Α. (Προφήτου Δανιήλ)«...καὶ ἰδοὺ τράγος Αἰγῶν, ἤρχετο ἀπὸ λιβός ἐπὶ προσώπου πάσης τῆς γῆς καὶ οὐκ ἦν ἀπτόμενος τῆς γῆς...καὶ ἦλθεν ἔως τοῦ κριοῦ τοῦ τὰ κέρατα ἔχοντος καὶ ἔδραμε πρὸς αὐτὸν ἐν ὁρμῇ τῆς ἰσχύος αὐτοῦ...καὶ ἐξηγριάνθη πρὸς αὐτὸν καὶ ἔπεσεν τὸν κριὸν καὶ συνέτριψεν ἀμφότερα τὰ κέρατα αὐτοῦ...καὶ ἐριψεν αὐτὸν ἐπὶ τὴν γῆν καὶσυνεπάτησεν αὐτὸν καὶ οὐκ ἦν ὁ ἐξαιρούμενος αὐτὸν ἐκ τῶν χειρῶν αὐτοῦ...Ὁ Κριὸς ὁ ἔχων τὰ κέρατα, βασιλεύς Μήδων καὶ Περσῶν, ὁ Τράγος τῶν Αίγῶν, Βασιλεύς Ἑλλήνων...»Βασιλεύς Ἑλλήνων λοιπόν, Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδών !Σύμφωνα μὲ τὸν Ἐβραῖο ἱστορικὸ Ἰώσηπο, ὅταν ὁ Ἀλέξανδρος ἦταν στὸ Δῖον, λίγο πρὶν ξεκινήσει τὴν ἐκστρατεία του κατὰ τῶν Περσῶν ἀπὸ τὴν Ἀμφίπολη, εἶχε Θεοπτία, εἶδε τὸ πρόσωπο τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ ποὺ τὸν παρότρυνε νὰ μὴν καθυστερήσῃ τὴν ἐκστρατεία του καὶ πὼς Ἐκεῖνος θὰ εἶναι πάντα στὸ πλευρό του.Καὶ ἀγαπήθηκε ὁ Ἀλέξανδρος καὶ δὲν νικήθηκε ποτὲ καὶ διέδωσε τὸ ἑλληνικὸ πνεῦμα καὶ τὴν γλῶσσα ποὺ γραφτήκανε τὰ Εὐαγγέλια.
Καὶ στὸ Δῖον εἶναι θαμμένος, κοντὰ στὴν Παναγία τὴν Κονταριώτισσα, καὶ ἄς ψάχνουν ἄλλοι ἀλλοῦ.
Β. ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑΣημεῖον μέγα φανερώθηκε στὸν οὐρανό καὶ «ὡς ὁ Παῦλος, οὐρανόθεν τὴν κλήσην ἐδέξατο» ὁ ἅγιος καὶ μέγας Κων/νος. Καὶ νικᾶ καὶ κηρύττει ἀνεξηθρησκεία καὶ θρησκευτικὴ ἐλευθερία, καὶ καλεῖ τὴν Α' Οἰκουμενικὴ Σύνοδο καὶ μεταφέρει τὴν πρωτεύουσα τῆς 'Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας στὴν ἐπτάλοφο ἀρχαῖα ἐλληνικὴ πόλη Βυζάντιο ΚΑΙ ΙΔΟΥ ἡ Νέα Ῥώμη, ἡ Κων/νου Πόλις, ἡ Κωνσταντινούπολις, ἡ τῶν Ἑλλήνων Ῥωμαίων πολιτῶν, τῶν Ῥωμηῶν, ἡ μακροβιότερη τῶν αἰώνων Αύτοκρατορία !
Γ. Ὁ Καρλομάγνος, προσαρτᾶ μὲ συνεχεῖς πολέμους στὸ βασίλειο τῶν Φράγκων ὅλη σχεδὸν τὴν Δ. Εὐρώπη τοποθετεῖ δικό του ἐπίσκοπο Ῥώμης καὶ «στέφεται» Αὐτοκράτωρ τῶν Ῥωμαίων τὸ 800 μ.Χ.Τὸ 1054, ἐπέρχεται ὀριστικὰ ἡ ῤῆξις ἀνάμεσα στὴν Δυτικὴ καὶ τὴν Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία, γνωστὴν ὡς Σχίσμα. Τὸ πρωτεῖον τοῦ Πάπα, τὸ φιλιόκβε καὶ ἄλλες κακοδοξίες τοῦ παπισμοῦ, τὸν καθιστοῦν πλάνη καὶ αἵρεση.Τὸ 1204, οἱ Φράγκοι καταλαμβάνουν τὴν Κων/πολη καὶ τὴν λεηλατοῦν γιὰ 50 χρόνια. Ὁ ἄγιος βασιλιᾶς μας Ἰωάννης Βατάτζης, μὲ ἔδρα τὴν Νίκαια, προετοιμάζει τὸ ἔδαφος μὲ τὶς στρατιωτικὲς καὶ πολιτικές του ἰκανότητες, γιὰ τὴν ἀνακατάλυψη τῆς Κων/πόλεως καὶ τῶν ἄλλων χαμένων ἐδαφῶν. Κοιμήθηκε μὲ τὸ ὄνειρο καὶ μαρμάρωσε. Καὶ μαρμαρωμένος στέκει άκόμα καὶ περιμένει ὁ ἅγιος βασιλιᾶς μας νὰ ἔρθῃ ἡ ὥρα καὶ ἡ στιγμὴ νὰ βγάλῃ τὸ σπαθί του ἀπ' τὸ θηκάρι, ποὺ θὰ σημάνῃ, τὴν ὁλοκληρωτική μας ἀπελευθέρωση !!
ΦΡΑΓΚΟΙ-ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ-ΑΒΑΡΟΙ-ΟΘΩΜΑΝΟΙ-ΛΟΓΙΩ ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙσφυροκοποῦν τὴν καρδιὰ τοῦ ἑλληνισμοῦ, ἀκαταπαύστως !!Δ. 1453 «οἱ Τοῦρκ' τὴν Πόλ' ἐπαίραν, ἐπαίραν τὸ βασιλοσκάμν' κι ἐλάεν ἡ Ἀφεντία»- «ἡ Ῥωμανία ἐπάρθεν»
«...Τὸ δὲ τὴν Πόλιν σοι δοῦναι, οὔτ' ἐμὸν ἔστιν οὔτ' ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν ταύτῃ. Κοινῇ γὰρ γνώμῃ πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν, καὶ οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν.»
«ὁ βασιλιᾶς μας σκοτώθηκε, δὲν παραδόθηκε»
Ε. 1821
Γιὰ πολλοστὴ φορὰ ξεσηκώνεται ὁ ἑλληνισμὸς γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστη
τὴν ἁγία καὶ τῆς πατρίδος τὴν ἐλευθερία, καὶ πετυχαίνει τὴν μερική του
ἀπελευθέρωση μὲ δάκρυα, αἷμα, θυσίες καὶ προδοσίες ξένων καὶ δικῶν.
Ζ. 1832, 27 Σεπτεμβρίου
«Ἀγαπημένε μας τρυφερὰ πατέρα. Μὲ τὸν θάνατό σου, σκοτείνιασαν ὅλα γύρω μας.Τὰ λουλούδια μαράθηκαν. Τὰ πουλιὰ σώπασαν.
Ὅλα βουβάθηκαν, ἀπὸ τὶς δικές μας παιδικὲς καὶ νεανικὲς κραυγές, ποὺ τὶς στέλνουμε στὸν οὐρανὸ μαζὶ μὲ τοὺς λυγμούς μας.
Ἐκείνοι ποὺ σὲ σκότωσαν, θὰ εἶναι καταραμένοι. Γιατὶ σκότωσαν τὴν ἐλπίδα μας. Σκότωσαν τὴν παρηγοριά μας.Τὴ δύναμη. Τὸ φῶς γιὰ ἕνα καλύτερο αὔριο. Γιατὶ σκότωσαν ἐσένα ἀγαπημένε μας Κυβερνήτη-πατέρα.»
Μὲ
δολοπλοκίες ἈγγλοΓάλλων ποὺ ὅπλισαν χέρι ἑλληνικό, στὶς 27 Σεπτεμβρίου
τοῦ 1832, ἡ ἐλπίδα νὰ ξαναστηθῇ τὸ Ῥωμαίϊκο, ἀναβλήθηκε.
ΣΤ.
200 σχεδὸν χρόνια τώρα, βαλλόμεθα ἀπὸ Ἀνατολὰς καὶ Δυσμὰς καὶ Βορρᾶ.
Βαλλόμεθα ΑΛΛΑ κυρίως ἀλλοτριωνόμεθα. Γινόμαστε ξένοι πρὸς τὸν φιλότιμο
καὶ ἔνθεο ἐαυτό μας. Ὑλισμός, πολιτικοκοινωνικὲς ἰδεολογίες, ψυχολογίες, ἀθεΐες, παγανισμοί, μᾶς θόλωσαν τὸ νοῦ, καὶ χάσαμε τὸν προσανατολισμό μας, καὶ τὸν θεϊκό μας προορισμό.
«Θὰ ἔρθῃ πρῶτα ἕνα ψευτορωμαίϊκο. μὴν τὸ πιστέψετε. θὰ φύγῃ πίσω»
μᾶς προετοίμασε ὁ ἅγιος Πατροκοσμᾶς γιὰ τὰ νέα δεινά, γιὰ τὴ νέα σκλαβιά μας.
ΜΑ μέσα στὸ σκοτάδι μας, ΦΩΤΙΕΣ ἀνάβουν, οἱ καρδιὲς τῶν ἡρώων ποὺ ποτὲ δὲν ξέχασαν τὴν ῥίζα καὶ τὸν προορισμό τους !!
Οἱ
ἥρωες τοῦ '21 - οἱ ἥρωες τοῦ '40 - οἱ ἥρωες τῆς Μακεδονίας - οἱ ἥρωες
τῆς Κύπρου - τοῦ Πόντου ἀντάρτες καὶ τῆς Βορείου Ἠπείρου παλλικάρια,
μὲ τὸ αἷμα τους μᾶς καλοῦν νὰ κρατήσουμε ἀναμμένο τὸν πόθο τῆς λευτεριᾶς καὶ τῆς προκοπῆς μας !!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΝΕ ΚΑΤΣΙΦΑ !!
5 χρόνια πέρασαν ἀπὸ τὴν δολοφονία σου ἀπὸ τὰ Ἀλβανικὰ σκυλιά, ὁ Θεός ἄς τοὺς ἐλεήσει.
Καμμιὰ
ἀμφιβολία δὲν ἔχουμε - τὸ ἰλαρό σου πρόσωπο μᾶς τὸ βεβαιώνει - πὼς
ἑνώθηκες μὲ τοὺς ἥρωες καὶ ἁγίους, καὶ πὼς λυπᾶστε καὶ χαίρεστε καὶ
τὰ λέτε ὅλοι μαζί : μὲ τὸν Μεγαλέξανδρο, μὲ τὸν Κων/νο Παλαιολόγο, μὲ
τὸν ἅγιο Ἰωάννη Βατάτζη, τὸν ἅγιο καὶ μέγα Κων/νο,τὸν Ἰωάννη
Καποδίστρια, τὸν Ἀθανάσιο Διάκο, τὸν Παῦλο Μελᾶ, τὸν Εὐαγόρα
Παλλικαρίδη, τὸν Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, τὸν Ἀριστοτέλη Γκούμα, τὸν Τάσο
Ἰσαάκ καὶ τὸν Σολομοῦ, τὸν Νικόλαο Καπετανίδη, τὸν Κων/νο Κουκίδη, τὸν
Γρηγόριο Αύξεντίου καὶ ὅλους τοὺς καλῶς ἀθλήσαντας ἁγίους καὶ ἥρωες
μάρτυρες καὶ πὼς ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, μὲ τὸ δεξὶ πόδι τοῦ τσολιᾶ ποὺ θὰ κτυπήσῃ,
θὰ σηκωθεῖτε, ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, ζωντανοὶ καὶ ἀπεθαμένοι-ἀθάνατοι, θὰ
καμακώσουμε τὸ θεριὸ μὲ τὸ καμάκι τοῦ ἥλιου !!
«Τὴν Β.Ἤπειρο θὰ τὴν ἐλευθερώσουν, 7 τρελλοὶ ἀπὸ μέσα καὶ ἀπ' ἔξω» προεῖπε ὁ ἅγιός μας Παΐσιος.
(Ὅπως
τὰ γλειώδη ἀγάλματα ψευδοαγγέλων, καὶ τὰ ἀγάλματα ἀναξίων ἀνδρῶν ποὺ
στήνονται σὲ ἅγια μέρη, ΜΗΝ ΤΑ ΦΟΒΑΣΤΕ ! λίγο μένουν στὸ βάθρο τους, καὶ
σκόνη γίνονται καὶ κονιορτός.)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΕ ΚΑΤΣΙΦΑ, ΧΑΙΡΕ, καὶ τὰ χαιρετίσματά μας δῶσε καὶ στὴν οὐράνια συντροφιά σου !!
ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ !
Καλὴ δύναμη καὶ καλὴ λευτεριὰ καὶ στὸν Φρέντη Μπελέρη !!
Καλὴ δύναμη πάντα σὺν Θεῷ, Ἕλληνές μου !!
«Ὁ Βασιλιᾶς μας σκοτώθηκε, δὲν παραδώθηκε. εἶπε ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ὁ πόλεμος συνεχίζετται»
«ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ, ΒΟΗΘΗΣΕ ΚΑΙ ΤΟΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ,ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΨΥΧΩΘΟΥΝ !!»
ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΓΙΑ ΟΣΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ !!
ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ !!!
Ταχτσόγλου Καλλιόπη, ἠθοποιός
(θὰ διαβαστῇ Θεοῦ θέλοντος, στὶς 28 Ὀκτωβρίου, στὰ σύνορα, ὅπου κάθε χρόνο τελοῦν τὸ μνημόσυνο τοῦ παλλικαριοῦ, στὸ ἐτήσιο ραντεβοῦ τους, κάποιοι, ποὺ δὲν θέλουν νὰ ξεχνοῦν)
