Ποιὸς Πατριάρχης θεωροῦσε -εἰς ἐπιστολήν του- ἕνα τέκτονα ὡς συνεργάτη του εἰς τὴν προώθησιν τῆς «ἑνότητος τῶν Ἐκκλησιῶν»;
Περὶ τὸ ἔτος 1958 ὁ μασόνος1 Πατριάρχης Ἀθηναγόρας λαμβάνει ἀπὸ ἄλλον, ἐπίσης ὑψηλόβαθμο τέκτονα2, ἕνα βιβλίο ποὺ ἐκεῖνος εἶχε συγγράψει. Ἀμέσως ὁ Πατριάρχης ἔστειλε στὸν τέκτονα συγγραφέα μιὰ ἐπιστολή3.
Ἡ ἐπιστολὴ ὅμως αὐτὴ δὲν ἦταν μία τυπικὴ ἐπιστολὴ γιὰ τὴν ἀποστολὴ καὶ μόνο τοῦ βιβλίου, ἀλλὰ ἦταν, κατὰ τὸ περιεχόμενό της, θερμότατη, μὲ προεκτάσεις ἀσυμβίβαστες πρὸς τὸ γενικότερο πνεῦμα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας, τῆς αὐθεντικής4 Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.
Ἰδοὺ τὸ κείμενο τῆς Πατριαρχικῆς ἐκείνης ἐπιστολῆς πρὸς τὸν τέκτονα τοῦ 33ου βαθμοῦ, τὴν ὁποία ἀγαλλομένῳ καλάμῳ ἔσπευσε νὰ δημοσιεύσει στὸ περιοδικὸ τῆς θεοσοφικῆς Ἑταιρείας Ἰλισός, τὸ ὁποῖο ὁ τέκτων ἐκεῖνος διηύθυνε.
Διαβάζουν λοιπὸν ἔκπληκτοι ἐτοῦτα τὰ ἀπαράδεκτα τοῦ Πατριάρχη πρὸς τὸν γνωστότατο στοὺς θεοσοφικοὺς καὶ μασονικοὺς κύκλους τῆς Ἑλλάδος ὑψηλόβαθμο μασόνο. Τὰ ἀντιγράφουμε κατὰ λέξη, ὅπως εἶναι διατυπωμένα:
«…Πλουτιζόμεθα ἐκ τῶν ὑψηλῶν σκέψεων», γράφει [ἐνθουσιωδῶς] ὁ οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Ἀθηναγόρας γιὰ τὸ βιβλίον τοῦ Κ. Μελισσαροπούλου «Τὰ Βήματα τῆς Φιλοσοφίας»:
Ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ ἀπηύθυνεν ἐπιστολὴν πρὸς τὸν διευθυντὴν τοῦ «ΙΛΙΣΟΥ» Κωστῆν Μελισσαρόπουλον, μὲ ἐνδιαφερούσας κρίσεις γιὰ τὸ τελευταῖο βιβλίο του «ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ». Ἡ ἐπιστολὴ τοῦ Οἰκ. Πατριάρχου ἔχει ὡς ἀκολούθως:
«Τοῦ βίου τὴν θάλασσαν διαπλέοντες μετὰ τῆς περὶ ἡμᾶς Ἱεραρχίας, τοῦ Ἱ. κλήρου καὶ τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος τοῦ ἐγγὺς καὶ τοῦ μακράν, ὑπὸ συνθήκας κατὰ τὸ θέλημα τοῦ Ὑψίστου, πολλὴν ἐδοκιμάσαμεν ψυχικὴν χαρὰν κομισάμενοι τὸ ὑπὸ τὸν τίτλον «ΤΑ Βήματα τῆς φιλοσοφίας» σύγγραμμα τῆς ὑμετέρας λίαν ἡμῖν ἀγαπητῆς Ἐντιμότητος.
Καὶ ἀρχίσαμεν νὰ μελετῶμεν αὐτὸ ἐν μυστικῇ μεθ’ ὑμῶν ψυχικῇ ἐπικοινωνίᾳ [!] καὶ ἀγαλλιάσει, ὅτι πλουτιζόμεθα ἐκ τῶν ὑψηλῶν σκέψεων τῆς ὑμετέρας Ἐντιμότητος, τῶν εὐγενικῶν αἰσθημάτων καὶ τοῦ πόθου τῆς ἐξυπηρετήσεως τῆς Κοινωνίας (…)
Καὶ ἐπιπλέον [συνεχίζει ὁ Πατριάρχης] ἔχουσι τοποθετήσει τὴν ὑμετέραν Ἐντιμότητα εἰς τὴν γενναίαν καὶ τετιμημένην παρεμβολὴν τῶν συμμετεχόντων συνεργατῶν τῆς μητρὸς Ἐκκλησίας ἐν τῇ προσπαθείᾳ αὐτῆς εἰς προώθησιν τῆς Ἑνότητος τῶν Χριστιανῶν 5[!]…
Αὐτὰ τὰ «παράδοξα» γράφει χωρὶς δισταγμὸ ὁ Πατριάρχης τῶν Ὀρθοδόξων πρὸς τὸν ὑψηλόβαθμον τέκτονα!
Τὸ μυστικὸν «ἐσώκλειστον φύλλον» εἰς τὴν ἐν λόγῳ πατριαρχικὴν ἐπιστολὴν
Δὲν εἶναι ὅμως μόνον ὅσα ὁ τέκτων αὐτὸς ἐδημοσίευσε -καὶ διαβάσετε πρὶν ἀπὸ λίγο- στὸ περιοδικό του τὸν Ἰλισό. Διότι ὅπως μᾶς ἀποκαλύπτει ἄλλος ὑψηλόβαθμος μασόνος στὸ ἴδιο τεῦχος τοῦ Ἰλισοῦ (σελ. 379) μέσα στὴν ἴδια ἐπιστολὴ τοῦ Πατριάρχη ὑπῆρχε καὶ ἄλλο «ἐσώκλειστον φύλλον»!
Τί περιεῖχε λοιπὸν αὐτὸ τὸ ἐσώκλειστο φύλλο ποὺ ἔστειλε ὁ «ἀδελφὸς» Πατριάρχης στὸν «ἀδελφὸ» ἐν τῇ μασονίᾳ Μελισσαρόπουλο; Περιεῖχε κάτι τὸ ἀπίστευτο: Περιεῖχε -μεταξὺ ἄλλων- τὴν ἀναφορὰ / ἀπολογισμὸ τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριάρχη πρὸς τὸν πασίγνωστον ἐκεῖνον τέκτονα (τὸν Μελισσαρόπουλο) γιὰ τὶς ἕως ἐκείνη τὴ στιγμὴ ἐνέργειες καὶ δραστηριότητες τοῦ Πατριαρχείου πρὸς Ἕνωση τῶν χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν! Λὲς καὶ ὁ ἀποδέκτης τῆς ἐπιστολῆς τέκτων ἦταν ἀνώτερος τοῦ Ἱεράρχη, ἔτσι ὥστε νὰ τοῦ δίδει ἀναφορὰ περὶ τοῦ πῶς ἐνήργησε γιὰ τὴν ἐπέλευση τοῦ ἐπαίσχυντου (ἐκκλησιαστικῶς) Οἰκουμενισμοῦ! Τοῦ Οἰκουμενισμοῦ τὸν ὁποῖον -βεβαίως- ἡ ἴδια ἡ Μασονία ποικιλοτρόπως προάγει…
Ἰδοὺ καὶ τί -μεταξὺ ἄλλων- γράφει ἀκόμη ὁ Πατριάρχης εἰς τὸ «ἐσώκλειστον φύλλον» πρὸς τὸν ὑψηλόβαθμον τέκτονα
«…Ἐὰν δὲ ἀφ’ ἑτέρου ὑφίστανται εἰσέτι καὶ τινὲς θεολογικαὶ διαφοραὶ [γιὰ τὴν Ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν1], ὁ ἥλιος τῆς ἀγάπης ἀποχρωματίζει αὐτάς…»6.
Ποῦ τὸ βρίσκουν ὅμως αὐτὸ «γραμμένο» οἱ Ἱεράρχες μας ἐκεῖνοι ποὺ ἐπιμένουν ὅτι ἀρκεῖ, ἀμετανοήτως, μιὰ γλυκερὴ «ἀγάπη»7, γιὰ νὰ σβήσουν οἱ πολυώνυμες αἱρέσεις τοῦ παρηκμασμένου δυτικοῦ κόσμου; Ἀπάντηση: Μὰ τὸ «βρίσκουν» στὸ τεκτονικὸ Τυπικὸ τοῦ 32ου βαθμοῦ, ὅπου ἐκεῖ ἀναλύεται τὸ διαβόητο Βασιλικὸ Μυστικὸ πάσης Μασονίας!
Εἰς τί συνίσταται αὐτὸ τὸ Βασιλικὸν Μυστικὸν πάσης καὶ πρὸς τί ἀποβλέπει;
Τὸ «βασιλικὸ μυστικὸ» πάσης μασονίας εἶναι πολύπτυχο καὶ- καθ’ ἡμᾶς ὡς χριστιανῶν ἐρευνητῶν- εἶναι ἑωσφορικῆς ρίζας. Προσπαθεῖ ὡστόσο ὁ τεκτονισμὸς νὰ τὸ κρύψει8 καλά, μέσα σὲ συμβολισμοὺς καὶ ἀλληγορίες… Ὅσο μποροῦμε πάντως ἐμεῖς -ὡς μὴ τέκτονες- Τὸ ἰχνηλατοῦμε, γιὰ νὰ τὸ κάνουμε στοὺς ἀναγνῶστες μας σχετικῶς κατανοητό, στὸ σκέλος βέβαια ἐκεῖνο, ποὺ ἀναφέρεται -καθ’ ὅσον μᾶς ἀφορᾶ περισσότερο- στὴν ἐπιδιωκόμενη ἀπὸ τὴ Μασονία ἰσοπέδωση δογμάτων καὶ θρησκειῶν, τὸν διαβόητο δηλαδὴ Οἰκουμενισμό.
Τί γράφουν οἱ μασόνοι εἰς τὸ ἐπίσημον Τυπικόν τους τοῦ 32ου
Διαβάζουμε λοιπὸν εἰς τὸ τυπικό τους αὐτὸ ὅτι:
1. Οἱ σημερινοὶ μασόνοι τοῦ 32ου βαθμοῦ, ποὺ ὀνομάζονται καὶ Ὑπέρτατοι Πρίγκηπες τοῦ Βασιλικοῦ Μυστικοῦ, συνεχίζουν τὸ ἔργο τῶν παλαιῶν σταυροφόρων, οἱ ὁποῖοι ἐπιδίωκαν τὴν «ἀπελευθέρωση» τῶν Ἁγίων Τόπων τῆς τότε Ἱερουσαλήμ. Οἱ σημερινοὶ ὅμως τέκτονες τοῦ 32ου βαθμοῦ, ὡς οἱ νέοι Σταυροφόροι, ἐπιδιώκουν νὰ «ἀπελευθερώσουν» ὄχι τώρα τοὺς τόπους ἐκείνους, ἀλλὰ τὴν ἀνθρωπότητα ὁλόκληρη, κυρίως τὶς θρησκεῖες (ὡς «Ἱεροὺς Τύπους») ἀπὸ τὰ δόγματά τους, ποὺ εἶναι -κατ’ αὐτοὺς- οἱ «προλήψεις» ἑκάστης θρησκείας!
– Γιὰ νὰ προκύψει ἐξ αὐτοῦ, τί, κατὰ τοὺς μασόνους;
Νὰ προκύψει «μιὰ πράγματι νέα καθολικὴ θρησκεία, κάτι τὸ ἁγνότερο ἀπὸ ἐκεῖνο, ποὺ βρίσκουν [οἱ θρησκεύοντες ἄνθρωποι] εἰς τοὺς τύπους, τὰς θυσίας, τὰς λειτουργίας καὶ τὰ κηρύγματα τῶν θρησκευτικῶν κύκλων, εἰς τοὺς ὁποίους ἕκαστος ἀνήκει. Θὰ παραμερίσουν τότε [οἱ θρησκεύοντες] πολλὰ πράγματα, ἐξ ἐκείνων τὰ ὁποῖα τιμοῦν ἢ κηρύσσουν εἰς τὰς ἰνδικὰς παγόδας, τοὺς βουδιστικοὺς ναούς, τὰ μωαμεθανικὰ Τεμένη καὶ τὰς χριστιανικὰς ἐκκλησίας…»9.
…Γιὰ νὰ προκύψει περαιτέρω, Τί, ἐξ αὐτῆς τῆς κατεδάφισης τῶν θρησκειῶν;
Ἀπάντηση τῆς ἴδιας τῆς Μασονίας: Γιὰ νὰ προκύψει: «…Ἡ Ἐκκλησία τοῦ μέλλοντος»!
Καὶ συνεχίζουν νὰ γράφουν οἱ τέκτονες:
– Τάδε ἔφη Κομφούκιος…
– Τάδε ἔφη Ζωροάστρης…
– Τάδε ἔφη Βούδας…
– Τάδε ἔφη Μωϋσῆς…
– Τάδε ἔφη Πλάτων…
– Τάδε ἔφη Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος…
– Τάδε ἔφη Μωάμεθ…
Ἐν συνεχείᾳ γονατίζουν10 μπροστὰ στὸν βωμό τους καὶ ὁρκίζονται… Ὁρκιζόμενοι δὲ ἐπαναλαμβάνοντας τὴ λέξη «ὁρκίζομαι» ἐπὶ 15 φορὲς συνεχῶς!11
Ἡ τελικὴ ἐπῳδὸς εἶναι:
– Νὰ ἀπομακρύνωμεν ὅσα μᾶς χωρίζουν καὶ νὰ ἀναζητήσωμεν ὅσα μᾶς ἑνώνουν!
Ἐπίλογος
Τὸ «μοτίβο» αὐτό, ἐνῷ ἔχει μασονικὴ ἀφετηρία εἶναι, ἐν τούτοις, στὰ χείλη καὶ τὴν γραφίδα πλήθους κληρικῶν ἡγετῶν τοῦ χριστιανικοῦ κόσμου, μηδὲ καὶ πολλῶν ἐκ τῶν ἡμετέρων ἡγετῶν τῆς εὐρύτερης Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας ἐξαιρουμένων!
Τιμὴ καὶ σέβας σὲ ὅσους κατὰ καιροὺς ἀντιστάθηκαν καὶ ἀντιστέκονται, σήμερα, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς, διωχθέντας ἢ μή…
Μοναχὸς Ἀβέρκιος
Παραπομπές:
1. Μασόνος ὁ Ἀθηναγόρας, Τεκτ. Δελτίο 1955, τεῦχος 50, σελ. 152 καὶ ἀλλοῦ πολλὲς φορές. 2. Τὸν πασίγνωστο τέκτονα Κωστῆ Μελισσαρόπουλο, 33ο, ποὺ ἦτο καὶ μέγας Θεοσοφιστής, ἐκδότης τοῦ Θεοσοφικοῦ περιοδ. ΙΛΙΣΟΣ. 3. Ἡ ἐπιστολὴ αὐτὴ δημοσιεύθηκε στὸ Περιοδικὸ ΙΛΙΣΟΣ 1968, τ. 63-64, σσ. 123,124. 4. Τῆς Μίας Ἁγίας Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς, τῆς Ὀρθόδοξης δηλαδὴ Ἐκκλησίας μας. Ναὶ ἢ Ὄχι; 5. Ὅπως στὴν ὑποσ. 3. 6. Ὅπως στὴν ὑποσ. 3., σελ. 379. 7. Ὁ Ἀθηναγόρας στὸν ΙΛΙΣΟ, 1974, τεῦχος 9, σελ. 37. 8. Στὸ Τυπικὸ τοῦ 32ο, σελ. 9, καὶ ἀλλοῦ, πολλὲς φορές. 9. Τυπικὸ τοῦ 32ο, σελ. 28. 10. Τυπικὸ τοῦ 32ο, σελ. 41. 11. Τυπικὸ τοῦ 32ο, σελ. 39-41.
ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΙΣ – ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΙΣ
Τὴν ὡς ἄνω Ἐπιστολὴ τοῦ Πατριάρχη Ἀθηναγόρα πρὸς τὸν ἐκ τῶν ἡγετῶν τοῦ τεκτονισμοῦ Κωστῆν Μελισσαρόπουλον ἐδημοσίευσε καὶ καταλλήλως ἐσχολίασε στὸν Ὀρθ. Τύπο ὁ ἐκλεκτὸς ἐκ Πατρῶν Κληρικὸς π. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος, ὁ ἀνύστακτος αὐτὸς ὁμολογητὴς τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας. Φύλλα 2086/2-10-2015, 2087/9-10-2015 καὶ εἰς ἕτερο φύλλο.
Μ.Α.
