αιμάτων, και η πόλις πλήρης διαφθοράς… κατά τής κεφαλής αυτών θέλω ανταποδώσει τας οδούς αυτών» (Ιεζ. 9:9-10) Δηλαδή ο Θεός εδώ υπονοεί, ότι η ασεβής ζωή τών Ιουδαίων (δηλ. οι οδοί τους) θα είναι η αιτία τού θανάτου τους.
«Και αυτοί (οι πατέρες) εστράφησαν και είπον ‘Καθώς ο Κύριος τών δυνάμεων εβουλεύθη να κάμη εις ημάς, κατά τας ΟΔΟΥΣ ημών, και κατά τας ΠΡΑΞΕΙΣ ημών, ούτως έκαμεν εις ημάς’». (Ζαχ. 1:6) Εις το ανωτέρω εδάφιο βλέπουμε ΞΕΚΑΘΑΡΑ και με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, «οδοί» και «πράξεις» σημαίνουν ΤΟ ΙΔΙΟ ακριβώς πράγμα γι’ αυτό και παραλληλίζονται συνωνυμικώς!
«Και έπραξε πονηρά (ο Ναδάβ) ενώπιον τού Κυρίου, και περιεπάτησεν εις ΤΗΝ ΟΔΟΝ τού πατρός αυτού, και εις την αμαρτίαν αυτού, δια τής οποίας έκαμε τον Ισραήλ να αμαρτήσει» (Α΄ Βασ. 15:26 πρβλ. στίχ.34 και 16:2-4, 19, 25-26) Δηλαδή ο Ναδάβ έζησε συμφώνως προς «την οδόν», δηλ. προς την αμαρτωλή ζωή τού πατρός αυτού!
«Η ΟΔΟΣ τού διεφθαρμένου ανθρώπου είναι σκολιά· τού δε καθαρού ΤΟ ΕΡΓΟΝ είναι ευθές». (Παροι. 21:8) Εις το ανωτέρω εδάφιο γίνεται λόγος περί τών έργων δύο κατηγοριών ανθρώπων, τών διεφθαρμένων και τών καθαρών. Για μεν τούς πρώτους τα έργα χαρακτηρίζονται ως σκολιά για δε τούς δευτέρους ευθέα. Μάλιστα ο συγγραφέας αντί να επαναλάβει ΔΥΟ φορές την λέξη «οδός» (ΚΑΙ για τούς διεφθαρμένους ΚΑΙ για τούς καθαρούς), παρατηρούμε ότι για τούς καθαρούς την λέξη «οδός» την έχει αντικαταστήσει με την λέξη «έργον», κι αυτό χάριν εναλλαγής και ποικιλίας! Άλλωστετο να λένε οι Εβραϊοι το ίδιο πράγμα με διαφορετικές λέξεις, αυτό είναι φαινόμενο που συναντάται ΑΠΕΙΡΕΣ φορές εις τα Ιερά κείμενα τής Γραφής!
«Ούτω λαμψάτω ΤΟ ΦΩΣ υμών έμπροσθεν τών ανθρώπων, όπως ίδωσιν υμών ΤΑ ΚΑΛΑ ΕΡΓΑ και δοξάσωσι τον Πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς». (Ματθ. 5:16) Εις το συγκεκριμένο εδάφιο ο Χριστός θα έπρεπε κανονικά να πει «όπως ίδωσιν υμών το λαμπερό φως» εφόσον προηγουμένως κάνει λόγο περί τού φωτός τών μαθητών Του. Χάρις όμως εναλλαγής και ποικιλίας αντί για «φως» ο Ιησούς κάνει λόγο για «τα καλά έργα» εφόσον αμφότερες οι λέξεις σημαίνουν ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΡΑΓΜΑ!
Παραθέτοντας λοιπόν τα ανωτέρω εδάφια απεδείξαμε ότι οι λέξεις «οδός – ζωή – καλά έργα» είναι συνώνυμες, οπότε το υπό έρευνα εδάφιο (Παροιμ. 4:18) δεν κάνει λόγο για ΔΟΓΜΑΤΙΚΕΣ αλήθειες τής Πίστεως, αλλά για την ΟΔΟ, δηλαδή την ΖΩΗ ή αλλιώς τα ΚΑΛΑ ΕΡΓΑ τών δικαίων ανθρώπων.
Επίσης κ.Βασίλη εις την απάντησή σου, και προκειμένου να δικαιολογήσεις τής Σκοπιάς τις αλλεπάλληλες αλλαγές εις τις διδασκαλίες της, επικαλέστηκες και το εδάφιο Α΄ Κορ. 13:12 όπου γίνεται λόγος για «το τέλειον» και για την «εν μέρει» γνώση που υφίσταται πριν να έλθει το τέλειον! Εάν διαβάσεις προσεκτικά το Παροιμ. 4:18 θα διαπιστώσεις ότι ΚΑΙ ΕΚΕΙ γίνεται λόγος για «τελεία ημέρα»! Το φως δηλαδή λάμπει «επί μάλλον και μάλλον ΕΩΣ ΟΥ γίνη τελεία ημέρα». Οπότε εάν εμείς τώρα βρούμε πότε η ημέρα έγινε τελεία καταλαβαίνουμε, ότι πλέον ΔΕΝ υφίσταται λόγος προς περισσότερον φως.
Γνωρίζετε, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, ότι αυτή η τελειότητα, κατά ΤΟΝ ΙΔΙΟ τον «πιστό και φρόνιμο δούλο» έλαβε χώρα, συνέβη, κατά την δεκαετία τού 1970; Δεν το λέμε εμείς, αλλά το διακηρύττει Η ΙΔΙΑ η Οργάνωση σε συγκεκριμένη Σκοπιά πουπαραθέτουμε και την οποίαν ΟΥΔΕΠΟΤΕ θα σάς υποδείξουν! Είμαστε δε σίγουροι ότι πολλοί εξ υμών ΑΥΤΗΝ την Σκοπιά την διαβάζετε για ΠΡΩΤΗ φορά!
«‘Η τελειοποίησις των αγίων’ έχει προοδεύσει στο πέρασμα των ετών. Επειδή το φως της κατανοήσεως λάμπει ολοένα περισσότερο, οι παλιές ιδέες έχουν αντικατασταθή. Τώρα, στη δεκαετία του 1970, μπορεί αληθινά να λεχθή ότι ‘η ημέρα έγινε τελεία’ μεταξύ του λαού του Ιεχωβά και ότι η εκκλησία είναι ‘τελεία’» (Σκοπιά 01.10.1976,σελ.592, παρ.4, η υπογράμμιση δική μας).
Εάν οποιοσδήποτε εξ υμών αμφιβάλλει για την εγκυρότητα τής ανωτέρω παραπομπής δεν έχει παρά να απευθυνθεί εις οποιανδήποτε βιβλιοθήκη συναθροίσεως (ή ακόμη και στο CD «Βιβλιοθήκη Σκοπιάς»), να βρει τον συγκεκριμένο τόμο και να διασταυρώσει το κείμενο που παραθέσαμε με τις αυθεντικές εκδόσεις τής Οργανώσεως.
Οπότε, αγαπητοί ακόλουθοι τού «αυθεντικού προφήτου τής γενεάς μας» και «αληθινού εκπροσώπου τού Ιεχωβά» (Σκοπιά 01.06.1973, σελ.342), εφόσον η ημέρα (και ταυτοχρόνως και η εκκλησία) έγινε τελεία, γεννώνται αυτομάτως τα εξής ερωτήματα:
1) Γιατί η Οργάνωση συνεχίζει, ακόμη και σήμερα, να αλλάζει και να τροποποιεί τις διδασκαλίες της επικαλούμενη το συγκεκριμένο εδάφιο, εφόσον αυτό εκπληρώθηκε κατά την δεκαετία τού 1970;
2) Γιατί δηλαδή άλλαξε διδασκαλία ως προς την χρονική εκπλήρωση τής κρίσεως τών «προβάτων και τών εριφίων» εις την παραβολή τού κατά Ματθ. 25:31-46 κάτι που εκήρυττε ως ΔΗΘΕΝ υπό τού Θεού «τροφή εν καιρώ» για πολλές έως τώρα δεκαετίες; (Σκοπιά, 15.10.1995, σελ.22-23, παρ.22-25)
3) Γιατί επίσης άλλαξε διδασκαλία (και μάλιστα ΤΡΕΙΣ φορές) περί τής «γενεάς ταύτης» τού 1914, διδασκαλία που εκήρυττε ως ΔΗΘΕΝ υπό τού Θεού «τροφή εν καιρώ» επί πολλές δεκαετίες; (Σκοπιά, 01.11.1995, σελ.19-21, παρ.8-20 (ως πονηρή γενεά τής ανθρωπότητος), Σκοπιά, 15.04.2010, σελ.10, παρ.14 (ως διασταυρούμενηγενεά) και Σκοπιά, 15.01.2014, σελ.31, παρ.15-16 (ως δύο ομάδες χρισμένων)
4) Γιατί προσφάτως άλλαξε διδασκαλία ως προς το ότι «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» έχει ΔΥΟ τελικά ξεχωριστούς διορισμούς και όχι ΕΝΑΝ, όπως εκήρυττε ως ΔΗΘΕΝ υπό τού Θεού «τροφή εν καιρώ» επί πολλές έως τώρα δεκαετίες; (Σκοπιά, 15.07.2013,σελ.22, παρ.11)
5) Γιατί προσφάτως άλλαξε και πάλι διδασκαλία ως προς το ότι «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» ΔΕΝ αποτελείται τελικά από ΟΛΟΥΣ τούς χρισμένους πιστούς (όπως εκήρυττε ως ΔΗΘΕΝ υπό τού Θεού «τροφή εν καιρώ» επί πολλές έως τώρα δεκαετίες), αλλά ΜΟΝΟΝ από τούς αποτελούντες το Κυβερνών Σώμα; (Σκοπιά, 15.07.2013, σελ.22,παρ.10)
6) Γιατί προσφάτως άλλαξε επίσης διδασκαλία ως προς το ότι «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» ΔΕΝ διορίστηκε τελικά επί ΟΛΩΝ τών υπαρχόντων τού Χριστού το 1919 (όπως εκήρυττε ως ΔΗΘΕΝ υπό τού Θεού «τροφή εν καιρώ» επί πολλές έως τώρα δεκαετίες), αλλά ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ (κατά την διάρκεια τής μεγάλης θλίψεως) να διοριστεί επί ΟΛΩΝ τών υπαρχόντων τού Χριστού; (Σκοπιά, 15.07.2013, σελ.24, παρ.16)
Αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, δεν διακρίνετε μία ΚΡΑΥΓΑΛΕΑ αντίφαση μεταξύ τού «φωτός» που διοχετεύει «ο αγωγός τού Θεού» στην προαναφερθείσα Σκοπιά 01.10.1976, σελ.592, παρ.4 (ως προς την επιβεβαίωση τής εκπλήρωσης τού εδαφίου Παροιμ. 4:18) και τού «νέου φωτός», που παρουσιάζεται ως ΔΗΘΕΝ υπό τού Θεού «τροφή εν καιρώ», στις μεταγενέστερες από την δεκαετία τού 1970 έως και τις πιο πρόσφατες Σκοπιές;
Επίσης, ΑΚΟΜΗ ΕΝΑΣ λόγος που είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ το Παροιμ. 4:18 να εννοεί σταδιακή αποκάλυψη δογματικών αληθειών, είναι ένα εδάφιο από την Επιστολή τού Ιούδα που λέει τα εξής: «επαγωνίζεσθαι τή άπαξ παραδοθείση τοίς αγίοις πίστει» (στ.3). Δηλαδή, αγαπητέ κ.Βασίλη, οι δογματικές και σωτηριώδεις αλήθειες τής Πίστεως, αυτά δηλαδή που πρέπει να γνωρίζει κάθε πιστός προκειμένου να έχει ελπίδα και προϋποθέσεις σωτηρίας, έχουν ΗΔΗ παραδοθεί και είναι γνωστά εις την Εκκλησία ΗΔΗ από τον πρώτο αιώνα! Κι εφόσον έχουν ΗΔΗ παραδοθεί τότε
ΟΥΔΕΙΣ λόγος υφίσταται προς σταδιακήν αποκάλυψιν ή ανακάλυψιν
σωτηριωδών αληθειών από οποιονδήποτε «πιστόν και φρόνιμο δούλον»!
Κλείνοντας, αγαπητέ κ.Βασίλη, θα σχολιάσουμε και την φράση που
έγραψες προκειμένου να δικαιολογήσεις την Οργάνωση και τις συχνότατες
αλλαγές εις τις διδασκαλίες της: «Οι αληθινοί Χριστιανοί είναι ατελείς και συνεχίζουν να μαθαίνουν».
Αυτό λοιπόν που έγραψες μπορεί να έχει κάποια δόση αληθείας, αλλά αφορά ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΑ ΜΟΝΟΝ ΑΤΟΜΑ και ΟΧΙ την Εκκλησία ως Σώμα Χριστού. Διότι η Εκκλησία Χριστού, ως σύνολο τών βεβαπτισμένων πιστών, ΔΕΝ ΠΛΑΝΑΤΑΙ, ΟΥΤΕ ΚΑΤΑΛΥΕΤΑΙ, ΟΥΤΕ ΑΠΟΣΤΑΤΕΙ, (όπως κηρύττουν πολλοί αιρετικοί ότι ΔΗΘΕΝ συνέβη με την Εκκλησία), διότι το ίδιο το αψευδές στόμα τού Ιησού διαβεβαίωσε, ότι «και πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής» (Ματθ. 16:18), κι επίσης διαβεβαίωσε, ότι έχει το αλάθητο εφόσον οδηγείται υπό τού Πνεύματος τού Αγίου «εις πάσαν την αλήθειαν» (Ιωάν. 16:13), ότι η αλήθεια μένει ΑΙΩΝΙΩΣ εις την Εκκλησία (και όχι εις τις πλάνες και τις αιρέσεις) «δια την αλήθειαν την μένουσαν εν ημίν, και μεθ’ ημών έσται ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΙΩΝΑ» (Β΄ Ιωάν. στ.2) κι επειδή η αλήθεια μένει ΠΑΝΤΑ ΕΝΤΟΣ τής Εκκλησίας, γι’ αυτόν τον λόγο και είναι ο μόνος ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΣ ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ τών ιερών κειμένων, εφόσον είναι «στύλος και εδραίωμα τής αληθείας» (Α΄ Τιμ. 3:15) !!!
Μεμονωμένα άτομα δύνανται να πλανηθούν, όπως διαβεβαιώνει και ο Απόστολος Παύλος («και ΕΞ ΥΜΩΝ αυτών αναστήσονται άνδρες λαλούντες διεστραμμένα Πράξ.20:30») ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΩΣ ΣΥΝΟΛΟ ΚΑΙ ΩΣ ΣΩΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥ!
ΕΠΙΛΟΓΟΣ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Εις
την παρούσα μελέτη μας αναλύσαμε λεπτομερώς την «καραμέλα» τής Εταιρίας
Σκοπιά, δηλ. το εδάφιο Παροιμ. 4:18, το οποίο η Οργάνωση
παρερμηνεύοντάς την ορθή έννοιά του, το ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΕΤΑΙ προκειμένου να
περνάει «ΑΝΩΔΥΝΑ» εις τούς ακολούθους της, τις πάσης φύσεως αλλαγές,
τροποποιήσεις, μεταβολές εις τις διάφορες διδασκαλίες της!
Προσφέραμε την ορθή ερμηνεία του και απεδείξαμε, ότι η εξήγηση τής Οργανώσεως ΟΥΔΕΜΙΑΝ ΣΧΕΣΗ έχει με το τι πραγματικά αναφέρει το εν λόγω εδάφιο.
Δείξαμε Αγιογραφικώς τί ακριβώς είναι αυτό που η Γραφή αναφέρει ως «Εκκλησία Χριστού» κι εξηγήσαμε, ότι ορισμένα μέλη αυτής τής Εκκλησίας ενδέχεται ΑΤΟΜΙΚΑ και ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΑ να πλανηθούν, αλλά ως ΣΥΝΟΛΟ, δηλαδή ως ΣΩΜΑ Χριστού, αυτό καθίσταται ΑΔΥΝΑΤΟΝ, εφόσον αυτό το Σώμα έχει κεφαλή τον Χριστό (Κολασ. 1:18), ΟΥΔΕΠΟΤΕ καταλύεται/πλανάται/αποστατεί (Ματθ. 16:18), ΕΝΑΥΤΩ κατοικεί ΑΙΩΝΙΩΣ η σωτηριώδη αλήθεια τής Πίστεως (Β΄ Ιωάν. στ.2) και επίσης ΑΙΩΝΙΩΣ το Άγιον Πνεύμα (Ιωάν. 14:16) γι’ αυτό και το οδηγεί ΕΙΣ ΠΑΣΑΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ (Ιωάν. 16:13) !!!
